Games made in hell...

[Sinclair]

Ανοίγω ένα καινούριο θέμα το οποίο είναι αυτό ακριβώς που λέει ο τίτλος.Παιχνίδια βγαλμένα από την κόλαση.Κολασμένα δύσκολα,ακατόρθωτα σε σημεία με απότελεσμα να ξεχωρίζουν οι άντρες από τους απλούς gamers.
Games που απαιτούν πέρα από την πλήρη προσήλωση και ταχύτατα αντανακλαστικά και βαθμό στρατηγικής.Παιχνίδια με λίγα λόγια πραγματικά δύσκολα αλλά με βάθος στο gameplay όχι unplayable.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Contra:Hard Corps για Sega Genesis/MegaDrive.Aπό μία κουβεντούλα που είχαμε σήμερα είναι από τα παιχνίδια που έχουν γράψει ιστορία με τη δυσκολία τους αν και δεν προοριζόταν αρχικά να είναι δύσκολο.Ποιο είναι το origin story?

Η Konami μετά το υπέρτατο Contra game,το Contra III για SNES,χάνοντας πλέον την treasure προχώρησε στην ανάπτυξη ενός νέου παιχνιδιού του Contra Hard Corpse.Επρόκειτο να αποτελέσει μία τομή στη σειρά,έναν αέρα ανανέωσης.Πολλαπλά μονοπάτια,πολλαπλοί τερματισμοί,τέσσερις χαρακτήρες και εισαγωγή life bar(3 hits).Όλα αυτά στην Ιαπωνία of course...

Εις τας Αμερικας και τας Ευρώπας κάτι πήγε στραβά στο localization και ιδού...Γεννηθήτω ένα από τα δυσκολότερα παιχνίδια.Αφαιρέθηκαν τα life bars(one shot kill babyyyyyy),η δυσκολία μπήκε default στο Hard και μιας και η Κonami αποφάσισε να παίξει με τα νεύρα μας και τις αντοχές μας,αφαιρέθηκε ο Konami code,τα continues περιορίστηκαν και οι ζωές ήταν default 3 ή 4 και οι μαζοχιστές μπορούσαν να τις κάνουν 2 ή 1(nice Konami μας δουλεύετε προφανώς!!!)

Με το που ξεκινάει το παιχνίδι το blast processing αναλμβάνει δράση...Καμικάζι ρομπότ πέφοτυν επάνω σου και μετά από λίγα λεπτά boss fight.Μετά από λίγο και άλλο boss fight...και άλλο...

To συγκεκριμένο παιχνίδι έκανε παιδάκια να τρέχουν κλαίγοντας και τους γνήσιους αγνούς να υπομένουν σπάζοντας χειριστήρια.Ευτυχώς δεν αφαίρεσαν την απίστευτα βολική slide attack.Όπως και να έχει αυτό είναι ένα από τα δυσκολότερα και εθιστικότερα παιχνίδια...Contra Hard Corps(από το Ηardcore ;))


Are you up to the challenge??

Η μπάλα σε σας... ;)

Αρχικά ζητάω συγγνώμη...Λόγω περασμένου ώρας και retro τίτλου που είχα στο μυαλό το έβαλα στο retro section...Πιστεύω θα ταίριαζε περισσότερο στο Gaming discussion μιας και στον τίτλο ανταποκρίνονται άνετα και σύγχρονοι τίτλοι.
Φίλε boy ή κάποιος άλλος μπείτε σε ένα κόπο να το μεταφέρετε αν το κρίνετε σκόπιμο.Thanks

[akisz001]

Ωραίο θέμα!

Λοιπόν...κατ εμέ παίχνίδια που σε προκαλούν και νιώθεις ότι τα κατάφερες όταν επιτέλους να τα τερματίσεις (ξέρετε, επιφωνήματα τύπου <<Πάρτα,σ΄ έβγαλα επιτέλους,γκουαχαχαχα >> κτλ. ) ,απ΄ όσα έχω ασχοληθεί (και τερματίσει):

Super Monkey Ball
Ninja Gaiden,Μegaman (NES) ,
τα deathmatches εναντίον 8 darksims στο perfect dark
το trauma center σε υψηλό επιπεδο και στα προχωρημένα chapters

το mario adventure (smb3 nes hack, πολύ πορωτικό και προκλητικό)
και το SMB:The Lost Levels
και η Contra series

Aυτά μου έρχονται πρόχειρα αυτήν την στιγμη

[Titus]

