Πάντως τόσος φανμποϊσμός με το Lost ούτε με Nintendo, Sony και δε συμμαζεύεται, και μάλιστα από ανθρώπους "υπεράνω" τέτοιων "χαζών" και "παιδιαρισμάτων". Και αναφέρομαι γενικά στον κόσμο, όχι για κάποιον εδώ. Έχετε πολλή πλάκα ώρες ώρες
Βασικά η επιρροή του Lost, όπως την βλέπει κάποιος που είδε τα 2 - 3 πρώτα επεισόδια, δεν του άρεσαν και τα παράτησε (εγώ δηλαδή) και μετά δεν πήρε καν πρέφα τι έγινε στο νησί (το Γαϊδουρονήσι είναι πιο κουλ και μόνο λόγω ονόματος), είναι δύο πράγματα. Το ένα είναι πως έκανε μόδα και in το κάψιμο. Έβλεπα διάφορο κόσμο που δεν είχε σχέση με κολλήματα και καψίματα, είτε με games είτε με ομάδες είτε με οτιδήποτε άλλο, να μιλά με τις ώρες για το Lost (χωρίς να καταλαβαίνω τον αντικειμενικό λόγο), να έχει αποεξοχοποιηθεί τελείως, να ΑΥΤΟαποκαλείται καμμένος, κολλημένος και nerd (μην ξεχνάτε τη μόδα του να είσαι nerd, που βλέπουμε όλοι με το Big Bang Theory, τον πάμφτωχο συγγενή των ταινιών Nerds) και εν πάσει περιπτώσει να φανατίζεται με τι? Με τηλεόραση! Το δεύτερο είναι πως έβαλε στο πείκεντρο, για πρώτη φορά στην αμερικανική τηλεόραση, τα production values. Εφέ, εντυπωσιασμοί, αληθοφάνεια κλπ και, κυρίως σκηνοθεσία, πλησίασαν για πρώτη φορά τον κινηματογράφο, ενώ μιλάμε επίσης και για μεγάλη χρηματική επένδυση. Αν άλλαξε σε κάτι την τηλεόραση, θα έλεγα πως είναι αυτό. Χωρίς Lost δε θα υπήρχε καμία από αυτές τις γκράντε παραγωγές που βλέπουμε τώρα. Και, ασφαλώς, μιλάμε για μια τεράστια μηχανή marketing.
Από εκεί και πέρα, επιτέλους θα σταματήσουν να μας πρήζουν με το Lost. Καιρός ήταν.
Βασικά η επιρροή του Lost, όπως την βλέπει κάποιος που είδε τα 2 - 3 πρώτα επεισόδια, δεν του άρεσαν και τα παράτησε (εγώ δηλαδή) και μετά δεν πήρε καν πρέφα τι έγινε στο νησί (το Γαϊδουρονήσι είναι πιο κουλ και μόνο λόγω ονόματος), είναι δύο πράγματα. Το ένα είναι πως έκανε μόδα και in το κάψιμο. Έβλεπα διάφορο κόσμο που δεν είχε σχέση με κολλήματα και καψίματα, είτε με games είτε με ομάδες είτε με οτιδήποτε άλλο, να μιλά με τις ώρες για το Lost (χωρίς να καταλαβαίνω τον αντικειμενικό λόγο), να έχει αποεξοχοποιηθεί τελείως, να ΑΥΤΟαποκαλείται καμμένος, κολλημένος και nerd (μην ξεχνάτε τη μόδα του να είσαι nerd, που βλέπουμε όλοι με το Big Bang Theory, τον πάμφτωχο συγγενή των ταινιών Nerds) και εν πάσει περιπτώσει να φανατίζεται με τι? Με τηλεόραση! Το δεύτερο είναι πως έβαλε στο πείκεντρο, για πρώτη φορά στην αμερικανική τηλεόραση, τα production values. Εφέ, εντυπωσιασμοί, αληθοφάνεια κλπ και, κυρίως σκηνοθεσία, πλησίασαν για πρώτη φορά τον κινηματογράφο, ενώ μιλάμε επίσης και για μεγάλη χρηματική επένδυση. Αν άλλαξε σε κάτι την τηλεόραση, θα έλεγα πως είναι αυτό. Χωρίς Lost δε θα υπήρχε καμία από αυτές τις γκράντε παραγωγές που βλέπουμε τώρα. Και, ασφαλώς, μιλάμε για μια τεράστια μηχανή marketing.
Από εκεί και πέρα, επιτέλους θα σταματήσουν να μας πρήζουν με το Lost. Καιρός ήταν.
Comment