Announcement

Collapse
No announcement yet.

Best Platformer Games

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • Best Platformer Games

    Ως γνωστόν είμαι τρελός πλατφορμάκιας. Αν και έχω περάσει από διάφορες φάσεις και παίζω διάφορα είδη, τα platforms είναι εκεί που καταλήγω κάθε φορά. Πλέον, έχω αποδεχθεί πως είναι το κυρίαρχο είδος που μου αρέσει να παίζω (και ενίοτε να λιώνω), γι' αυτό ανοίγω και αυτό το thread, ώστε να προτείνω κάποιους τίτλους και να γνωρίσω νέους

    Από τα 16 bit πάνω απ' όλα δίνω άπειρα respect στα 4 Sonic, το Super Mario World και τα 3 Donkey Kong Country. Γενικά στον τομέα των platform πιστεύω πως η Rare είναι ό,τι καλύτερο είχε τύχει ποτέ στην Nintendo. Από εκεί και πέρα η γενιά μας προσέφερε πολύ ψωμί ακόμα, όμως προσωπικά ασχολήθηκα πολύ περισσότερο με το είδος στα 32 bit. Λόγω ηλικίας ίσως, δεν ξέρω, όμως κυρίως στο PS1 είχα ασχοληθεί με πολλά διαμάντια, και ακόμα και τώρα βρίσκω διάφορες ενδιαφέρουσες προτάσεις.

    Είχα φτιάξει μία λίστα σχετικά με το τι να τσεκάρω, την οποία θα μοιραστώ μαζί σας, μιας και πλέον έχω καταφέρει να παίξω τα πάντα από αυτά (αν και είναι αρκετά που δεν έχω τερματίσει). Ο σκοπός μου φυσικά είναι να την επεκτείνω, αν και μάλλον έχω λιώσει την 32bitη κονσόλα της Sony, επομένως περιμένω προτάσεις σε άλλα συστήματα, οποιασδήποτε γενιάς. Θα ακολουθήσουν περιληπτικά σχόλια στο τέλος της λίστας. Βέβαια για να μην παρεξηγηθούμε κιόλας, αυτό δεν σημαίνει πως έχω παίξει platformers μόνο στο PS1, κάθε άλλο


    Τριλογίες
    • Crash Bandicoot 1, 2, 3
    • Spyro the Dragon 1, 2, 3
    • Gex 1, 2, 3
    • Megaman X4, X5, X6

    Διλογίες
    • Medievil 1, 2
    • Tombi 1, 2
    • Rayman 1, 2
    • Pandemonium 1, 2
    • Oddworld: Abe’s Odyssey, Abe’s Exodus
    • Castlevania: Chronicles, Symphony Of The Night
    • Metal Slug 1, X
    • Strider 2 (υπήρχε και το 1, ως συμπληρωματικό του δίσκου)

    Και από αυτόνομους τίτλους, οι σημαντικότεροι που μου έρχονται:
    • Croc
    • Ape Escape
    • Klonoa
    • Adventures of Lomax



    Τέλος, ακολουθούν κάποια συμπαθητικά platforms, τα οποία αν δεν είστε λάτρης του είδους, δεν θα σας προσφέρουν κάτι αξιομνημόνευτο. Για κάποιον βέβαια σαν και του λόγου μου που λατρεύει τις πλατφόρμες, μπορούν να προσφέρουν καλή διασκέδαση και καλά υποκατάστατα αν έχετε ήδη ασχοληθεί με τα από πάνω, ή αν σας αρέσει η εξειδικευμένη θεματολογία τους.

    • Mickey's Wild Adventure
    • Donald Duck Quack Attack (ή Going Quackers εναλλακτικός τίτλος)
    • Spiderman
    • Wild 9 (από τους δημιουργούς του υπέρτατου Earthworm Jim)
    • Bugs Bunny Lost in Time
    • Bugs Bunny Time Busters
    • Skull Monkeys
    • Toy Story 2
    • The Adventures of Little Ralph
    • Disney's Hercules



    Πάμε λοιπόν τώρα για μερικά σχόλια. Ας τα βάλω ανά κατηγορίες για να μην χαθούμε, μιας και αν αρχίσω να μιλάω για το κάθε νούμερο της κάθε σειράς, ζήτω που καήκαμε.


