Το σήμερα και το αύριο των videogames

[Naked Snake]

Πραγματικα το Game Over ειναι πιο αυστηρο.

Καλά,όχι πάντα,μιας και ώντας μέλος εκεί έχουνε δεί πολλά τα μάτια μου όσον αφορά τις βαθμολογίες.

Πάντως διαβάζοντας τα πρώτα reviews βλέπω ότι οι φιλοδοξίες μου επαληθεύονται σε μεγάλο βαθμό,μιας και αυτό που με απασχολούσε περισσότερο είναι το replay value που φαίνεται να εκτοξεύεται απο τα δεκάδες possible endings.Δεν αγοράζω σχεδόν ποτέ games στο ντεμπουτάρισμα μιας και η οικονομική μου κατάσταση είναι για γέλια,αλλά εδώ χαλάλι πραγματικά.Επιτέλους ένα παιχνίδι που προσφέρει κάτι διαφορετικό και επίκαιρο και ΟΧΙ ιδιαίτερο γιατί απο την στιγμή που το κοινό έχει πνιγεί σε κλώνους,fps και βλακώδης - προσωπική άποψη - space shooters είναι φυσιολογικό να φαντάζει ιδιαίτερο καθώς απο την 7η γενιά περιμέναμε καινοτομίες που υπο φυσιολογικές συνθήκες δεν θα καθιστούσαν το Heavy Rain σαν την 'μύγα μες το γάλα'.


d_d edit: Mε αφορμή το Heavy Rain και επειδή πλατιάσαμε στο topic του, στο παρών μεταφέρθηκαν όλα τα αντίστοιχα posts που αφορούσαν την εξελλικτική πορεία του μέσου στο σήμερα και το μέλλον.

Επίσης, υπάρχει και το topic Videogames, κινηματογράφος, άλλες τέχνες, και πώς σχετίζονται για τυχόν αναφορές που θέλετε να κάνετε αποκλειστικά για το Heavy Rain και τη σχέση videogames-Κινηματογράφου.

[deus_d0pe]

Καλά,όχι πάντα,μιας και ώντας μέλος εκεί έχουνε δεί πολλά τα μάτια μου όσον αφορά τις βαθμολογίες.

Πάντως διαβάζοντας τα πρώτα reviews βλέπω ότι οι φιλοδοξίες μου επαληθεύονται σε μεγάλο βαθμό,μιας και αυτό που με απασχολούσε περισσότερο είναι το replay value που φαίνεται να εκτοξεύεται απο τα δεκάδες possible endings.Δεν αγοράζω σχεδόν ποτέ games στο ντεμπουτάρισμα μιας και η οικονομική μου κατάσταση είναι για γέλια,αλλά εδώ χαλάλι πραγματικά.Επιτέλους ένα παιχνίδι που προσφέρει κάτι διαφορετικό και επίκαιρο και ΟΧΙ ιδιαίτερο γιατί απο την στιγμή που το κοινό έχει πνιγεί σε κλώνους,fps και βλακώδης - προσωπική άποψη - space shooters είναι φυσιολογικό να φαντάζει ιδιαίτερο καθώς απο την 7η γενιά περιμέναμε καινοτομίες που υπο φυσιολογικές συνθήκες δεν θα καθιστούσαν το Heavy Rain σαν την 'μύγα μες το γάλα'.

Mεγάλη αλήθεια λες εδώ. Είναι πάντα ευχάριστο να βλέπεις τέτοιους προβληματισμούς, να το πω πριν το ξεχάσω. Έχουμε φτάσει στο σημείο να ξεχωρίζουμε το διαφορετικό σαν μύγα μέσα στο γάλα, αλλά εντάξει δεν είναι μόνο από τώρα, από αυτή τη γενιά, είναι απογοητευτικό πάντως κάθε φορά που το σκέφτομαι. Από τη μια κι εγώ θέλω να δω να εξερευνούνται νέοι τρόποι gameplay ακόμα και να δημιουργηθούν νέες τάσεις και, γιατί όχι, κατηγορίες. Από την άλλη , και τελικά αυτό πιστεύω είναι που με ξενίζει, είναι ότι δεν ψάχνουν αυτό το τρόπο μέσα από το χειριστήριο αλλά μέσα από διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης στο χειρισμό. Με λίγα λόγια, προσπαθούν να μας μεταλλάξουν σαν gamers...

