Τί παίζετε αυτό τον καιρό;

[Phantom Duck]

Ρε σεις, αυτό το Celeste έλεγα πως θα είναι καμία μάπα σε δυσκολία, όμως σταδιακά γίνεται όλο και πιο παλούκι. Γενικά, στους 3-4 πρώτους κόσμους μπορεί να συναντήσω μερικά πολύ δύσκολα σκηνικά, αλλά κατά τ' άλλα την παλεύω μια χαρά. Και εκεί πέρα που είμαι πεπεισμένος πως είμαι παιχτούρα, βλέπω πως τελικά υπάρχει «dark» εκδοχή των πιστών. Αυτή είναι η «dark» πρώτη, δηλαδή η πιο εύκολη

Έβγαλα τις 4 πρώτες οθόνες και το ανέβαλα για μετά τον τερματισμό. Καταλάβατε, θα χυθεί αίμα . Το μόνο του «μειονέκτημα» είναι τα pixel graphics, νιώθω πως το έκαναν έτσι λόγω budget και όχι αισθητικής. Ωραίο είναι βέβαια, όμως πιστεύω πως εάν είχε 2D animation γραφικά τύπου Ori, Dust, Guacamelee, Meat Boy, Hollow Knight κλπ, θα είχε κερδίσει πολύ περισσότερο σε αισθητική και τελικό αποτέλεσμα όμως οκ, το αγαπάμε κι έτσι.

[Phantom Duck]

Μου τράβηξε την προσοχή το Celeste με το που το έγραψες, δεν ήθελε και πολύ, κατέβηκε με συνοπτικές διαδικασίες να τεσταριστεί και έφυγαν χωρίς πολλά πολλά οι πρώτοι τρεις κόσμοι (ο δεύτερος με 100% με την μία ). Super Meat Boy + VVVVVV = αυτό εδώ, από όσο έχω παίξει μέχρι στιγμής. Ακριβώς στο στυλ που μου αρέσει. Πριν 2 μήνες βλέπω κυκλοφόρησε.

[Xeno]

Ειδα λιγο το Celeste χθες σε ενα φιλο (τι λιγο, παιξαμε 2 ωρες) και μου αφησε πολυ καλες εντυπωσεις. Ο χειρισμος οντως παταει παρα πολυ σε λογικη και physics Towerfall, αισθητικα ειναι συμπαθητικο και το OST του φαινεται παρα πολυ καλο. Η δυσκολια και η εκταση του καθε challenge θυμιζουν πολυ Super Meat Boy και γενικα το ολο συνολο φαινεται πολυ δυνατο. Οπως το ειδα ειναι κατι που σιγουρα θα αγορασω οταν θα ειμαι σε φαση για τετοιου τυπου platforming. Το εχει δει κανας αλλος εδω ως τωρα;

[petran79]

Ψηνόμουν για προπαραγγελιά αλλά ήθελα να δω πρώτα reviews για τον αν είναι καλό port. Το Tetris Ultimate (Ubisoft) είχε φάει γερό κράξιμο.

Οπότε εσύ το προτείνεις γενικά;

Aνεπιφύλακτα! Καποια θέματα με τη μουσική αλλά θα τα φτιάξουν. Και χρησιμοποιεί Denuvo

[丹野]

Παίζω το Dreamfall Chapters, και συνεχίζω ακόμα Dragonball. Πραγματικά χρειάζομαι γιατρό για την περίπτωση του Dragonball, γιατί όταν πρωτοανακοινώθηκε έχω καβλώσει πατόκορφα, και αρχίζει να φεύγει η καύλα μου από μέσα μου και σοβαρεύομαι στο να δώσω χρόνο στον εαυτό μου να το μάθει και να γίνει καλός.

[Ryu_gr]

Puyo Tetris, Steam


Πρέπει να μάθω το Puyo αλλά στο Τέτρις είχα συνηθήσει τους κανόνες Grandmaster Challenge και πρέπει τώρα να προσαρμοστώ σε αυτούς της The Tetris Company. Κρίμα που δεν εγκρίναν το Grandmaster 4. Ενα από τα παιχνίδια που μπορείς να παίζεις για χρόνια.

Ψηνόμουν για προπαραγγελιά αλλά ήθελα να δω πρώτα reviews για τον αν είναι καλό port. Το Tetris Ultimate (Ubisoft) είχε φάει γερό κράξιμο.

