Μορφώστε τους συμφορουμίτες σας

[Altair]

Λοιπόν παλικάρια,ώρα να μορφωθούμε και σε διαφορετικούς τομείς από αυτούς που ειδικεύεται ο καθένας.
Εδώ λοιπόν,θα παραθέτουμε κάποιο λινκ για κάτι που μας έκανε εντύπωση ή κάτι που μας αρέσει γενικά.Καλό είναι να αποφευχθούν πολιτικές συζητήσεις για να μην ξεφεύγουμε,έχουμε άλλωστε σχετικό θέμα.

Κάνω την αρχή με την Τυτώ ή αλλιώς Νεκροπούλι όπως την είχα μάθε μικρότερος.

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CF%85%CF%84%CF%8E

Διαβάστε και παραθέστε κι εσείς.

[Ryu_gr]

Για αρχειακά βίντεο του περασμένου αιώνα που μ'αρέσει να βλέπω πηγαίνω σε αυτό το site: http://www.britishpathe.com/
Έχει και αρκετά από Ελλάδα.

Πολύ γνωστό είναι και αυτό: http://www.aparchive.com/

Επίσης νομίζω ότι όλο και πιο δημοφιλές γίνεται το site της μηχανής του χρόνου με πολλές ενδιαφέρουσες ιστορίες όπως το γνωστό απίστευτο αρχαιολογικό εύρημα στην Κίνα με τους 8000 διαφορετικούς σε μορφή στρατιώτες-αγάλματα: http://www.mixanitouxronou.gr/i-8-00...iliades-techn/

[Altair]

Ξέρω ότι η Wikipedia είναι ένας ιστότοπος όπου ο καθένας μπορεί να ψάξει να βρει ότι θέλει,αλλά επειδή σπάνια γίνεται αυτό,επιλέγω κάτι εγώ για σας.

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%BA%CF%81%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CF%82_%CE%BB%CF%8D%CE%BA%CE%BF%CF%82#.CE.9C.CE.B5_.CE.AC.CE.BB.CE.BB.CE.B1_.CE.BA.CF.85.CE.BD.CE.BF.CE.B5.CE.B9.CE.B4.CE.AE

[丹野]

Ξέρω ότι η Wikipedia είναι ένας ιστότοπος όπου ο καθένας μπορεί να ψάξει να βρει ότι θέλει,αλλά επειδή σπάνια γίνεται αυτό,επιλέγω κάτι εγώ για σας.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93...B9.CE.B4.CE.AE

Είναι, επίσης, και μία ιστοσελίδα που δεν είναι να την εμπιστεύεσαι για συγκεκριμένα θέματα.

[BigBOSS]

Για να καταλάβετε τι παιζει στην γεωπολιτκή και πως διαμορφώνονται οι σχέσεις των κρατών διαβάστε τον πάντα διαχρονικό Θουκυδίδη

Χθες αγορασα την έκδοση με μεταφραση Σκουτερόπουλου (σχεδόν 3 κιλά βιβλίο, 1200+σελίδες, με γυαλιστερό φύλλο)

Ελπίζω να το διαβάσω, δηλαδή και όλο το αρχαίο κείμενο.

 

[Somari]

(σχεδόν 3 κιλά βιβλίο, 1200+σελίδες, με γυαλιστερό φύλλο)

[Raf]

Για να καταλάβετε τι παιζει στην γεωπολιτκή και πως διαμορφώνονται οι σχέσεις των κρατών διαβάστε τον πάντα διαχρονικό Θουκυδίδη

Χθες αγορασα την έκδοση με μεταφραση Σκουτερόπουλου (σχεδόν 3 κιλά βιβλίο, 1200+σελίδες, με γυαλιστερό φύλλο)

Ελπίζω να το διαβάσω, δηλαδή και όλο το αρχαίο κείμενο.

 

Η καλύτερη έκδοση που μπορείς να βρεις! Ωστόσο δεν θα μάθεις τίποτα άλλο από τον Θουκυδίδη πέρα από την έρευνα και τη γνώμη του Θουκυδίδη για τα γεγονότα της εποχής.

