Love at first sight? No!

[Orpheus]

Αυτό το έχω πάθει μόνο με το Oblivion...δεν μπορώ να το εξηγήσω αφού η "αναθεώρηση" έγινε εντός 24 ωρών!!!!

[deus_d0pe]

Το Μetroid Prime νομίζω είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Φανατίλα γαρ με το super όσο να'ναι μου ξύνισε το first person σε σημείο ξενέρας. Ε περιττό να πω ότι όταν αποφάσισα να ασχοληθώ έχασα τη μπάλα.

[Gintama]

Wow nice topic!

Το Μetroid Prime νομίζω είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Φανατίλα γαρ με το super όσο να'ναι μου ξύνισε το first person σε σημείο ξενέρας. Ε περιττό να πω ότι όταν αποφάσισα να ασχοληθώ έχασα τη μπάλα.
[/b]

Aκριβώς φίλε, ακριβώς!

Το Super Metroid το είχα λιώσει παρέα με φίλους και μετα απο αρκετα χρόνια όταν διάβασα το preview του Prime απο ενα αγγλικό περιοδικό που έπαιρνα τότε, αποφάσισα να το αγοράσω.
Ξενέεεερα στην αρχή και πολλές wtf καταστάσεις. Θυμάμαι να διαβάζω το βιβλιαράκι του παιχνιδιού στη τουαλέτα για να καταλάβω τον χειρισμό και να σκεφτομαι οτι έμεινα απένταρος για μια βλακεία.
Μέχρι την επόμενη μέρα το είχα ερωτευτεί...

[Ren_of_Heavens]

Shining Force 1 για Sega Genesis από το πρώτο volume pack για Dreamcast.Έχοντας λιώσει τόσο καιρό και καλομαθημένος από τον τεχνικό τομέα της κονσόλας τότε μου φάνηκε το παιχνίδι όταν αποφάσισα να ασχοληθώ μμ πως να το πω...μούφα,μάπα όπως θέλετε το λαμβάνετε.Αποφάσισα βέβαια να του δώσω μία δεύτερη ευκαιρία και τελικά κόλλησα άγρια μένοντας όλο το απόγευμα του Σαββάτου πρωτά από την TV μου πορωμένος από μικρά sprites και midi της midi μουσικής να γαλουχήζουν τις αυτούρες μου και τα ματίδια μου.

Εμ μετά τα πήρα σερί και τα υπόλοιπα εκτός του 3 γμτ...

Ήταν και η πρώτη διαπίστωση περί αυθεντικότητας του χειριστηρίου όταν από τα νεύρα μου το βάραγα στο ντουλάπι και το σούταρα από το μπαλκόνι.Αποτέλεσμα το ντουλάπι να έχει ρωγμές και η γάτα που κοιμόταν από κάτω να σκούξει...

[Treetop]

.. τι θελει να πει ο ποιητης;

Παιχνιδια τα οποια παιξατε για παραδειγμα 2 φορες και την 1η σας φανηκαν απο απαραδεκτα εως μετρια ενω την 2η φορα αναθεωρησατε τελειως και σας αφησαν μαλιστα πολυ καλη εντυπωση.
Για εμενα το απολυτο παραδειγμα ειναι το Final Fantasy VIII.

Μη εχοντας PS1, το πηρα για PC μολις κυκλοφορησε (1999-2000;).
Εχοντας παιξει 1-2 χρονια πριν παλι σε PC το FF VII περιμενα να δω κατι παρομοιο...
Sci-fi σκηνικα, βγαλμενα απο action movies και φυσικα πρωτοκλασατο σεναριο γεματο ανατροπες, ιντριγκες, εκπληξεις κτλ κτλ καθως και εναν πρωταγωνιστη με πλουσιο παρελθον αλλα και καποιον COOL villain.

Φυσικα τιποτα δεν ειδα απο αυτα, ενω ακομα και το battle system με ειχε ξενισει αρκετα και δε το ειχα καταλαβει 100% - ως ενα σημειο επαιζα μονο με GF - lol.

Μετα απο 3-4 χρονια ειπα να του δωσω αλλη μια ευκαιρεια και οντας πλεον πιο ωριμος σαν gamer εξεπλαγην με τη συνολικη εμπειρια και μαλιστα με το παραπανω.

Το σεναριο δε με ενοχλησε.. μου απεδειξε πως ενα ποιοτικο συνολο δε πρεπει απαραιτητα να βασιζεται μονο στις ανατροπες..
Το παιχνιδι βασιζοταν αρκετα στην αναπτυξη ορισμενων χαρακτηρων.. Ειναι απιστευτο το ποσο ξεφευγε απο τα cliche της σειρας.

