Tweet
Λοιπον μετα απο 10 κοντα χρονια το τελειωσα και εγω τωρα που το παιχνιδι κυκλοφησε στο Switch. Συνολικα ο τιτλος μου πηρε κοντα στις 45 ωρες, κανοντας αρκετα πραγματα αλλα οχι τα παντα. Overall, το βρηκα πολυ δυνατη εμπειρια και θα το προτεινα σε οποιον δεν το εχει δει και εχει πλεον αυτην την ευκαιρια μεσω της εκδοσης για Switch.
Πιο συγκεκριμενα, το παιχνιδι ειναι πανεμορφο, παροτι το ειχα θαψει βλεποντας βιντεο στο internet κλπ, νομιζω χανει πολυ σε σχεση με το αποτελεσμα που βλεπει κανεις στην οθονη του μιας και δεν φαινεται τοσο οτι καποιες επιλογες (πχ καποια flat textures στα δεντρα) ειναι κομματι του art style του και της hand drawn αισθητικης με παστελ χρωματα που προσπαθει να βγαλει. Στα συν φυσικα η 1080p αναλυση και τα 60 fps που ειναι flawless και ανεβαζουν το ολο αποτελεσμα ακομα περισσοτερο. Η μουσικη του παιχνιδιου μου αρεσε επισης αρκετα ενω σε οτι αφορα το χειρισμο, το mapping και η υλοποιηση των motion controls σε συμβατικο χειριστηριο (επαιξα το παιχνιδι με pro controller) ειναι αρκετα καλη. Υπαρχουν καποιες επιλογες που ισως φανουν παραξενες, οπως οτι ο ελεγχος της καμερας γινεται με τον δεξι αναλογικο ενω ταυτοχρονα πρεπει να κρατας και το L πατημενο, κατι που ειναι counter intuitive δεδομενου οτι κανενα παιχνιδι δεν το κανει ετσι, αλλα σε γενικες γραμμες συνηθιζεται. Η κινηση του σπαθιου (οπως ειναι γνωστο το συστημα μαχης βασιζεται κατα κυριο λογο στην κατευθυνση των sword swings) εχει περασει στον δευτερο αναλογικο μοχλο και ο οποιος αποτυπωνει με "σχετικη" ακριβεια το τι ακριβως θες να κανεις καθε φορα.(παροτι θα υπαρξουν και φορες που το input δεν κανει register και γενικοτερα το συστημα δεν ειναι τοσο responsive οσο το να πατας απλα ενα κουμπι για την επιθεση). Και μιας και ειμαστε στο συστημα μαχης, θα πω οτι παροτι ειναι πολυ στοχευμενο στην κινηση του σπαθιου (προσπαθεις να βρεις ενα ανοιγμα στον αντιπαλο και μετα κινεις το σπαθι προς αυτη την κατευθυνση), δεν το βαρεθηκα. Σιγουρα δεν εχει το βαθος συστηματων αλλων παινχιδιων αλλα σε γενικες γραμμες ειναι ευχαριστο.
Σε οτι αφορα τη δομη, ο τιτλος εχει 3 περιοχες (και ενα hub) οι οποιες ειναι γραμμικες σε γενικες γραμμες αλλα εχουν και μια semi open λογικη με την εννοια οτι υπαρχουν πολλες κατευθυνσεις που μπορεις ανα πασα στιγμη να ακολουθησεις, shortcuts να ανοιξεις, και γενικοτερα μπορει να το φανταστει κανεις σαν μια απλουστευμενη εκδοχη ενος soul game σε επιπεδο σχεδιασης. Σε αλλα στοιχεια που εχουν ερθει απο τα souls ειναι φυσικα το stamina bar, τα parry mechanics κ.α., τα οποια και εμειναν με τη μια η την αλλη μορφη και στο BotW.