Bέβαια, εδώ μπαίνει πολύ σωστά κάποιος τρίτος λέγοντας, μήπως σκεφτήκατε το ενδεχόμενο να έχει εξαντληθεί κάθε τρόπος εξέλλιξης του gameplay μέσω του gamepad; Τι κι αν όλη αυτή η τάση με το Wii είναι όντως ο μοναδικός δρόμος προς την εξέλλιξη; Και ίσως κάποιος πιο υποψιασμένος σου έλεγε, εδώ είναι τα πολλά λεφτά φίλε μου, χωθείτε να χεστούμε στο τάλιρο!

Θα δείξει όμως πως θα πάει η ιστορία. Το μόνο σίγουρο είναι ότι στην επόμενη γενιά μας περιμένει σουρπράιζ όπως τότε που αφήσαμε τα Mega Drive και Snes και μπήκαν στο σαλόνι μας Saturn και Playstation. Θα έχει ενδιαφέρον:party:

[Naked Snake]

Mεγάλη αλήθεια λες εδώ. Είναι πάντα ευχάριστο να βλέπεις τέτοιους προβληματισμούς, να το πω πριν το ξεχάσω. Έχουμε φτάσει στο σημείο να ξεχωρίζουμε το διαφορετικό σαν μύγα μέσα στο γάλα, αλλά εντάξει δεν είναι μόνο από τώρα, από αυτή τη γενιά, είναι απογοητευτικό πάντως κάθε φορά που το σκέφτομαι. Από τη μια κι εγώ θέλω να δω να εξερευνούνται νέοι τρόποι gameplay ακόμα και να δημιουργηθούν νέες τάσεις και, γιατί όχι, κατηγορίες. Από την άλλη , και τελικά αυτό πιστεύω είναι που με ξενίζει, είναι ότι δεν ψάχνουν αυτό το τρόπο μέσα από το χειριστήριο αλλά μέσα από διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης στο χειρισμό. Με λίγα λόγια, προσπαθούν να μας μεταλλάξουν σαν gamers...

Bέβαια, εδώ μπαίνει πολύ σωστά κάποιος τρίτος λέγοντας, μήπως σκεφτήκατε το ενδεχόμενο να έχει εξαντληθεί κάθε τρόπος εξέλλιξης του gameplay μέσω του gamepad; Τι κι αν όλη αυτή η τάση με το Wii είναι όντως ο μοναδικός δρόμος προς την εξέλλιξη; Και ίσως κάποιος πιο υποψιασμένος σου έλεγε, εδώ είναι τα πολλά λεφτά φίλε μου, χωθείτε να χεστούμε στο τάλιρο!

Θα δείξει όμως πως θα πάει η ιστορία. Το μόνο σίγουρο είναι ότι στην επόμενη γενιά μας περιμένει σουρπράιζ όπως τότε που αφήσαμε τα Mega Drive και Snes και μπήκαν στο σαλόνι μας Saturn και Playstation. Θα έχει ενδιαφέρον:party:

Γι'αυτόν ακριβώς τον λόγο είχα αναφέρει σε προηγούμενο post μου ότι μέχρι στιγμής τα μοναδικά στοιχεία που δικαιολογούν τον "χωροχρόνο" που μας είχε παρουσιάσει η βιομηχανία γύρω απο την επερχόμενη - τότε - 7η γενιά, είναι το Wii κυρίως,η υποθετικά επιτυχημένη λειτουργία του Natal,και απο παιχνίδια το Heavy Rain.

