The Official Sonic Thread of Epicness & Failness

[nooto]

Τελος το Sonic x Shadow Generations (ναι επεσε πολυ sonic το 2024), μου πηρε 30 ωρες να κανω ολο το content απο πλευρας επιπεδων και challenges, αλλα μου μενει ακομα αρκετο πραγμα (ειδικα στο Shadow που δεν εχω παρει S στις πιστες του και δεν τις εχω μαθει ακομα). Θα το αφησω για την ωρα για να μην παθω καποιο overdose αλλα θα το ξαναπισω λογικα καποια στγμη αφοτου βγει το dlc (εκει κοντα στο launch της ταινιας) που θα προσθετει αλλο ενα level.

Για το Sonic Generations τα εχω ξαναπει, το θεωρω εξαιρετικο game και εχει λιγο απο ολα, το μονο που εχω να του προσαψω ειναι οτι ο χειρισμος κατα το platforming στο 3d part θα ξενισει σιγοουρα κοσμο στην αρχη, και τα 2d segments που δεδομενου οτι εχει μεσα το game και το classic κομματι, ε καπου κανει το παιχνιδι να δινει εμφαση στο 2d αν το δεις συνολικα. Απο κει και περα μιλαμε για καταπληκτικο level design, φοβερα και τα 2 μερη (και το classic παροτι ειναι διαφορετικο απο τα παιχνιδια του megadrive, δινει ενα πιο μοντερνο και γρηγορο take εδω που θεωρω οτιν ειναι αξιολογο) και εξαιρετικη ποικιλια απο επιπεδα και biomes. To remaster προσθετει καποια πραγματα οπως καποια νεα collectibles κοκ, και ειναι τελειο τεχνικα (ειδικα αν το συγκρινει κανει με την ps360 εκδοση). πολυ απολαυστικο overall και φυσικα αξιζει να το δει κανεις αν ειναι φιλος των platformers και ψαχνει και κατι διαφορετικο.

Παμε τωρα στο Shadow Generations. Ειναι 100 φορες καλυτερο . Το campain του ειναι αρκετα μεγαλο με μια επισης πολυ καλη συλλογη απο νεες πιστες, εχει επισης διαφορα mini stages με challenges (που ειναι πολυ πολυ καλυτερα απο αυτα του Sonic Generations) με καποια αρκετα δυσκολα, και εναν 3d overworld που μπορει κανεις να το φανταστει σαν ενα μικρο νησι του Frontiers, πιο polished, και πιο μαζεμενο. Εκει εχει τα δικα του challenges και γενικα η ολη περιηγηση ειναι παρα πολυ απολαυστικη, οπως ηταν και στο Frontiers. Για τις πιστες να πω οτι ειναι μεγαλυτερες απο αυτες του Sonic Generations, και εχουν 2 acts, ενα fully 3d, και ενα 2d, το οποιο ομως ειναι διαφορετικο απο το 2d του Sonic Generations γιατι η καμερα εχει μια κληση απο ανοιγει το οπτικο πεδιο προς τα εμπρος, κατι που και βελτιωνει το gameplay (γιατι δεν πεθαινεις επειδη δεν ξερεις τι ερχεται) αλλα και δινει μια αισθηση 2.5d και παραπανω ελευθεριας. Οποτε υπαρχει μια σαφης στροφη στο 3d εδω που ειναι καλοδεχουμενη φυσικα και επειδη και ο χειρισμος ειναι πολυ καλυτερος απο του Sonic Generations, θεωρω οτι πλεον αισθανθηκαν την ασφαλεια να το κανουν πιο ανοιχτο το game και να μην περιοριζουν τον παικτη. Φανταστικο overall, και με παρα πολυ θεαμα (περισσοτερο και απο το FFXVI ), αισθηση ταχυτητας και ελεγχου, αλλα και δυναμης γενικοτερα. Θα κλεισω λεγοντας οτι μου αρεσε και η ιστορια που ειδικα για τους fans θεωρω οτι ειναι αρκετα ιδιαιτερη.