[BigBOSS]

καλά κάτσε να διαβαστεί πρώτα, είμαι και αργός :p

πέρα απο ολα αυτα αυτο που με εντυπωσιάζει ειναι πως με κάποια εξάσκηση βγάζεις έστω νοημα και απο το πρωτοτυπο κείμενο, πολλές λέξεις ειναι αναλλοιωτες εδώ και 2400 χρόνια και αυτο απο μόνο εμένα με εντυπωσιάζει, εν αντιθέση με αλλες γλώσσες οπως πχ τα αρχαια και τα σημερινά αγγλικά που κατα ένα πολύ μεγάλο ποσοστό έχουν τελειως διαφορετικό λεξιλόγιο.

[Raf]

Ναι, το σουλούπωμα του Κοραή -και λίγο πατριωτισμός, που προφανώς διαθέτεις- σου δίνει την ψευδαίσθηση πως υπάρχει τρισχιλιετής συνέχεια...

[BigBOSS]

Φυλακη Σωκρατη στην αρχαια Αθηνα

https://www.youtube.com/watch?v=kbjL9P0C1H8&t=315s

[Raf]

http://www.sarantakos.com/kibwtos/mazi/kontoglou_mpaounti.htm

Αφήγηση της ανταρσίας του Μπάουντι σε υπέροχη δημοτική από τον Φώτη Κόντογλου.

[Sinclair]

http://diskoryxeion.blogspot.gr/2011/02/hendrix.html

Φοβερό blog για μουσικόφίλους. Εδώ ο κ Τρούσας καταπιάνεται με τον αστικό μύθο της συνάντησης Hendrix- Χιώτη( θεοί και οι δύο στον τομέα τους αλλά κάποια στιγμή, καλό είναι να μαθαίνουμε πως δεν είμαστε απαραίτητα το κέντρο του κόσμου)

[Raf]

Το κείμενο προφορικής παρουσίασης για ένα σεμινάριο, που σύνταξα εγώ πριν τις γιορτές. Αφορά το φοιτητικό κίνημα στη χούντα. Ακολουθεί βιβλιογραφία. Σε δύο ποστ γιατί δεν χωρά.

Το επιτυχές πραξικόπημα των Συνταγματαρχών την 21η Απριλίου 1967 βρήκε τον πολιτικό κόσμο απροετοίμαστο παρά τις πολλαπλές ενδείξεις πως επρόκειτο να ακολουθήσει κάτι τέτοιο. Εκείνη την νύχτα συνελήφθησαν πάνω από 8000 άτομα, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, διανοούμενοι, όσοι θεωρήθηκαν επικίνδυνοι για το πραξικόπημα. Παρ’ όλα αυτά σχηματίστηκαν γρήγορα μικρές παράνομες οργανώσεις, κυρίως από τη δεξαμενή κόσμου της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη, του ΚΚΕ, της Ένωσης Κέντρου – οργανώσεις δημιουργήθηκαν ακόμη και από ενάντιους στρατιωτικούς. Στις δράσεις αυτών των οργανώσεων συγκαταλέγονταν προκηρύξεις, αφισοκολλήσεις, ανάρτηση πανό. Κάποιες από αυτές προχωρούσαν και στην τοποθέτηση βομβών -χωρίς την επιδίωξη ανθρώπινης απώλειας ή υλικής καταστροφής. Το καθεστώς έδειξε ένα πολύ σκληρό πρόσωπο από την αρχή, καθώς γρήγορα, σε βάθος δυο ετών, κατάφερε να συλλάβει και να καταδικάσει τα περισσότερα ηγετικά στελέχη και να πετύχει την αποδυνάμωση ή και την εξάρθρωση των περισσότερων από αυτές τις οργανώσεις. Η ισχύς της δικτατορίας παγιώθηκε και μετά την αποτυχία ενός πρόχειρου αντιπραξικοπήματος από τον Βασιλιά, μετά από το οποίο αυτός κατέφυγε στην Ιταλία. Ένας άλλος ισχυρός πολιτικός άντρας, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, βρισκόταν αυτοεξόριστος στο Παρίσι από το ’63, και στην αρχή τουλάχιστον επέλεξε τη σιωπή.