O Squall δεν ηταν ο μαμιας της γειτονιας, αλλα ηταν ενας εσωστρεφης, μοναχικος και κομπλεξικος εφηβος που προσπαθουσε ο παιχτης να τον ψυχολογησει.
Ο Seifer δεν ηταν αυτο που περιμενε ο οποιοσδηποτε εβλεπε την εντυπωσιακη εισαγωγη του παιχνιδιου.
Μεσα στο ιδιο το παιχνιδι καποια στιγμη αποκαλυπτεται τι σοι χαρακτηρας ειναι και σιγουρα απεχει πολυ απο τον typical badass villain.

Εκτιμησα πολυ αυτη τη διαφορετικοτητα του τιτλου, παροτι καποιοι χαρακτηρες ηταν τελειως αδιαφοροι - οπως η Selphie.
Μαζι με αυτα εντυπωσιαστηκα και απο τις περιοχες του παιχνιδιου αλλα και τη μουσικη του επενδυση - κατ εμε την καλυτερο σε FF.

Περιττο να αναφερω τα μοναδικα cut-scenes φυσικα...

Τελος το battle system παροτι ακρως abusable ηταν ιδιαιτερα διασκεδαστικο - αν εξαιρεσουμε το drawing εστω.

Μου αφησε πολυ καλες εντυπωσεις το customisation των char stats μεσω του junctioning αν και οπως ειπα τελικα ηταν πανευκολο το παιχνιδι αν το εκμεταλλευοσουν σωστα.
Οπως και να χει το παιχνιδι με εκανε να αναθεωρησω καποιες αποψεις για τη σειρα αλλα και να μετριασω μερικως τον ενθουσιασμο μου για το VII, παιχνιδι που για καιρο πιστευα πως ειναι πολυ πανω απο οτιδηποτε αλλο ειχα παιξει.

Οχι πως θεωρω το VIII καλυτερο αλλα δε παυει να ειναι απο τα αγαπημενα μου RPG.
Να λοιπον πως κατοπιν εορτης σωθηκε μια αρχικα "αστοχη"?αγορα παιχνιδιου.
Πλεον εχω το παιχνιδι και στο PC και στο PSX (x2 κομματια).
[/b]

Sxedon idia periptosi omos me to FF VIII..
Mono pou emena itan to proto mou game,sto epitelous diko mou PSone,kai otan to peira (stin ilikia ton 9 xronon nomizo)
Eipa apo mesa mou <<kala ti mlkia einai ayto to game&#33;Krima pou den peira to Hercules >>

[Doppelganger]

Εγω παλι την επαθα ετσι με το FF9

Το FF8 οταν το πρωτοπηρα, για δωρο χριστουγεννων, στα 8 μου χρονια, το λατρεψα απο την πρωτη κιολας στιγμη. Δεν ηξερα σπουδαια Αγγλικα, αλλα παρολα αυτα το λατρεψα&#33;
Μετα, πορωμενος με τα FF, ειπα σε εναν φιλο μου που ειχε PSX να αγορασει το FF9. Οταν πηγα να το παιξω σπιτι του, κι αργοτερα σε καποιον αλλο φιλο μου που το επαιζε αυτος μετα, με ξενισε. Εχωντας σαν πρωτη FF εικονα το 8, ηταν κατι εντελως διαφορετικο. Χαρακτηρες παιδικοι, περιεργο (ντοινγκ&#33;) battle system... Το παρατησα... δεν μου αρεσε τοτε....

Οταν επαιξα μετα καποια παλια FF (1,4,6) και το 7 και εχωντας παιξει και το 10 ειπα να το παιξω κι αυτο απο την αρχη. Ε αυτο ηταν. Πλεον το παιχνιδι ηταν ενα κλασσικο διαμαντι στην κονσολα μου. Ειχε ολα τα ωραια στοιχεια FF, ωραιο battle system (εκτος απο το trance για limit) και αρκετες αναφορες απο τα παλια FF&#33; Κλασσικα πραμματα.

Δεν θυμαμαι να συνεβει με καποιο αλλο παιχνιδι... Ισως να δοκιμασω να ξαναπαιξω το City f the lost Children που το παρατησα κι εγω, κι δυο αλλα παιδια που ξερω στην αρχη, αρχη σε ενα υπογειο lol.