    Όσον αφορά τις τριλογίες.
    Τα Crash Bandicoot ξεκίνησαν με ένα πρώτο hardcore παιχνίδι με δύσχρηστο save system και κάνοντας τεράστια άλματα κάθε φορά, έφτασαν να είναι ένα από τα διαμάντια του είδους. Naughty Dog στα καλύτερά της. Ο producer του Sonic 2 έπεισε την εταιρία να ασχοληθεί με την 3D κονσόλα και έτσι είδαμε αυτό το αποτέλεσμα. Αγαπημένο της σειράς αν έπρεπε να διαλέξω, πιστεύω θα ήταν το 2.

    Τα Spyro The Dragon με την Insomniac είχαν παρόμοια πορεία. Πολλοί χαρακτηρίζουν παράλληλες τις δύο αυτές εταιρίες, μιας και ακολούθησαν τα ίδια βήματα από τότε έως τώρα. Το πρώτο της σειράς ποτέ δεν με τράβηξε, όμως το δεύτερο είναι στα καλύτερα platforms ever που έχω παίξει. Το τρίτο αν και αξιόλογο, δεν προσέφερε το άλμα που προσέφερε το δύο, επομένως το 2 είναι το καλύτερο κατ' εμέ.

    Με τα Gex δυστυχώς δεν έχω ασχοληθεί τόσο όσο θα ήθελα. Το πρώτο ήταν port από το 3DΟ και αποτέλεσε έναν από τους πρώτους τίτλους του PS1 το 1995 με 2D gameplay. Τα υπόλοιπα δύο μπήκαν στον κόσμο του 3D με τα κλασικά του είδους, unlockable levels κλπ. Όσον αφορά τα Megaman X. Ε, τα Megaman X είναι ΠΑΙΧΝΙΔΑΡΕΣ. Έχουν X και Zero, έχουν anime cut-scenes (το 4 τουλάχιστον), έχουν την κατάλληλη δυσκολία, έχουν πόρωση, μέχρι και μία ικανοποιητική ιστορία έχουν. Επάξιες συνέχειες των Megaman X του SNES

    Στις διλογίες τώρα. Το Medievil το 1998 ήταν από τα πρώτα παιχνίδια που χρησιμοποίησαν πλήρες το Dual Shock (αναλογικούς & δόνηση), ενώ το δεύτερο της σειράς αναβαθμίζει τα πάντα, από τον σχεδιασμό των επιπέδων και τους playable χαρακτήρες έως τα όπλα και την ιστορία.

    Τα Tombi είναι τεράστια αγάπη, περισσότερα σε αυτό το thread. Ο Tokuro Fujiwara, δημιουργός μεταξύ άλλων των Megaman και Ghosts 'n Goblins, αυτομόλησε από την Capcom για να φτιάξει ένα Platform χωρίς περιορισμούς. Δυστυχώς δεν τα πήγε καλά από πωλήσεις, όμως επειδή ο Fujiwara πίστευε πως χρωστούσε μία συνέχεια σε όσους φαν τον στήριξαν, ξόδεψε όλα τα χρήματα που του απέφερε το πρώτο παιχνίδι για να δημιουργήσει το Tombi 2. Η εταιρία έκλεισε με το που κυκλοφόρησε, ο Fujiwara επέστρεψε στην Capcom και το υπόλοιπο προσωπικό του παιχνιδιού έχει θεαθεί σε credits δεκάδων παιχνιδιών.