Το highlight για μενα ηταν το ποσο polished ηταν το ολο πακετο, η Sonic Team ειναι μεγαλυτερη ομαδα μετα την επιτυχια του Frontiers, και αυτο φαινεται εδω. Δειχνουν πολυ μεγαλη ανεση στο συγκεκριμενο παιχνιδι, αυτοπεποιθηση, και οτι ειχαν το χρονο και τα χρηματα να κανουν αυτο που θελουν. Μακαρι να συνεχιστει ετσι το πραγμα και να ξεχασουμε τα οποια παραπατηματα του Sonic απο εδω και περα.

Ανετο 9/10 για το κομματι του Shadow, και θα ελεγα 8/10 στο συνολικο πακετο (μιας και μιλαμε για half νεο game half remaster και το remaster μπορει να μην προσθετει πολυ value σε καποιον που εχει λιωσει το OG).

[Ryu_gr]

Συμφωνώ για το 2.

Πρόσφατα έπαιξα πάλι λίγο το Encore του Sonic Mania και απογοητεύτηκα με την επαφανορά της δυσκολίας στα bonus stages.

Το original Sonic Mania είναι τέλειο ακόμα και σε αυτό, τα έφτιαξαν σαν να είχαν σκεφτεί έναν μέσο Sonic fan, δεν σου δίνεται στο πιάτο το emerald αλλά είναι ευχάριστη διαδικασία.

Στο encore την είδαν πάλι thug life, είναι δύσκολο και να βρεις τα μεγάλα rings για να μπεις στην bonus πίστα και να την βγάλεις.

Οι 2 νέοι χαρακτήρες έχουν ξεχωριστά abilities αλλά γενικά μου φάνηκε unoptimized σαν dlc.

[nooto]

Τελος και το Sonic the Hedgehog 2 απο τη συλλογη origins plus. Ηταν αρκετα μεγαλυτερο και με πολυ περισσοτερη ποικιλια απο το πρωτο (εχει νομιζω τις διπλασιες ζωνες απλα εχουν οι περισσοτερες 2 ζωνες αντι για 3 που ειχε το πρωτο, νομιζω παντως πολυ καλυτερη επιλογη). Η τελευταια πιστα με δυσκολεψε αρκετα, το ιδιο ισχυει και για τα special stages που καποια μου εβγαλαν την πιστη. Παντως πολυ καλυτερο σχεδιαστικα με ολες τις πιστες να ειναι μια και μια (καμια πλεον δεν εχει αργο ρυθμο και ολες εχουν την πολυπλοκοτητα που πρεπει), και με κορυφαια για μενα το chemical plant που οκ ειναι 100% god tier design-αισθητικη-μουσικη. Το παιχνιδι το επαιξα παλι 2 φορες (μια για να το δω και μια για ολα τα chaos emeralds) και για αλλη μια φορα οκ δεν θα ελεγα οτι εμαθα καποια πιστα, θελει αρκετο λιωσιμο βασικα για να γινει καλος.

Κατι που ξεχασα να αναφερω ειναι οτι η συλλογη origins εχει προσθεσει και ενα mini cartoon (στο υφος του Mania) που συνδεει ολα τα παιχνιδια και φτιαχνει ενα εννιαιο story. Γενικα πολυ ωραια προσθηκη θα ελεγα. Αυτα προς το παρον.

[nooto]

Τhanks δεν το γνώριζα θα το τσεκάρω! Είχα διαβάσει posts reddit και κάποιες κριτικές για glitches, bugs etc γι'αυτό ρώτησα κατά βάση. Οπότε πολύ ωραία που παίζουν τόσο καλά!

Οταν κυκλοφορησε πρεπει να ειχε καποια bugs αλλα στην πορεια ειχα διαβασει οτι οκ τα διορθωσαν. Προσωπικα δεν εχω συναντησει κατι ουτε εδω ουτε στο remaster του Colors που επισης ειχαν αναφερει αντιστοιχα πραγματα.

Πάντως και τα τρία Sonic είχαν καταπληκτικά soundtracks. Εγώ χθες που διάβασα το post σου έβαλα να ακούσω το original theme από marble zone, από τα αγαπημένα μου κομμάτια vg music ever.

Ναι συμφωνω 100%, Marble ειναι και εμενα απο τα αγαπημενα μου.