[Shadow]

το μονο που μου ερχεται στο μυαλο ειναι μια παλια version του Final Fantasy με ονομα Mystic Quest (SNES). ενω αρχικα μου ειχε σπασει τα νευρα αυτο το συστημα και ειχα κολλησει, μετα απο καμποσα χρονια κι οταν απο βαρεμαρα το ξεθαψα, το φτασα μεχρι στο τελος&#33; δε μπορω να πω πως μου αρεσε και τοσο παντως, αλλα σιγουρα αλλαξα αποψη γιαυτο.

[Cpl_Shephard]

Elder Scrolls 3 : Morrowind

Το ετος 2002, ειχα 40 ευρω και ειμουνα μεταξυ morrowind και neverwinter nights 1, σκεφτομενος οτι offline δεν θα το χαιρομουνα τοσο πολυ το 2ο + οτι με isdn 64k που παω ο κακομοιρης προτιμησα το morrowind, το παιχνιδι μου φαινοτανε πολυ βαρετο ειχα συνηθισει οταν ακουω τον ορο rpg να ερχονται στο μυαλο μου μονο παιχνιδια σαν το diablo 2 και το nox, το χειροτερο ητανε πως ετρεχε αισχρα αν και εμοιαζε με κινουμενο πινακα ζωγραφικης <3

Το παιχνιδι το αφησα να σκονιζεται για κανα 3μηνο μιας και το stuttering στους εξωτερικους χωρους και η ελλειψη καθοδηγησης απτο ιδιο το παιχνιδι με ειχαν κουρασει, αργοτερα ομως βρηκα στην στηλη του τσουρινακη στο pc master ενα γραμμα καποιου software engineer, ο τυπος ειχε παρομοιο συστημα με εμενα ( p4 1.3ghz gf3 ti 500 gainward 1.25gb ram ) και δηλωνε πως το morrowind μπορει να αξιοποιησει και το πιο δυνατο hardware αλλα οχι απο default, εγραψε λοιπον 2-3 ρυθμισεις για καποιες παραμετρους στο .ini τις εβαλα και ως διαμαγειας τα παγωματα οταν εξερευνουσα τον κοσμο του παιχνιδιου εξαφανιστηκαν, ανεβασα το draw distance καπου στο 80% ανεβασα την αναλυση στα 1600*1200 ( @75hz σε 17" eizo crt rofl ) και αφεθηκα στην μαγεια του παιχνιδιου

Αυτη τη φορα προτιμησα να ασχοληθω λιγο με τους blades και πιο μετα με το fighters guild, οποτε ειχα προβλημα για να φτασω καπου κοιταγα τον καταπληκτικο χαρτη που συμπεριλαμβανοτανε στην συσκευασια του παιχνιδιου ( κριμα που τον εχω χασει ) ολα μου φαινοντουσαν καταπληκτικα, οι βραδινες καταγιδες στην υπαιθρο,το character developing system, το dynamic gameplay η πανεμορφη vivec κλπ κλπ

Τα παραπανω με εκαναν να αγνοησω την μετρια προς κακη AI των αντιπαλων npc τα συχνα crash to desktop και την μυστηριωδη εξαφανιση της mehra mylo απ&#39;την βιβλιοθηκη του master, πραγμα που με εκανε να παρατησω το main quest και κατ επεκταση το ιδιο το παιχνιδι

Half-life 2 : episode two

Με την σειρα ειμαι ιδαιτερα δυσαρεστημενος απο τοτε που εγινε η μεταβαση στην source, η αλλαγη περιβαλοντος απτα εργαστηρια της black mesa στα σκουριασμενα ερειπια της ανατολικης ευρωπης ακομα και σημερα δεν μπορω να την "χωνεψω" half-life χωρις commando apache και assasins δεν υπαρχει για μενα

Το EP2 ομως απτην στιγμη που μπηκα στα σπηλαια και πιο μετα στο "under the radar" με εκανε να καταλαβω πως κατι διαφορετικο απο αυτο που εχω συνηθησει δεν ειναι απαραιτητα και κακο, οι τροποποιησεις στην μηχανη ετσι ωστε να σηκωνει δασικες εκτασεις, η προσθηκη dynamic soft shadows και οι hunters με ικανοποιησαν, να θυμοντουσαν πιο νωρις να βαλουν το stamina σε ξεχωριστη μπαρα απτο flashlight καλα θα ητανε

[McSolid]

Gears of War

Οταν το πηρα και το πρωτοεπαιξα το πρωτο πραγμα που ειπα ηταν: "Mα ποσο unplayable ειναι το παιχνιδι Θεε μου&#33;&#33;&#33;&#33;&#33;". Εχοντας συνηθισει στην FPS λογικη, το στησιμο, η καμερα, ο χειρισμος και η στοχευση μου ηταν εντελως ξενα και αντιπαθη.

