Announcement

Collapse
No announcement yet.

[Retro Review] Demon's Crest

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • [Retro Review] Demon's Crest



    Αν θεωρήσουμε πως υπάρχει μια μόνο απάντηση στο ερώτημα «Ποιος είναι ο αρτιότερος 16bit action adventure τίτλος? », αυτή είναι απλή και προκύπτει μάλλον αβίαστα: το Super Metroid. Ωστόσο, ψάχνοντας την βιβλιοθήκη του SNES εντοπίζουμε έναν τίτλο που αν και είχε όλα τα φόντα να πρωταγωνιστήσει, επισκιάζεται μέχρι και σήμερα από τη δημιουργία του Sakamoto. Πρόκειται για το Demon’s Crest, το τελευταίο μέρος μιας άτυπης τριλογίας, που αποτελείται από τα Gargoyle’s Quest I και ΙΙ και είναι spin-off της σειράς Ghosts ‘n’ Goblins.



    Πρωταγωνιστής είναι ο κόκκινος δαίμονας Firebrand, επίσης γνωστός ως Red Arremer, αρκετά γνωστός για τους πονοκεφάλους που προκαλεί στους gamers σαν εχθρός του King Arthur. Οι τίτλοι εκτυλίσσονται στο Demon kingdom το οποίο ο Firebrand καλείται να σώσει από μια μεγαλύτερη απειλή. Στο Demon’s Crest, όπως πληροφορούμαστε από ένα γοτθικής αισθητικής intro, o Firebrand καλείται να συλλέξει τα elemental crests πριν πέσουν στα χέρια του Phalanx. Ήδη από το intro γίνεται αντιληπτή η σκοτεινή ατμόσφαιρα του τίτλου που επεκτείνεται τόσο στη γραφική απεικόνιση όσο και στη μουσική επένδυση.



    H έναρξη του gameplay βρίσκει τον ήρωά μας παγιδευμένο σε μια arena μιας φυλακής όπου έρχεται αντιμέτωπος με ένα γιγαντιαίο Zombie Dragon. Το καλωσόρισμα λοιπόν του τίτλου είναι κάθε άλλο παρά ευχάριστο. Με το «καλημέρα» ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα boss fight, έστω βασισμένο σε απλό pattern, το οποίο μπορεί να στοιχίσει ένα game over. Η συγκεκριμένη μάχη είναι χαρακτηριστική της κατευθυνσης που ακολουθεί το Demon’s Crest μέχρι το τέλος. Σίγουρα δεν πρόκειται για ένα συνηθισμένο τίτλο...




    Όσον αφορά το τεχνικό κομμάτι, αποτελεί έναν από τους αρτιότερους τίτλους του SNES. Λεπτομερέστατα sprites και backgrounds, προσεγμένα animations, πολύχρωμα επίπεδα και περιβάλλοντα. Από τη σκοτεινή χρωματική παλέτα της Graveyard μέχρι τα γεμάτα ζωή περιβάλλοντα του δάσους ή τα ζεστά χρώματα του ηλιοβασιλέματος στoυς Cursed Towers. Στα ίδια υψηλά επίπεδα κινείται και το soundtrack του Demon's Crest. Οι συνθέσεις οφείλουν πολλά στο Τoccata and fugue του J.S.Bach δηλαδή βασίζονται στη χρήση του organ σε μεγάλο βαθμό, γεγονός που ενισχύει τη γοτθικού τρόμου ατμόσφαιρα που θέλει να πετύχει ο τίτλος.