Οπότε εσύ το προτείνεις γενικά;

[petran79]

Puyo Tetris, Steam


Πρέπει να μάθω το Puyo αλλά στο Τέτρις είχα συνηθήσει τους κανόνες Grandmaster Challenge και πρέπει τώρα να προσαρμοστώ σε αυτούς της The Tetris Company. Κρίμα που δεν εγκρίναν το Grandmaster 4. Ενα από τα παιχνίδια που μπορείς να παίζεις για χρόνια.

[Ryu_gr]

Ωχ sorry big fail

Το Nex Machina παίζω

http://store.steampowered.com/app/404540/Nex_Machina/

[Altair]

Δίνεις σε προσφορά 8 ευρώπουλα και παίζεις 5 πιστούλες αγνή arcade shooter εμπειρία με ατμόσφαιρα και οπτικά εφέ που θυμίζουν Tron και ηλεκτρονική μουσική α λα Kavinsky.

Άνετο λιώσιμο χωρίς τύψεις.
Έχει και online αλλά είπαμε είμαστε της παλιάς σχολής, maybe some other time.

[MENTION=9]Sinclair[/MENTION] είδα ότι έχεις special εκδοσούλα, γέμισε και όπλισε!

Ποιο game?
Εγώ παίζω Watch Dogs. Πολύ αδικημένο παιχνίδι.

[Ryu_gr]

Δίνεις σε προσφορά 8 ευρώπουλα και παίζεις 5 πιστούλες αγνή arcade shooter εμπειρία με ατμόσφαιρα και οπτικά εφέ που θυμίζουν Tron και ηλεκτρονική μουσική α λα Kavinsky.

Άνετο λιώσιμο χωρίς τύψεις.
Έχει και online αλλά είπαμε είμαστε της παλιάς σχολής, maybe some other time.

[MENTION=9]Sinclair[/MENTION] είδα ότι έχεις special εκδοσούλα, γέμισε και όπλισε!

[Naked Snake]

^^ Έχω αφήσει την σειρά στο ACII, καθότι απο ένα σημείο και μετά δεν προλάβαινα να την παρακολουθήσω αφού στην Ubi τα πολλαπλασιάζανε σαν τα κουνέλια κάτι το οποίο ποτέ δεν μου κάθισε καλά. Παρόλαυτα είχα πάντοτε επαφή απο λίγο εώς πολύ με την σειρά είτε παρακολουθόντας στο Youtube, είτε απο φίλους όλα αυτά τα sequels που ακολούθησαν το 2 εώς σήμερα. Διαβάζοντας και αυτά που έγραψε ο Altair παραπάνω, αλλά και ήδη ''ψημένος'' απο τα πριν σχετικά με τον τίτλο, σκοπεύω να ασχοληθώ μαζί του κατόπιν price drop.

Σε άλλα νέα, και εν έτει 2018, ασχολούμαι με το καλύτερο και πιο ουσιώδες Hitman όλων των εποχών με το Complete First Season. Ξέρω ότι η τμηματική κυκλοφορία των επεισοδίων ξένισε πολύ κόσμο, αλλά ο τρόπος που παρουσιάζεται η εκάστοτε αποστολή, και ο τρόπος που πρακτικά το Online συμπεριφέρεται ως ένα HQ πάει το πράγμα σε άλλο επίπεδο. Φαίνεται ότι ο στόχος της IO Interactive, ήτανε να δημιουργήσει μια απόλυτα "Professional" αύρα γύρω απο το παιχνίδι, και ο τρόπος διανομής του περιεχόμενου παρότι δεδομένα σ'αφήνει σε cliffhanger mood δένει τόσο καλά με την ταυτότητα του game συνολικά που αυθυποβάλλει τον παίκτη στην Hitman λογική με τον πλέον πειστικό τρόπο.Τα δε briefing παρουσιάζονται τουλάχιστον εξαιρετικά αν όχι τέλεια. Αντιλαμβάνομαι ότι το ''always online'' έκοψε μοιραία - και λογικά - πόντους απο το παιχνίδι. Όμως ποιος πραγματικά μπορεί να πει βλέποντας ολόκληρη την εικόνα ότι αυτό το ρίσκο που πήρε η IO δεν άξιζε καθόλου?

[丹野]

Παίζω το Dark Souls 3 (PC). Praise the Sun!

