Music and Lyrics

[Raf]

Δε φέραν τα στολίδια σου έμποροι Βενετσάνοι
και καβαλάροι Κιούρτηδες του γάμου τα προικιά
μόνο απ' το δρόμο εφτιάξαμε στεφάνια από κλωνάρι
κι ήταν απογεματινή και Κυριακή γλυκιά

Με το φτερό του γερακιού παίξε μου στο λαούτο
σκοπό να ρίξω τον καημό σε πέλαγο βαθύ
χρόνια θαρρώ τη γνώριζα προτού τη συναντήσω
και δεν πιστεύει η καρδιά πως έχει πια χαθεί

Σέλωσε τη φοράδα μου για το στερνό ταξίδι
με πατανία κόκκινη ωσάν το δειλινό
και κάμε με το χέρι σου αντήλιο σαν θα φεύγω
καμάρωσέ με και μην κλαις την ώρα που κινώ

Απ' τα βουνά της μοναξιάς στον ποταμό της θλίψης
κι από το δάσος της σιωπής στου πάθους τον γκρεμό
πέρασα με το όνειρο στο στήθος φυλαχτάρι
κι αγάπησα και μίσησα κείνο τον πηγαιμό

Νιώθω του τέλους τη ματιά να με παραμονεύει
σαν το θεριό που του ζητά εκδίκηση η καρδιά
λες και του σκότωσα εγώ το ακριβό του ταίρι
ώρα που ζευγαρώνανε μια φεγγαροβραδιά

Σαν κάμεις κόρη μην της πεις πως είχες αγαπήσει
κάποιον τρελό απού 'θελε ν' αλλάξει το ντουνιά
στης νιότης την αποκοτιά και τώρα τον σκεπάζει
βαριά σαν την ταφόπλακα του κόσμου η λησμονιά

Είναι και μερικές καρδιές από την άλλη όχθη
που βγήκαν και ταξίδεψαν με όρτσα τα πανιά
κι άλλες στης τρέλας το βυθό κι άλλες τις παραδέρνει
ένα μεράκι αλύπητο σε μια φτωχή πενιά

Κι έτσι κατάρα τα κρατεί κάποια παλιά τραγούδια
να ταξιδεύουν ζωντανά σ' όλες τις εποχές
και τα σιγοτραγούδησαν στόματα πικραμένα
τόσο πολύ που γίνανε στο τέλος προσευχές.

[Imrahil]

http://www.youtube.com/watch?v=DXg6UB9Qk0o

Come on and Cry me a river

[Raf]

Ωωω τραγουδάρα, το ακούω (και απ'την London κιόλας) πολύ τελευταία.

[Raf]

Φιγούρα ξωτική και ταξιδιάρικη
στο φως του φεγγαριού ανθίζει πάλι
γιατί όλη την ζωή του την εξόδεψε
παράφορα γυρεύοντας μιαν άλλη

Θυμάμαι σαν παιδί γελούσε και έλεγε
στην σέλα ακροβατώντας ποδηλάτου:
«Τον κόσμο εμείς θα φέρουμε στα μέτρα μας
πριν να μας φέρει εκείνος στα δικά του»

Μα ο κόσμος προχωρά χωρίς να μας ρωτά
κλεισμένοι δρόμοι, κλέφτες και αστυνόμοι
αγάπα το κελί σου, του παν, κι ύστερα
έξω πιο μόνος μα γελούσε ακόμη

Μια νύχτα μεθυσμένη παίρνει ανάποδες
ημερολόγια καίει και πτυχία
Το χάραμα μπαρκάρει σε πειρατικό
για της ζωής του την σκηνοθεσία

Αλγέρι, Αλεξάνδρεια, South Africa
στο Άμστερνταμ δυο τέρμινα και κάτι
γλιστρούσαν οι αγάπες μες στα μάτια του
σαν τον αφρό στα δάχτυλα του ναύτη

Στο Πόρτο Ρίκο χρόνια ασυλλόγιστα
και τις καρδιάς του σκόρπισε τα φύλλα
σε υπόγεια σκοτεινά και ύποπτα
λες και έψαχνε το φως μες στην ξεφτίλα

Κάποια ζεστή βραδιά σε ένα μπλουζάδικο
άκουσε να φαλτσάρει η μουσική του
τα αφεντικά στον δρόμο τον πετάξανε
τα στίγματα σαν είδαν στο κορμί του

Κι η Σύλβια που με πάθος τον αγάπησε
δεν έλειψε στιγμή απ' το πλευρό του
ζητώντας με μανία στην αγκάλη του
την κόλαση και τον παράδεισό του

Σαλπάρισε μια νύχτα με πανσέληνο
και στο στερνό του γράμμα μου 'χε γράψει:
«Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο
και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει»



Τα χρόνια έχουν περάσει δε θυμάμαι πια
Ερνέστο τον ελέγανε η Νίκο;
Κι ακόμα συγχωρείστε με που ξέχασα
αν χάθηκε στο Μετς η στο Πόρτο Ρίκο

Όσο για μένα είμαι πάντα εδώ
με των ματιών σας την φωτιά σημαία
είναι όμορφα απόψε που ανταμώσαμε
μ' αρέσει να αρμενίζουμε παρέα.

