Heavy Rain

[Xeno]

Heavy Rain

Αν δεν κανω λαθος σε 3 μερες βγηκε κι αυτο, καλα παει το θεμα . Στην αρχη το πηρα χαλαρα, αλλα απο ενα σημειο και μετα, απλα δε μπορουσα να ξεκολλησω. Για τα γραφικα δε νομιζω να εχει νοημα να πω τιποτα, χαζευεις πραγματικα με τις λεπτομερειες που βλεπεις. Πολυ καλο OST και μονο παραπονο στα βασικα ο χειρισμος. Ωρες ωρες ηταν πολυ αβολος και η camera δε βοηθουσε ιδιαιτερα στο ολο θεμα. Το γιατι πατας το R2 συνεχεια, δεν το καταλαβα και μαλλον ουτε προκειται.

Περαν αυτου του θεματος ηταν μια μοναδικη εμπειρια οπως και να χει. Το πώς παιζει με το μυαλο σου με τα ηθικα διλημματα που προβαλλονται με εκανε να νιωθω πως παιζω με κομμενη την ανασα πραγματικα. Σε καποιες δοκιμασιες φρικαρα οσο να ναι και παροτι η πλοκη αρχισε να ξεκαθαριζει λιγο πριν το τελος, η κλιμακωση ως αυτο το σημειο ηταν πολυ δυνατη, αλλα και ο τροπος με τον οποιον αποδοθηκε το ending ηταν εξισου καλος.

Πολλες ωραιες στιγμες, πολυ εντονα συναισθηματα και ο παικτης μπαινει και με το παραπανω στην ψυχολογια των πρωταγωνιστων, σπανια σε κανει ενα παιχνιδι να νιωθεις ετσι, αλλα εγω τουλαχιστον σκαλωσα σε τετοιο βαθμο που δε μπορουσα να το αφησω μεχρι να δω τα ending credits.

Για 2ο playthrough κτλ δε νομιζω να το δοκιμασω, διαβασα αλλωστε εν ταχει τι αλλαζει και αφενος δε θεωρω πως αξιζει τον κοπο, και αφετερου πιστευω πως η μαγεια του τιτλου κρυβεται στις αποφασεις της 1ης φορας, εκει που δεν ξερεις τιποτα και η πλοκη εξελισσεται οπως πραγματικα πρεπει (προφανως τα "πρεπει" του καθε παικτη δεν ειναι ιδια, αλλα οκ ξερω πως αυτο που ειδα συναδει απολυτα με τις ηθικες μου επιλογες και γι' αυτο πιστευω πως νιωθω πληρης απο την εμπειρια του HR).

Τελος να πω πως απο τα πρωτα trials και μετα συνεχεια σκεφτομουν το Seven, καποτε πρεπει να ξαναδω αυτην την ταινια επ' ευκαιριας.

Να δω τι θα παρει σειρα τωρα, μου κανε λιγο ανω κατω την ψυχολογια αυτο το παιχνιδι σε μερικες σκηνες, μηπως να το γυρισω σε κανα Kirby;

[Altair]

Ρε αλήθεια δεν έχω σπάσει ποτέ χειριστήριο,απλά οι τίτλοι της QD σε βάζουν να το κακοποιείς το έρμο.Ευτυχώς άντεξε,οπότε μέχρι να πάρω δεύτερο χειριστήριο θα το αργήσω το επόμενο playthrough.XD

[hideo]

Καλα πως καταφερνετε και τα σπατε.
Πρεπει να ειμαι ο πιο ηρεμος gamer.(γιατι πραγματικα ξερω πολλους που εχουν σπασει χειριστηρια και νιωθω οτι αποτελω εξαιρεση)

[Altair]

Απλά ακούω κάτι περίεργους θορύβους από μέσα.Κακή κατασκευή ρε γμτ.

[hideo]

Ωραιος!.



Δλδ εσπασες το dualshock?

