Retro Game(r)s' Heaven: Nostalgia Inside

[Sinclair]

http://magicalgametime.com/image/37747466157

Τον ανακάλυψα μέσω του Destructoid. Zac Gorman ονομάζεται και νομίζω πως με τα comics του πιάνει αρκετά το πνεύμα των games. Το συγκεκριμένο μου ξύπνησε αναμνησεις, από μια εποχή που όντως οταν αγόραζα ένα game αποτελούσε γεγονός και το χάζευα με τις ώρες... Στη θέση του Zelda για κάθε έναν από εμάς φυσικά μπαίνει και ένα διαφορετικό game. Εγώ για παράδειγμα είχα συνέχεια κοντά μου τα Super Mario 3 και το Faxanadu όταν τα είχα πρωτοαγοράσει- ήμουν και δημοτικό και ήταν από τα πρώτα games που είχα αγοράσει με λεφτά "δικά μου"- από τα κάλαντα κλασικά

[Xeno]

Πριν φυγει το 2013 σε καποια φαση εκλεισα μια "υποχρεωση" και επαιξα ενα παιχνιδι που για χρονια δεν ειχα μπει στον κοπο να αγγιξω... "Ευτυχως" σε καποια φαση φετος το αγορασα οποτε ειχα ενα επιπλεον κινητρο να το παιξω.

Περι Secret of Mana ο λογος..

Για να μην πολυλογω να πω πως το παιχνιδι δε μου αρεσε. Οκ ειναι παιχνιδι 20ετιας λιγο πολυ, αλλα τα τελευταια χρονια εχω παιξει πολλα παλια RPGs και ποτε δε γκρινιαξα. Τα action RPGs βεβαια ειναι αλλο θεμα μαλλον γιατι ειναι ενα ειδος που αργησε πολυ να ωριμασει.

Η ιδεα των 3 χαρακτηρων αν παιζεις μονος ειναι κακη λογω τρισαθλιου A.I. ... Οι χαρακτηρες κανουν τα δικα τους και πολλες φορες δε σε ακολουθουν καν και πρεπει να πας πισω να τους "μαζεψεις". Τα μενου ειναι δυσχρηστα με το ring system να σε παιδευει παρα πολυ για να κανεις την παραμικρη αλλαγη. Τα spells ειναι broken και κανουν το παιχνιδι πανευκολο και εξισου broken ή βασικα χαζο ειναι και το magic leveling system. Τα Save points ειναι παντα εκτος dungeons πχ σε κανα Inn και δεν αποκλειεται να παιζεις ωρα, ξαφνικα να φτανεις στο τελος του dungeon και να σκαει boss χωρις καμια προειδοποιηση και αν χασεις τοτε χανεις και 1+ ωρα απο τη ζωη σου.

Για πλοκη/διαλογους κτλ ουτε λογος, οχι πως περιμενα κατι σοβαρο αλλα το σεναριο ηταν ανυπαρκτο. Ακομα και το OST απο το οποιο ειχα υψηλες προσδοκιες μου φανηκε απλως καλο. Το παιχνιδι ειχε μερικα πολυ ωραια κομματια αλλα επαναλαμβανονταν σε τεραστιο βαθμο και καπου με κουρασε κι αυτο.

Το παιχνιδι φανταζομαι ηταν κατι πολυ καλο στην εποχη του, αλλα κακα τα ψεματα τετοια παιχνιδια δεν εχουν γερασει καλα σε σχεση με τα turn based rpgs της ιδιας εποχης (ισως και να φταιει πως τα turn based δεν εχουν αλλαξει απο τοτε μεχρι τωρα ).

Σε παρομοιο στιλ νομιζω πως το Terranigma ηταν απειρως καλυτερο και αν ποτε βρω την ορεξη θα δω και το Illusion of Gaia. Το Seiken Densetsu 3 δεν ξερω τι λεει και δεν ξερω τι διαφορες να περιμενω απο το 2, οποτε αν και αυτο ηταν το αρχικο πλανο βλεπω να δοκιμαζω τιποτα διαφορετικο πρωτα.