[Altair]

Assassin's Creed Origins. Έχω παίξει περίπου 40 ώρες και ακόμα είμαι στη μέση.Έχω ακόμα πολύ πράγμα αλλά κάποιες πρώτες εντυπώσεις.
Αρνητικά:
Πολλά fetch quests & rescue missions.Αν παλεύεις για το 100% κουράζει πολύ τόσο filler content.
Θετικά:
Όλα τα υπόλοιπα. Οκ οκ θα αναλύσω παρακάτω δε θα μείνω εδώ.
Ο χαρακτήρας που ελέγχουμε γίνεται συμπαθής στον παίκτη από την αρχή καθώς εξηγούνται τα κίνητρά του για ότι κάνει και βλέπουμε τις αδυναμίες του.
Η ιστορία του τίτλου αν και δεν είναι κάτι ιδιαίτερο,κλασσική ιστορία εκδίκησης, είναι ωραία δοσμένη και με το απαραίτητο βάρος στα assassinations.Κάθε στόχος που αναλαμβάνουμε έχει και κάτι διαφορετικό. Πχ τον ένα πρέπει να τον σκοτώσουμε μέσα σε κάτι Ρωμαϊκά Λουτρά όπου φυλάσσεται από στρατιώτες κι εμείς είμαστε άοπλοι εντελώς,ενώ ένας άλλος στόχος μας, συνοδεύεται από 2 ύαινες παίζει με τόξο και smoke bombs και η όλη μάχη γίνεται εν μέσω αμμοθυελλας στην έρημο.
Στο παιχνίδι επιστρέφουν και οι ναυμαχιες οι οποίες είναι υλοποιημενες καλύτερα από ποτέ, ειδικά το return fire υπέροχο.
Το σύστημα μάχης θυμίζει ένα light dark souls,με την επιλογή για level scaling των εχθρών να ζορίζει το πράγμα αν αυτή ενεργοποιηθεί. Έχουμε σπαθιά,στιλέτα, τσεκούρια, λόγχες και ανάλογα το όπλο μας αλλάζει η ταχύτητα των χτυπημάτων μας καθώς και όλος ο τρόπος παιξίματος. Επίσης κάθε όπλο,τόξο (κι εδώ υπάρχουν διαφορετικά στυλ), ασπίδα έχει τα δικά του attributes με κάποια από τα καλύτερα να υπάρχουν στα πιο σπάνια (υπάρχουν 3 κατηγορίες normal,rare,legendary). Προσωπικά παίζω πάρα πολύ με bleed on hit & high bleeding rate.
Η πρόοδος του χαρακτήρα γίνεται με crafting,όπου ψάχνουμε για πρώτες ύλες είτε κυνηγώντας είτε κάνοντας dismantling weapons, καθώς και με leveling το οποίο γίνεται παίρνοντας ΧΡ για το οτιδήποτε σχεδόν πχ killing,side quests,hunting,daily quests τα οποία δίνουν πολύ καλά πράγματα, και ανακαλύπτοντας και ολοκληρώνοντας περιοχές. Πχ ανακαλύψες μια πυραμίδα πάρε 50 ΧΡ, βρήκες και τον θησαυρό μέσα σε αυτή πάρε άλλα 200 που ολοκληρωσες την περιοχή.
Να κάνω εδώ μια σημείωση για τα side quests. Ναι, πολλά είναι filler εντελώς, αλλά κάποια έχουν πολύ ωραία ιστορία και κάποια άλλα δένουν με το main quest.
Αλλά τόση ώρα γράφω και δεν έχω μιλήσει για τον πραγματικό πρωταγωνιστή του παιχνιδιού, την Αίγυπτο. Οι τύποι έχουν κανει εξαιρετική δουλειά. Πραγματικά είναι από τους ομορφότερους gaming κόσμους που έχω δει. Παντού υπάρχει κάτι να ανακαλύψεις και να κάνεις. Εγκαταλελειμμένοι ναοί, αρχαία ερείπια,ναυάγια πλοίων στον Νείλο,Πυραμίδες με δαιδαλώδη περάσματα και μίνι περιβάλλοντικους γρίφους, η Σφήκα, οχυρά, ναοί, υποβρύχια ερείπια ναών,έρημο κλπ. Και όλα αυτά πάντα κάτι έχουν να αντιμετωπίσεις, είτε εχθρούς είτε την πανίδα της περιοχής πχ leopards,hippos,Γύπες,φίδια,λιοντάρια, κροκόδειλους.
Η εξερεύνηση στον χάρτη γίνεται αβίαστα και ευχάριστα χωρίς πολλά roadblocks ενώ για μεγαλύτερη ταχύτητα έχουμε στη διάθεσή μας άλογα,καμήλες και βάρκες.
Σίγουρα έχω να πω κι άλλα,αλλά το ζουμί το καταλάβατε.
Ακόμα δεν εχω ασχοληθεί με αρένα και ιππόδρομο οπότε δεν μπορώ να πω κάτι.
Γενικά όμως το προτείνω ανεπιφύλακτα. Μόνο οι completionists θα βαρεθουν πιστεύω μιας κι έχει 100 side quests.Αν δε σας νοιάζει όμως ρο 100% επενδύστε άφοβα.