    Rayman Series, τι να λέμε τώρα. Ο πρώτος τίτλος 2D, ο δεύτερος 3D, ξεκίνησαν ένα νέο franchise το οποίο έχει πλέον μετεξελιχθεί στην καλύτερη μορφή που θα μπορούσε να πάρει, το Rayman Origins με το Rayman Legends στα σκαριά. Δύσκολα παιχνίδια όμως σε λογικό βαθμό. Τα Pandemonium πλέον μπορεί να μην λένε και πολλά μιας και κυκλοφόρησαν την πρώτη περίοδο του PS1 (1996-1997), όμως είναι χαρακτηριστικοί τίτλοι. Ήταν από τα παιχνίδια που προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν τους 3D χαρακτήρες σε 2D gameplay και να ξεφύγουν από τα Mega Drive / SNES sprites που ήταν γνωστά μέχρι τότε. Στην εποχή τους ήταν καραμπινάτα next-gen, τώρα είναι απλά συμπαθητικά.

    Τα Oddworld πραγματικά αδικούνται πιστεύω που μπαίνουν σε αυτήν την κατηγορία. Γρίφοι, ιστορία, γραφικά, μουσική, μηχανισμοί, διάλογοι, σχεδιασμός πιστών, unlockables, όλα σε ένα τέλειο πακέτο. Και εκεί που πιστεύαμε πως τα είχαμε δει όλα με το τέλειο Abe's Odyssey, σκάει το Abe's Exodus και τα κάνει όλα λίμπα. TOP των TOP τίτλοι, ΑΑΑ πράμα λέμε. Τα Castlevania είναι Castlevania, ok. Ό,τι και να πω εγώ είναι λίγο, εδώ μέσα υπάρχουν πολλοί καμμένοι, ειδικά με το δεύτερο, και μπορούν να πουν πολλά περισσότερα απ' όσα θα μπορούσα να πω εγώ. Δεν έχω ασχοληθεί και πολύ με τη σειρά, ούτε ξέρω τι άλλα υπάρχουν σε άλλες κονσόλες, όμως τα συγκεκριμένα ήταν εκπληκτικά και τα ευχαριστήθηκα στο έπακρο.

    Τα Metal Slug ήταν κλασικοί τίτλοι. Αν και κυκλοφόρησαν κάμποσοι (7 αν δεν κάνω λάθος) στο PlayStation κυκλοφόρησαν μόνο το πρώτο μέρος και το remastered του δεύτερου με μειωμένα loading times, περισσότερα όπλα, καλύτερους μηχανισμούς κλπ. Παλούκια παιχνίδια που όμως αν μάθαινες ορισμένα κολπάκια, μπορούσες να κάνεις τεράστια πρόοδο με λίγες προσπάθειες. Η ικανοποίηση στο τέλος της κάθε πίστας ήταν τεράστια. Όσον αφορά τα Strider, δεν είναι καθαρά στις διλογίες μιας και το πρώτο της σειράς είχε κυκλοφορήσει στο Mega Drive και απλά περιλαμβάνεται στην έκδοση του Strider 2. Όπως και να' χει, και τα δύο ήταν διαθέσιμα στο PS1 και ήταν όπως έπρεπε να είναι. 2D Side Scrolling με υψηλή δυσκολία σε φυσιολογικά επίπεδα, καλοί μηχανισμοί, ωραία actions, power ups και δεν συμμαζεύεται. Κλασικός τίτλος, η Capcom ήταν στα πάνω της τότε.


    Αυτά μέχρι στιγμής, προς το παρόν δεν έχω τη δύναμη για άλλο ηλεκτρονικό μελάνι, είναι και περασμένη ώρα Κάποια στιγμή ευελπιστώ να γράψω δυο λόγια και για τους υπόλοιπους τίτλους που ανέφερα.

    PK World - Τα πάντα για Disney comics!

  • #2
    Το Crash Bandicoot πρώτα απ' όλα, το Spyro και το τρίτο Gex, το Hercules, το Bugs Bunny Time Busters, το Lomax, το Medievil, το Hercules, τo Tombi, το Croc (που είχε και sequel και εννοείται τα Oddworld και το Pandemonium ήταν όλα αγαπημένα παιχνίδια στο PSX. Τώρα μπορεί να βάλω το Time Busters και να μη βλέπεται αλλά τότε ήταν μια ιδεατή στο μυαλό μου εμπειρία που μπορούσε να με ταξιδέψει απ' τους Αζτέκους μέχρι τη Τρανσυλβανία.

