Tweet
Καθώς έψαχνα για ειδήσεις και άρθρα χθες, έπεσα πάνω σε αυτό το άρθρο του Eurogamer. Με αφορμή ένα επιστημονικό ντοκιμαντέρ στη τηλεόραση, μια γνωστή φράση από παλιά παιχνίδια της Nintendo, και κάποιο χαρακτηριστικό του Destiny που δεν προσδιορίζεται ακριβώς, ο αρθρογράφος ξεκινάει έναν υπαρξιακό προβληματισμό σχετικά με το άθροισμα της ανθρώπινης γνώσης, τον αναπόφευκτο χαμό του είδους μας και τα videogames ως καθρέφτης μιας γενικότερης κατάστασης.
Τελειώνοντας το κείμενα, βρέθηκα σε αμηχανία. Δεν μπορώ να πω πως η σύνδεση μεταξύ του Destiny και των φιλοσοφικών στοχασμών (σε ένα άρθρο με υπότιτλο "What Destiny tells us about life, the universe, and everything.") μου έγινε ξεκάθαρη. Υπέθεσα, ως αφελής που είμαι, πως κάποιος βρήκε ένα βάθος στο lore του Destiny που δεν έγινε αντιληπτό από άλλους.
Μέχρι που είδα τα σχόλια.
»Please, just stop with the Destiny non-articles. It is an average game. There are thousands you could be talking about.
I think it's about time EG told us if they're being paid for these.
»I for one am so glad that this low-budget indie game gets so much unpaid coverage on Eurogamer!! Pure jurnalizms.
»Ok, this is now beyond ridiculous.
»Stop it now, it's just not funny anymore
Πάνω απ'τα μισά σχόλια, και τα περισσότερα από τα θετικά ψηφισμένα, κινούνται σε αυτό το κλίμα. Χωρίς να έχω ασχοληθεί εκτεταμένα με τον ξένο ειδικό τύπο, ήταν η πρώτη φορά που ανακαλύπτω κάποια χτυπητή περίπτωση δημοσιογραφικής διαφθοράς (και όχι περιβόητη όπως το συμβάν με το Kane & Lynch και το GameSpot). Γνωρίζοντας το μέγεθος της σελίδας και τα συμφέροντα που γεννάει αυτός ο παράγοντας, θεωρώ αδύνατο να πρόκειται για σύμπτωση ή για απλό αστείο η υπερβολική κάλυψη ενός και μόνο τίτλου. Το Destiny διέθεσε γιγαντιαία διαφημιστική καμπάνια. Δε βλέπω γιατί το Eurogamer να μην μετείχε στη μεγάλη μοιρασιά, θυσιάζοντας για λίγο την αξιοπρέπειά του.
Ποιοι κατά τη γνώμη σας είναι οι πουλημένοι του χώρου; Ποιοι ξένοι, αλλά και έλληνες δημοσιογράφοι (γιατί όχι), πιστεύετε πως χρηματίζονται; Σε ποιες σελίδες τέλοσπάντων να σταματήσουμε να πηγαίνουμε;
Τελειώνοντας το κείμενα, βρέθηκα σε αμηχανία. Δεν μπορώ να πω πως η σύνδεση μεταξύ του Destiny και των φιλοσοφικών στοχασμών (σε ένα άρθρο με υπότιτλο "What Destiny tells us about life, the universe, and everything.") μου έγινε ξεκάθαρη. Υπέθεσα, ως αφελής που είμαι, πως κάποιος βρήκε ένα βάθος στο lore του Destiny που δεν έγινε αντιληπτό από άλλους.
Μέχρι που είδα τα σχόλια.
»Please, just stop with the Destiny non-articles. It is an average game. There are thousands you could be talking about.
I think it's about time EG told us if they're being paid for these.
»I for one am so glad that this low-budget indie game gets so much unpaid coverage on Eurogamer!! Pure jurnalizms.
»Ok, this is now beyond ridiculous.
»Stop it now, it's just not funny anymore
Πάνω απ'τα μισά σχόλια, και τα περισσότερα από τα θετικά ψηφισμένα, κινούνται σε αυτό το κλίμα. Χωρίς να έχω ασχοληθεί εκτεταμένα με τον ξένο ειδικό τύπο, ήταν η πρώτη φορά που ανακαλύπτω κάποια χτυπητή περίπτωση δημοσιογραφικής διαφθοράς (και όχι περιβόητη όπως το συμβάν με το Kane & Lynch και το GameSpot). Γνωρίζοντας το μέγεθος της σελίδας και τα συμφέροντα που γεννάει αυτός ο παράγοντας, θεωρώ αδύνατο να πρόκειται για σύμπτωση ή για απλό αστείο η υπερβολική κάλυψη ενός και μόνο τίτλου. Το Destiny διέθεσε γιγαντιαία διαφημιστική καμπάνια. Δε βλέπω γιατί το Eurogamer να μην μετείχε στη μεγάλη μοιρασιά, θυσιάζοντας για λίγο την αξιοπρέπειά του.
Ποιοι κατά τη γνώμη σας είναι οι πουλημένοι του χώρου; Ποιοι ξένοι, αλλά και έλληνες δημοσιογράφοι (γιατί όχι), πιστεύετε πως χρηματίζονται; Σε ποιες σελίδες τέλοσπάντων να σταματήσουμε να πηγαίνουμε;
) η attention whore τσουλακια..
Comment