Όταν τερματίζαμε τα παιχνίδια!

[Ground_zero]

Ena para poly kalo AVGN review vghke shmera kai oso to evlepa pragmatika thymwmoun paromoies dikies mou stigmes...
Poso dikio exei se afta pou leei?
Pragmatika pote htan h teleftaia fora pou diaskedasame toso otan teleiwname ena game?
Thymaste kati diko sas paromoio?

Anyway wriste to review:

[GT]723402[/GT]

[Phantom Duck]

Οι εποχές αυτές πέρασαν ανεπιστρεπτί. Από τη μία δεν είχαμε ανέσεις όπως το internet και από την άλλη ήμασταν σε μία ηλικία που μας εντυπωσίαζαν πολύ περισσότερο τα ηλεκτρονικά μπλιμπλίκια (και όχι μόνο).

Βέβαια, πολλά από αυτά τα αισθήματα τα έζησα στο Super Meat Boy, το οποίο όπως έχω ξαναπεί, μου ανέσυρε μνήμες από το παρελθόν. Old school platform, παλουκοπάλουκο όμως σε βατά όρια, και ικανοποίηση στο φουλ όταν το τερμάτισα. Συζητήσεις στο αντίστοιχο thread για το πώς πέρασε ο καθένας την πίστα και πώς του φάνηκαν οι μετέπειτα, ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της εμπειρίας. Μου θύμισε τα sessions που έκανα μικρός για να κάνω High Score στο Sonic. Γενικά, το παιχνίδι από την αρχή έως το τέλος είναι ένας φόρος τιμής στην old school εποχή, όπου ζούσαμε τα παιχνίδια περισσότερο για χ/ψ λόγους. Γι' αυτό το εκθειάζω συνεχώς.

Τώρα αντίστοιχες σκηνές από τη δική μας παιδική εποχή, νομίζω πως έχουμε πολλοί, με διαφορετικούς τίτλους ο καθένας.

[Chief]

Όταν τερμάτισα το πρώτο παιχνίδι, το Super Mario Bros σε ένα μηχάνημα μαϊμού, έγραψε "New Game" και εγώ νόμιζα πως έχει και άλλο παιχνίδι να παίξω μετά.

[Sinclair]

Το game που θυμάμαι πιο έντονα είναι το burai fighter στο NES. Η πρώτη μου επαφή με τον τίτλο ήταν στην Δ δημοτικού, όταν το είχα πάρει δανεικό από ένα φίλο. Το είχα φτάσει τελευταίο κόσμο μέσα σε 2 μέρες και θυμάμα ακόμη το password GQMR( είχε μόνο σύμφωνα για password) Όταν έφτασα στο τελευταίο boss βέβαια έχασα και ξανά, και ξανά κτλ κτλ. Μέχρι που κάποια στιγμή στην Α γυμνασίου είχα βάλει το NES να το παίξω και απλά και όμορφα το τερμάτισα. Απλά για να δω πως έπρεπε να το βάλω σε πιο ανεβασμένο επίπεδο για να δω τον κανονικό τερματισμό. Δεν το δοκίμασα να το τελειώσω ξανά βέβαια γιατί ήδη ο τίτλος στο Eagle ήταν παλούκι- τα Albatross και Ace επίπεδα δυσκολίας δεν τα δοκίμασα παρά ελάχιστα. Ωστόσο αισθάνθηκα τεράστια ικανοποίηση. Και φυσικά ο αδερφός μου από δίπλα δεν το πίστευε... Συνήθως, βέβαια έπεφταν τρελές κατραπακιές μεταξύ μας με το παραμικρό "Έχασα, εσύ φταιες που έβηξες και δεν είδα κτλ κτλ xD"

