Παιδιά μόλις έπαιξα ολόκληρη την εισαγωγή στο Phantom Pain για το One και λίγο από την πρώτη αποστολή. Θα έπαιζα περισσότερο, αλλά με κούρασε απίστευτα αυτή η μακροσκελής και βαρεμένη scripted εισαγωγή, σε σημείο που λιγώθηκα μέχρι αηδίας. Ήταν μια σεκάνς που:
α) διάρκεσε περίπου μια ώρα
β) ήταν στην ουσία μια σκηνή που επαναλαμβανόταν ξανά και ξανά (ο πρωταγωνιστής σε κίνδυνο και κάποιος απο μηχανής θεός να τον σώζει)
γ) η διάρκεια του πραγματικού gameplay ήταν 2-3 λεπτά
δ) δεν χρησίμεψε σε τίποτα σεναριακά
ε) σκηνοθετικά ήταν μια overkill αηδία, χωρίς κανένα μέτρο, χωρίς να προκαλεί καμιά ικανοποίηση ή προσμονή για συνέχεια: περίπου την 7η ή 8η φορά (ρεαλιστικός αριθμός) που συμβαίνει το ΙΔΙΟ πράγμα, θες απλά αυτό που βλέπεις να τελειώσει
Δεν μιλάω για το ίδιο το παιχνίδι και την ποιότητά του - αλλά για μια σειρά και έναν director που καμώνεται πως είναι μάστερ, αναρωτιέμαι πως δεν έκοψε πόντους μια άχρηστη ώρα κακής ψυχαγωγίας
Sent from my SM-A500FU using Tapatalk
α) διάρκεσε περίπου μια ώρα
β) ήταν στην ουσία μια σκηνή που επαναλαμβανόταν ξανά και ξανά (ο πρωταγωνιστής σε κίνδυνο και κάποιος απο μηχανής θεός να τον σώζει)
γ) η διάρκεια του πραγματικού gameplay ήταν 2-3 λεπτά
δ) δεν χρησίμεψε σε τίποτα σεναριακά
ε) σκηνοθετικά ήταν μια overkill αηδία, χωρίς κανένα μέτρο, χωρίς να προκαλεί καμιά ικανοποίηση ή προσμονή για συνέχεια: περίπου την 7η ή 8η φορά (ρεαλιστικός αριθμός) που συμβαίνει το ΙΔΙΟ πράγμα, θες απλά αυτό που βλέπεις να τελειώσει
Δεν μιλάω για το ίδιο το παιχνίδι και την ποιότητά του - αλλά για μια σειρά και έναν director που καμώνεται πως είναι μάστερ, αναρωτιέμαι πως δεν έκοψε πόντους μια άχρηστη ώρα κακής ψυχαγωγίας
Sent from my SM-A500FU using Tapatalk
Comment