    Το gameplay συνδυάζει στοιχεία του μη γραμμικού χαρακτήρα του Super Metroid με στοιχεία πιο κλασικών action τίτλων. Ο Firebrand μπορεί αρχικά να επισκεφτεί όποια stage επιθυμεί ωστόσο σιγά σιγά ξεκλειδώνουν και κάποιες καινούριες. Τον ρόλο του stage select διαδραματίζει ένα overworld, προς επίδειξη των δυνατοτήτων του Mode 7. Αν εξαιρέσουμε τα όμορφα γραφικά, είναι μάλλον άδειο και δεν προσφέρει κάτι ιδιαίτερο πέραν κάποιων αμφισβητούμενης ποιότητας mini games. Σε κάθε stage ο αντι ήρωας μας καλείται να αντιμετωπίσει ένα major boss που κατέχει ένα εκ των elemental crests είτε αντικείμενα που του χαρίζουν αμυντικές ή επιθετικές ιδιότητες ή ακόμη και life expansions. Εδώ είναι και ο βασικός πυρήνας του gameplay ενώ παράλληλα εμφανίζονται και οι όποιες αδυναμίες του τίτλου. Από τη μία πλευρά υπάρχουν κάποιες γεμάτες ένταση μάχες, με ευδιάκριτα patterns ενώ οι νέες δυνατότητες που αποκτά ο Firebrand αποτελούν έναυσμα για την περαιτέρω εξερεύνηση των προηγούμενων stages, των οποίων το level design αξίζει να σημειωθεί, πως είναι παρά πολύ καλό- υπάρχουν σημεία που ακονίζουν τα platforming skills, ενώ κάποια άλλα αντλούν την έμπνευση από side scrolling shooters. Από την άλλη κάποια boss fights είναι υπέρ του δέοντος κουραστικά και δεν χαρακτηρίζονται από σαφή patterns ενώ ορισμένες demon forms του Firebrand δε χρησιμοποιούνται αρκετά. Υπάρχει βέβαια η δυνατότητα μέσω ενός απλού και λειτουργικού inventory να διαχειριστεί ο παίκτης, healing items και spells- που έχει προμηθευτεί με κάποιο αντίτιμο από shops του overworld. Η χρησιμότητα των δεύτερων βέβαια είναι μάλλον μηδενική, ενώ η χρήση των πρώτων στις πιο δύσκολες μάχες επιτακτική.



    Δυστυχώς για μια ακόμη φορά ένας τίτλος του είδους κινδυνεύει να υποβαθμιστεί από μια αμφισβητούμενης αξίας επιλογή των designers. Ο τίτλος δεν έχει battery save αλλά ένα password system. Ακόμη χειρότερα: το password system δεν καταγράφει τον αριθμό των αναλώσιμων items στο inventory ή των gold pieces. Όπως προαναφέρθηκε υπάρχουν κάποια boss fights που μπορεί να κουράσουν ενώ κάποια άλλα σε μετέπειτα levels είναι αρκετά πιο εύκολα, ανάλογα με τις δυνατότητες που έχει ο ήρωας. Παράλληλα αξίζει να αναφερθεί πως υπάρχουν multiple endings, τέσσερα τον αριθμό, με το true ending να απαιτεί την συλλογή όλων των αντικειμένων προκειμένου να θέσει τον παίκτη αντιμέτωπο με ένα από τα δυσκολότερα bosses ever…



    Όπως γίνεται αντιληπτό λοιπόν, πρόκειται για ένα παιχνίδι που ευνοείται σε μεγάλο βαθμό από τη χρήση ενός emulator. Με αυτό τον τρόπο αποκτά το πραγματικό του potential ενώ καταφέρνει να γίνει διασκεδαστικό χωρίς να χάνεται το οποιο challenge- ειδικά η τελευταία μάχη για το true ending θα προκαλέσει εφιάλτες και στους πιο εμπειρους oldschool gamers. Σίγουρα πρόκειται για έναν τίτλο που χαρακτηρίζεται από αρκετές αντιθέσεις, υπερβολική δυσκολία σε σημεία, αλλά παραμένει ένα πραγματικά πολύ καλό action adventure με υπέροχη ατμόσφαιρα και προσεγμένο gameplay- χαρακτηριστικό της πλειονότητας των τίτλων της Capcom εκείνη την εποχή. Κλείνοντας, δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου πως ο IGA όλο και κάποιες κλεφτές ματιές θα έριχνε στο Demon’s Crest κατά τη δημιουργία του Symphony of the Night…


    «Should Shinobi fail before completing the mission, he will disappear before the dawn and vanish forever.»

  • #2
    ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ!!!

    Και μόλις με έπεισες να το ξεκινήσω!
    Τι βλέπεις όταν έχεις πράσινα μάτια?

    Στο Βιλαμπάχο ακόμα τρίβουν...

    Η μόνη διαφορά ανάμεσα σε μένα και σε ένα τρελό είναι πως εγώ δεν είμαι τρελός - Σαλβαδόρ Νταλί

    Comment


    • #3
      Den to exeis paiksei pote?
      "Time fades even legend and the origin of Soul Reaver has been lost long ago.
      But its purpose remains; to feed on the souls of any creature it strikes.
      Kindred, this blade and I.
      "

      "ΔΕΝ είναι θέμα Νιντέντο πλέον..."
      Greek Gaming Videos
      Greek Final Fantasy Forum

      Comment


      • #4
        Και να το έχω παίξει δεν το θυμάμαι, οπότε ευκαιρία είναι...
        Τι βλέπεις όταν έχεις πράσινα μάτια?