[majorfox]

Εγω θα τα παρατήσω ολα και θα γινω πριγκίπισσα !

https://vimeo.com/40285012

[Naked Snake]

SNIPER ELITE 4 : ITALIA

Λοιπόν, πλέον πιστεύω έχω μια αρκετά καλή εικόνα για το game, καθότι στα μισά και κάτι ψιλά του παιχνιδιού, έχω την αίσθηση ότι το παιχνίδι πλέον έχει φανερώσει όλη την τράπουλα.Και αυτό απο μόνο του, είναι ένα μεγάλο πρόβλημα όπως θα εξηγήσω και παρακάτω.

Καταρχήν, να αρχίσουμε απο τα βασικά : Ο τίτλος είναι αξιόλογος. Έχει μια πολύ καλή πρώτη ύλη, που φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού ότι με περισσότερη φροντίδα μελλοντικά μπορεί να δώσει φοβερά αποτελέσματα. Το θέμα όμως είναι ότι δεν το κάνει, και όχι απλώς δεν το κάνει, αλλά απο ένα σημείο και μετά αρχίζει να "σιγοκαίει" και τα δυνατά του χαρτιά σε επικίνδυνο βαθμό, αφού μόλις στο 1/3 του Campaign, δίνει την αίσθηση ότι ο παίκτης δεν έχει να ανακαλύψει τίποτε άλλο και απλώς αλλάζει το setting απο πίστα σε πίστα.Και αυτό συμβαίνει κυρίως γιατί δεν εκμεταλλεύεται σωστά τα επιπλέον στοιχεία του gameplay, πέραν του sniping το οποίο όσο καλό και αν είναι - που είναι αρκετά - κινδυνεύει και αυτό με "πνιγμό" στα ρηχά νερά του γενικότερου gameplay.

Ενώ λοιπόν το παιχνίδι απο πολύ νωρίς υπόσχεται ποικιλία στην προσέγγιση του εκάστοτε στόχου, ενώ φαινομενικά δίνει απο πλευράς εξοπλισμού έναν 2ο και 3ο δρόμο για να επιλέξει ο παίκτης πως θα ζήσει την συνολική εμπειρία, δεν καταφέρνει να ενσωματώσει την "γαρνιτούρα" στο κυρίως πιάτο με αποτέλεσμα οι ουσιαστικές επιλογές του παίκτη να είναι πολύ λιγότερες απο αυτές που προσπαθεί ο τίτλος να τον πείσει ότι έχει. Όσο ο παίκτης επιλέγει μια slow paced, tactical+stealth προσέγγιση, όσο δηλαδή συναινεί να παραμείνει στο κυρίως gameplay μονοπάτι που έχει χαράξει το παιχνίδι, όλα βαίνουν καλώς. Αργά, βασανιστικά αργά ενίοτε, αλλά καλώς. Το πρόβλημα ξεκινάει όταν προσπαθήσει να ξεστρατίσει απο εκεί και να πάει σε μια λογική "γιούρια" και all guns blazing.Εκεί ο τίλος, απλά αδυνατεί να ακολουθήσει τον ρυθμό, και αδυνατεί γιατί προδίδεται απο τους μηχανισμούς και το απαράδεκτο για την εποχή "ξύλινο" animation ,που είναι ξεκάθαρο ότι είναι καλιμπραρισμένοι για ένα συγκεκριμένο στυλ παιχνιδιού. Είναι με λίγα λόγια περισσότερο sniping sim oriented απ'όσο θα έπρεπε με βάση την συνολική σχεδίαση. Και εκεί κρύβεται και άλλος ένας πυλώνας του συνολικού προβλήματος, και αυτός είναι το Level design.