[Altair]

Το τερμάτισα κι εγώ.Εντάξει τι να λέμε;Άνετα τα καλύτερα γραφικά που έχω δει ως τώρα,σκηνές γεμάτες ένταση,αγωνία,πώρωση και συναίσθημα,ατμοσφαιρική μουσική,συμπαθητικοί χαρακτήρες και ίσως η καλύτερη χρήση που έχω δει να γίνεται στο sixaxis.Το κακό είναι ότι εξαιτίας του τίτλου,νιώθω ότι θα χρειαστώ δεύτερο χειριστήριο.Το ίδιο είχα πάθει και με το ΧΒΟΧ 1 όταν έπαιζα Fahrenheit.
Για την ιστορία και τις επιλογές μου θα μιλήσω στο spoiler thread.

[straier]

Για αυτό είπα νομίζεις. Όταν το πρωτοπαίζεις όντως η ένταση είναι πολύ μεγάλη γιατί δεν το ξέρεις.

[Evans]

Με το ξεκίνημα του δεύτερου παιχνιδιού και μετά το πρώτο trial το πολύ καταλαβαίνεις ότι οι εναλλακτικές πορείες δεν είναι τόσο πολλές όσο αρχικά νόμιζες. Όπως πολύ σωστά είπες όμως, αυτό έρχεται στο δεύτερο παιχνίδι, επομένως κατά τη διάρκεια του πρώτου δεν έχεις ιδέα για το τι μπορεί να γίνει με την επόμενη επιλογή/ λάθος που θα κάνεις.

[hideo]

 

Για να το λετε οτι ''δεν'' για τον συγκεκριμενο,σας πιστευω.

Αυτο που ειπα,ειναι οτι επειδη ακριβως δεν ξερεις ποτε θα συμβει και αν θα συμβει(οχι μονο για τον συγκεκριμενο),υπαρχει μεγαλη αγωνια(ειδικα απο ενα σημειο και μετα).
Καταφερνουν να σε πεισουν οτι πρεπει να αγχωθεις,οταν βλεπεις οτι δεν δισταζουν να

 

καθαρισουν κοσμο(και μαλιστα ατομα που δεν περιμενες).

Εκει καπου φοβασαι οτι μπορουν να συμβουν τα παντα.

Τωρα αν στο 5ο τερματισμο διαπιστωσεις οτι δεν ειναι παντα ολες οι στιγμες τοσο ''επικινδυνες'' οσο καποιες αλλες,νομιζω οτι δεν εχει ιδιαιτερη σημασια,διοτι αυτο που ηθελε να πετυχει το παιχνιδι το πετυχε.

[straier]

Δεν ειναι ο θανατος καποιου μεγαλο αντικτυπο μιας επιλογης?

 

Είναι αλλά από όσο ξέρω δε μπορείς να σκοτώσεις τον κεντρικό όσο και να προσπαθείς-αποτυγχάνεις.

[hideo]

Ο Laharl έχει μεν δίκιο σε αυτά που λέει αλλά το καλό είναι πως την πρώτη φορά δεν το ξέρεις και νομίζεις πως τη γλιτώνεις στο τσακ ή ότι οι επιλογές σου έχουν πολύ μεγάλο αντίκτυπο, πράγμα που προσθέτει πάρα πολύ στην ατμόσφαιρα.

Δεν ειναι ο θανατος καποιου μεγαλο αντικτυπο μιας επιλογης?
Δλδ δεν υπαρχει το ''γλυτωνεις στο τσακ εδω''(για θυμισου καλυτερα για να μην μπω σε spoilers)?
Μηπως...εχουν οντως μεγαλο αντικτυπο καποιες επιλογές.Mπορει να μην μπορεις να αλλαξεις τα παντα,αλλα και αυτα που αλλαζεις νομιζω οτι ειναι υπεραρκετα.Μιλαμε για παιχνιδι.
Το shenmue διαφημιζε την ελευθερια για παραδειγμα.Για την εποχη του σου εδινε πολλα και σε ικανοποιουσε το αποτελεσμα.Το ιδιο νομιζω συμβαινει τωρα και με το Heavy rain.
Για μενα ειναι υπερβολικο να ζηταμε να αλλαζουν τα παντα.Δεν υπαρχει παιχνιδι που να το κανει αυτο.Το heavy rain ειναι πιο κοντα σε κατι τετοιο απο οποιοδηποτε αλλο παιχνιδι.Ειδικα στο οτι σε βαζει στην διαδικασια να αγχωθεις για την επιλογη σου(η οποια οντως δεν γνωριζεις το μεγεθος των συνεπειων που θα εχει,ισως ειναι τραγικες ισως και οχι).
Σε βαζει δικαιολογημενα σε μια τετοια διαδικασια αγχους.