Δεν ξέρω αν πρέπει να δώσουμε κάποια ελαφρυντικά στους developers μιας και αυτοί οι λίγοι που πραγματικά αξίζουν θα προσαρμοστούν μία ή άλλη με αυτό που τους παρέχεται και θα αποσπάσουν το μέγιστο δυνατό.Αλλά δυστηχώς μου φαίνεται ότι ολόκληρη η gaming βιομηχανία βασίζεται πλέον αποκλειστικά στο marketing και ως εκ τούτου στο hype.

Είμαστε λίγο off topic βέβαια,αλλά καλό θα είναι να συζητιούνται αυτά πόσο μάλιστα την στιγμή που μας έχουνε ρημάξει τις τσέπες προσφέρωντας μας το 1/3 απο αυτά που μας "προφήτευσανε".

[Evans]

Προσωπικά πάντως πιστεύω ότι η εξέλιξη του χώρου δε θα επέλθει μόνο μέσω νέων μηχανισμών και τρόπων χειρισμού, αλλά κυρίως μέσω νέων ιδεών και αισθητικών απόψεων που θα οδηγήσουν τα videogames στην ωρίμανση. Το Heavy Rain από ότι φαίνεται συντελεί σε αυτή την τάση με έναν αρκετά ικανοποιητικό τρόπο, προσφέροντας και νέα αισθητικά πρότυπα, αλλά και συνδυάζοντάς τα με ενδιαφέρον και διασκεδαστικό gameplay (τη βάση των videogames). Ένας νέος τρόπος χειρισμού από μόνος του δε θα φέρει την επανάσταση, θα προσφέρει κάτι που θα ξεχαστεί άμεσα, κάτι τολμηρό και καινοτόμο όμως θα μείνει, θα επηρεάσει και, εν τέλει, θα βοηθήσει το χώρο να εξελιχτεί.

Από εκεί και πέρα, συμφωνώ απόλυτα με "τη μύγα μέσα στο γάλα." Είχα εκφράσει παρόμοιες απόψεις παλιότερα.

[Raf]

γιατί απο την στιγμή που το κοινό έχει πνιγεί σε κλώνους,fps και βλακώδης - προσωπική άποψη - space shooters

Αν θες μπορείς να αναλύσεις σε συγκεκριμένα παραδείγματα.

είναι φυσιολογικό να φαντάζει ιδιαίτερο καθώς απο την 7η γενιά περιμέναμε καινοτομίες που υπο φυσιολογικές συνθήκες δεν θα καθιστούσαν το Heavy Rain σαν την 'μύγα μες το γάλα'.

Έτσι είναι.

[Ren_of_Heavens]

Αν θες μπορείς να αναλύσεις σε συγκεκριμένα παραδείγματα.

Τα ξέρεις βρε Raphael Dead Space, Halo 3 & ODST, Resistance 2, Alien vs Predator, Mass Effect 1 & 2 και άλλες χαζομαρούλες.Πρέπει να πάρει κανείς Wii και να παίξει κανά Lostwings, Little King Story, A boy and his Blop, Super Mario Galaxy, Muramasa και πάει λέγοντας για να διαπιστώσει ότι τα μη πολεμικά παιχνίδια δεν είναι και τόσο δυσεύρετα.Τώρα αν έχουμε κολλήσει μερικοί να παίζουμε συγκεκριμένα είδη παιχνιδιών αυτό είναι άλλο θέμα.

[Azrael]

Προτιμω space shooters παρα να κουναω το sixaxis για να ξυρισω τον αλλο και να σκουπισω τη γκομενα που βγαινει απ'το μπανιο.

