Frozen yoghurt και ένοχες απολαύσεις

[TheCursed]

Στο "σουβλάκι - καλαμάκι" και στο "μπουγάτσα τυρί" είναι σωστότεροι οι βόρειοι και στα άλλα δυο ("τυρί - κασέρι" και "σάντουις - τοστ") οι νότιοι, απλά τα πράγματα.

Ο καθένας μπορεί να δεχτεί αυτό το οποίο έχει επικρατήσει και είναι μαγκιά του, αλλά αυτό δεν αναιρεί το ότι οι ονομασίες μια φορά κι έναν καιρό ήταν συγκεκριμένες.

[Ground_zero]

Asxeto to pws to leei kapoios epeidh varietai.
To thema einai oti kanei lathos, giati to swsto einai oti to kaseri einai ena eidos kitrinou tyriou.

[Altair]

Το σάντουιτς φτιάχνεται με 2 φέτες ψωμί,το σουβλάκι με πίτα.Άσχετε Παίχτη.

[Enpsty]

Ηρθε λοιπον η μερα που διαβασα τη παραπανω φραση....

Και όμως υπάρχουν πολλοί έλληνες που μισούνε την φέτα.

Το κεφαλοτύρι είναι λευκό τυρί;

Δεν είναι; Μπορεί και όχι, εγώ το θεωρώ λευκό. Κοινώς γραβιέρα, μυζήθρα, αυτά που τα τρίβουν στο τυρί και βρωμάει όλο το σπίτι κτλ. δεν τα μπορώ με τίποτα.
Αντιθέτως παρμεζάνα, ένταμ, ρεγκάτο, κασέρι, τσένταρ κτλ είναι τέλεια.


Και λοιπόν μιας και η συζήτηση πήγε στο περιβόητο σουβλάκι ή καλαμάκι ήρθε η ώρα να σας διαφωτήσω μιας και το'χω ψάξει το θέμα.

Παλιότερα σουβλάκι θεωρούνταν η μικρή σούβλα. Κοινώς η μεταλλική σούβλα των 20 με 30 εκατοστών. Σούβλα μερίδας κοινώς. Όταν άρχιζαν να ανοίγουν τα σουβλατζίδικα άρχιζαν να πουλάνε μικρότερες μερίδες γαι πολλούς λόγους (κυρίως λόγω ταχύτητας ψησίματος, δυνατότητα να χώσεις πιο πολύ λίπος και οικονομικά ήταν πιο συμφέροντα μιας και κάποιος θέλει 3-5 να χορτάσει και η τιμή έβγαινε μεγαλύτερη).
Αυτά τα μικρότερα σουβλάκια τα τρυπάγανε με ξύλινα (για οικονομικούς λόγους) και ονομάστηκαν καλαμάκια (απ΄το καλάμι και όχι αυτό που ρουφάς ).
Οπότε άλλο το σουβλάκι και άλλο το καλαμάκι. Βέβαια σήμερα υπάρχουν μόνο καλαμάκια οπότε και σουβλάκια να τα πεις είναι πλέον το ίδιο.

Συμπέρασμα: H Αθήνα έχει δίκιο.

Παρακαλώ να διαβαστεί από όλους και να pinαριστεί.

[Altair]

+1 Enspty.
Τέλος.

[paixtis]

OK.Το άλλο που λέτε εκεί κάτω όμως???Όλα τα πιτόγυρα,πιτοκαλαμάκια,πιτομπιφτέκια κτλ. σουβλάκια???Τι σόι πράμα είναι αυτό?

[TheCursed]

Συμπέρασμα: H Αθήνα έχει δίκιο.

Μωρέ και "καλαμάκι" να λέγεται το ξυλάκι με το κρέας, η Αθήνα και πάλι άδικο έχει γιατί όταν τοποθετεί το κρέας αυτό μέσα σε πίτα το ονομάζει "σουβλάκι". Μιλάμε (στην καλύτερη) για παραλογισμό.

[Altair]

Η Αθήνα έχει πάντα δίκιο ρε.Τι το συζητάμε ακόμα;Κλείστε το θέμα.

[Enpsty]

OK.Το άλλο που λέτε εκεί κάτω όμως???Όλα τα πιτόγυρα,πιτοκαλαμάκια,πιτομπιφτέκια κτλ. σουβλάκια???Τι σόι πράμα είναι αυτό?

Μωρέ και "καλαμάκι" να λέγεται το ξυλάκι με το κρέας, η Αθήνα και πάλι άδικο έχει γιατί όταν τοποθετεί το κρέας αυτό μέσα σε πίτα το ονομάζει "σουβλάκι". Μιλάμε (στην καλύτερη) για παραλογισμό.

Ο λόγος που γίνεται αυτό είναι παρόμοιως με το ''πάω να φάω μια μακαρόναδα'' και τελικά τρως πέννες, ριγκατόνι, λαζάνια κτλ.
Ή το ''πάμε για πίτσες'' και τρως πεινιρλί. Κοινώς είναι γενίκευση. Ναι άλλο το σουβλάκι-καλαμάκι και άλλο το τυλιχτό με πίτα. Άλλο το μπιφτέκι και άλλο το κεμπάπ.

