Τhe Miserables

[i Have no Equal]

Eχω μεγαλη συμπαθεια για οσους ειναι ανικανοι να δουλεψουν και παντα τους δινω money.. Δεν εχω καμια συμπαθεια ομως σε πρεζακια και ζητουλες που μπορουν να βρουν δουλεια αν σοβαρευτουν και δε τους δινω τιποτα...

Τωρα οσο αφορα τη δουλεια οποιος θελει βρισκει ανετα απλα οι περισσοτεροι εχουν παραλογες απαιτησεις.. Ενταξει οποιος δεν εχει βγαλει εστω ενα λυκειο ειναι τραγικος... και ας πουμε οτι ειχε καποιο προβλημα και δεν το τελειωσε ας παει τωρα σε ενα νυχτερινο.. ;) ;)

[Ren_of_Heavens]

Εγώ πάντως κάπου διάβασα ότι αν κάποιος πληρώσει τον κάθε άστεγο που συναντάει στον δρόμο για ένα ολόκληρο έτος του παίρνει 1000G -Become a Jedi Master.Δεν ξέρω αν αληθεύει βέβαια.Θα ρωτήσω τον παπατσάκαλο...

[Lizard]

Είναι ανάλογα και σε ποιον πας να δώσεις οπως υπόθηκε ποιο πάνω.Όταν έχω δει τον τύπο έξω από το super market να περπατάει ποσα χιλιόμετρα κάθε μέρα για να έρθει στο "καλό σημείο" για να βγάλει πολλά, και είναι περίπου στα 25 που μπορεί να κάνει τα πάντα δεν τον δικαιολογώ.
Στον παππού που βλέπω να κοιμάται στο παγκάκι και ξέρω ότι δεν είναι πρεζόνι, απλά δεν έχει οικογένεια κτλ και ούτε μπορεί να βρεί δουλειά μπορεί να του δώσω.

Αλλά παιδιά, έχω ακούσει απίστευτες ιστορίες για κάποιους, του στυλ να ζητιανεύει, και κάποιος από την γειτονιά τον λυπάτε και τον παίρνει στην δουλεια μαζί του, και αυτός τον κλέβει, και ξαναγυρνάει στο στέκι του.Εκεί τι να πεις....

[Hipster Luffy]

καλα ναι μερικοι απο αυτους μπορει να εχουν ζησει σα τα ζωα, οποτε καλο ειναι απο μακρια οτι κανεις.

ΠΑρομοιο περιστατικο εγινε με εναν πελατη μου στο μαγαζι μου οπου οταν βγηκε στη συνταξη ειπε να δωσει ολες τους τις δουλειες σε εναν πολυ φτωχο γειτονα του, μου τον εφερε στο μαγαζι, εγγυηθηκε οτι θα με πληρωνει τον πηγε στη τραπεζα εγγυηθηκε για να παρει αμαξι και πηγαινε και μαζι του για να του δειχνει.

Αυτος λοιπον αποδιχτηκε καθικι, φεσωσε ολο το κοσμο, επερνε λεφτα απο δουλειες και δεν τις τελιωνε και δε πληρωσε τιποτα οπου χρωσταγε με αποτελεσμα να τα πληρωνει ολα ο εγγυητης απο τη συνταξη του.

Μερικες φορες λοιπον καποιοι αξιζουν και με το παραπανω να βρισκωνται τοσο χαμηλα...

[Somari]

[Asphyxion]

Eχω μεγαλη συμπαθεια για οσους ειναι ανικανοι να δουλεψουν και παντα τους δινω money.. Δεν εχω καμια συμπαθεια ομως σε πρεζακια και ζητουλες που μπορουν να βρουν δουλεια αν σοβαρευτουν και δε τους δινω τιποτα...