Το highlight για μενα ηταν τα 2 dungeons που ειχε καθε μια απο αυτες τις περιοχες (6 συνολο +1 στο τελος) που ηταν απιστευτα καλα σχεδιασμενα με παρα πολυ εξυπνους γριφους και puzzles. Οι λυσεις γενικα δεν ηταν δυσκολες ομως οι γριφοι σαν γριφοι ηταν παρα πολυ ευρηματικοι και φτιαγμενοι με πολυ φαντασια. Στα συν επισης οτι σε καθε dungeon χρησιμοποιεις ολα τα gadgets που εχεις στην διαθεση σου και οχι μονο το πιο προσφατο με την δυσκολια αλλα και την φαντασια που πρεπει να εχεις, να ανεβαινουν κλιμακωτα. Ειδικη αναφορα φυσικα στα dungeons με τα time stone mechanics που τα βρηκα απλα καταπληκτικα. Συνολικα τωρα, η πιο γραμμικη δομη του παιχνιδιου η αληθεια ειναι οτι μπορει να ξενίσει καποιους, δεδομενου οτι εχουμε συνηθισει τα Zelda να εχουν ανοιχτο κοσμο, αλλα προσωπικα δεν με πειραξε και βρηκα οτι βοηθουσε στο pacing. Τελος να σημειωσω οτι μου αρεσε παρα πολυ τουλαχιστον το 90% των bosses που συνεχιζουν να εχουν μια puzzle γευση κατα τα προτυπα της σειρας, αλλα ειναι ταυτοχρονα και διαφορετικης λογικης λογω του οτι τα puzzles βασιζονται και παλι στην κινηση και κατευθυνση του σπαθιου.
Στα αρνητικα τωρα:
1) Το παιχνιδι ειχει ουσιαστικα 3 acts και σε καθε ενα απο αυτα περνας και απο τις 3 περιοχες που ανεφερα. Αυτο σημαινει οτι περνας απο καθε περιοχη 3 φορες και ενω δεν βλεπεις καθε φορα το ιδιο κομματι (πχ στο πρωτο act βλεπεις το πρωτο 50%, στο δευτερο act το δευτερο 50%, και στο τριτο κανεις μια αποστολη που λαμβανει χωρα στο 100%), υπαρχει παρα πολυ back tracking και καπου μπουχτιζεις βλεποντας την ιδια θεματικη ξανα και ξανα. Για την ακριβεια θα προτιμουσα το τριτο act να μην υπηρχε καθολου γιατι ουτως ή αλλως ο λογος για τον οποιο επιστρεφεις ξανα σε καθε μια απο τις περιοχες ειναι τραβηγμενος απο τα μαλλια και φαινεται οτι μπηκε για να αυξηθει η διαρκεια του παιχνιδιου.
2) Πριν παιξω τον τιτλο ειχα την εντυπωση οτι εξελισσεται στον αερα, και οτι ειναι ενα ειδος open world οπου ταξιδευεις εναερια για να φτασεις σε καθε περιοχη, με γριφους που βασιζονται στο theme του αιωρούμενου κοσμου κλπ. Η αληθεια ειναι οτι μονο το κεντρικο hub βρισκεται στον αερα και το αιωρουμενο κομματι δεν εχει απολυτως τιποτα να κανεις περα απο το να ανοιγεις καποια σεντουκια στα διαφορα νησακια, που ξεκλειδωνουν κατα τη διαρκεια του παιχνιδιου. Τα δε κομματια που ταξιδευεις με τους "αετους" υπαρχουν απλα για να σε πηγαινουν απο το hub στις πιστες του παιχνιδιου και το αντιστροφο. Πραγματικα ειναι μια τεραστια χαμενη ευκαρια imo καθως θα μπορουσαν να εχουν δωσει εναν εναεριο κοσμο με μυστικα κλπ, και αντ'αυτου εδωσαν κατι που δεν εχει κανενα απολυτως νοημα. Δηλαδη απο τη μεση του παιχνιδιου και μετα θα προτμουσα απλα να υπαρχει ενα fast travel με loading screens αντι να καλω καθε φορα τον αετο προκειμενου να παω απο την μια περιοχη στην αλλη, κατι που και αργο ειναι και δεν εχει και απολυτως τιποτα να κανεις. Οτι πιο ανουσιο εχω δει ποτε σε Zelda και απορω πως το εβαλαν ετσι μεσα, ξαναλεω θα μπορουσε να μην υπαρχει καθολου και το παιχνιδι μαλλον καλυτερο θα ηταν.
3) Το optional content του παιχνιδιου ειναι μαλλον οτι χειροτερο εχω δει ποτε σε Zelda και γενικοτερα σε παιχνιδι του ειδους. Δεν μιλαω τοσο για το περιεχομενο των side quests (που ειναι για τα πανηγυρια ουτως ή αλλως, καμια σχεση με το MM για παραδειγμα) οσο για το οτι ολα τα gadgets και ολα τα καλα rewards τα παιρνεις απο το main game και ειναι unmissable, κατι που αφηνει το optional content χωρις καμια ουσιαστικη ανταμοιβη και κατα συνεπεια χωρις κανεναν λογο να ασχοληθεις μαζι του (αυτος ειναι και ο λογος που και εγω το παρατησα απο ενα σημειο και μετα).