[Sinclair]

Τhanks δεν το γνώριζα θα το τσεκάρω! Είχα διαβάσει posts reddit και κάποιες κριτικές για glitches, bugs etc γι'αυτό ρώτησα κατά βάση. Οπότε πολύ ωραία που παίζουν τόσο καλά!

Ε όλοι ξέρουμε τι παίζει καθώς επί της ουσίας έχει επιβεβαιωθεί πως κομμάτι της μουσικής είχε γράψει ο Michael Jackson - νομίζω είχε ένα αναλυτικό άρθρο στο sega 16 που είχα διαβάσει πίσω στην Stone Age Όταν πλέον έπαιξε το controversy η Sega κράτησε κάποια κομμάτια τα οποία στην πορεια απλώς δεν χρησιμοποιήθηκαν ξανά. Υπάρχει και η άλλη πλευρά που υποστηρίζει πως ο Jackson ήταν απογοητευμένος από την ποιότητα της μουσικής του στο Mega Drive ( YM2612 το chip που εγώ πλέον λατρεύω γιατί όταν το χρησιμοποιούσαν σωστά κι όχι με εκείνο το ανεκδιήγητο sound engine της Sega of America , έδειχνε τα δόντια του) και αποχώρησε από τη συμφωνία. Ωστόσο ήταν τόσο κοντά στην κυκλοφορία που κράτησαν τα κομμάτια- που κατά βάση δεν ήταν του ίδιου αλλά του Brad Buxer κιμπορντίστα και συνεργάτη του Jackson)

https://michael-jackson.fandom.com/wiki/Sonic_the_Hedgehog_3

Πάντως και τα τρία Sonic είχαν καταπληκτικά soundtracks. Εγώ χθες που διάβασα το post σου έβαλα να ακούσω το original theme από marble zone, από τα αγαπημένα μου κομμάτια vg music ever.

[nooto]

Είναι αλήθεια τόσο καλή η εκδοση Origins Plus? 😮 Εγώ είχα μείνει στις εκδόσεις της M2 για το Switch ( από το Sega archives)

Οι εκδοσεις της Μ2 αν δεν κανω λαθος ειναι emulation, το πακετο origins plus εχει τα παιχνιδια recreated απο τον Whitehead και την Headcanon στην Retro Engine (μηχανη του Mania) που ειναι δικη τους μηχανη. Ειναι εκδοσεις που τρεχουν natively στο σημερινο hardware, και επειδη ειναι στην πραγματικοτητα νεα παιχνιδια, βλεπεις οτι εχουν πχ 16:9 native που δεν υπαρχει σε καμια αλλη εκδοση καθως και native 1080p to 4k resolutions. Δηλαδη δεν συγκρινεται με καμια εκδοση που υπηρχε μεχρι τωρα, και ειναι καλυτερο και απο τις OG εκδοσεις λογω του 16:9 (περα απο το γεγονος οτι εχεις πχ spin dash στο 1 αλλα και αλλες ικανοτητες που ειναι game changer).

To ζήτημα είναι πως όσον αφορά τα physics ούτε η ίδια η Sega δεν κατάφερε να τα φτάσει στους νεότερους 2d τίτλους - αν και για να είμαι δίκαιος στο generations και superstar έχει φτιάξει αυτό ως ένα βαθμο.

Τα physics στα Origins και Mania μεσω Retro Engine ειναι 1-1 αυτα των OG παιχνιδιων. To Superstars αποσο ξερω ναι μεν δεν χρησιμοποιει την Retro, αλλα χρησιμοποιει τα physics της Retro οποτε, παροτι δεν το εχω παιξει ακομα, πιστευω οτι θα ειναι ιδιο με τα OG. Το Generations ειναι αλλη μηχανη, και τα physics τα εχει κανει η Sega οχι ο Whitehead. Ειναι αρκετα κοντα στα OG αλλα παιζει καπως διαφορετικα (δεν ειναι ασχημο, καμια σχεση πχ με Sonic 4, αλλα ειναι διαφορετικο).

EDIT: To μονο θεμα του πακετου Origins ειναι οτι το 3&Κ επειδη ειναι νεο game, εχει αλλο soundtrack γιατι κατι παιζει με τα δικαιωματα του αρχικου OST.