Ένα Level design που κάποιες φορές 'απογειώνει' το παιχνίδι, και άλλες το ρίχνει στα τάρταρα. Έχοντας λοιπόν ένα gameplay core που βασίζεται υπερ του δέοντος σε όλα αυτά τα στοιχεία που προανέφερα, όταν ο τίτλος περιορίζει την κλιμακα (κλειστοί χώροι,στενές περιοχές etc) που διαδραματίζονται τα γεγονότα, οι μηχανισμοί του παιχνιδιού αρχίζουν να "ασφυκτιούν" τον παίκτη. Πραγματικά εκείνες τις στιγμές που βρισκόμουν σε κλειστούς χώρους ή οι εχθροί κάνανε 'zero-in' πάνω μου, ένιωθα αβοήθητος. Ήταν σαν να προσπαθεις να ξεπαρκάρεις μια νταλίκα με ρυμουλκό ενώ σου έχουν κολλήσει τσίμα τσίμα μπροστά και πίσω. Παρότι εξοπλισμένος με ημιαυτόματο, πιστόλι, χειροβομβίδες κλπ. η εξάρτηση απο την απόσταση, τον μεγάλο χώρο και εν τέλει απο το sniper rifle είναι τόσο μεγάλη αλλά και απείρως πρακτικότερη, που πάταγα start και restart checkpoint. Και είπαμε, δεν υπάρχει τίποτε καλύτερο απο μια αμιγώς stealth προσέγγιση, άλλωστε είναι το βίτσιο μου, αλλά στήσε σωστά τους χώρους σου και κυρίως με βάση αυτά που μπορεί να κάνεις καλά, όχι αυτά που κάνεις μέτρια ή δεν κάνεις σωστά εν γένει.

Πηγαίνοντας στην A.I. τώρα, θα την χαρακτήριζα 'σκωτσέζικο ντους'. Καποιες φορές λειτουργει ομαλά άλλες πάλι είναι dumb as fuck. Βέβαια, όταν συνδυαστεί σωστά με το εκάστοτε set piece, είναι ικανή να δώσει λάμψη στο gameplay αλλά το κάνει με τέτοια ασυνέπεια που στο τέλος η γεύση που αφήνει είναι γλυκόπικρη ή...πικρόγλυκη αν θέλετε. Υπάρχουν στιγμές που έχεις την αίσθηση ότι έχεις επισκεφθεί ένα camp της λέσχης τυφλών και βαρήκοων στρατιωτών. Πίσω στο 2001, στο MGS2 γινόσουνα spotted απο την σκιά στο πάτωμα, και εν έτει 2018 σε παιχνίδι του PS4 οι εχθροί δεν βλέπουν το μισό και πλέον rifle να ξεπροβάλλει απο την γωνία, ή ένα ολόκληρο κεφάλι που φαίνεται καθαρά μέσα απο τους θάμνους.

Παρόλαυτα υπάρχουν και αρκετά σημεία που το παιχνίδι σε ανταμείβει, με την πάγια προϋπόθεση όμως ότι θα συμβιβαστείς με την φιλοσοφία του ή καλύτερα με την αδυναμία του να προσφέρει μια ολοκληρωτική stealth action εμπειρία. Αν σ'αρέσει το κυνήγι, αν είσαι της υπομονής, αν μπορείς να περιμένεις εκείνο το δευτερόλεπτο που τα κομμάτια στήνονται σωστά στην σκακιέρα, το Sniper Elite είναι το παιχνίδι σου. Είναι μια ικανοποιητική εώς πολύ καλή Stealth game πρόταση, που η τοποθέτηση της στα χρονικά του Β' Π.Π. για μένα τουλάχιστον μεγαλώνει το δέλεαρ, μιας και η εξάρτηση απο gadgetry είναι απειροελάχιστη (enemy tagging στο στυλ του MGSV. Γενικά αυτόν τον μηχανισμό δεν τον γλιτώνει κανένα action/shooting game πλέον) και ο εξοπλισμός είναι αντρίκειος και απαιτεί σωστό και timed χειρισμό ανεβάζοντας τον ρεαλισμό. Μιλόντας για όπλα κτλ. πρέπει να επισημάνω ότι παρότι υπάρχει μια διαφοροποίηση ανάμεσα στα όπλα με βάση έναν πίνακα απο attributes (recoil,muzzle velocity etc), στην πράξη αυτό δεν φαίνεται τόσο, με αποτέλεσμα να είμαι με τον default εξοπλισμό ακόμα και τώρα που είμαι στα μισά του παιχνιδιού. Άλλωστε τα sniper rifles και οπτικά πλην ελαχίστων εξαιρέσεων είναι πανομοιότυπα, ενώ όπως είπα και πριν τα assault rifles&pistols παρότι ποικιλόμορφα δεν θα απασχολήσουν και πολύ τον παίκτη μιας και η χρήση τους χαντακώνεται σε μεγάλο βαθμό απο τους παράγοντες που προανέφερα.