        Στο Βιλαμπάχο ακόμα τρίβουν...

        Η μόνη διαφορά ανάμεσα σε μένα και σε ένα τρελό είναι πως εγώ δεν είμαι τρελός - Σαλβαδόρ Νταλί

        Comment


        • #5
          Πολυ καλο review οντως και μιλαμε για παιχνιδι το οποιο εγω δεν εχω παιξει ποτε παντως. Με τα τοσα που ακουσα τελευταια απο τον Burai, πιστευω πως αξιζει να του ριξω μια ματια εστω, οποτε βρεθω σε retro mood.
          Πολυ καλη προσπαθεια, keep it up.

          Comment


          • #6
            Παιδιά ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Η αλήθεια είναι πως το είχα ετοιμάσει εδώ και καιρό αλλά χρειάστηκε να βρω λίγο χρόνο να το σουλουπώσω. Ελπίζω αν ασχοληθείτε πάντως να το διασκεδάσετε αρκετα. Αν το συνδυάσετε και με συννεφιασμένο καιρό κτλ τότε θα μπείτε εντελώς στο mood του τίτλου

            Για μένα αποτέλεσε μία από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις από retro games που έχω πιάσει, μαζί με το Guardian Legend, μιας και τα περισσότερα που πιάνω κατά καιρούς είναι κατά γενική ομολογία πολύ καλοί τίτλοι ενώ τα συγκεκριμένα τολμώ να πω πως δεν τα πολυγνώριζα. Απλά στο Demon's Crest θυμάμαι να έχω διαβάσει ένα guide σε ένα GamePro στα 90s.
            «Should Shinobi fail before completing the mission, he will disappear before the dawn and vanish forever.»

            Comment


            • #7
              Από εκείνο τον οδηγό του gamepro το θυμάμαι κι εγώ.Δυστυχώς όταν είχα emulators όλοξέχναγα να το βάλω να το δοκιμάσω.Και από τότε ήθελα να το παίξω.Κάποια στιγμή πάντως σίγουρα.
              Μπράβο Κώστα,εξαιρετική δουλειά.
              Carpe diem

              Comment


              • #8
                burai αψογο review για εναν retro τιτλο, η πλακα ειναι οτι δεν θυμαμαι καν αν το εχω παιξει

                Comment


                • #9
                  Άλλο ένα πολύ καλό review απ’ τον Burai και 100% spot on σε όλα.

                  Win.
                  There are two types of people who will tell you that you cannot change the world:
                  Those who are afraid to try, and those who are afraid that you will succeed.

                  Comment


                  • #10
                    Ευχαριστώ για το feedback παιδιά. Όσοι δεν έχετε ασχοληθεί δοκιμάστε τον τίτλο πιστεύω στέκεται ανετότατα σήμερα, ειδικά σε emu.
                    «Should Shinobi fail before completing the mission, he will disappear before the dawn and vanish forever.»

                    Comment


                    • #11
                      Πολύ καλό το review και πολύ ενδιαφέρον το παιχνίδι. Θα προσπαθήσω να το τσεκάρω στο άμεσο μέλλον.

                      Comment


                      • #12
                        Καταρχήν thanks to Burai για το review και τον όμορφο τρόπο που το δόμησε.Χωρίς πολλά πολλά το παιχνίδι σπέρνει.Πράγματι,βλέποντας κάποια video αφενός κοπανιόμουνα για το πως διάολο μου ξέφυγε τούτη η παιχνιδάρα επι εποχών SNES,και αφετέρου παρατήρησα αρκετά σημεία τα οποία είναι πράγματι στο ίδιο πνεύμα με το Symphony OTN.Μου άρεσε επίσης ότι παρόλο του γεγονότος ότι το παιχνίδι ανήκει χρονολογικά σε μια era γνωστή και ως "The most ballbusting video game era" με βάση τον μ.ο δυσκολίας των τότε παιχνιδιών,δεν φαίνεται να υιοθετεί gameplay cheap shots και begginer's trap σημεία (τουλάχιστον μέχρι εκεί που είδα).Θα το τσεκάρω περαιτέρω γιατί φαίνεται ότι μιλάμε για underrated gem.

                        :resp::resp::resp: to Burai

                        Comment

                        Working...