Heavy Rain

[Evans]

Γιατί όλοι δυσκολευτήκατε σε αυτό το σημείο ; Απλά πατάς χαλαρά το R2 ώστε να πηγαίνει αργά. Υπάρχει και feedback που να πάρει, ο άνθρωπος ΠΟΝΑΕΙ :xp: . Τέλος πάντων, περιμένουμε εντυπώσεις από τη συνέχεια, γίνεται όλο και καλύτερο.

[hideo]

Ααα κριμα για το 2.Δεν περιμενα οτι δεν σε αφηνει μετα να συνεχισεις.
Γενικα απο δω και περα θα σου προτεινα να προσεχεις με ολους.

[Altair]

Το πάταγα αργά στην ευθεία,στις στροφές μπερδεύτηκα λίγο,αλλά οκ δεν πειράζει.Ότι έγινε έγινε.Τα υπόλοιπα σε 2ο,3ο κλπ playthrough (να και κάτι που δεν συνηθίζω σε τίτλους κι όμως εδώ το θεωρώ επιβεβλημένο).

edit:Σκέφτηκα να ξαναπαίξω το chapter,αλλά δεν θέλω να το χαλάσω το playthrough μου.Ότι είναι να γίνει θα γίνει.Γμτ είναι τόσο story driven που δεν μπορώ να μπω καν σε θέμα σχετικό με trophies.Δεν θέλω να το χαλάσει τίποτα.

[Evans]

Ezio καλά θα κάνεις και δε θα "διορθώσεις" τα "λάθη" του πρώτου playthrough, είναι ο σωστότερος τρόπος να παίξεις το παιχνίδι. Εγώ έκανα 2 φορές load και μετά το μετάνιωσα. Τα trophies θα έρθουν σε δεύτερο και τρίτο playthrough, το πρώτο ας είναι "παρθένο" από κάθε άποψη. Βασικά με έψησες για τρίτο και τελευταίο playthrough .

[sOLiD SNAKE]

Το πηρα και εγω προσφατα το Heavy Rain και επειδη πηρα την move edition και δεν εχω ακομα move (αν και σκεφτομαι να κανω το πρωτα playthrough με normal controls) ξεκινησα το castlevania και δεν γουσταρω να παραταω το ενα game για ενα αλλο . Και οταν με το καλο το ξεκινησω θελω να ειμαι απολυτα αφοσιωμενος σε αυτο


Υ.Γ Ezio με γεια το ps3, θα σε κανω και add στο psn

[Naked Snake]

Το τερμάτισα πριν απο μερικές μέρες και μπορώ να πώ ότι είναι απο τα λίγα παιχνίδια που απόλαυσα μετά απο καιρό.Θέλω να κάνω ένα δεύτερο playthrough,αλλά απο την άλλη επειδή το παιχνίδι όντως εξελίσσεται σε μεγάλο βαθμό με βάση τις επιλογές του παίκτη,πιστεύω ότι είναι καλό να το αφήσω να αναπαυτεί στην μνήμη μου όπως ακριβώς εξελίχθηκε κατόπιν των αυθόρμητων επιλογών-αντιδράσεων μου.Τίποτα περισσότερο.Απλώς εξαιρετικό - ένα διαμάντι που δυστηχώς δε θα γνωρίσει ποτέ την λάμψη που του αρμόζει.

[hideo]

Το πηρα και εγω προσφατα το Heavy Rain και επειδη πηρα την move edition και δεν εχω ακομα move (αν και σκεφτομαι να κανω το πρωτα playthrough με normal controls) ξεκινησα το castlevania και δεν γουσταρω να παραταω το ενα game για ενα αλλο . Και οταν με το καλο το ξεκινησω θελω να ειμαι απολυτα αφοσιωμενος σε αυτο

Δεν νομιζω οτι υπαρχει HR εκδοση που παιζει αποκλειστικα με Move.Λογικα θα μπορεις να το παιξεις με dualshock.
Εμενα με Move που το επαιξα λιγο δεν μου αρεσε.Ισως επειδη ειχα συνηθισει με το dualshock.

Θέλω να κάνω ένα δεύτερο playthrough,αλλά απο την άλλη επειδή το παιχνίδι όντως εξελίσσεται σε μεγάλο βαθμό με βάση τις επιλογές του παίκτη,πιστεύω ότι είναι καλό να το αφήσω να αναπαυτεί στην μνήμη μου όπως ακριβώς εξελίχθηκε κατόπιν των αυθόρμητων επιλογών-αντιδράσεων μου.

Εγω την δευτερη φορα εβαλα αλλον να το παιξει(εναν ξαδερφο) και ετσι εβλεπα τις διαφορες μας στις αντιδρασεις και τις επιλογες.Ηταν καλη φαση και το διασκεδασα ακομα περισσοτερο με αυτον τον τροπο.