    Edit: Και με το Toy Story 2 είχα φάει τρελό κόλλημα. Λες και μεγαλώσαμε μαζί :p

    Comment


    • #3
      Μιας και προφανώς δε θες τα...κλασικά (είναι πλέον γνωστά, super mario, sonic, crash κλπ) τσέκαρε αυτό

      Originally posted by Raf
      Η Νίντι λίγο το πάει αλλιώς, ε, έχουμε τον Ραμπ εκεί να ψιλοτρολάρει.

      Comment


      • #4
        Ας προσθέσω κι εγώ μερικές αρχαιολογίες στη λίστα!

        Prehistoric 1 - 2, ή αλλιώς τα super Mario του PC (και της Amiga). ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ platforming με σφιχτοδεμένο χειρισμό και αυξημένο δείκτη δυσκολίας, πολλά μυστικά και πολύ όμορφα γραφικά. Τα πιο γνωστά Caveman Ninja ήταν μια χλωμή αντιγραφή, ενώ αξίζει να σημειωθούν οι δύο πρωταγωνιστές. Ο πρώτος ήταν ένας κοντοστούπης με μούσια και ο δεύτερος ένας ροκάς των σπηλαίων

         


        Enjoy the videos and music that you love, upload original content and share it all with friends, family and the world on YouTube.


        Enjoy the videos and music that you love, upload original content and share it all with friends, family and the world on YouTube.




        Jazz Jackrabbit 1 - 2, κατά τη γνώμη μου τα καλύτερα καθαρά action platform για PC. Είσαι ένας πάνοπλος πράσινος λαγός που τρέχει σφαίρα σε τεράστιες πίστες πυροβολώντας ένα σωρό πράματα σε ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ πίστες. Αν το πρώτο ξεχώριζε για το πολύ ωραίο soundtrack και τις διαρκείς εναλλαγές, το δεύτερο ξεπέρασε κάθε όριο με απίστευτα πολλές προσθήκες στο gameplay και θεματολογία από χίππηδες μέχρι διαστημόπλοια - και σε co-op μάλιστα!

         


        Enjoy the videos and music that you love, upload original content and share it all with friends, family and the world on YouTube.


        Enjoy the videos and music that you love, upload original content and share it all with friends, family and the world on YouTube.




        Ξεχασμένα αλλά ποιοτικότατα platform της ίδιας εποχής τα Aladdin και Lion King, ειδικά το πρώτο που το είχα τερματίσει 2 - 3 φορές. Το Lomax ήδη αναφέρθηκε και εχει άλλη μια ψήφο από μένα.

        Μια άλλη τεράστια κλασσικούρα των arcade (όχι δε θα πω το Alex Kid) είναι το Toki! ΠΑΛΟΥΚΙ. Πραγματικά πολύ δύσκολο παιχνίδι αλλά και ένα από τα αγαπημένα μου. Συστήνεται ανεπιφύλακτα. Μένοντας σε action platform του ΜΑΜΕ, το Black Tiger ήταν και παραμένει σταθερή αξία. Σε καθαρά platforms, το Rainbow Islands ήταν ΤΕΡΑΣΤΙΑ καφρίλα.

         


        Enjoy the videos and music that you love, upload original content and share it all with friends, family and the world on YouTube.


        Enjoy the videos and music that you love, upload original content and share it all with friends, family and the world on YouTube.


        Enjoy the videos and music that you love, upload original content and share it all with friends, family and the world on YouTube.




        Και ασφαλώς επιφυλάσσομαι να επανέλθω!
        Τι βλέπεις όταν έχεις πράσινα μάτια?

        Στο Βιλαμπάχο ακόμα τρίβουν...

        Η μόνη διαφορά ανάμεσα σε μένα και σε ένα τρελό είναι πως εγώ δεν είμαι τρελός - Σαλβαδόρ Νταλί

        Comment


        • #5
          Puzzle Platformers ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ...