4) Τελος, και σε οτι αφορα την ιστορια, προσπαθησαν να πουν κατι πολυ ωραιο εδω, κατι που αφορα στο origin της σειρας, το πως φτιαχτηκε το master sword, το γιατι σε καθε εποχη εχουμε παντα εναν Link και μια Zelda, αλλα προσωπικα το NES approach με τους mute χαρακτηρες και την απουσια στοιχειωδους σκηνοθεσιας εχει αρχισει να με κουραζει. Ευτυχως αυτο φαινεται οτι εχει αρχιζει και αλλαζει με το BotW, αλλα σε καθε περιπτωση δεν μπορω να μην το κριτικαρω μιας και θεωρω οτι ειναι περισσοτερο εμμονή της Nintendo και ισως ανασφαλεια του να μην ξεφυγω απο την πεπατημενη, παρα οτι προσφερει κατι ουσιαστικο στο story telling.
Αυτα σε γενικες γραμμες, οπως ειπα και στην αρχη, παρα τα οποια προβληματα περασα παρα πολυ καλα με τον τιτλο, σιγουρα ακομα και στην εποχη του να το εβλεπα θα ελεγα οτι μαλλον ειναι το λιγοτερο φιλοδοξο Zelda που εχω παιξει, με εμφανη προβληματα μαλιστα κατι που ειναι ξενο για τη σειρα ως επι το πλειστον, δεν παυει ομως να ειναι ενα πολυ καλο παιχνιδι και μια πολυ ξεχωριστη εμπειρια. Σε οτι αφορα την HD εκδοση, οσοι δεν εχετε παιξει το OG, και δεδομενου οτι μπορειτε να βρειτε to remaster στα 49.99 στην Ελλαδα, θα ελεγα οτι αξιζει και με το παραπανω. Περα απο τα visual upgrades, υπαρχουν ενα σωρο qol improvements που κανουν το παιχνιδι πολυ πιο ευχαριστο και διασκεδαστικο (η OG εκδοση απο video που ειδα ειναι πραγματικα απαλευτη ωρες ωρες).
Πιο συγκεκριμενα, το παιχνιδι ειναι πανεμορφο, παροτι το ειχα θαψει βλεποντας βιντεο στο internet κλπ, νομιζω χανει πολυ σε σχεση με το αποτελεσμα που βλεπει κανεις στην οθονη του μιας και δεν φαινεται τοσο οτι καποιες επιλογες (πχ καποια flat textures στα δεντρα) ειναι κομματι του art style του και της hand drawn αισθητικης με παστελ χρωματα που προσπαθει να βγαλει. Στα συν φυσικα η 1080p αναλυση και τα 60 fps που ειναι flawless και ανεβαζουν το ολο αποτελεσμα ακομα περισσοτερο. Η μουσικη του παιχνιδιου μου αρεσε επισης αρκετα ενω σε οτι αφορα το χειρισμο, το mapping και η υλοποιηση των motion controls σε συμβατικο χειριστηριο (επαιξα το παιχνιδι με pro controller) ειναι αρκετα καλη. Υπαρχουν καποιες επιλογες που ισως φανουν παραξενες, οπως οτι ο ελεγχος της καμερας γινεται με τον δεξι αναλογικο ενω ταυτοχρονα πρεπει να κρατας και το L πατημενο, κατι που ειναι counter intuitive δεδομενου οτι κανενα παιχνιδι δεν το κανει ετσι, αλλα σε γενικες γραμμες συνηθιζεται. Η κινηση του σπαθιου (οπως ειναι γνωστο το συστημα μαχης βασιζεται κατα κυριο λογο στην κατευθυνση των sword swings) εχει περασει στον δευτερο αναλογικο μοχλο και ο οποιος αποτυπωνει με "σχετικη" ακριβεια το τι ακριβως θες να κανεις καθε φορα.(παροτι θα υπαρξουν και φορες που το input δεν κανει register και γενικοτερα το συστημα δεν ειναι τοσο responsive οσο το να πατας απλα ενα κουμπι για την επιθεση). Και μιας και ειμαστε στο συστημα μαχης, θα πω οτι παροτι ειναι πολυ στοχευμενο στην κινηση του σπαθιου (προσπαθεις να βρεις ενα ανοιγμα στον αντιπαλο και μετα κινεις το σπαθι προς αυτη την κατευθυνση), δεν το βαρεθηκα. Σιγουρα δεν εχει το βαθος συστηματων αλλων παινχιδιων αλλα σε γενικες γραμμες ειναι ευχαριστο.