[nooto]

Καλα τα οσα του αρμοζουν το heavy rain τα πηρε, θελω να πω οτι και καλες πωλησεις πετυχε και βαθμολογικα πηγε πολυ καλα. Προσωπικα παροτι το θεωρω πολυ καλο παιχνιδι, με καταπληκτικη ατμοσφαιρα κλπ κλπ δεν πιστευω οτι ηταν αυτο που παρουσιασε ο τυπος...Για να πω την αληθεια το fahreneit μου αρεσε περισσοτερο (αν εξαιρεσεις ισως το τελευταιο μισαωρο), κυριως λογω θεματικης (παλι θριλερ ηταν απλα ειχε και το μεταφυσικο στοιχειο που παντα μου προκαλει ενδιαφερον σε τετοιου ειδους ιστοριες). Παραλληλα δεν θεωρω οτι το heavy rain πηγε τοσο μπροστα τη συνταγη του fahreneit (τουλαχιστον στα πλαισια που παρουσιαζε ο τυπος).

Για μενα παντως θα ηταν πολυ ενδιαφερον (και πραγματικα κατι διαφορετικο) αν καθε φορα που επαιζες, αναλογα με τις πραξεις σου, αλλαζε και η ταυτοτητα του δολοφονου...Τοτε η ιστορια θα ηταν πραγματικα παραμετροποιησιμη... Ετσι οπως παρουσιαστηκε ο τιτλος υπαρχει και παλι μεγαλο replay value αλλα οσο διαφορετικα και να παιξεις, το τι θα συμβει ειναι καπως προβλεψιμο και σε καμια περιπτωση η δευτερη φορα δεν προσφερει αυτα που προσεφερε η πρωτη. Οπως και να το κανουμε το παιχνιδι στηριζεται απιστευτα στο πολυ καλοστημενο μυστηριο του ποιος κανει τις δολοφονιες...τη δευτερη φορα, γνωριζοντας το τελος (το βασικο κομματι του τελους το οποιο δεν αλλαζει), εχει χαθει ενα πολυ μεγαλο μερος της γοητειας του τιτλου.

Αυτες τις μερες θα το ξαναβαλω και εγω btw, το εχω εδω και καιρο στο προγραμμα. Θα ειναι το δευτερο ολοκληρωμενο μου playthrough και ελπιζω να καταφερει να μου αλλαξει τις παραπανω αποψεις ;).

[Naked Snake]

Οπως και να το κανουμε το παιχνιδι στηριζεται απιστευτα στο πολυ καλοστημενο μυστηριο του ποιος κανει τις δολοφονιες...τη δευτερη φορα, γνωριζοντας το τελος (το βασικο κομματι του τελους το οποιο δεν αλλαζει), εχει χαθει ενα πολυ μεγαλο μερος της γοητειας του τιτλου.

^Ακριβώς αυτό συν του γεγονότος ότι την πρώτη φορά,μη γνωρίζοντας πως θα εξελιχθεί το φινάλε και ποιος θα είναι τελικά ο δολοφόνος,η πίεση,το άγχος αλλά και η κρισιμότητα των διλλημάτων

 

Εκεί που έπρεπε να αποφασίσεις αν θα έπινες το δηλητήριο ή όχι...είχα ιδρώσει πραγματικά

σε "αρπάζανε" απο τον λαιμό και σε αναγκάζανε να μπείς ο ίδιος μέσα στο παιχνίδι και να πάρεις μια απόφαση με βάση καθαρά και μόνο το ένστικτο σου.Όχι σαν παίκτης,αλλά σαν άνθρωπος.Και αυτό δυστηχώς συμβαίνει μία φορά.

[hideo]

Διαφωνω για το fahreneit και στο οτι το heavy Rain δεν πηγε τοσο μπροστα τη συνταγη(Και επισης θεωρω οτι επρεπε να βαθμολογηθει ακομα ψηλοτερα).
Βεβαια εδω σηκωνει αρκετη κουβεντα,γιατι θεωρητικα οντως δεν υπηρχαν επαναστατικες αλλαγες,αλλα το αποτελεσμα και η αισθηση που αφηνει κατα καποιον τροπο ειναι σαφως σκαλες ανωτερη.
Το F το βαρεθηκα σχετικα γρηγορα ενω με το ΗR ημουν κολλημενος στην οθονη.Ειχε καποιες καλες ιδεες(το F) αλλα σε καποια φαση δυσκολευομουν να βρω ορεξη να το συνεχισω.
Τεσπα ο καθενας εχει την αποψη του βεβαια.