Επιπλέον, τα X-RAY shots και η Kill cam είναι άψογα σχεδιασμένα, αλλά ενώ θα έπρεπε να χρησιμοποιούνται ως trump card καταλήγουν σημείο αναφοράς και 'τραβάνε' τόσο πολύ τα φώτα του παιχνιδιού, με αποτέλεσμα τα υπόλοιπα sequences να μοιάζουν ακόμα πιο 'ρηχά' απ'όσο είναι. Μετά απο λίγο, και με το παιχνίδι στην ουσία να περιορίζει τον παίκτη σε ένα συγκεκριμένο στυλ, αρχίζουν και αυτά να χάνουν την αξία τους.

Υπάρχουν όμως και αρκετές στιγμές, που το SE4 καταφέρνει να τα παντρέψει όλα. Το σκηνικό, τον ρυθμό, το gameplay, την φιλοσοφία του, τα πάντα. Και όταν το κάνει, το αποτέλεσμα μαγεύει. Είναι η στιγμή που ένα ditraction έχει πετύχει και έχει αποκόψει έναν απο τους 2 εχθρούς που φυλάνε μια ζώνη, και ένα stealth/melee kill συνδυάζεται με τον εκκωφαντικό θόρυβο των αεροπλάνων που περνούν πάνω απο το κεφάλι σου 'καλύπτοντας' την κραυγή του θύματος σου, που πεσμένο πλέον κάτω 'παγιδεύεται' με μια νάρκη που εκρύγνεται την στιγμή που ο παρτενέρ του εξετάζει το πτώμα του, ενώ εσύ έχεις σημαδέψει στο δόξα πατρί τον ασυρματιστή τους περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή που ο ήχος της έκρηξης θα σκεπάσει αυτόν της σφαίρας και θα του κάνει το κρανίο φελιζόλ και τα μυαλά κανταϊφι. Και πόσα άλλα καλά εκτελεσμένα sequences μπορώ να θυμηθώ, όπου το παιχνίδι ήτανε σύμμαχος και όχι απέναντι σου.

Τέλος στο story δεν στέκομαι καν, μιας και είναι εκεί απλώς για να υπάρχει, τίποτε το αξιοσημείωτο, αλλά τουλάχιστον είναι ειλικρινές και περιορίζεται σε έναν light υποστηρικτικό ρόλο χωρίς να θεωρεί εαυτόν τίποτε το σπουδαίο.

Εν κατακλείδι : Έχουμε ένα Slow paced, stealth oriented game, με gameplay μηχανισμούς που άλλοτε βρίσκονται σε αρμονία με το συνολικό αποτέλεσμα και άλλες φορές μοιάζουν σαν 2 ξεχωριστά κομμάτια. Υπάρχει το level ή καλύτερα τα set pieces που απομυζούν το μέγιστο δυνατό απο το potential του τίτλου, και αυτά που του αφαιρούν πόντους και ρίχνουν την εμπειρία με πολύ άγαρμπο τρόπο. Απο κει και πέρα, είναι θέμα αποδοχής ή μή των βασικών αρχών που θέτει το παιχνίδι. Και αν κάποιος ξεπεράσει το γεγονός ότι αυτό που θα μπορούσε να είναι αεροδιάδρομος είναι εν τέλει ένας διπλός δρόμος όπου η προσπέραση συνήθως απαγορεύεται, τότε την διαδρομή θα την απολαύσει και με το παραπάνω.

Εγκρίνεται για τους λάτρεις των stealth game.Δεν είναι για όλους, και αν δεν ήμουν στην πρώτη κατηγορία θα ασχολιόμουνα μαζί του μόνο κατόπιν κάποιου price drop (15-20 ευρώ).

7 out of 10.