          Lost Vikings
          Prince of Persia (classic)
          Heart of Darkness

          (συνυπογραφω για τα 2 της disney, και υπαρχει επισης το πολυ καλο puzzle platformer τύπου prince of persia Pocahontas)
          Originally posted by Raf
          Η Νίντι λίγο το πάει αλλιώς, ε, έχουμε τον Ραμπ εκεί να ψιλοτρολάρει.

          Comment


          • #6


            Όπως λέει και ο τίτλος gem απλά.

            Comment


            • #7
              Ωπ, το Mischief Makers δεν το ήξερα, ωραίο φαίνεται. Θα ψάξω μήπως πετύχω κάνα rom τώρα που έχω σετάρει και τον N64 emulator. Η αλήθεια είναι πως το Ν64 ήταν απελπιστικά περιοριστικό σε αυτόν τον τομέα. Δεν νομίζω να είχε πάνω από 5 τίτλους που να άξιζε τον κόπο, και οι 4 ήταν της Rare. Πέραν του Super Mario 64, η κονσόλα μας έδωσε ακόμα τα Banjo Kazooie, Banjo Tooie, Donkey Kong 64 και Conker's Bad Fur Day.

              Προσωπικά μιλώντας, έχω δώσει στο Super Mario 64 πάρα πολλές προσπάθειες όμως ποτέ δεν με τραβάει και καταλήγω να παίζω με το ζόρι 2-3 ώρες κάθε φορά και να το παρατάω. Αναγνωρίζω την αξία του όμως παραδόξως μάλλον δεν είναι για εμένα, μην αρχίσουν flames παρακαλώ . Τα δύο Banjo και το Donkey Kong δεν νομίζω πως χωράνε αμφιβολίες, είναι κορυφαίοι τίτλοι. Το Conker από την άλλη δεν με έχει τραβήξει με μια πρώτη ματιά, όμως σίγουρα θα το δοκιμάσω κάποια στιγμή επειδή η Rare πολύ λίγες φορές με έχει απογοητεύσει.

              Τέλος, η κονσόλα είχε τα κλάσεις κατώτερα αλλά κατά τ' άλλα συμπαθητικά Yoshi's Story 64 και Kirby 64 για τους λάτρεις του είδους. Αξίζουν μία ματιά τουλάχιστον. Και νομίζω πως με αυτά τα δύο κλείνει και το κεφάλαιο Nintendo 64

              Titus, με τέτοιο όνομα περίμενα μιλήσεις για τα Prehistorik Η αλήθεια είναι πως το πρώτο είναι ένα από τα πρώτα παιχνίδια που έπαιξα ποτέ μου, και το πρώτο που δοκίμασα σε Amiga. Δύσκολο για όταν είσαι 8 χρονών, όμως τώρα όπως είναι λογικό μου φαίνεται πολύ πιο βατό και μπορώ να το εκτιμήσω καλύτερα. Το Prehistorik 2 είναι μεγάλο απωθημένο. Κάποια στιγμή πρέπει να βάλω μπρος το DOSbox και να του δώσω να καταλάβει, εκτός και αν έχει βγει και σε κάποιο άλλο σύστημα.

              Το Rainbow Islands που ανέφερες πάλι αποτελεί μεγάλο κεφάλαιο της "καριέρας" μου. Είναι ο ορισμός του non-forgiving hardcore side scrolling platform. Το είχα αποκτήσει κατά λάθος επειδή συμπεριλαμβανόταν στο ίδιο CD με το Bubble Bobble (άλλη αγάπη από εκεί). Αφού ύστερα από πολύ κόπο, αίμα, δάκρυα και ιδρώτα κατάφερα να τερματίσω το Bubble Bobble, αποφάσισα να ρίξω μια ματιά στο άλλο παιχνίδι. Ε αυτό ήταν, εκεί που έλεγα πως μπορώ να καταφέρω τα πάντα, το παιχνίδι με γείωσε κανονικότατα Το θέμα είναι πως ήταν απίστευτα καλοφτιαγμένο και σε αντάμειβε ανάλογα με power ups, όμως αν έκανες το ολέθριο λάθος να χάσεις ζωή, έμενες σχεδόν παράλυτος Μόλις έφτανες έως ένα σημείο χωρίς να χάσεις ζωή, σου πέταγε στην οθόνη hints για μυστικά του παιχνιδιού. Σε έναν κόσμο χωρίς internet, έπρεπε να φτάσεις όσο πιο μακρυά μπορείς για να πάρεις το επόμενο Hint.