Αντί να πεις όμως ''πάω στο γυροπιτοσουβλακοκαλαμαομπιφτεκάδικο'' λες πάω σουβλατζίδικο που τα περιλαμβάνει όλα μαζί.
Δλδ. πως αλλιώς να τα πούμε; Αν τα πεις γυράδικα τότε με αυτή την λογική εξαιρούνται τα σουβλάκα-καλαμάκια.

[TheCursed]

Το θέμα δεν είναι το πως ονομάζεις το μέρος στο οποίο το τρως, αλλά το πως το ζητάς. Αυτό θα έπρεπε με τη δική σου λογική να λέγεται πολύ απλά "πίτα με καλαμάκι" και όχι... "σουβλάκι".

[Enpsty]

Το θέμα δεν είναι το πως ονομάζεις το μέρος στο οποίο το τρως, αλλά το πως το ζητάς. Αυτό θα έπρεπε με τη δική σου λογική να λέγεται πολύ απλά "πίτα με καλαμάκι" και όχι... "σουβλάκι".

Μα έτσι λέγεται. Και στον κατάλογο έτσι το γράφει και εσύ έτσι το ζητάς.

Δεν λες θελώ ένα σουβλάκι με πίτα και καλαμάκι, ούτε θέλω ένα σουβλάκι με γύρο-πίτα.

Το σουβλάκι το χρησιμοποιύμε γενικά. Δλδ. αν κάποιος με ρωτήσει τι φάγατε χθες δεν λέω ''εγώ πίτα-γύρο χοιρινό, ο Κώστας πίτα-καλαμάκι κοτόπουλο, ο Τάσος μπιφτέκι κτλ''.
Λες ''φάγαμε σουβλάκια'' και τέλος.

[TheCursed]

Μα έτσι λέγεται.

Φυσικά - αλλά είναι λάθος.

Και στον κατάλογο έτσι το γράφει και εσύ έτσι το ζητάς.

Στους καταλόγους στη Θεσσαλονίκη η φέτα αναγράφεται ως "τυρί" σε αντιπαράθεση με το "gouda" για παράδειγμα, αυτό το κάνει σωστό;

Δεν λες θελώ ένα σουβλάκι με πίτα και καλαμάκι, ούτε θέλω ένα σουβλάκι με γύρο-πίτα.

Το σωστό είναι η λέξη "σουβλάκι" να μην αναφέρεται πουθενά: Να ζητάς "μια πίτα με καλαμάκι" και "μια πίτα με γύρο".

Το σουβλάκι το χρησιμοποιύμε γενικά.

Κακώς.

Δλδ. αν κάποιος με ρωτήσει τι φάγατε χθες δεν λέω ''εγώ πίτα-γύρο χοιρινό, ο Κώστας πίτα-καλαμάκι κοτόπουλο, ο Τάσος μπιφτέκι κτλ''.
Λες ''φάγαμε σουβλάκια'' και τέλος.

Αυτό πάλι είναι κάτι άλλο. Στη Θεσσαλονίκη αντίστοιχα πολλοί θα έλεγαν "σάντουιτς", εγώ θα έλεγα "πιτόγυρα". Αυτά όμως δεν έχουν καμία σημασία στη συζήτηση γιατί είναι περιγραφικά και χρησιμοποιούνται σε περιπτώσεις στις οποίες δε μας ενδιαφέρει να είμαστε απόλυτα ακριβείς.

[Altair]

Θυμήθηκα σκηνικό.Προχτές είχα παραγγείλει σουβλάκια.Με ρωτάει την επομένη μια κοπέλα από δω,τι λέει,καλό το σάντουιτς;Ποιο σάντουιτς της λέω;Σουβλάκια πήρα.

[TheCursed]

Από που ήταν αυτή;

[Enpsty]

Το σωστό είναι η λέξη "σουβλάκι" να μην αναφέρεται πουθενά: Να ζητάς "μια πίτα με καλαμάκι" και "μια πίτα με γύρο".

Μα δεν αναφέρεται κάπου αυτό σου λέω. Και ναι έτσι το ζητάς. Μια πίτα καλαμάκι και μια πίτα γύρο.


Την λέξη σουβλάκι την χρησιμοποιύμε μόνο ως γενίκευση. Αν κρατάω στο χέρι μου μία πίτα-γύρο δεν λέω ωραίο σουβλάκι. Λέω ωραία πίτα ή ωραίος γύρος. Επειδή όμως τα σουβλατζίδικα φτιάχνουν και πίτες και γύρους και καλαμάκια-σουβλάκια, μπιφτέκια, κεμπάπ κλτ αν με ρωτήσει κάποιος θα πω φτιάχνει ωραία σουβλάκια. Αν υπήρχε άλλη λέξη για όλα αυτά θα την έλεγα.


Κοινώς με τον όρο σουβλάκι στην Αθήνα δεν εννοούμε το αντικείμενο ( το ίδιο το σουβλάκι), αλλά όλα τα προϊόντα μαζί.