[Sinclair]

Συμφωνώ σε αρκετά για το πρώτο Σονικ. Το οποίο το είχα παίξει με την ησυχία μου στα mid 00s που επιτέλους αγόρασα mega Drive ( καλές εποχές eBay που έβρισκες φτηνά καινούριο MD bundle με Sonic 1+2) Το πρώτο με παίδεψε αρκετά μέχρι να μπω στη λογική του , καθώς ότι είχα παίξει από Sonic έως τότε ήταν emulators η σε κονσολαδικα/ σπίτια φίλων στα 90s- πρώτη επαφή μου ήταν τα master system Sonic που οκ δεν είναι αντίπροσωπευτικα. Νομίζω στην marble zone επιβραδύνει αρκετά η λογική στα levels αλλα θέλω κι εγώ να το ξαναδώ.

Το 2 πάντως το θεωρώ κλασικό τίτλο , εξακολουθεί να αποτελεί αγαπημένο platformer παρότι το έπαιξα χρόνια μετα, ενω το 3 και το Sonic & Knuckles θα ήθελα να τα ξαναδώ γιατί κι εκεί ένα απλο playthrough είχα κάνει.

Είναι αλήθεια τόσο καλή η εκδοση Origins Plus? 😮 Εγώ είχα μείνει στις εκδόσεις της M2 για το Switch ( από το Sega archives) Το Sonic 2 το έχω, όπως και τα Outrun , Phantasy Star και όντως η Μ2 έριξε απίστευτη δουλειά.

Το μόνο θέμα που έχω στο Switch είναι η έλλειψη καλού d pad σε portable mode, δηλαδή εν τελει αυτά τα games τα παιζω docked με το 8bitdo.

To ζήτημα είναι πως όσον αφορά τα physics ούτε η ίδια η Sega δεν κατάφερε να τα φτάσει στους νεότερους 2d τίτλους - αν και για να είμαι δίκαιος στο generations και superstar έχει φτιάξει αυτό ως ένα βαθμο.

[nooto]

Προσφατα πηρα τη συλλογη Sonic Origins Plus στο Switch και τελειωσα μετα απο χρονια το πρωτο Sonic the Hedgehog. Η δουλεια που εχει γινει στη συλλογη ειναι εξαιρετικη, οσοι ειχατε παιξει τα remasters του Whitehead στα κινητα ξερετε τι να περιμενετε, και γενικα η απεικονιση στην οθονη του Switch κανει τα games να δειχνουν πανεμορφα. Σε οτι αφορα το ιδιο το Sonic I, η συλλογη σου δινει τη δυνατοτητα να παιξεις χωρις ζωες με απειρα continues, οποτε το παιχνιδι για να το τερματισεις ειναι πολυ μικρο, περι τη μια ωρα θα ελεγα. Εγω το τελειωσα 2 φορες, μια απλα να το δω και μια δευτερη οπου ασχοληθηκα λιγο περισσοτερο με τις πιστες και παιρνοντας ολα τα chaos emeralds και το καλο ending.

Γενικα το χαρηκα παρα πολυ αλλα θεωρω οτι ειναι μαλλον το πιο αδυναμο της σειρας, ξεκιναει δυνατα με την Green Hill αλλα στην πορεια πεφτει σε οτι αφορα τα assets, και σε επιπεδο σχεδιασμου, 2 απο τις 6 πιστες (Marble Zone, και Labyrinth Zone) να ειναι αρκετα πιο γραμμικες και πολυ αργες θυμιζοντας πιο κλασσικο platformer. Βλεποντας το ξανα θεωρω οτι η Green Hill πρεπει να τους πηρε απειρο χρονο δεδομενου οτι μιλαμε για genius design, και μετα καπου το πηγαν αρκετα πιο χαλαρα καθως δεν ηξεραν και πως θα τους βγει απο πλευρας αποδοχης.Σε καθε περιπτωση βεβαια υπαρχει πολυ ψωμι και στα υπολοιπα επιπεδα και ουτε κατα διανοια δεν θα ελεγα οτι εμαθα το παιχνιδι, παροτι οπως ειπα ειναι μικρο για εναν απλο τερματισμο, το να μαθεις τα επιπεδα και να τα δεις ολοκληρα απαιτει πολυ χρονο. Το παιχνιδι να πω κιολας οτι αν ειχε το συστημα των ζωων οπου αν τις χασεις ξεκινας απο την αρχη (οπως ηταν στο megadrive), θα ηταν σχετικα δυσκολο καθως ειδικα οι πιο αργες πιστες ειναι αρκετα απαιτητικες και εχουν και μπολικο trial n error.