[Altair]

Το έχεις ξαναβάλει νομίζω,παλιότερα και μάλιστα σου έχω πει πως είναι από τα αγαπημένα μου τραγούδια ever.

[Raf]

Σωστά...δεν το θυμόμουν..!

Ξύπνα μικρό μου κι άκουσε
Κάποιο μινόρε της αυγής
Για σένανε είναι γραμμένο

από το κλάμα κάποιας ψυχής


Το παραθύρι σου άνοιξε
Ρίξε μου μια γλυκιά ματιά
Κι ας σβήσω πια τότε μικρό μου

μπροστά στο σπίτι σου σε μια γωνιά

[TheCursed]

World to Come
by Gojira

I'm sitting by a lake
But it's not of this earth
The water is so clear
And the birds are alive

-------------------------------

Είναι βέβαια μόνο η πρώτη παράγραφος των στίχων, ενώ είναι και οι υπόλοιποι ωραίοι, αλλά, πραγματικά, το συγκεκριμένο απόσπασμα είναι σαν κλωτσιά στην βουβωνική, σοκαρίστηκα όταν το διάβασα.

[Raf]

Το ξημέρωμα της 17ης

Η έξοδος από την ψευδαίσθηση ήτανε την Παρασκευή γύρω στις 7 η ώρα, όταν ήρθε στα γραφεία της συντονιστικής επιτροπής το θυμάμαι χαρακτηριστικά, δηλαδή τον είδα, τον είδα με τα μάτια μου ένας φοιτητής που ‘χε τα χέρια του μέχρι τους αγκώνες ματωμένα και μας έλεγε κλαίγοντας ότι:

Ξημέρωσε. Για μένα ο ήλιος δεν έλαμψε.
Θυμάμαι χτες το κορίτσι που μου γέλασε
και ντρέπομαι γιατί είχα δάκρυα στα μάτια.
Την αντίκρισα σκυφτός κι η καρδιά μου ήταν κομμάτια.
Θα ‘θελα «σ’αγαπώ» να της έλεγα,
όμως έπεσε νεκρή και στον ώμο της έκλαψα.
Πώς να με νιώσεις όσο κι αν φοβήθηκες για μένα;
Εγώ είδα τα όνειρά μου να ‘ναι λερωμένα μ’ αίμα.
Είχα κλειστεί στη νομική το ’72.
Ήμουν ο πρώτος επισκέπτης στο στρατοδικείο.
Είδα το φίλο μου να πέφτει από αδέσποτη σφαίρα,
δακρυγόνα είδα, που έκαναν τη νύχτα μέρα.
Κι όταν έψαξα ένα χάδι απ τον πατέρα μου να πάρω,
θυμήθηκα, ήταν εξόριστος στη Γυάρο.
Σε θυμάμαι καλά, κάπου σε έχω ξαναδεί.
Είσαι απ’ αυτούς που φωνάζαμε συνθήματα μαζί,
ή είσαι ο μπάτσος που με μανία με χτυπούσε
κι όταν έπεσε η χούντα μαζί χειροκροτούσε,
Σου ‘γραψα στον τοίχο «δε θα περάσει ο φασισμός».
Στ αυτιά μου ηχεί ακόμα ο φοιτητικός σταθμός..

(εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο
Σας μιλάει ο ραδιοφωνικός σταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών
Των ελεύθερων αγωνιζόμενων ελλήνων
«αδέρφια μας στρατιώτες, αδέρφια μας στρατιώτες
Πως είναι δυνατόν, πώς είναι δυνατόν να πυροβολήσετε τα αδέρφια σας; » )

Ξημέρωνε κι εγώ κρατιόμουνα ψηλά.
Ήμουν στη πύλη που την έριξαν δειλά.
Μάνα αν μ ακούς δεν θα γυρίσω ξανά,
τα φοιτητικά μου χρόνια τελείωσαν ξαφνικά…

