Tweet
Μια ερώτηση που δε μπορώ να τη βγάλω από το μυαλό μου. Την έχω συζητήσει με φίλους και γνωστούς, την έχω βάλει στο MSN και στην υπογραφή μου, και ακόμα συνεχίζει να με τριβελίζει. Και ταυτόχρονα, ένα θέμα αμπελοφιλοσοφίας που έχει λείψει. Εκ πρώτης όψεως φαίνεται πεζό, ίσως χαζό. Διαπίστωσα όμως ότι είναι σαν πηλός ή τουβλάκια Lego - παίρνει τη μορφή και τη σημασία που εμείς θέλουμε να του δώσουμε, και σε πηγαίνει σε ατραπούς τουλάχιστον περίεργες. Είστε ελεύθεροι να το πάτε όπου θέλετε και να καταγράψετε τις όποιες σκέψεις έχετε πάνω στα πράσινα μάτια, το τι βλέπουν και το τι σας λέει αυτή η φράση. Προσωπικά, είναι το είδος ερώτησης που με πιάνει από τη μύτη και με βάζει κάτω, συν το ότι οι άνθρωποι - και ειδικά κοπέλες - με πράσινα μάτια έχουν μια ιδιαίτερη ματιά που δεν περνά απαρατήρητη. Μερικές σκόρπιες σκέψεις μου, ή σελίδες σκισμένες από το ημερολόγιο του Σατανά, όπως θέλετε πέστε το.
Πώς βλέπουν λοιπόν τον κόσμο οι άνθρωποι με πράσινα μάτια? Τι είναι αυτό που κάνει το βλέμμα τους τόσο διαφορετικό και ξεχωριστό, σχεδόν απόκοσμο? Μήπως έχουν (ή πώς θα ήταν αν είχαν) μια διαφορετική οπτική πάνω στον κόσμο, σε αυτά που συμβαίνουν γύρω τους? Πώς θα ήταν αν ανάλογα με το χρώμα των ματιών σου είχες μια ιδιαιτερότητα στην αίσθηση της όρασης? Πχ οι άνθρωποι με καφέ μάτια να έβλεπαν πιο έντονα κάποια συναισθήματα ή σκέψεις, ή να ένιωθαν με κάποιο εξωαισθητηριακό τρόπο τον κόσμο γύρω τους? Να έβλεπαν κάτι αόρατο και ασύλληπτο σε όλους τους άλλους? Ή μήπως οι άνθρωποι με πράσινα μάτια έχουν διαφορετική ψυχή από όλους τους άλλους, ένα τελείως διαφορετικό και εξανθρώπινο τρόπο να βιώνουν τον κόσμο?
Με λίγα λόγια, πώς φαίνεται ο κόσμος στους άλλους? Και πώς ο άλλος βλέπει και διαμορφώνει το δικό του (πράσινο ή μαύρο ή γκρίζο ή καφέ) τρόπο να βλέπει τα πράγματα?
Δεν έχω απαντήσεις, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν, και δεν έχει καμία σημασία πέρα από αυτή που θέλω (θέλουμε) να του δώσω. Δύο πράγματα μόνο. Πρώτον, το να χαρακτηρίζεις τον κόσμο, την οπτική, το βίωμα και την ψυχή ενός ανθρώπου με χρώμα (στο κάτω κάτω τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής ενός ανθρώπου) είναι κάτι απλά πανέμορφο. Δεύτερον, θα ήθελα τις σκέψεις σας.
Πώς βλέπουν λοιπόν τον κόσμο οι άνθρωποι με πράσινα μάτια? Τι είναι αυτό που κάνει το βλέμμα τους τόσο διαφορετικό και ξεχωριστό, σχεδόν απόκοσμο? Μήπως έχουν (ή πώς θα ήταν αν είχαν) μια διαφορετική οπτική πάνω στον κόσμο, σε αυτά που συμβαίνουν γύρω τους? Πώς θα ήταν αν ανάλογα με το χρώμα των ματιών σου είχες μια ιδιαιτερότητα στην αίσθηση της όρασης? Πχ οι άνθρωποι με καφέ μάτια να έβλεπαν πιο έντονα κάποια συναισθήματα ή σκέψεις, ή να ένιωθαν με κάποιο εξωαισθητηριακό τρόπο τον κόσμο γύρω τους? Να έβλεπαν κάτι αόρατο και ασύλληπτο σε όλους τους άλλους? Ή μήπως οι άνθρωποι με πράσινα μάτια έχουν διαφορετική ψυχή από όλους τους άλλους, ένα τελείως διαφορετικό και εξανθρώπινο τρόπο να βιώνουν τον κόσμο?
Με λίγα λόγια, πώς φαίνεται ο κόσμος στους άλλους? Και πώς ο άλλος βλέπει και διαμορφώνει το δικό του (πράσινο ή μαύρο ή γκρίζο ή καφέ) τρόπο να βλέπει τα πράγματα?
Δεν έχω απαντήσεις, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν, και δεν έχει καμία σημασία πέρα από αυτή που θέλω (θέλουμε) να του δώσω. Δύο πράγματα μόνο. Πρώτον, το να χαρακτηρίζεις τον κόσμο, την οπτική, το βίωμα και την ψυχή ενός ανθρώπου με χρώμα (στο κάτω κάτω τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής ενός ανθρώπου) είναι κάτι απλά πανέμορφο. Δεύτερον, θα ήθελα τις σκέψεις σας.
---. Αλλά και αυτό που αναφέρθηκε περί του τόπου που μένεις μου φαίνεται πολύ λογικό σενάριο, όπως και να το κάνουμε ξανθούς αφρικανούς έχουμε δει όσους και μελαχρινούς σουηδούς....δλδ κανέναν 
Θα ήταν ενδιαφέρον να είχαμε από μία ιδιότητα ο καθένας 
"
Comment