32. Zelda II: The Adventure of Link (NES)
Το Zelda II αποτελουσε τη μονη μου εκκρεμοτητα για να μπορω να πω πως εχω παιξει ολα τα παιχνιδια της σειρας και πιστευα πως δε θα το τελειωσω ποτε γιατι το ολο concept ποτε δε με τραβηξε.
Εν τελει του εδωσα μια ακομα ευκαιρια (καθε φορα στο παρελθον το αφηνα μετα απο λιγα λεπτα) και αυτη τη φορα αντεξα μεχρι το τελος.
Το παιχνιδι ειναι ενα αρκετα τολμηρο πειραμα για τα δεδομενα της εποχης και αυτο θα εβγαζε νοημα αν ο προκατοχος του ειχε θεωρηθει αποτυχια, αλλα κατι τετοιο προφανως δεν ισχυει.
Καπως ετσι καταληξαμε σε ενα παιχνιδι που απο τη μια παιζει σαν side-scroller της εποχης και απο την αλλη θυμιζει JRPG τυπου FF/DQ με την περιπλανηση στο world map, τα experience points (ολα καλα ως εδω) και τα random encounters στο world map (WTF Nintendo).
Ο χειρισμος ή τα physics να το πω του παιχνιδιου ειναι αρκετα καλα και σιγουρα πολυ πιο πανω απο το μεσο ορο των παιχνιδιων της εποχης, οποτε οπως ολα δειχνουν ειχε γινει καλη δουλεια.
Οι πολεις με τα (εστω και απλα) quests τους προσθετουν μια ευχαριστη RPG πινελια ακομα και η ελευθερια που σου δινει το παιχνιδι ειναι σιγουρα ευπροσδεκτη, αλλα απο την αλλη και το 1ο Zelda σου εδινε πολυ μεγαλη ελευθερια.
To κεντρικο θεμα βεβαια δε θα μπορουσε να ειναι αλλο περαν του gameplay και των dungeons του παιχνιδιου. Η δυσκολια του μου φανηκε παραλογα μεγαλη. Ηξερα πως δε θεωρειται ευκολο αλλα ξεπερασε τις οποιες προσδοκιες μου και μου εσπασε τα νευρα. Οι περισσοτεροι εχθροι δεν εχουν ευκολα patterns, το damage που δεχεται ο παικτης ειναι μεγαλο και το να χανεις εχει κοστος, αφου χανεις προοδο/exp. points κτλ. Το παιχνιδι θελει πολυ κουραγιο και υπομονη και σπανια σου δινει την εντυπωση πως ειναι δικαιο.Καποιος θα πει πως ειναι θεμα skill ή χρονου εστω που θα αφιερωσει ο παικτης, αλλα εφοσον το gameplay δεν ειναι fun, δε βρηκα καποια χαρα στο να κανω retry μεχρι να τα καταφερω (οπως στα Souls games π.χ.).
Χαιρομαι που αυτο το παιχνιδι ηταν μονο μια παρενθεση. Καλα καναν και πειραματιστηκαν ισως, αλλα ευτυχως οπως εδειξε η ιστορια το Zelda II ειναι σαν να μη βγηκε ποτε. Θα ελεγα πως ειναι το χειροτερο Zelda που εχω παιξει και τελειωσει και πως σιγουρα ανηκει στη bottom tier κατηγορια μαζι με τα 2 για μενα εστω αδιαφορα Zelda του DS.
TL;DR Παραλογα δυσκολο. Κακο. Move on, there's nothing to see here.
C tier
Το Zelda II αποτελουσε τη μονη μου εκκρεμοτητα για να μπορω να πω πως εχω παιξει ολα τα παιχνιδια της σειρας και πιστευα πως δε θα το τελειωσω ποτε γιατι το ολο concept ποτε δε με τραβηξε.
Εν τελει του εδωσα μια ακομα ευκαιρια (καθε φορα στο παρελθον το αφηνα μετα απο λιγα λεπτα) και αυτη τη φορα αντεξα μεχρι το τελος.
Το παιχνιδι ειναι ενα αρκετα τολμηρο πειραμα για τα δεδομενα της εποχης και αυτο θα εβγαζε νοημα αν ο προκατοχος του ειχε θεωρηθει αποτυχια, αλλα κατι τετοιο προφανως δεν ισχυει.
Καπως ετσι καταληξαμε σε ενα παιχνιδι που απο τη μια παιζει σαν side-scroller της εποχης και απο την αλλη θυμιζει JRPG τυπου FF/DQ με την περιπλανηση στο world map, τα experience points (ολα καλα ως εδω) και τα random encounters στο world map (WTF Nintendo).
Ο χειρισμος ή τα physics να το πω του παιχνιδιου ειναι αρκετα καλα και σιγουρα πολυ πιο πανω απο το μεσο ορο των παιχνιδιων της εποχης, οποτε οπως ολα δειχνουν ειχε γινει καλη δουλεια.
Οι πολεις με τα (εστω και απλα) quests τους προσθετουν μια ευχαριστη RPG πινελια ακομα και η ελευθερια που σου δινει το παιχνιδι ειναι σιγουρα ευπροσδεκτη, αλλα απο την αλλη και το 1ο Zelda σου εδινε πολυ μεγαλη ελευθερια.
To κεντρικο θεμα βεβαια δε θα μπορουσε να ειναι αλλο περαν του gameplay και των dungeons του παιχνιδιου. Η δυσκολια του μου φανηκε παραλογα μεγαλη. Ηξερα πως δε θεωρειται ευκολο αλλα ξεπερασε τις οποιες προσδοκιες μου και μου εσπασε τα νευρα. Οι περισσοτεροι εχθροι δεν εχουν ευκολα patterns, το damage που δεχεται ο παικτης ειναι μεγαλο και το να χανεις εχει κοστος, αφου χανεις προοδο/exp. points κτλ. Το παιχνιδι θελει πολυ κουραγιο και υπομονη και σπανια σου δινει την εντυπωση πως ειναι δικαιο.Καποιος θα πει πως ειναι θεμα skill ή χρονου εστω που θα αφιερωσει ο παικτης, αλλα εφοσον το gameplay δεν ειναι fun, δε βρηκα καποια χαρα στο να κανω retry μεχρι να τα καταφερω (οπως στα Souls games π.χ.).
Χαιρομαι που αυτο το παιχνιδι ηταν μονο μια παρενθεση. Καλα καναν και πειραματιστηκαν ισως, αλλα ευτυχως οπως εδειξε η ιστορια το Zelda II ειναι σαν να μη βγηκε ποτε. Θα ελεγα πως ειναι το χειροτερο Zelda που εχω παιξει και τελειωσει και πως σιγουρα ανηκει στη bottom tier κατηγορια μαζι με τα 2 για μενα εστω αδιαφορα Zelda του DS.
TL;DR Παραλογα δυσκολο. Κακο. Move on, there's nothing to see here.
C tier
Comment