[Laharl]

Καλά η πρώτη φορά έχει μεγάλο WOW factor,νομίζεις ότι κάνεις παππάδες ώρες ώρες

Πάντως το HR ήταν ένα πολύ καλό παιχνίδι,σίγουρα η καλύτερη αποκλειστικότητα του PS3 για φέτος.Και εμένα μου άρεσε περισσότερο από το F κυρίως γιατί το F στο τελευταίο μισάωρο κατέστρεφε ότι είχε χτίσει με το άθλιο σενάριό του.

Ελπίζω το επόμενο project να είναι ακόμα πιο ενδιαφέρον από το HR

[straier]

Παιδιά είμαι ο μόνος που θεωρεί πως ήταν πολύ προφανές ποιος ήταν ο δολοφόνος από τη μέση και μετά (ειδικά από τη στιγμή που βλέπεις τα παιδάκια);
Ο Laharl έχει μεν δίκιο σε αυτά που λέει αλλά το καλό είναι πως την πρώτη φορά δεν το ξέρεις και νομίζεις πως τη γλιτώνεις στο τσακ ή ότι οι επιλογές σου έχουν πολύ μεγάλο αντίκτυπο, πράγμα που προσθέτει πάρα πολύ στην ατμόσφαιρα.

[Vaynard]

εχω την αισθηση οτι ειναι απο τους τιτλους που μετραει απιστευτα το replay μετα απο κανα χρονο που θα εχεις ξεχασει λεπτομεριες κτλπ ετσι ωστε να κανεις και τις διαφορετικες επιλογες στα σημεια που δινεται επιλογη (και ειναι πολλα) το μετανιωσα που εκανα ειδα ολα τα σεναρια σε μικρο χρονικο διαστημα

[Evans]

Τα μισά πράγματα που ήθελα να πω τα είπε ο Laharl στο πρώτο σκέλος του post του . Το ότι δεν πεθαίνει ο πρωταγωνιστής είναι μεγάλο μείον και στο δεύτερο μου playthrough είχα σκοπό να τον σκοτώσω σχεδόν αμέσως, θέλοντας να δω πώς θα εξελιχθεί το σενάριο.

Από εκεί και ύστερα, συμφωνώ με τον hideo για την πιο ολοκληρωμένη εμπειρία που ήταν το HR έναντι του F. Το τελευταίο ήταν ένα πρόγευμα, έθετε κάποιους μηχανισμούς και κάποιες ιδέες, αλλά κάτι το σενάριο, κάτι το απότομο φινάλε, δε μου άφησε την αίσθηση του ολοκληρωμένου. Ήρθε το HR και κάλυψε αυτό το κενό. Πλέον θέλω να δω κάτι που να πηγαίνει όντως το όλο concept κάποια βήματα μπροστά, έχοντας λάβει ίσως ο,τι καλύτερο έχει αυτό να προσφέρει με την τωρινή του μορφή.

Τέλος, συμφωνώ και με όσους υποστήριξαν ότι το να δεις ένα playthrough ενός άλλου είναι εξίσου διασκεδαστικό, ίσως και διασκεδαστικότερο από το να κάνεις εσύ δεύτερο playthrough. Πλέον είμαι σε φάση να ξεκινήσω τρίτο playthrough για να "πάω με το μέρος" του δολοφόνου, έχοντας ένα FAQ από δίπλα για να κάνω όλες τις σωστές επιλογές (αν και οι περισσότερες είναι προφανείς). Σίγουρα δε φτιάχτηκε με αυτό το σκεπτικό το παιχνίδι, δεν έχει και πολύ νόημα όμως σε αυτό το στάδιο να προσπαθείς μόνος σου για κάτι που ήδη γνωρίζεις. Ίσως αυτό είναι και το αρνητικότερο στοιχείο του τίτλου, για να είσαι με το μέρος του δολοφόνου (δηλαδή να βαλτώσεις σε όλες τις δοκιμασίες όλου του παιχνιδιού και να "θυσιάσεις" όλους τους χαρακτήρες σου) πρέπει είτε να είσαι ανάπηρος, είτε να το παίζεις με αυτό το σκοπό.