              Εν ολίγοις, σου έλεγε πως αν ρίχνεις τα ουράνια τόξα πάνω από τους εχθρούς, σου δίνουν gems. Αν μάζευες και τα 7 gems, μπορούσες να πάρεις από τον τελικό αρχηγό κάθε σταδίου ένα μεγάλο gem. Αν έπαιρνες όλα τα μεγάλα gems από τους 7 κόσμους, μπορούσες να ξεκλειδώσεις τους επόμενους 3. Και αν έπαιρνες και τα μεγάλα gems και σε αυτούς, έβγαζες το κανονικό τέλος του παιχνιδιού. Επίσης αν έπαιρνες τα μικρά gems κάθε φορά με τη σειρά, ξεκλείδωνες μία πόρτα στα bosses που αφ' ενός μπορούσες να τα παρακάμψεις και αφ' εταίρου έπαιρνες μόνιμα power ups που δεν χάνονταν ύστερα από κάθε ζωή που έχανες. Ακολουθεί ένα από τα καλύτερα runs του παιχνιδιού που έχω δει ποτέ. Είναι στο σημείο που τερματίζει τον 7ο κόσμο και συνεχίζει στους 3 κρυφούς.


              Κερασάκι στην τούρτα για το συγκεκριμένο παλουκοπαίχνιδο είναι πως από τον 6ο κόσμο και ύστερα δεν σε αφήνει να χρησιμοποιείς continues. Και ας έχεις 15 ακόμα continues ελεύθερα. Έτσι, επειδή μπορούν. Επομένως μπορείς να το τερματίσεις μόνο αν το έχεις κάνει master και έχεις μεγάλο απόθεμα ζωών από high scores. Η στιγμή που το τερμάτισα ήταν υπέρτατη. Μόνο το Super Meat Boy μου προσέφερε αυτά τα αισθήματα και αυτήν την αίσθηση ικανοποίησης.

              Η σειρά Illusion που αναφέρθηκε είναι κλασική. Τόσο για Master System όσο και για Mega Drive, οι τύποι έριξαν πολύ καλή δουλειά. Αν σε ορισμένα παιχνίδια της σειράς είχαν περισσότερο time limit (ή αν το είχαν αφαιρέσει εντελώς) θα μιλάγαμε για άψογα games.

              Το Heart of Darkness όντως το ξέχασα, ωραίος τίτλος. Άλλος puzzle / platform τίτλος είναι το Sheep, Dog 'n Wolf, είχε τα θεματάκια του όμως κατά κύριο λόγο ήταν πολύ αξιόλογο με ωραίους γρίφους. Αν και δεν ξέρω κατά πόσον θα το θεωρούσε κανείς platform, πιο πολύ προς puzzle / stealth πάει. Τώρα για το Croc 2 αισθάνομαι noob, είχα ακούσει πως είχε βγει όμως δεν το είχα τσεκάρει ποτέ. Fail

              PK World - Τα πάντα για Disney comics!

              Comment


              • #8
                Imo 5 n64 platformers>>>all platformers...
                Nintendo I.D.: paixtis
                3ds friend code: 2664-2347-7128

                Comment


                • #9
                  Μεγάλη κουβέντα φίλε παίχτη και περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, ο καθένας όπως τη βρίσκει. Προσωπικά στο PS1 είχα ξεζουμίσει 30+ ΑΑ τίτλους και δεν μου έφταναν, γι' αυτό και άρχισα να ασχολούμαι και με τους υπόλοιπους όχι και τόσο γνωστούς, και ανάμεσά τους βρήκα πολλές ενδιαφέρουσες προτάσεις. Σύνολο είχα ασχοληθεί με καμιά 50αριά platformers και προφανώς δεν θα τα άλλαζα για μόνο 5, όσο καλά και αν ήταν αυτά.