Το ίδιο και ο πνευματικός κόσμος της χώρας, που συντονίστηκε σε μια συνειδητή αποχή από τη γραφή και την έκφραση, που θεωρείται πως συμβατικά τερματίστηκε με την παρέμβαση του Γιώργου Σεφέρη τον Μάρτιο του ’69, με ένα ηχογραφημένο μήνυμα που έκανε τον γύρο του κόσμου και βοήθησε σημαντικά στην ενίσχυση της αντιδικτατορικής φωνής σε Ελλάδα και εξωτερικό. Αμέσως μετά η πνευματική δραστηριότητα στη χώρα βρέθηκε σε έξαρση, με τους συγγραφείς να γίνονται όλο και πιο τολμηροί και την εκδοτική δραστηριότητα να διογκώνεται. Τον επόμενο χρόνο κυκλοφορούν τα Δεκαοχτώ Κείμενα.

Οι μορφές μαζικής διαμαρτυρίας σπάνιζαν, καθώς το καθεστώς δεν άφηνε ευκαιρίες για να συμβεί κάτι τέτοιο. Εξαίρεση στάθηκε η κηδεία του Γεωργίου Παπανδρέου τον Νοέμβρη του ‘68, του «Γέρου της Δημοκρατίας» όπως συνήθιζε να ονομάζεται, στην οποία συμμετείχαν εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου. Παρομοίως και με την κηδεία του Γ. Σεφέρη το ’71. Με το ξέσπασμα του φοιτητικού κινήματος θα πυκνώσουν οι διαδηλώσεις αλλά και οι μαζικές παραστάσεις διαμαρτυρίας.

Το καθεστώς των Συνταγματαρχών δεν είχε μια σαφή ιδεολογική κατεύθυνση. Ήταν ένα μείγμα ελληνορθόδοξου εθνικισμού και αρχαιολατρείας, συντηρητισμού, οργάνωσης στρατιωτικού τύπου και σαφώς σκληρού αντικομμουνισμού, στον οποίον και πάτησε πολιτικά· απομακρύνθηκε από την κατεστημένη ιδεολογία της «εθνικοφροσύνης» έτσι όπως είχε εκφραστεί από τα κόμματα που απαγόρευσε· υπογράμμιζε την αναγκαιότητα του «νέου» έναντι του «παλαιού» και εντόπιζε τους εχθρούς του καθ’ όλο το πολιτικό φάσμα.

Πολλοί ιστορικοί συμφωνούν πως η χούντα διέθετε μια μάλλον κακόγουστη αισθητική, που αποτυπώθηκε στα προπαγανδιστικά τηλεοπτικά προγράμματα αλλά και στο ύφος και την ομιλία των πρωτεργατών της, και κυρίως του Παπαδόπουλου. Ο Ντ. Κλόουζ σημειώνει πως δεν υπήρξαν μορφές που κατάφεραν να εμπνεύσουν τον κόσμο. Η χώρα απομονώθηκε διεθνώς -αποπέμφθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης λόγω των βασανισμών, και μόνο με την Αμερική η Αθήνα επιδίωξε μια προσέγγιση (οι Συνταγματάρχες πρόσφεραν απλόχερα τον ελληνικό χώρο για χρήση από τους Αμερικανούς) με αντάλλαγμα την ανοχή αν όχι την υποστήριξη των ΗΠΑ.

