Tweet
Τελος το Bayonetta 2 στο Hard μετα απο περιπου 23 ωρες. Το παιχνιδι ειναι αρκετα μικροτερο αλλα γενικα γυρναγα πισω στα προηγουμενα κεφαλαια για καλυτερες βαθμολογιες, secrets και επειδη μου αρεσε πολυ το battle system. Overall σε καμια περιπτωση δεν εκανα τα παντα, μενει ακομα παρα πολυ πραγμα αλλα εριξα ενα αρκετα ολοκληρωμενο playthrough. Συνολικα πολυ δυνατο game, με φοβερο pacing και πολυ καλα production values, μουσικη, στησιμο, γραφικα-performance. Σε οτι αφορα το τελευταιο, ειναι απλα πανεμορφο σαν game διοτι τρεχει και σε native αναλυση (που τελικα ειναι παρα πολυ σημαντικο λογω του ποσο crystal clear δειχνει το παιχνιδι) ενω παραλληλα τρεχει και στα 60 frames. Στα του gameplay το συστημα μαχης ηταν παρα πολυ καλο αν και δεν ξερω κατα ποσο υπηρχαν σημαντικες νεες προσθηκες σε σχεση με το πρωτο (βασικα δεν θυμαμαι το πρωτο καθολου διοτι πανε πολλα χρονια, ισως το παιξω ξανα στο switch μιας και υπαρχει και αυτο μεσα στο πακετο). Γενικα το ευχαριστηθηκα παρα πολυ. Παμε τωρα λιγο στα αρνητικα.
1) Κατι το οποιο δεν φαινοταν στο πρωτο Bayonetta αλλα ειναι εμφανες μετα απο τοσα παιχνιδια ειναι οτι γενικα το βασικο στοιχειο στο gameplay ειναι το dodge->witch time->small combo-> wait for the next attack and repeat. Γενικα θα ελεγα οτι δεν παιζει ρολο το να μαθεις το battle system του παιχνιδιου, αυτο που παιζει ρολο ειναι να μπορεις να κανεις το dodge οταν πρεπει και μετα και ασχετος να εισαι μπορεις να βγαλεις την καθε μαχη και με πολυ καλη βαθμολογια. Προσωπικα θεωρω οτι σε εναν βαθμο το dodge-> witch time ειναι broken mechanic, τρομερα op που εν δυναμει αφαιρει βαθος απο το παιχνιδι. Υπο αυτη την εννοια θεωρω οτι σαν τιτλος ειναι αρκετα σκαλια πιο κατω απο το DMCV οπου και υπηρχε το απολυτο balance και δεν μπορουσες να βασιστεις σε μια συγκεκριμενη κινηση και να βγαλεις το παιχνιδι. Αν επαιζες απο Hard και πανω επρεπε να μαθεις να παιζεις και το παιχνιδι σου εδινε και τα incentives για να το κανεις.
2) Ολο το moveset ειναι ανοικτο απο την αρχη και τα techniques που αγοραζεις στην πορεια προσωπικα θεωρω οτι ειναι αχρηστα και δεν τα χρησιμοποιησα σχεδον ποτε. Αυτο οδηγει το παιχνιδι στο να μην εξελισσεται καθως προχωρας, ναι μεν μπορει να παιζεις καλυτερα καθως μαθαινεις τα combos αλλα απο την αλλη καπου στην μεση πανω κατω εχεις μια εικονα και το gameplay παραμενει στασιμο απο κει και επειτα. Αποκτας καποια νεα οπλα βεβαια αλλα για να πω την αληθεια δεν θεωρω οτι ρποσφερουν και ιδιαιτερα ή οτι ειναι αρκετα διαφορετικα (σε moveset ή στις επιλογες που σου ανοιγουν) σε σχεση με το πρωτο οπλο που παιρνεις.
3)Το παιχνδι οπως και το DMCV ειναι αρκετα γραμμικο (στο level design του), δεν θυμαμαι αν το πρωτο ηταν ετσι (ή αν εμοιαζε περισσοτερο στο πρωτο DMC) αλλα θα προτιμουσα η αληθεια ειναι κατι πιο action adventure που να εχει και λιγο περισσοτερο exploration.
Αυτα πανω κατω, γενικα παρολα τα παραπονα πιστευω οτι ειναι πολυ δυνατος τιτλος, θα τον εβαζα ωστοσο κατω απο το DMCV που πιστευω οτι ειναι ο βασιλιας του ειδους αυτη τη στιγμη.
1) Κατι το οποιο δεν φαινοταν στο πρωτο Bayonetta αλλα ειναι εμφανες μετα απο τοσα παιχνιδια ειναι οτι γενικα το βασικο στοιχειο στο gameplay ειναι το dodge->witch time->small combo-> wait for the next attack and repeat. Γενικα θα ελεγα οτι δεν παιζει ρολο το να μαθεις το battle system του παιχνιδιου, αυτο που παιζει ρολο ειναι να μπορεις να κανεις το dodge οταν πρεπει και μετα και ασχετος να εισαι μπορεις να βγαλεις την καθε μαχη και με πολυ καλη βαθμολογια. Προσωπικα θεωρω οτι σε εναν βαθμο το dodge-> witch time ειναι broken mechanic, τρομερα op που εν δυναμει αφαιρει βαθος απο το παιχνιδι. Υπο αυτη την εννοια θεωρω οτι σαν τιτλος ειναι αρκετα σκαλια πιο κατω απο το DMCV οπου και υπηρχε το απολυτο balance και δεν μπορουσες να βασιστεις σε μια συγκεκριμενη κινηση και να βγαλεις το παιχνιδι. Αν επαιζες απο Hard και πανω επρεπε να μαθεις να παιζεις και το παιχνιδι σου εδινε και τα incentives για να το κανεις.
2) Ολο το moveset ειναι ανοικτο απο την αρχη και τα techniques που αγοραζεις στην πορεια προσωπικα θεωρω οτι ειναι αχρηστα και δεν τα χρησιμοποιησα σχεδον ποτε. Αυτο οδηγει το παιχνιδι στο να μην εξελισσεται καθως προχωρας, ναι μεν μπορει να παιζεις καλυτερα καθως μαθαινεις τα combos αλλα απο την αλλη καπου στην μεση πανω κατω εχεις μια εικονα και το gameplay παραμενει στασιμο απο κει και επειτα. Αποκτας καποια νεα οπλα βεβαια αλλα για να πω την αληθεια δεν θεωρω οτι ρποσφερουν και ιδιαιτερα ή οτι ειναι αρκετα διαφορετικα (σε moveset ή στις επιλογες που σου ανοιγουν) σε σχεση με το πρωτο οπλο που παιρνεις.
3)Το παιχνδι οπως και το DMCV ειναι αρκετα γραμμικο (στο level design του), δεν θυμαμαι αν το πρωτο ηταν ετσι (ή αν εμοιαζε περισσοτερο στο πρωτο DMC) αλλα θα προτιμουσα η αληθεια ειναι κατι πιο action adventure που να εχει και λιγο περισσοτερο exploration.
Αυτα πανω κατω, γενικα παρολα τα παραπονα πιστευω οτι ειναι πολυ δυνατος τιτλος, θα τον εβαζα ωστοσο κατω απο το DMCV που πιστευω οτι ειναι ο βασιλιας του ειδους αυτη τη στιγμη.
με το που μπήκα στην αρένα και πριν προλάβω να καταλάβω πως λειτουργεί ο Stormruler οπότε τρέφω ένα μίσος γι’αυτον... 
Comment