[Evans]

Τα ξέρεις βρε Raphael Dead Space, Halo 3 & ODST, Resistance 2, Alien vs Predator, Mass Effect 1 & 2 και άλλες χαζομαρούλες.Πρέπει να πάρει κανείς Wii και να παίξει κανά Lostwings, Little King Story, A boy and his Blop, Super Mario Galaxy, Muramasa και πάει λέγοντας για να διαπιστώσει ότι τα μη πολεμικά παιχνίδια δεν είναι και τόσο δυσεύρετα.Τώρα αν έχουμε κολλήσει μερικοί να παίζουμε συγκεκριμένα είδη παιχνιδιών αυτό είναι άλλο θέμα.

Ή θα μπορούσες να δεις λίγο πιο βαθιά και να κρίνεις με σοβαρότητα τα λόγια του Naked Snake, που προφανώς και δεν αναφέρεται στην ποιότητα των παραπάνω τίτλων, αλλά στο γεγονός ότι υπάρχει μόνιμη επανάληψη ίδιων μηχανισμών και settings, ανεξαρτήτως ποιότητας του εκάστοτε παιχνιδιού. Η ειρωνία και τα list wars ποτέ δε βοήθησαν, πόσο μάλιστα όταν αναφέρεσαι σε ένα άτομο που είναι νέο μέλος σε αυτό το φόρουμ και δεν έχουμε ιδέα τι έχει παίξει και ποιες είναι οι αρεσκείες του.

Τέλος πάντων, νομίζω δεν έπιασες καν το τι ήθελε να θίξει ο Naked Snake, αλλά ας μας το πει ο ίδιος αυτό.

[Bartman]

Γουστάρω συζήτηση

Και εγώ είμαι της άποψης πως το Heavy Rain είναι το παιχνίδι το οποίο όχι μόνο ανεβάζει αρκετά σκαλιά την βιομηχανία αλλά δίνει την δυνατότητα να δει ο κόσμος τα videogames με άλλο μάτι καθώς και να ξεφύγει απο το επαναλαμβανόμενο βομβάρδισα shooter τίτλων (fps,third person κτλ).
Το Heavy Rain για μένα είναι όπως το 3D στο κινηματογράφο , δηλαδή κάτι το επαναστατικό κάτι το οποίο δεν έχουμε συνηθίσει σε videogames και αυτό είναι ο σημαντικότατος ρόλος που παίζει ο παίχτης στην πλοκή και την εξέλιξη των γεγονότων.Το Fahrenheit το κατάφερε σε κάποιο βαθμό αυτό και σίγουρα αποτέλεσε την βάση για την συνέχεια τίτλων σαν και αυτόν...Το Ηeavy Rain φαίνεται ότι θα πάει ακόμα περισσότερο αυτό το είδος interctive adventure ακόμα πιο μακριά και θα έχει ενδιαφέρον πως θα υιοθετηθεί και σε άλλα είδη παιχνιδιών.

Το μόνο "κακό" είναι ότι είναι αποκλειστικότητα του PS3 κάτι το οποίο δεν θα δώσει την ευκαιρία στους κατόχους PC και 360 να ασχοληθούν με αυτόν τον τίτλο , κάτι το οποίο έγινε imo σκόπιμα γιατί αν ανατρέξει κανείς στην βιβλιοθήκη του 360 θα δει πως η κονσόλα έχει την επιτυχία που έχει λόγω ενός "μονόδρομου" που έχει επιλέξει ενώ το ps3 έχει και δείγματα πιο πειραματικά και προχωρημένα...

Τέλος δεν διάβασα κανένα review και ούτε πρόκειται να κάνω επομένως δεν μπορώ να εκφέρω άποψη επί του θέματος...

[Evans]

Το μόνο "κακό" είναι ότι είναι αποκλειστικότητα του PS3 κάτι το οποίο δεν θα δώσει την ευκαιρία στους κατόχους PC και 360 να ασχοληθούν με αυτόν τον τίτλο , κάτι το οποίο έγινε imo σκόπιμα γιατί αν ανατρέξει κανείς στην βιβλιοθήκη του 360 θα δει πως η κονσόλα έχει την επιτυχία που έχει λόγω ενός "μονόδρομου" που έχει επιλέξει ενώ το ps3 έχει και δείγματα πιο πειραματικά και προχωρημένα...