[Raf]

Ο Βαγγέλης Καραμανωλάκης, εξετάζοντας την εξέλιξη του αντιστασιακού κόσμου, παρατηρεί πως «από απλό μεθοδολογικό εργαλείο […] η γενιά αναδείχθηκε σε μείζονα έννοια». Ο Κωστής Κορνέτης διατηρεί την άποψη πως η γενιά των Λαμπράκηδων, η «γενιά του Ζ», τα άτομα που πολιτικοποιήθηκαν και δραστηριοποιήθηκαν με τον θάνατο του Γ. Λαμπράκη το ’63, μέσα στη δικτατορία εξάντλησαν τη δημιουργικότητά τους (πολιτικά-αντιστασιακά). Χωρίς να υπονομεύεται η σημασία της αντιστασιακής δράσης στο πρώτο μισό της επταετίας, παρατηρείται πως απέτυχε να κινητοποιήσει πλατιές μάζες κόσμου και να επιφέρει τη συνειδητοποίηση της αξίας της συλλογικής διαμαρτυρίας. Η στροφή στη βίαια πάλη, κάτι που αποπειράθηκε να κάνει ο Άρης ΡΦ και άλλες ομάδες, απέτυχε να ταρακουνήσει το καθεστώς – άλλωστε συνελήφθησαν και καταδικάστηκαν τα περισσότεροι από τα μέλη. Η χούντα έδειχνε να μην νιώθει απειλή από τον αντιστασιακό κόσμο: Σύμφωνα με τον Παττακό, ήταν ασήμαντος σαν κουνούπι πάνω στο κέρατο ενός ταύρου.

Η χούντα έσπευσε να αδρανοποιήσει το φοιτητικό κίνημα μέσω της διάλυσης των οργανώσεων και της απόλυσης πολλών αντιφρονούντων καθηγητών. Τα πρώτα χρόνια ειδικά, η μερίδα των ριζοσπαστικοποιημένων φοιτητών που ασχολούνταν με την αντίσταση ήταν μικρή και απομονωμένη. Στην πλειοψηφία τους οι φοιτητές ήταν αδιάφοροι με τα πολιτικά πράγματα. Η αντίδραση κατά του καθεστώτος πολλές φορές σήμαινε διαγραφή από τη σχολή, και δεν βρίσκονταν πολλοί διατεθειμένοι να μπουν σε αυτήν τη διαδικασία σε μια εποχή όπου ένα πτυχίο μπορούσε να εξασφαλίσει μια κάποια επαγγελματική αποκατάσταση. Παιδιά από υψηλότερες τάξεις ή από συντηρητικές αστικές οικογένειες -ως αντίδραση, στο πνεύμα του ’68- έδειξαν περισσότερη κινητικότητα και ευχέρεια όσον αφορά τις αντιστασιακές ενέργειες.

Υπήρξε μια προσέγγιση της νεολαίας μέσω κυβερνητικής προπαγάνδας, ηθικοπλαστικού λόγου, ιδεολογικής κατήχησης, και άρτων και θεαμάτων: το ποδόσφαιρο απέκτησε μεγάλη απήχηση κατά την επταετία και το κατόρθωμα του Παναθηναϊκού στο Γουέμπλεϊ το 1971 ήταν ένα γεγονός που προκάλεσε τεράστια αίσθηση. Υπήρξαν καθεστωτικοί φοιτητικοί σύλλογοι με διορισμένους εκπροσώπους – ήταν κυρίως φοιτητές που είχαν άμεση σχέση ή ωφελήθηκαν από το καθεστώς. Π.χ ΕΦΕΕ.

Από το ’69, με την κατάργηση της προληπτικής λογοκρισίας, αρχίζει και μια ελεγχόμενη φιλελευθεροποίηση του καθεστώτος. Το κράτος παραχωρεί όλο και πιο πολλές ελευθερίες στον κόσμο: καταργείται το πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων, παύει ο στρατιωτικός νόμος, καταργείται η λίστα με τα απαγορευμένα βιβλία, απελευθερώνονται πολιτικοί κρατούμενοι – η σταδιακή αυτή διαδικασία στόχευε τελικά στη δημοκρατική νομιμοποίηση της χούντας. Η «γενιά του Πολυτεχνείου», η ομάδα των ανθρώπων που ενηλικιώθηκαν μέσα στο καθεστώς, αποκτά τα πολιτικά της αντανακλαστικά ταυτόχρονα με αυτήν την φιλελευθεροποίηση. Ως εκ τούτου, εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες που παρέχει η χούντα για να ανοίξει έναν νέο αντιδικτατορικό διάλογο. Σε γενικές γραμμές δρα νόμιμα.