Τωρα για τον διαφορετικο δολοφονο καθε φορα,δεν μου φαινεται καλη ιδεα.Καπου θα χαναμε την μπαλα νομιζω.Ειναι καλο για μενα που εχει μια βαση το σεναριο και πανω σε αυτην αλλαζουν καποια πραγματα.

Το μονο ισως παραπονο που εχω ειναι οτι αφηνει καποια πραγματα χωρις εξηγηση.Kαλως υπαρχουν βεβαια,γιατι προσθετουν στην ατμοσφαιρα,αλλα κανεις δεν εξηγει γιατι υπαρχουν.

[nooto]

Χαχαχαχα, ναι ρε αυτα αποψεις ειναι, για το fahreneit συγκεκριμενα ξερω οτι πολυ λιγοι συμφωνουν μαζι μου. Απλα θεωρω οτι μηχανικα τουλαχιστον το heavy rain δεν αναπτυχθηκε ιδιαιτερα σε σχεση με τον προηγουμενο τιτλο της QD. Στα υπολοιπα που αναφερεις (αισθηση κλπ) θα συμφωνησω οτι οντως σαν προσπαθεια ηταν πιο καλοστημενη και σοβαρη με αμεσο αποτελεσμα σε αυτο που εισπρατεις.

Το θεμα του δολοφονου το ανεφερα ως παραδειγμα για το πως θα μπορουσε η καθε φορα να ειναι διαφορετικη πραγματικα. Οταν διαβαζα τα reviews μου ειχε δωθει η αισθηση οτι το παιχνιδι το πετυχαινε αυτο και γι'αυτο ισως απογοητευτηκα λιγακι. Και εγω δεν ξερω αν και κατα ποσο θα μπορουσε να υλοποιηθει πετυχημενα κατι τετοιο.

Οταν το ξαναπιασω θα ξαναερθω στο θεμα, παντα θεωρουσα οτι μια μονο φορα για τετοια παιχνιδια δεν φτανει

[hideo]

Βσκ το fahreneit αρχικα με εντυπωσιασε και σε γενικες γραμμες ειναι πολυ καλο παιχνιδι,απλα μετα απο τον πρωτο ενθουσιασμο,αρχισα να συνειδητοποιω οτι θα μπορουσε να ειναι πολυ καλυτερο.Τελικα ηρθε το heavy Rain που για μενα εκανε ακριβως αυτο.Ηταν αυτο που θα ηθελα να ειναι το fahreneit(αν και ειναι διαφορετικα παιχνιδια σε θεματολογια).
Οταν εβλεπα βιντεο του παιχνιδιου(HR) δεν πιστευα οτι θα εβγαζαν τοση ενταση οι συγκεκριμενες σκηνες οταν θα επαιζα το παιχνιδι και γι αυτο το λογο, δεν ημουν ποτε σε φαση ''οοο αντε να βγει το υπερπαιχνιδι κτλ''
Γι αυτο ισως ενθουσιαστηκα τελικα.Ηταν κατι πολυ ανωτερο απο αυτο που περιμενα.

Παντως θα σου προτεινα να βαλεις καποιον αλλον να το παιξει και εσυ να βλεπεις,χωρις να του λες τπτ(τι να κανει κτλ)
Εγω το διασκεδασα παρα πολυ ετσι.

[deus_d0pe]

Για μενα παντως θα ηταν πολυ ενδιαφερον (και πραγματικα κατι διαφορετικο) αν καθε φορα που επαιζες, αναλογα με τις πραξεις σου, αλλαζε και η ταυτοτητα του δολοφονου...Τοτε η ιστορια θα ηταν πραγματικα παραμετροποιησιμη... Ετσι οπως παρουσιαστηκε ο τιτλος υπαρχει και παλι μεγαλο replay value αλλα οσο διαφορετικα και να παιξεις, το τι θα συμβει ειναι καπως προβλεψιμο και σε καμια περιπτωση η δευτερη φορα δεν προσφερει αυτα που προσεφερε η πρωτη. Οπως και να το κανουμε το παιχνιδι στηριζεται απιστευτα στο πολυ καλοστημενο μυστηριο του ποιος κανει τις δολοφονιες...τη δευτερη φορα, γνωριζοντας το τελος (το βασικο κομματι του τελους το οποιο δεν αλλαζει), εχει χαθει ενα πολυ μεγαλο μερος της γοητειας του τιτλου.

Νομίζω συμφωνώ με αυτή την άποψη. Γι'αυτό δεν έπιασα τα απανωτά replay. Αν και γούσταρα εξίσου παίζοντας κάποιες σκηνές στο 2ο playthrough που δεν εμφάνισα στο πρώτο, το αντίκτυπο που αφήνει τη πρώτη φορά με το μοναδικό τρόπο που ξεδιπλώνεις το κουβάρι της ιστορίας, μου έμεινε χαρακτηριστικά. Και μου ήταν λίγο περίεργο να βλέπω ξανά ίδιες σκηνές γνωρίζοντας ήδη τον δολοφόνο.