Σε οτι αφορα τη δομη, ο τιτλος εχει 3 περιοχες (και ενα hub) οι οποιες ειναι γραμμικες σε γενικες γραμμες αλλα εχουν και μια semi open λογικη με την εννοια οτι υπαρχουν πολλες κατευθυνσεις που μπορεις ανα πασα στιγμη να ακολουθησεις, shortcuts να ανοιξεις, και γενικοτερα μπορει να το φανταστει κανεις σαν μια απλουστευμενη εκδοχη ενος soul game σε επιπεδο σχεδιασης. Σε αλλα στοιχεια που εχουν ερθει απο τα souls ειναι φυσικα το stamina bar, τα parry mechanics κ.α., τα οποια και εμειναν με τη μια η την αλλη μορφη και στο BotW.
Το highlight για μενα ηταν τα 2 dungeons που ειχε καθε μια απο αυτες τις περιοχες (6 συνολο +1 στο τελος) που ηταν απιστευτα καλα σχεδιασμενα με παρα πολυ εξυπνους γριφους και puzzles. Οι λυσεις γενικα δεν ηταν δυσκολες ομως οι γριφοι σαν γριφοι ηταν παρα πολυ ευρηματικοι και φτιαγμενοι με πολυ φαντασια. Στα συν επισης οτι σε καθε dungeon χρησιμοποιεις ολα τα gadgets που εχεις στην διαθεση σου και οχι μονο το πιο προσφατο με την δυσκολια αλλα και την φαντασια που πρεπει να εχεις, να ανεβαινουν κλιμακωτα. Ειδικη αναφορα φυσικα στα dungeons με τα time stone mechanics που τα βρηκα απλα καταπληκτικα. Συνολικα τωρα, η πιο γραμμικη δομη του παιχνιδιου η αληθεια ειναι οτι μπορει να ξενίσει καποιους, δεδομενου οτι εχουμε συνηθισει τα Zelda να εχουν ανοιχτο κοσμο, αλλα προσωπικα δεν με πειραξε και βρηκα οτι βοηθουσε στο pacing. Τελος να σημειωσω οτι μου αρεσε παρα πολυ τουλαχιστον το 90% των bosses που συνεχιζουν να εχουν μια puzzle γευση κατα τα προτυπα της σειρας, αλλα ειναι ταυτοχρονα και διαφορετικης λογικης λογω του οτι τα puzzles βασιζονται και παλι στην κινηση και κατευθυνση του σπαθιου.
Στα αρνητικα τωρα:
1) Το παιχνιδι ειχει ουσιαστικα 3 acts και σε καθε ενα απο αυτα περνας και απο τις 3 περιοχες που ανεφερα. Αυτο σημαινει οτι περνας απο καθε περιοχη 3 φορες και ενω δεν βλεπεις καθε φορα το ιδιο κομματι (πχ στο πρωτο act βλεπεις το πρωτο 50%, στο δευτερο act το δευτερο 50%, και στο τριτο κανεις μια αποστολη που λαμβανει χωρα στο 100%), υπαρχει παρα πολυ back tracking και καπου μπουχτιζεις βλεποντας την ιδια θεματικη ξανα και ξανα. Για την ακριβεια θα προτιμουσα το τριτο act να μην υπηρχε καθολου γιατι ουτως ή αλλως ο λογος για τον οποιο επιστρεφεις ξανα σε καθε μια απο τις περιοχες ειναι τραβηγμενος απο τα μαλλια και φαινεται οτι μπηκε για να αυξηθει η διαρκεια του παιχνιδιου.