Btw πολύ σημαντικό αυτό που λέει ο James Rolfe στην αρχή του video. Κάποτε- νομίζω χοντρικά μέχρι τα 16bit να γινόταν αυτό, άντε και στα 32bit ίσως όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό- υπήρχαν games που αγοράζαμε και δεν τα τελειώναμε παρά μετά από μήνες ή και χρόνια σε emulators . Φυσικά τότε ήταν και η φύση των games τέτοια. Η πλειονότητα ήταν ports από arcade games, ενώ όσα δεν ήταν είχαν δυσκολία αρκετά μεγάλη- υπήρχε και η cheap λογική όπως σε κάτι τίτλους στυλ Wolverine SNES, Terminator etc etc- η οποία απαιτούσε την εκμάθηση των μηχανισμών, trial and error στο άπειρο κτλ. Δεν είναι κάτι που νοσταλγώ, άλλες οι απαιτήσεις και οι λογικές των developers και του κοινού, άλλες σήμερα.

Ωραίο θέμα Ground, thumbs up!

[McSolid]

Εχω μια μικρη ιστοριουλα προσωπικη πανω σε αυτο το θεμα:

Η αγαπημενη μου κονσολα ειναι το Mega Drive, γιατι ηταν και η πρωτη μου home console. Επισης δεν μου αρεσε ποτε η nintendo, anyway.

Ειχα παρει την αποφαση λοιπον κατα τα 1997 νομιζω πως θα πουλουσα το Mega Drive και θα αγοραζα μια 32bit κονσολα (κατεληξα στο PSone, ευτυχως δλδ). Εχω συνενοηθει με το Teleclub στην Θεσσαλονικη και για την τιμη και για την ανταλλαγη και για τα παντα ολα. Την τελευταια μερα ζωης της κονσολιτσας μου στο σπιτι μου εβαλα να παιξω το Sonic 3D αποφασισμενος να το τερματισω.

Μετα απο καποιες ωρες και κατα τις 10-11 το βραδυ εαν θυμαμαι καλα το καταφερα για μια και μοναδικη φορα, με ενα playthrough επικων διαστασεων και τερμα focused μυαλο στο παιχνιδι. Μπορει να μην ηταν πρωι οπως του Rolfe, αλλα ηταν ακριβως η ιδια φαση και μαλιστα με μεγαλυτερη "πιεση" λογω συνθηκων.

Αλλα οντως ηταν πολυ ομορφο συναισθημα να τελειωνεις ενα δυσκολο παιχνιδι χωρις βοηθεια, βαση του δικου σου skill και ειδικοτερα στην εποχη των 8 και 16bit που τα πραγματα πολλες φορες ηταν απο δυσκολα εως παλαβα.

[straier]

To Burai Fighter κάτι μου θυμίζει. Ειδικά αυτό το Eagle-Ace-Albatross. Υπήρχε έκδοση και για gameboy;

[Altair]

Burai ξέρεις αν υπήρχαν τίποτα διαφορές ανάμεσα στην έκδοση του NES και του GB(εγώ αυτήν την έκδοση τερμάτισα και φυσικά στο Eagle. );

[Sinclair]

Δυο παραπάνω levels στο NES και η Gb version ήταν η πιο εύκολη από τις δυο.

[Ground_zero]

Egw kamarwna pou eixa termatisei oti paixnidi eixa piasei sta xeria mou, alla to prwto Castlevania Adventure gia Gameboy htan ena game pou mou kathontan sto laimo giati den htan diko mou kai oses fores to eixa daneistei, pote den mporousa na ta teleiwsw.

En telh to teleiwsa ena meshmeri pou eixame katsei me ton aderfo mou kai paizame wres seri.
To xazo sthn olh ypothesh htan oti afotou to termatisa mia fora, to game htan san na exase thn dyskolia tou, apo tote mporousa na to teleiwnw "sxedon" opote hthela gia kapoio logo pou den mporw na ekshgisw.

Alla paixnidia pou me dyskolevan apistefta htan to R-Type kai to Probotector epishs gia GB.
To prwto mou alhthino accomplishment omws to eniwsa otan teleiwsa to Zelda: Link's awakening, den eixa dei pote mou kalytero telos se game, to mono pou kseperase afto to synaisthima htan to FF7.