Τωρα οσο αφορα τη δουλεια οποιος θελει βρισκει ανετα απλα οι περισσοτεροι εχουν παραλογες απαιτησεις.. Ενταξει οποιος δεν εχει βγαλει εστω ενα λυκειο ειναι τραγικος... και ας πουμε οτι ειχε καποιο προβλημα και δεν το τελειωσε ας παει τωρα σε ενα νυχτερινο.. ;) ;)
[/b]

Το θεμα δεν ειναι να εχει καποιος ορεξη για δουλεια, γιατι αν ολα λειτουργουσαν με βαση την ορεξη θα ειχαμε προχωρησει πολυ σαν κοινωνια.Το θεμα ειναι τι ειδους ευκαιριες προσφερονται για τον πολιτη καθε κατηγοριας,γιατι δυστυχως ειμαστε κοινωνια καστων ( ο ταδε ειναι γιατρος,δν εχει σημασια αν ειναι το χειροτερο καθαρμα π εχει εμφανιστει επι προσωπου γης, απολαμβανει κοινωνικη καταξιωση,ενω αντιθετα ενα παιδι με περιορισμενες οικονομικες δυνατοτητες π δν καταφερε για χ,ψ λογους να τελειωσει το σχολειο ειναι στιγματισμενος ως "looser") τυχαινει κ εχω φιλο ενα παιδι π ειναι απ τα πιο χαρισματικα παιδια που εχω γνωρισει,ειδικα στα μαθηματικα. κ ομως το παιδι δουλευει σε οικοδομη απ τα 14 του,γιατι δν εχει πατερα κ η μανα ειναι φρενοβλαβης,ενω εχει κ μικρη αδερφη. Εξαιρεση θα μου πειτε...ομως πιστευω οτι μια δικαιη κοινωνια φροντιζει να κοιτα ειδικα τις εξαιρεσεις.

[Sinclair]

Toυς μόνους που έχω λυπηθεί και παραλίγο να έρθω και στα χέρια ήταν κάτι ανεκδιήγητοι τύποι που συχνάζουν Εξάρχεια και Θησείο κτλ το καλοκαίρι κυρίως.Την πρώτη φορά ήμαστε μία παρέα από 3-4 φοιτητές Ιατρικής και μας πιάσαν και άρχισε το παραμυθάκι:"Ένας φίλος χτύπησε σε αυτοκινητιστικό.Είναι 15 χρονών το παιδί.Έσπασε τη σπονδυλική στήλη και θα μείνει παράλυτος και μαζεύουμε χρήματα για να χειρουργηθεί.Βγήκαμε και στον Μικρούτσικο κτλ"Ε μην τα πολυλογούμε στενοχωρηθήκαμε και δώσαμε από 3-4? ο καθένας...

Για κακή τους τύχη τους πέτυχα πάλι Εξάρχεια με το ίδιο τροπάρι ένα χρόνο μετά-ίσως και νωρίτερα..."Βγήκαμε στον κύριο Αυτιά.Χτύπησε φίλος που έπεσε από γαϊδουράκι κτλ κτλ"Ε τους λέω ευγενικά "Παιδιά δεν έχω δυστυχώς"Ε και αρχίσαν τα κλασικά "Δε λυπάστε ρε παιδιά για το παιδί...Κρίμα και τέτοια...Τουλάχιστον κανά τσιγαράκι παίζει??? "Την επόμενη φορά τους το είπα μόνος μου απέξω και φύγαν με κατεβασμένα τα μούτρα...Την τελευταία φορά που τους πέτυχα δίναν και αποδείξεις για τα λεφτά που παίρναν...Καταλαβαίνω την κατάσταση που βρίσκονται,έχω δει και χειρότερα αλλά δεν ανέχομαι με τίποτα να κοροϊδεύουν με αυτό τον τρόπο τον πόνο άλλων συνανθρώπων για να βγάλουν μισό ? για την πρέζα.Ας το ζητούσαν στα ίσια και θα τους έδινα αλλά με αυτό τον τρόπο απλά τους λυπάμαι.

Και φυσικά το κλασικό με το παιδάκι που κάποιοι ανεκδιήγητοι έχουν απειλήσει για να ζητιανεύει..."Θα μου δώσεις ένα ? να πάρω τυρόπιτα","Όχι αλλά πάμε να σου πάρω εγώ μία","Δεν θέλω,θέλω το ?"...και ο "πατέρας" να κοιτάει από τη γωνία μην τολμήσει το παιδί και παρει τη βοήθεια σε φαγητό.