Η γενιά του Πολυτεχνείου ένιωσε αποπνικτικά μες τη χούντα και απέκτησε πρόβλημα με τη μονολιθική της αισθητική. Στον βομβαρδισμό της εξιδανικευμένης Παράδοσης έτσι όπως την παρουσίαζε η δικτατορία, τα νεαρά άτομα απάντησαν με μια επανεφεύρεση μιας παραδοσιακής αισθητικής (που εκφράστηκε από τη μουσική μέχρι και το ντύσιμο, τη συμπεριφορά), που επιδίωκε στην αναβίωση του λαϊκού πολιτισμού ως αντίδραση στην κακομεταχείρισή του.

To ’70 ιδρύεται η ΕΚΙΝ, μια νόμιμη ενδοπανεπιστημιακή οργάνωση με έντονη πολιτιστική δράση και τολμηρό αντιδικτατορικό λόγο. Μαζί με την πιο συντηρητική ΕΜΕΠ υπήρξαν εκκολαπτήρια πολιτικής σκέψης και αντίστασης. Σημειώνεται η συγκρουσιακή ομιλία του Γερμανού συγγραφέα Γκίντερ Γκρας το ’72. Ο διάλογος που προέκυψε από τις δράσεις αυτών των οργανώσεων ενόχλησε το καθεστώς, που λίγο αργότερα τις κηρύττει παράνομες. Το φοιτητικό κίνημα όμως έχει ήδη φουντώσει, με την επανέναρξη των φοιτητικών συλλόγων να προσφέρει περισσότερες εστίες διαμαρτυρίας.

Η ΚΝΕ είναι μια άλλη σημαντική οργάνωση για το κίνημα. Ιδρύθηκε το ’68 μετά τη διάσπαση, ενώ αναπτύχθηκε μετά το ’70. Το ’72 ήταν η μεγαλύτερη αντιστασιακή οργάνωση, και η Αντι-ΕΦΕΕ ο κλάδος της στα Πανεπιστήμια. Στρατολογούσε αποτελεσματικά μέλη και λειτουργούσε υπό όρους κομματικής ορθοδοξίας. Παράλληλα ανασυστήνεται ο Ρήγας Φεραίος και αντλεί επίσης πολύ κόσμο στις γραμμές του.
Ο μαρξισμός με τις ποικίλες εκδοχές του αποτέλεσε το ιδεολογικό υπόστρωμα πάνω στο οποίο συσπειρώθηκαν οι αγωνιζόμενοι φοιτητές. Το ίδιο και το αντιαμερικανικό αίσθημα, που ήταν κοινό σε όλο το φάσμα των αντιστασιακών οργανώσεων.

Η κυβερνητική προπαγάνδα παρουσίαζε τους αγωνιστές φοιτητές ως πρώην προνομιούχους του εκπαιδευτικού συστήματος που διαμαρτύρονται ή και ως ευάριθμη μειοψηφία αναρχικών. Οι καθεστωτικοί φοιτητές παρακολουθούσαν τις εξελίξεις στον φοιτητικό χώρο και αντίστοιχα αναπαρήγαν την καθεστωτική προπαγάνδα. Ανακοίνωση της ΕΦΕΕ αναφέρεται σε «ζηλωτές νέων Μάηδων».
Οι καθημερινές (μικρές ή μεγαλύτερες) συγκρούσεις μεταξύ των φοιτητών και των αρχών συνέβαλαν στην κλιμάκωση και την όξυνση του αγώνα. Το φοιτητικό κίνημα ξεκίνησε από σπουδαστικά ζητήματα, και μέσα από καταλήψεις, διαδηλώσεις και εμπλοκές και την τριβή με το καθεστώς που αυτά εμπεριέχουν κατέληξε στο ύστατο αίτημα της ανατροπής.