Αυτα, γενικα το απολαυσα παρα πολυ οπως ανεφερα και απλα να ξαναπω πως το οτι εφτιαξαν physics based platformer εκεινη την εποχη που μεχρι και σημερα παιζει διαφορετικα αποτιδηποτε υπαρχει, και οχι απλα εναν κλωνο του mario, ειναι τουλαχιστον εντυπωσιακο. Στην πορεια θα γραψω και για τα υπολοιπα παιχνιδια καθως ο στοχος ειναι να τα ξανα δω σιγα σιγα ολα απο την αρχη.

[Ryu_gr]

Το πάει δυνατά ο σκατζόχειρος σε σημείο εξιλέωσης από το failness. Έκανε και μια καμπάνια πρόσφατα η Sega για τους fans που δείχνει ευημερία και εγγύηση εν αναμονή των υπεραστεριών.

https://sonicthehedgehog.com/fastfriendsforever/

[nooto]

Τελος και το Sonic Frontiers (καπως καθυστερημενα), μετα απο 25 περιπου ωρες (κανοντας αρκετα πραγματα αλλα οχι τα παντα). Το παιχνιδι το επαιξα σε PS5 και σε επιπεδο performance και αναλυσης μου φανηκε αψογο, το μονο κακο που ακομα δεν εχει διορθωθει (παρα τα patch που εχει βγαλει η sonic team) ειναι το φαινομενο pop-in που υπηρχε απο την αρχη στον τιτλο. Προσωπικα δεν το βρηκα τοσο ενοχλητικο οσο περιμενα, αλλα καποιες φορες ειναι αστειο σε ενα βαθμο.

Για να παμε τωρα παρακατω, ο τιτλος εχει 5 zones (στην πραγματικοτητα 3) που ειναι ανοιχτου σχεδιασμου και που μεσα μπορεις να κανεις roaming, υπαρχουν πολλα mini games μεσω των οποιων ανοιγεις τον χαρτη, μπορεις να βrεις portals που σε οδηγουν σε κλασσικες πιστες 3d Sonic (μοντελο generations-colours κλπ), και υπαρχουν επισης και αρκετα platform challenges τα οποια σε οδηγουν σε νεα κομματια του κοσμου ή σε καποια collectibles. Το τελευταιο για μενα ειναι και το ενα απο τα δυο highlights του τιτλου, οι προκλησεις ειναι πολυ καλα υλοποιημενες, και γενικα επειδη μπορεις να πας σε κομματια του κοσμου που βλεπεις μεν, αλλα δεν ειναι σαφες αρχικα πως μπορεις να επισκεφθείς, κανουν την ολη σχεδιαση του open world αρκετα ενδιαφερουσα. Σε οτι αφορα το δευτερο highlight, δεν ειναι αλλο απο τον απιστευτα καλο χειρισμο του sonic, που κανει το roaming και το platforming ακομα και σε μεγαλες ταχυτητες ενα ονειρο. Αυτο ηταν παντα και το μεγαλο προβλημα της σειρας, και επειδη δεν μπορουσαν να φτιαξουν καλο χειρισμο για τον Sonic, περιοριζαν το παιχνιδι, και το level design, και εβαζαν παρα πολλα 2d parts ετσι ωστε να το κρυψουν. Εδω επιτελους καταφεραν και το ελυσαν και το αποτελεσμα ειναι εξαιρετικο. Θα ελεγα μαλιστα οτι μετα το πρωτο Sonic Adventure, ειναι μαλλον το δευτερο πραγματικο 3D Sonic.