[Laharl]

Καλά εννοείτε σαν την πρώτη φορά δεν υπάρχει.

Εγώ πάντως παίζοντας το 2 φορές κατάλαβα(και μία ακόμα παρακολουθούσα) το μεγάλο του μειονέκτημα.Δεν σου δίνει τόσες επιλογές.Είναι το μεγαλύτερό του ελλάτωμα για εμένα.

Ενώ την πρώτη φορά που παίζεις λες πω πω πω πόσες επιλογές έχω ο πούστης?Τελικά δεν είναι τόσες όσες νομίζετε.

 

Καταρχάς ΔΕΝ μπορείς να σκοτώσεις τον πρωταγωνιστή...Σε καμία δοκιμασία δεν πεθαίνει ότι και να κάνεις .Ούτε καν ο drug dealer δεν σε σκοτώνει και ας χάσεις όλα τα real time events.

Επίσης η Madison στο φλεγόμενο δωμάτιο σου λέει τόσες φορές ότι όχι εδώ δεν κάνει για κρυψώνα που καταλαβαίνεις θες δεν θες που να πας.Επίσης ο χρόνος που σου δίνει για να ανατοιναχτεί το σπίτι είναι σχεδόν άπειρος.Ούτε αυτή μπορεί να πεθάνει από τον τρελό με τα φάρμακα.

Και άλλα πολλά παραδείγματα(πιο μικρά βέβαια) που τώρα δυστυχώς δεν θυμάμαι.

Παντως θα σου προτεινα να βαλεις καποιον αλλον να το παιξει και εσυ να βλεπεις,χωρις να του λες τπτ(τι να κανει κτλ)
Εγω το διασκεδασα παρα πολυ ετσι.

Αυτό είναι μεγάλη αλήθεια.Είναι τρομερά ενδιαφέρον να βλέπεις κάποιον άλλο να παίζει,είναι ίσως το μόνο παιχνίδι που δεν βαρέθηκα στιγμή από την αρχή μέχρι το τέλος να το παίζει άλλο άτομο.

[Evans]

Τα μισά πράγματα που ήθελα να πω τα είπε ο Laharl στο πρώτο σκέλος του post του . Το ότι δεν πεθαίνει ο πρωταγωνιστής είναι μεγάλο μείον και στο δεύτερο μου playthrough είχα σκοπό να τον σκοτώσω σχεδόν αμέσως, θέλοντας να δω πώς θα εξελιχθεί το σενάριο.

Από εκεί και ύστερα, συμφωνώ με τον hideo για την πιο ολοκληρωμένη εμπειρία που ήταν το HR έναντι του F. Το τελευταίο ήταν ένα πρόγευμα, έθετε κάποιους μηχανισμούς και κάποιες ιδέες, αλλά κάτι το σενάριο, κάτι το απότομο φινάλε, δε μου άφησε την αίσθηση του ολοκληρωμένου. Ήρθε το HR και κάλυψε αυτό το κενό. Πλέον θέλω να δω κάτι που να πηγαίνει όντως το όλο concept κάποια βήματα μπροστά, έχοντας λάβει ίσως ο,τι καλύτερο έχει αυτό να προσφέρει με την τωρινή του μορφή.

Τέλος, συμφωνώ και με όσους υποστήριξαν ότι το να δεις ένα playthrough ενός άλλου είναι εξίσου διασκεδαστικό, ίσως και διασκεδαστικότερο από το να κάνεις εσύ δεύτερο playthrough. Πλέον είμαι σε φάση να ξεκινήσω τρίτο playthrough για να "πάω με το μέρος" του δολοφόνου, έχοντας ένα FAQ από δίπλα για να κάνω όλες τις σωστές επιλογές (αν και οι περισσότερες είναι προφανείς). Σίγουρα δε φτιάχτηκε με αυτό το σκεπτικό το παιχνίδι, δεν έχει και πολύ νόημα όμως σε αυτό το στάδιο να προσπαθείς μόνος σου για κάτι που ήδη γνωρίζεις. Ίσως αυτό είναι και το αρνητικότερο στοιχείο του τίτλου, για να είσαι με το μέρος του δολοφόνου (δηλαδή να βαλτώσεις σε όλες τις δοκιμασίες όλου του παιχνιδιού και να "θυσιάσεις" όλους τους χαρακτήρες σου) πρέπει είτε να είσαι ανάπηρος, είτε να το παίζεις με αυτό το σκοπό.