Όλο το ’73 σημαδεύτηκε από καταλήψεις, διαδηλώσεις, συγκρούσεις και συλλήψεις φοιτητών. Η κατάληψη του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο και η μετατροπή της σε λαϊκή εξέγερση είναι η έκρηξη αυτής της πορείας. Αμέσως μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου τα σχέδια πολιτικοποίησης του καθεστώτος γκρεμίστηκαν, κηρύχθηκε ξανά στρατιωτικός νόμος, έπεσε ο Παπαδόπουλος, ανέβηκε ο Ιωαννίδης και προχώρησε σε διαρκείς συλλήψεις μέχρι την τελική πτώση της χούντας το επόμενο καλοκαίρι.

~

Close, David, Ελλάδα: Επίτομη ιστορία 1945-2004, Πολιτική-Κοινωνία-Οικονομία, μετ. Γιώργος Μερτίκας, Θύραθεν, Θεσσαλονίκη 2006

Καραμανωλάκης, Βαγγέλης, «Ο κόσμος της αντίστασης», στο Βαγγέλης Καραμανωλάκης (επιμ. τόμου) Η στρατιωτική δικτατορία 1967-1974, σειρά Έξι στιγμές του εικοστού αιώνα, (επιμ.) Ηλίας Νικολακόπουλος-Βαγγέλης Παναγιωτόπουλος, Τα ΝΕΑ Ιστορία, Αθήνα 2010, σ. 131-134
-- «Η αντίσταση των νέων εναντίον του δικτατορικού καθεστώτος», στο Βαγγέλης Καραμανωλάκης (επιμ. τόμου) Η στρατιωτική δικτατορία 1967-1974, σειρά Έξι στιγμές του εικοστού αιώνα, (επιμ.) Ηλίας Νικολακόπουλος-Βαγγέλης Παναγιωτόπουλος, Τα ΝΕΑ Ιστορία, Αθήνα 2010, σ. 161-174

Κορνέτης, Κωστής, Τα παιδιά της δικτατορίας: Φοιτητική αντίσταση, πολιτισμικές πολιτικές και η μακρά δεκαετία του εξήντα στην Ελλάδα, μετ. Πελαγία Μαρκέτου, Πόλις, Αθήνα 2015

Παπαδημητρίου, Δέσποινα, «Η ιδεολογία του καθεστώτος», στο Βαγγέλης Καραμανωλάκης (επιμ. τόμου) Η στρατιωτική δικτατορία 1967-1974, σειρά Έξι στιγμές του εικοστού αιώνα, (επιμ.) Ηλίας Νικολακόπουλος-Βαγγέλης Παναγιωτόπουλος, Τα ΝΕΑ Ιστορία, Αθήνα 2010, σ. 105-114

Παπανικολάου, Δημήτρης, «’Κάνοντας κάτι παράδοξες κινήσεις’: Ο πολιτισμός στα χρόνια της Δικτατορίας», στο Βαγγέλης Καραμανωλάκης (επιμ. τόμου) Η στρατιωτική δικτατορία 1967-1974, σειρά Έξι στιγμές του εικοστού αιώνα, (επιμ.) Ηλίας Νικολακόπουλος-Βαγγέλης Παναγιωτόπουλος, Τα ΝΕΑ Ιστορία, Αθήνα 2010, σ. 175-196

[Ryu_gr]

Επιστημονικής φαντασίας σενάρια (βλέπε Avengers) εμπνέονται από πραγματικές επιστημονικές θεωρίες:

4η διάσταση και tesseract cube. Ο Carl μας δείχνει τη... "σκιά" ενός 4διάστατου κύβου στον τρισδιάστατο κόσμο μας, με την ίδια λογική που απεικονίζεται ένας κανονικός κύβος σε επίπεδη επιφάνεια.