Τωρα στα αρνητικα (γιατι δεν θα μπορουσαν να μην υπαρχουν ), καταρχην μετα απο τον δευτερο κοσμο φαινεται οτι τους τελειωσε το budget και οι υπολοιποι 3 δεν ειναι το ιδιο καλοφτιαγμενοι, και δεν παρουσιαζουν καποια καινουργια ιδεα στην ουσια (δηλαδη παρουσιαζεται μια συνταγη, η εξελιξη της οποιας σταματα στο τελος του δευτερου κοσμου και μετα το παιχνιδι καπου επαναλμβανει τον εαυτο του). Επισης θεμα budget ειναι θα ελεγα και το γεγονος οτι το platforming βασιζεται ουσιαστικα σε ραγες και πλατφορμες που φαινονται αποκομμένες καπως απο τον υπολοιπο κοσμο και δεν ειναι οργανικα παρουσιασμενες μεσα σε αυτον. Τα παραπανω δινουν μια αισθηση πειραματικου project και μη ολοκληρωμενου παιχνιδιου,ειμαι ωστοσο καπως χαρουμενος γιατι ο τιτλος νομιζω ειναι στα 4m πωλησεις και αν θυμαμαι καλα ειπαν οτι λογω της επιτυχιας του θα δωσουν στο επομενο μεγαλυτερο budget. Απο κει και περα, το συστημα μαχης του παιχνιδιου εχει ενδιαφερον αλλα δεν ειναι τοσο καλα υλοποιημενο με την εννοια οτι ειναι unresponsive πολλες φορες, ενω οι κλασσικες πιστες Sonic παροτι μου αρεσαν, ειναι αρκετα πιο απλες απο το Generations σχεδιαστικα, και αν και ευχαριστες, δεν θα ελεγα οτι εχουν ιδιαιτερο ενδιαφερον.

Αυτα σε γενικες γραμμες, με τον τιτλο περασα πολυ καλα και θα ελεγα οτι μιλαμε για ενα solid 7/10. Οι φιλοι του sonic για μενα πρεπει να το δουν οπωσδηποτε μονο και μονο για την φανταστικη δουλεια που εχει γινει στον χειρισμο του χαρακτηρα, οι υπολοιποι θα ελεγα να επενδυσουν σε καποιο price drop ειδικα αν ψαχνουν για κατι διαφορετικης λογικης απο το μεσο platformer. Αυτα, πριν κλεισω να πω οτι το OST ειναι για αλλη μια φορα God Tier.

[nooto]

Προσφατα αγορασα το Sonic Frontiers το οποιο δεν εχω δει ακομα, αλλα μαζι του τσιμπησα και το Sonic Colors Ultimate (remaster του τιτλου σε μοντερνα συστηματα) μιας και δεν το ειχα δει δεδομενου οτι δεν ειχα ποτε στα χερια μου Wii. Ειπα να το ξεκινησω πριν το Frontiers, περισσοτερο σαν ορεκτικο, και προσφατα το τελειωσα παιρνοντας ολα τα Red Rings και τα Chaos Emeralds, οποτε ας γραψω καποια πραγματα

Σε επιπεδο remaster η κυκλοφορια ειναι οκ, τρεχει σε μεγαλες αναλυσεις και 60fps, εχει γινει καποια δουλεια σε νεους φωτισμους, textures κλπ, και επιπλεον υπαρχει και νεο remastered OST. Τιποτα συνταρακτικο overall αλλα απο την αλλη οτι πρεπει για να δει κανεις τον τιτλο σε πιο μοντερνα setups (το μονο μειον ειναι τα cutscenes που εχουν γινει απλα AI upscaled και αυτο χτυπαει σε μεγαλες τηλεορασεις). Επιπλεον δεν συναντησα κανενα bug ή οτιδηποτε που να χαλαει την εμπειρια (το αναφερω γιατι αρχικα νομιζω ο τιτλος ειχε κυκλοφορησει με καποια θεματα που στην πορεια εγιναν patched).