Μετα απο εναν (ή και παραπανω) ολοκληρο μηνα το επιασα με καθαρο μυαλο στα χερια μου. Το τερματισα μεσα σε δυο μερες.

[Ryu_gr]

Vandal Hearts, PSX. Κλασσικά και &#39;γω ήμουν πιτσιρίκι και έβλεπα τον αδερφό μου να το λιώνει και είπα: Μα καλά, τι παίζεις; Σκάκι;
1-2 χρόνια μετά είπα να το βάλω στο psx και αυτό ήταν&#33; Το παιχνίδι είχε σενάριο, μουσική, γραφικά και κυρίως ήταν μη-γραμμικό. Δεν έπρεπε δηλαδή σε κάθε πίστα να σκοτώνεις μόνο τους κακούς.
Είχε πίστες όπου έπρεπε να τους αιφνιδίασεις για να μην σε πάρουν χαμπάρι, να τους νικήσεις πριν τελειώσει ο χρόνος, να σώσεις τους χωρικούς κ.ά&#33;

[Altair]

Εμένα μουσυνέβη αυτό με το Alundra.Είχα συνηθίσει βλεπετε τα γραφικά των Resident Evil , Tomb Raider etc... και με ξενέρωσε με το που το είδα.Βέβαια μετά σκέφτηκα 3 ευρώ έδωσα να μην το παίξω λίγο;Ε και κόλλησα μετά αν και ποτέ δεν το τερμάτισα...

Άλλα παιχνίδια που μου έχει συμβεί το ίδιο:

Jade Coccoon
Final Fantasy VIII (το VII δεν το είχα παίξει,ακόμα δεν το έχω παίξει παρά μόνο κάνα μισάωρο)
Vagrant Story
ICO
Oddworld Stranger&#39;s Wrath(όταν το ξεκίνησα σκέφτηκα πως απλά είναι ένα συμπαθητικό παιχνιδάκια αλλά όσο το προχωράω τόσο καλύτερο μου φαίνεται.)

[Ground_zero]

LOL Egw me to ICO distyxws vriskomai sto prwto sight akoma

[Altair]

ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ :excl: :excl: :excl: :excl:

[FiOth]

The Elder Scrolls III:Morrowind.Ναι,αυτη ειναι η ενοχη μου ιστορια&#33; Οταν πρωτοηρθα σε επαφη με τον τιτλο ημουν αρκετα νεοτερος οπως καταλαβαινετε κι ανικανος να εκτιμησω το μεγαλειο του.Το battle system μου φαινοταν απαισιο (και ειναι) η αλληλεπιδραση με τον κοσμο του non-user friendly και γενικα ολη του η δομη πολυ "χυμα".Σα να μην εφταναν ολα αυτα υποστηριζα το OblIVion ισχυριζομενος πως ηταν καλυτερος τιτλος διοτι ειχε πιο συγκεντρωτικη δομη,καλυτερο interface κτλ.Περασε πολλης καιρος μεχρι να ξανακαταπιαστω με τον τιτλο και οριμοτερος πλεον υποκλειθηκα μπροστα στο μεγαλειο του...πραγματικα μιλαμε για ενα απο τα καλυτερα δειγματα RPG ever,ισαξιο ισως ενος Fallout.Ποσο κουτος και απαιδευτος ημουν για να μη μπορω να καταλαβω πως αυτη του η ελλειψη (κατα τα φαινομενα παντα) συνοχης ηταν στην πραγματικοτητα το προσωπο της μοναδικης ελευθεριας που προσεφερε στον παικτη.Εχω επενδυσει απειρες ωρες στον τιτλο,ακομα ασχολουμαι μαζι του περιοδικα και πραγματικα ειμαι ευτυχης που του εδωσα τελικα την ευκαιρια που του αναλογουσε ολα αυτα τα χρονια...

[Psycomaniac]

Warlords 3: Darklords Rising.

Μου το είχε πάρει δώρο ο πατέρας μου στα γενέθλειά μου πριν από καμιά 10ετία (δε θυμάμαι πότε κυκλοφόρησε...) και όταν το έβαλα και το έπαιξα ήθελα να το πάω πίσω&#33;

Καναδυό χρόνια μετά άρχισα να το λιώνω.

Στενοχωρήθηκα αφάνταστα όταν πήρα νέο PC και είδα ότι είχε compatibility issues με τα Windows Millenium και μετά με τα XP...