Εγώ θα έβαζα στη λίστα το Rainbow Islands, καθώς και τη συνέχειά του. Κατά κάποιο τρόπο, είναι η συνέχεια του Bubble Bobble (διαβάζεται Μπούμπλε Μπούμπλε), αλλά με πολλές καινοτομίες. Χειριζόσουν 1 ή 2 ανθρωπάκια που έβγαζαν ουράνια τόξα, τα οποία μπορούσαν να μεγαλώσουν με power ups και να χρησιμεύσουν ως γέφυρες. Ανάλογα με τον τρόπο που σκότωνες τους τρισχαριτωμένους εχθρούς έπαιρνες και διαφορετικά bonus. Η δυσκολία του παιχνιδιού είναι τρομαχτική - κλασσικό gameolay της παλιάς σχολής, όπου πας με όλες τις ζωές σε ένα άγνωστο κομμάτι την πρώτη φορά για να τις χάσεις όλες 3 οθόνες μετά. Ο πέμπτος κόσμος με τους βρικόλακες είναι το πιο μακρινό που έχω πάει, και αφήνω στην άκρη τα σκυλοπάλουκα αρχηγούς. Ψάξτε να το βρείτε κυρίως σε emulators για MAME.

[Ground_zero]

Ena paixnidi pou mou erxetai sto myalo einai to Castlevania:The adventure gia gameboy.
Oxi mono eixe periorismena continue ta opoia ean ksodeves eprepe na arxiseis pali to game apo thn arxh, alla kai ta akrovatika pou apaitouse to paixnidi na kaneis se syndiasmo me ton asxhmo xeirismo tou, htan san na sou zhtoun na metatrepseis ena touvlo se balarina...

H Trith pista htan h poio apalefth ,e toixous patwmata kai tavania na prospathoun na se synthlipsoun kai as mhn mpws se peirasmo na analysw se ti dwmatio antimetopizes ton idio ton Dracula.

[Orpheus]

F.E.A.R. στο τελευταιο επιπεδο δυσκολιας.... και το extraction point και perseus mandate...Λες και δεν φτανει η δυσκολια της AI και τα ελαχιστα πυρομαχικά, πρεπει να προσέχεις μην πας απο καρδια σε καθε γωνία....

Οκ δεν το λες retro το fear αλλά σίγουρα είναι made in hell...

[Sith Lord Bahamut]

Από τα πιο νέα θα έλεγα το Killzone, εκνευριστικά δύσκολο...απλά για να είναι δύσκολο...ο 1ος εχθρός ήθελε 40 γεμιστήρες ΚΑΙ ΑΝ πέθαινε....έλεος

Το Contra...απλά παλούκι.

Το WoW όταν δεν έχεις στρατηγική εφαρμοζμένη μέχρι λεπτομέρειας

Το Commandos....δύσκολο απλά για να είναι δύσκολο....υπήρχε 1&#39;&#39; που μπορουσες να κουνηθεις για να μηνσ ε δουν οι φρουροι όλο κι όλο <_<

[Scatman]

Hoshigami για Playstation - Το τερματιζεις ΜΙΑ φορα και δεν το ξαναπιανεις




Double Dragon 3 (2 Player) για Nes - Μεγαλες εποχες καψιματος...




Take no Prisoners για PC - Νο Life

[swordmaster]

Ένα για GameCube, του οποίου όνομα μου διαφεύγει τώρα... αρεροπλανάκι που πυρβολάει
Ikaruga νομίζω :X

[Xeno]

Super Monkey Ball = Hell itself.

Πολλα παιχνιδια ειναι δυσκολα αλλα ολα εχουν ενα υφος που το γνωριζουμε.
Οτιδηποτε θυμιζει contra/r-type και τα συναφη, ξερουμε εκ των προτερων οτι υπαρχει μεγαλη πιθανοτητα να ειναι τραγικα δυσκολο.

To SMB εκ πρωτης φανταζει ως το απολυτα kiddy game, οντας αρκετα "χαζοχαρουμενο" και "πηγμενο" στα εντονα χρωματα.

Αθωες μαιμουδιτσες με cute ονοματακια οπως aiai, meemee κτλ κοβουν βολτες κλεισμενες μεσα σε μπαλες που τις πας περα δωθε κανοντας tilt την εκαστοτε πιστα.. Επισης δεν πατας καν κουμπια, ειναι friendly στους non-gamers δηλαδη.