                  Τα παραπάνω για την περίπτωση που μιλάμε για τις δύο κονσόλες της ίδιας γενιάς (PS1, N64). Αν τώρα λέμε πως 5 N64 platformers >> All other platformers ever, ε τότε σίγουρα είναι υπερβολική δήλωση

                  PK World - Τα πάντα για Disney comics!

                  Comment


                  • #10
                    Είναι υπερβολική γιατί καταρχάς το Ν64 δεν είχε όλων των ειδών τα πλατφόρμερς (βλέπε σινεμάτικ)
                    Originally posted by Raf
                    Η Νίντι λίγο το πάει αλλιώς, ε, έχουμε τον Ραμπ εκεί να ψιλοτρολάρει.

                    Comment


                    • #11
                      Εντάξει, είναι και υποκειμενικό το θέμα, κάποιος μπορεί να προτιμάει να παίζει μόνο Banjo, Mario και Donkey Kong, δεν έχει να λέει. Αλλά το ότι η κονσόλα υπολειπόταν βασικών ειδών είναι γεγονός. Είναι λογικό άλλωστε με τόσα λίγα παιχνίδια που είχε στη βιβλιοθήκη της.

                      Raf, τα Bugs Bunny, Toy Story 2, Hercules κλπ, μπορεί να μην ήταν τα σούπερ ντούπερ παιχνίδια, όμως την εποχή που βγήκαν έπαιζαν πάρα πολύ σε πολλά σπίτια λόγω ονόματος. Γι' αυτό και βγήκαν άλλωστε. Σαφώς και υπάρχουν καλύτερα για να ασχοληθεί κανείς αν καταπιαστεί τώρα, όμως όποιος τα έπαιξε στην εποχή τους, τα εκτίμησε λίγο παραπάνω. Ίσως και παραπάνω απ' όσο έπρεπε, όμως γενικά ήταν διασκεδαστικοί τίτλοι που δεν έκλαιγες για την ώρα που ασχολήθηκες μαζί τους.

                      PK World - Τα πάντα για Disney comics!

                      Comment


                      • #12
                        Το Τοy Story 2 ήταν τίγκα στα bugs, αλλά το Ηercules ήταν πολύ καλό,πήγαινα και έδινα 250 δρχ / 15' για να παίξω
                        Originally posted by Raf
                        Η Νίντι λίγο το πάει αλλιώς, ε, έχουμε τον Ραμπ εκεί να ψιλοτρολάρει.

                        Comment


                        • #13
                          Αν μιλάμε αποκλειστικά για 3D platforms τότε δεν είναι υπερβολή.

                          Πάντως το Mischief Makers να το δεις γιατί είναι φοβερό παιχνίδι. Το παίζεις μία φορά και σου μένει αv και μικρό. Είναι και της Treasure, εγγύηση.
                          Αν την παλεύεις με το black and red βρες και το rom του Wario Land για το Virtual Boy το οποίο είναι από τα κορυφαία 2D platform της N.

                          Comment


                          • #14
                            Απλά να θυμίσω τα Nights into Dreams και τα Sly Cooper.
                            Τι βλέπεις όταν έχεις πράσινα μάτια?

                            Στο Βιλαμπάχο ακόμα τρίβουν...

                            Η μόνη διαφορά ανάμεσα σε μένα και σε ένα τρελό είναι πως εγώ δεν είμαι τρελός - Σαλβαδόρ Νταλί

                            Comment


                            • #15
                              Kαλα το Nights intro Dreams δε το λες 3d platformer...
                              Originally posted by Raf
                              Η Νίντι λίγο το πάει αλλιώς, ε, έχουμε τον Ραμπ εκεί να ψιλοτρολάρει.

                              Comment

                              Working...
                              X