[straier]

Νομίζω πως σε θέμα gameplay το Seiken Densetsu είναι σημαντικά βελτιωμένο αν και δεν ξέρω αν δε σου άρεσε το πρώτο πώς θα σου φανεί αυτό.

[Aion]

Διάφοροι χαραχτήρες της Konami σε ένα σχετικά δύσκολο παιχνίδι. Το θυμάστε?

[Aion]

[Altair]

Συμφωνώ 100 τοις εκατό με τα 2 πρώτα καθώς και με αρκετές ακόμα επιλογές τους.

http://www.gamesradar.com/best-psx-games/

[Ryu_gr]

Έπαιζα πάλι το Super Mario Bros και θυμήθηκα ότι αξίζει να (ξανά;) αναφέρουμε τη συμπαθητική σχολαστικότητα με την οποία η Nintendo καλύπτει κάποια τεχνικά ζητήματα που δημιουργούν κενά σεναρίου.

Σε κάθε κάστρο λοιπόν, νίκαγες τον τελικό αλλά ήταν πάντα ο Bowser (προφανώς ήταν δύσκολο τότε να φτιάξουν ξεχωριστά Bosses). Αφού τον "σκοτώνεις" όμως πώς επιστρέφει σε κάθε κάστρο;

Η απάντηση είναι απλή: Στα προηγούμενα κάστρα πλην του τελευταίου είναι απλοί κακοί μεταμφιεσμένοι. Απόδειξη; Αν τους σκοτώσεις με φωτιά "χαλάει" η στολή και πέφτει ο πραγματικός εχθρός-υποτακτικός του Bowser.

Επισυνάπτω και βίντεο που το δείχνει στο πρώτο κάστρο (με το 1 χέρι παίζω και το άλλο κρατάω το κινητό 🤣):

Στο τελευταίο κάστρο όμως αν χρησιμοποιήσεις φωτιά αναποδογυρίζει ο πραγματικός Bowser:

Super mario Bowser - Last stage.jpg

Είναι πραγματικά φοβεροί και μιλάμε για το 1985! thunderjohn πες αυτό με τον πίνακα και τα όρια στο Mario 64.

[Raf]

RYU2.jpg

[thunderjohn]

Ω ρε παιχτούρα. Τώρα το δα. Ειναι αυτο που λεμε για το worldbuilding. Αν θυμαμαι καλα ή καποιος npc ή σε καποιο signpost εγραφε οτι τα worlds εχουν ορια γιατι εισαι μεσα σε πινακες.

[Ramparter]

Αυτη τη λεπτομερεια των ψευτικων Bowser την ειχα ξεχασει αλλα ναι ηταν απο τα πραγματα που χα παρατηρησει μικρος.

[Ryu_gr]

Η ιστορία της Nintendo στην Ελλάδα πριν τη Nortec.

Πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες και περιστατικά που περιλαμβάνουν events, διαφημίσεις, τη δημιουργία ελληνικών manuals και περιοδικού, πειρατεία με την εκπαίδευση και δίκες, το αντίπαλο δέος Sega-Zegetron κ.ά.

[Ryu_gr]

Είναι γνωστό ότι το Super Mario World εμπλουτίζει σε πολλούς τους τομείς το κλασικό Mario game.

Πάλι με έκανε να γελάσω με το παρακάτω σκηνικό, μια ακόμα ένδειξη γιατί είναι σε όλους αγαπητή η Nintendo.

Οι χελώνες με το μπλε καβούκι δεν πολυγουστάρουν όταν τους βγάζεις από το καβούκι τους και παίρνουν νευριασμένο ύφος, όμως δεν μένουν μόνο εκεί.

ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΣΟΥ ΡΕ ΛΟΥΛΟΥ!