Στα δυνατα σημεια του τιτλου θα εβαζα την τεραστια ποικιλια που εχει σε biomes (τα οποια ειναι και πολυ ευφανταστα), τα εξυπνα platforming segments και γενικοτερα το level design (με τις πολλαπλες διακλαδωσεις και τα διαφορετικα paths) ειδικα αν κανεις παει για τα Red Rings, και φυσικα το καταπληκτικο OST που ειναι σταθερη αξια στη σειρα. Να σημειωσω επισης οτι ο τιτλος εχει μπολικα stages και αρκετα zones για να δει κανεις, γενικα δεν ειναι μεγαλο παιχνιδι (ισως ειναι κανενα 4ωρο αν πας να κανεις ενα απλο run) αλλα απο την αλλη αν ασχοληθεις με το optional υλικο και προσπαθησεις να κανεις master τα επιπεδα, η διαρκεια του αυξανεται δραματικα (εγω πρεπει να επαιξα κανενα 20ωρο και παλι δεν εχω κανει τα παντα).

Στα αρνητικα τωρα, το παιχνιδι εχει seamless εναλλαγες αναμεσα σε 3d και 2d κατα τη διαρκεια των επιπεδων. Τα 3d κομματια μαζι με τα high paced 2d ειναι το highlight του τιτλου, το προβλημα ειναι οτι αυτο αποτελεi πολυ μικρο του κομματι εν τελει. Το 70% ισως του υπολοιπου παιχνιδιου ειναι 2d, και ειναι πιο παραδοσιακου τυπου platformer στα προτυπα των mario, και εχει αργο ρυθμο σε γενικες γραμμες. Υπαρχει μια προσπαθεια αυτα τα κομματια να εχουν την δικη τους ταυτοτητα (αυτο γινεται μεσω των colors που ειναι δυναμεις-power ups που παιρνει ο Sonic και αλλαζουν το τι μπορει να κανει, φανταστειτε κατι παρομοιο με το καπελο απο το Super Mario Odyssey), αλλα προσωπικα θεωρω οτι παραμενουν generic και δεν προσφερουν κατι που δεν εχετε ξαναδει σε αλλα παιχνιδια του ειδους.

Overall, και για να το ανεφερω και αυτο, ο τιτλος ανηκει σχεδιαστικα στα boost παιχνιδια Sonic (Unleashed-Colors-Generations-Forces), εναν σχεδιασμο για τον οποιο εχουμε μιλησει και που προσωπικα θεωρω οτι εχει να δωσει πραγματα. Απο τα παιχνιδια αυτης της σχεδιαστικης προσεγγισης συνεχιζω και προτιμω-προτεινω το Generations που imo ειναι το peak αυτου του design approach (και ενα εξαιρετικο game σε καθε περιπτωση). Απο εκει και περα το Colors ειναι ενα τιμιο 6αρι για μενα, αρκετα polished σε ολους του τους τομεις, και με σημεια που εχουν αρκετο εδιαφερον. Οι βαθμοι χανονται επειδη ο τιτλος στο μεγαλυτερο μερος του ειναι 2d, και το 2d κομματι εχει αργο ρυθμο και δεν θυμιζει τοσο Sonic οσο κλασσικου τυπου platformer που κατα πασα πιθανοτητα εχετε δει πολλες φορες. Παρολα αυτα ειναι καλη προταση για τους φιλους του ειδους, αξιζει να το δειτε αν το βρειτε σε χαμηλη τιμη, και δεν εχει κατι αντικειμενικα κακο ας πουμε σαν παιχνιδι (απλα δεν ειναι τοσο ιδιαιτερο). Αυτα!

[Deus]

Ανάμεσα στα 2 με ψήνει πολύ περισσότερο το Sonic Triple Trouble remake πάντως.

Όπως και να έχει θα το περιμένω και το Frontiers, παρόλο που με απογοητεύει ΚΑΘΕ sonic game πάντα θέλω να δίνω ευκαιρία, συνεισφέρω και εγώ στη διατήρηση του Sonic Cycle.

[Ryu_gr]

Άλλο ένα αξιοσέβαστο Sonic Fan game, 16-bit remake του Sonic Triple Trouble του Game Gear:

https://gamejolt.com/games/sonictripletrouble16bit/322794

[Ryu_gr]

Teaser με μικρό gameplay από το νέο Sonic Frontiers:

Υπενθυμίζω και το πρώτο announce trailer:

https://www.youtube.com/watch?v=RRkKZG1z9PY

[Ryu_gr]

Ο Ugly Sonic επέστρεψε και δίνει ρεσιτάλ. Αυτή τη φορά failness = greatness.

Από την ταινία Chip 'n Dale: Rescue Rangers