)το πάλευε ένα ολόκληρο χρόνο και πάλι δεν είχε βρει τα πάντα ούτε κατά διάνοια. Αφού το έπαιζα εγώ για την βοηθήσω στην αρχή και αναρωτιόταν πώς ηξερα πού να πάω. Το ίδιο και με τον ανιψιό μου, που το έδωσα τις προάλλες το GBA SP με το Sonic Advance 3 και το ζητάει συνέχεια όποτε τον βλέπω γιατί όπως μου λέει του φαίνεται τεράστιο. Δεν ήξερα πού να πάω εκτός από όσα έγραφε το manual που σε καθοδηγούσε αν θυμάμαι καλά για τα πρώτα δύο dungeons, έχανα συνέχεια, οι NPCs δεν καταλάβαινα τι λέγανε; Show this to the old woman( ποια old woman???) Μην τα πολυλογώ το είχα επιστρέψει στο συμμαθητή που το είχε δανείσει και επέστρεψα στο Faxanadu που ήταν πιο καλό στα μάτια μου και πιο βατό. Μετά από χρόνια αγόρασα το A Link to the Past μεταχειρισμένο και εκεί έπεσε ο μεγάλος έρωτας, καθώς κι εγώ προσπαθούσα να εξερευνήσω όλο τον κόσμο, αλλά υπήρχε και μια σχετική γραμμικότητα στο πώς θα προσεγγίσεις τον Dark World οπότε δεν μπορούσες να χαθείς εύκολα. Νομίζω την καλύτερη ισορροπία την πέτυχαν στο hard mode του A Link between worlds( σε βάθος χρόνου πολλοί νεαροί gamers θα το ονομάζουν και αυτό αγαπημένο τίτλο)) Πολύ αργότερα( 2004 φοιτητής. ολυμπιάδα λεφτά υπήρχαν )αγόρασα το Gamecube πακετο με το Wind Waker+ Zelda Collection+ guide από Game center( αν το θυμάστε)εξαιτίας του review του GamePro που το εκθείαζε. Είχα παίξει πρώτα το WW και μετά το OoT ή το αντίστροφο, δεν θυμάμαι πλέον, αλλά θυμάμαι πως και τα δύο μπήκανε στην top λίστα σχετικά άνετα.
. Και ομως οι τυποι ηταν τοσο μπροστα 
Tweet
Comment