2) Πριν παιξω τον τιτλο ειχα την εντυπωση οτι εξελισσεται στον αερα, και οτι ειναι ενα ειδος open world οπου ταξιδευεις εναερια για να φτασεις σε καθε περιοχη, με γριφους που βασιζονται στο theme του αιωρούμενου κοσμου κλπ. Η αληθεια ειναι οτι μονο το κεντρικο hub βρισκεται στον αερα και το αιωρουμενο κομματι δεν εχει απολυτως τιποτα να κανεις περα απο το να ανοιγεις καποια σεντουκια στα διαφορα νησακια, που ξεκλειδωνουν κατα τη διαρκεια του παιχνιδιου. Τα δε κομματια που ταξιδευεις με τους "αετους" υπαρχουν απλα για να σε πηγαινουν απο το hub στις πιστες του παιχνιδιου και το αντιστροφο. Πραγματικα ειναι μια τεραστια χαμενη ευκαρια imo καθως θα μπορουσαν να εχουν δωσει εναν εναεριο κοσμο με μυστικα κλπ, και αντ'αυτου εδωσαν κατι που δεν εχει κανενα απολυτως νοημα. Δηλαδη απο τη μεση του παιχνιδιου και μετα θα προτμουσα απλα να υπαρχει ενα fast travel με loading screens αντι να καλω καθε φορα τον αετο προκειμενου να παω απο την μια περιοχη στην αλλη, κατι που και αργο ειναι και δεν εχει και απολυτως τιποτα να κανεις. Οτι πιο ανουσιο εχω δει ποτε σε Zelda και απορω πως το εβαλαν ετσι μεσα, ξαναλεω θα μπορουσε να μην υπαρχει καθολου και το παιχνιδι μαλλον καλυτερο θα ηταν.
3) Το optional content του παιχνιδιου ειναι μαλλον οτι χειροτερο εχω δει ποτε σε Zelda και γενικοτερα σε παιχνιδι του ειδους. Δεν μιλαω τοσο για το περιεχομενο των side quests (που ειναι για τα πανηγυρια ουτως ή αλλως, καμια σχεση με το MM για παραδειγμα) οσο για το οτι ολα τα gadgets και ολα τα καλα rewards τα παιρνεις απο το main game και ειναι unmissable, κατι που αφηνει το optional content χωρις καμια ουσιαστικη ανταμοιβη και κατα συνεπεια χωρις κανεναν λογο να ασχοληθεις μαζι του (αυτος ειναι και ο λογος που και εγω το παρατησα απο ενα σημειο και μετα).
4) Τελος, και σε οτι αφορα την ιστορια, προσπαθησαν να πουν κατι πολυ ωραιο εδω, κατι που αφορα στο origin της σειρας, το πως φτιαχτηκε το master sword, το γιατι σε καθε εποχη εχουμε παντα εναν Link και μια Zelda, αλλα προσωπικα το NES approach με τους mute χαρακτηρες και την απουσια στοιχειωδους σκηνοθεσιας εχει αρχισει να με κουραζει. Ευτυχως αυτο φαινεται οτι εχει αρχιζει και αλλαζει με το BotW, αλλα σε καθε περιπτωση δεν μπορω να μην το κριτικαρω μιας και θεωρω οτι ειναι περισσοτερο εμμονή της Nintendo και ισως ανασφαλεια του να μην ξεφυγω απο την πεπατημενη, παρα οτι προσφερει κατι ουσιαστικο στο story telling.
Αυτα σε γενικες γραμμες, οπως ειπα και στην αρχη, παρα τα οποια προβληματα περασα παρα πολυ καλα με τον τιτλο, σιγουρα ακομα και στην εποχη του να το εβλεπα θα ελεγα οτι μαλλον ειναι το λιγοτερο φιλοδοξο Zelda που εχω παιξει, με εμφανη προβληματα μαλιστα κατι που ειναι ξενο για τη σειρα ως επι το πλειστον, δεν παυει ομως να ειναι ενα πολυ καλο παιχνιδι και μια πολυ ξεχωριστη εμπειρια. Σε οτι αφορα την HD εκδοση, οσοι δεν εχετε παιξει το OG, και δεδομενου οτι μπορειτε να βρειτε to remaster στα 49.99 στην Ελλαδα, θα ελεγα οτι αξιζει και με το παραπανω. Περα απο τα visual upgrades, υπαρχουν ενα σωρο qol improvements που κανουν το παιχνιδι πολυ πιο ευχαριστο και διασκεδαστικο (η OG εκδοση απο video που ειδα ειναι πραγματικα απαλευτη ωρες ωρες).
Αυτό που δεν μου άρεσε όμως ήταν η έλλειψη βάθους στις μάχες. Δεν θυμάμαι να μαθαίνεις κινήσεις και να αποκτάς γενικότερα επιπλέον εργαλεία και ικανότητες που να μπορείς να χρησιμοποιήσεις στην μάχη, κάτι το οποίο δεν συμβαίνει στα περισσότερα Zelda. Γενικά παρόλο που δεν είχε πρόβλημα με τα motion controls δεν θεωρώ πως προσέφεραν τίποτα στο gameplay. 
Comment