Εφαρμογή του Συντάγματος του ’67
κι όλα αυτά σιγά, σιγά μην σπάσουν τα αυγά.
Ένα κράτος βυθισμένο στο ψέμα,
διαδηλώσεις πολλές, πνιγμένες στο αίμα.
Ποιος έβαψε το φθινόπωρό μας άλικο;
Και πόσοι αντίκρισαν κατάματα το άδικο;
Πως έγινε, πως αδέρφια να σκοτώνουν τ’αδέρφια τους;
Φταίνε μαλάκες που δεν ξύπνησαν στα κέφια τους.
Πως γίνεται ; πώς; Σε ρωτάω αν ξέρεις, πες μου
να προλάβω να πεθάνω πριν τελειώσω τις σπουδές μου.
Ποιος γέλασε; Και μας είπε μειονότητα,
Ελλάδα σε στιγμάτισαν μέσα στην ανθρωπότητα.
Οι φωνές μας ζουν μέσα την ιστορία,
«Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία».
Τα όνειρά μας, άθελά μας, κάναμε στη μπάντα
και πίσω απ όλα οι Αμερικάνοι όπως πάντα.
7 ολόκληρα χρόνια σ ένα κράτος φοβισμένων,
Ελλάς, Ελλήνων, φυλακισμένων.
Ήμουνα μέσα τη νύχτα εκείνη του 73
έχω βάψει με το αίμα μου τη λέξη ελευθερία.

[Titus]

3 Libras - A Perfect Circle

Threw you the obvious
And you flew with it on your back
A name in your recollection
Down among a million same

Difficult not to feel a little bit
Disappointed and passed over
When I look right through,
See you naked but oblivious

And you don't see me

But I threw you the obvious
Just to see if there's more behind the
Eyes of a fallen angel,
Eyes of a tragedy

Here I am expecting just a little bit
Too much from the wounded
But I see, see through it all
See through, see you

'Cause I threw you the obvious
To see what occurs behind the
Eyes of a fallen angel,
Eyes of a tragedy

Oh well, oh well
Apparently nothing,
Apparently nothing at all

You don't, you don't
You don't see me

You don't see me

You don't, you don't
You don't see me at all

[Azrael]

Dimitris Starovas - O agleoras



Έφυγες χτες και με πλήγωσες άδικα
Και πήρα σβάρνα μες στη νύχτα τα φαγάδικα
Κάθησα και έτρωγα και κόντευα να σκάσω
σε μια προσπάθεια εσένα να ξεχάσω

Για σένα θα φάω τα σάντουιτς όλου του κόσμου
γιατι ήσουν εσυ, η ζωή μου, το φως μου
και αν τα όνειρα που είχα για σένα τα άφησες μετέωρα
ε τοτε να ξέρεις θα φάω τον αγλέορα
ε τοτε να ξέρεις θα φάω τον αγλέορα

[Titus]

Ρε δεν πας στο διάολο νυχτιάτικα

[Azrael]

AXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXA

[Ramparter]

Καλο αλλα οχι οσο το...

www.apisti.com - Δημήτρης Σταρόβας

Σε ψάχνω σ' όλο το internet
με 800άρι pentium
αλλά δεν είσαι πουθενά
γι' αυτό θα πάω σε μέντιουμ

Και το μέντιουμ ρωτάω
πού να βρίσκεσαι εσύ
μια στιγμή μονάχα λέει
να ανοίξω το pc

Το μηχάνημα ρυθμίζει
στη σωστή κατεύθυνση
και μου λέει αυτή που ψάχνεις
είναι στη διεύθυνση

https://www.apisti.com

Ήτανε το σοκ μεγάλο
έχασα τον μπούσουλα
και το μέντιουμ ρωτάω
τι να κάνω Ούρσουλα

Μην αγχώνεσαι μου λέει
θα την κανονίσουμε
στο διαδίκτυο τ' όνομά της
θα καταχωρίσουμε

https://www.apisti.com

καρδιά μου...

Το χειρότερο όμως ήταν
πως δεν ήσουν μόνο εσύ
μέσα στο site της αμαρτίας
ήσασταν όλες μαζί

Βαρέθηκα με τις γυναίκες
ν' απογοητεύομαι
θα τα φτιάξω με τον Μπάμπη
για να ξεμπερδέυουμε

www.teleiosame.com (epic finish)

[Azrael]

Το χειρότερο όμως ήταν
πως δεν ήσουν μόνο εσύ

Οχι, το χειροτερο ξερεις ποιο ειναι; Πως πηγα να πατησω στα links.

[Ramparter]

Εδω τα πατησα εγω επειδη παραξενευτηκα οταν τα ειδα (τα εκανε το forum hyperlinks αυτοματα)