Οκ, κομμενες οι βλακειες.. το παιχνιδι ειναι φρικη απλα.. Εχω τα 2 πρωτα και εχω φαει τις απειρες ηττες παλευοντας να ισορροπησω στις πιο αντιξοες συνθηκες..
Το παιχνιδι δεν παλευεται - θελει ακριβεια χειρουργου και καμποση υπομονη.

Burai αν δε το τελειωσεις τοτε ξεχνα την ειδικευση σε χειρουργικη κτλ.

[McSolid]

.....shooter: X2&#33;&#33;&#33;&#33;&#33;&#33;&#33;

Παναγια βοηθα&#33;&#33;&#33;&#33; Δεν φανταζομαι ποτε κανεις στον κοσμο να καταφερε να τερματισε το παιχνιδι χωρις cheat&#33;&#33;&#33; Το ειχα νοικιασει (ΜΟΥΧΑΧΑΧΑΧΑ) για το PSone και οταν το επαιξα κοντεψα να φτασω σε επιπεδα αυτοκτωνιας&#33;&#33;&#33;

Η πλακα ειναι η εξης: το παιχνιδι το τερματισα με cheat μονο και μονο για να δω πως ειναι τα επιπεδα και τον τερματισμο (τον οποιο ουτε τον θυμαμαι). Το cheat ηταν φυσικα unlimited lives. Πρεπει να με ειχαν σκοτωσει πανω απο 100 φορες στο παιχνιδι. Οταν το επεστρεψα στον μαγαζατορα του ειπα οτι το τερματισα και καλα χωρις cheat και γουρλωσε τα ματια λεγοντας μου "Τι λε ρε, αυτο ειναι παλουκοπαλουκο&#33;&#33;&#33;&#33;&#33;". Επικες στιγμες gaming...

[Titus]

Διαφωνώ για το Commandos. Πολύ δύσκολο παιχνίδι αλλά με αιτία. Επίσης υπήρχαν πολλοί τρόποι να καταφέρεις κάτι, ενώ οι στιγμές αγωνίας όπου κάτι έχει στραβώσει στο σχεδιασμό σου και αυτοσχεδιάζεις σε κλάσματα δευτερολέπτου είναι απλά ανεκτίμητες.

Εγώ θα έβαζα, τιμής ένεκεν, το Myst. Όλα αυτά τα puzzle games μπορούσαν να γίνουν απελπιστικά.

[hideo.]

To πρωτο R-type με ειχε δυσκολεψει αρκετα.Οπως και το Ninja gaiden στο xbox.

[Loggo]

Εντάξει το R-type classic δεν είναι τόσο δύσκολο.
Απλά ήταν από τα πρώτα μας shumps και χάσαμε τον μπούσουλα, βγαίνει πάντως σε λογικά πλαίσια.

Για το Monkey Ball συμφωνώ, ήταν αρκετά δύσκολο αλλά lol το έχω βγάλει και στα 3 επίπεδα.

Ένα από το πιο δύσκολα shumps και games γενικότερα είναι το το Gaiares.
T3h 0wn4g3 αυτοπροσώπως, δεν υπάρχει περιθώριο λάθους ούτε στο απειροελάχιστο, φυσικά δε το έχω τελειώσει και μάλλον δε θα το τελειώσω ποτέ.

[McSolid]

Χριστε μου, το ειχα το cartridge του Gaiaries σε japan import, αλλα επειδη δεν επαιζε στο MegaDrive μου το εδωσα σαν δωρο για να το ξεφορτωθω&#33;&#33;&#33;&#33;&#33;&#33;&#33;&#33;& #33; Τοσο ηξερα τοτε...

[Laharl]

Διαφωνώ για το Commandos. Πολύ δύσκολο παιχνίδι αλλά με αιτία. Επίσης υπήρχαν πολλοί τρόποι να καταφέρεις κάτι, ενώ οι στιγμές αγωνίας όπου κάτι έχει στραβώσει στο σχεδιασμό σου και αυτοσχεδιάζεις σε κλάσματα δευτερολέπτου είναι απλά ανεκτίμητες.
[/b]

Καλά το Commandos και η στιγμές αυτοσχεδιασμού είναι επικές...Πωπω,τι πόρωση να καταστρώνεις σχέδια και να σου χαλάει στην λεπτομέρεια...

Ήταν όντως δύσκολο παιχνίδι(φανταστήτε ούτε καν το έχω τελειώσει)διότι για να μην σε δουν οι εχθροί όντως κρινόταν σε δευτερόλεπτα

Προς το παρών δεν μου έρχεται κανένα άλλο παλούκι game εκτός από αυτά που αναφέρατε