Γιατί είναι κακό αυτό; PS3 ftw, ας πατώσουν οι... ουπς :xp: .

Ναι ναι, έχεις δίκιο, πρέπει να βγει και στις άλλες.

YΓ: Έβαλα και κουλτουριάρικο PSN ID στην υπογραφή μου, πόσο δήθεν είμαι που να πάρει :xp: .

[deus_d0pe]

Προσωπικά πάντως πιστεύω ότι η εξέλιξη του χώρου δε θα επέλθει μόνο μέσω νέων μηχανισμών και τρόπων χειρισμού, αλλά κυρίως μέσω νέων ιδεών και αισθητικών απόψεων που θα οδηγήσουν τα videogames στην ωρίμανση. Το Heavy Rain από ότι φαίνεται συντελεί σε αυτή την τάση με έναν αρκετά ικανοποιητικό τρόπο, προσφέροντας και νέα αισθητικά πρότυπα, αλλά και συνδυάζοντάς τα με ενδιαφέρον και διασκεδαστικό gameplay (τη βάση των videogames). Ένας νέος τρόπος χειρισμού από μόνος του δε θα φέρει την επανάσταση, θα προσφέρει κάτι που θα ξεχαστεί άμεσα, κάτι τολμηρό και καινοτόμο όμως θα μείνει, θα επηρεάσει και, εν τέλει, θα βοηθήσει το χώρο να εξελιχτεί.

Koίταξε, θεωρώ ότι το Heavy Rain αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα τη δεδομένη χρονική στιγμή. Δεν είναι καθοδηγητής κάποιου νέου ρεύματος, δεν το εντάσσω σε κάποια gameplay τάση που τίνει να δημιουργηθεί. Για μένα δεν υφίσταται καν κάτι τέτοιο. Να ξεκαθαρίσω ότι μιλώ πάντα για τη mainstream σκηνή, τα indies παραμένουν indies μέχρι να γίνει κάποιο μπαμ.

Από εκεί και ύστερα, η τεχνολογία και μόνο είναι αυτή που μας έχει φέρει στο σήμερα να μιλάμε για το Heavy Rain, αφενός, και αφετέρου η από καιρό υπάρχουσα τάση των videogames να μιμηθούν τον κινηματογράφο. Αυτό που αλλάζει στην εκάστοτε δημιουργία είναι ουσιαστικά είναι ο τρόπος παρουσίασης των gameplay μηχανισμών, πάντα έχοντας ως βάση το γνωστό μέσο αλληλεπίδρασης που γνωρίζουμε εδώ και 30 χρόνια, το gamepad. To Metal Gear εκφράζεται μέσα από τις άψογα σκηνοθετημένες cut-scenes, το Uncharted 2 είναι ένα πάρα πολύ καλό παράδειγμα που βασίστηκε στη τεχνολογία για να προσφέρει δράση εφάμιλλη μιας action movie, το Mass Effect διακλαδώνει μια ιστορία βασισμένη στις επιλογές του παίχτη. Ακόμα και το Final Fantasy XIII εγκαταλείπει εν ψυχρώ βασικές jrpg δομές στο gameplay του για να πει μια ιστορία, απόλυτα και άρικτα συνδεδεμένη με τη τεχνολογία του σήμερα.Το Heavy Rain πάει ένα βήμα παραπάνω τη συγκεκριμένη τάση, προσφέροντας ακόμα περισσότερα στο interactivity μιας ιστορίας.

Ρεαλιστικά όμως, δεν βλέπω η αλληλεπίδραση μέσω του gamepad που προσφέρει το Heavy Rain να βρει μιμητές ώστε να μπορούμε να πούμε ότι η βιομηχανία ακολουθεί μια εξελλικτική πορεία μέσω του gamepad. Στη παρούσα γενιά η Nintendo είναι πρωτοπόρος με το Wii. Η Microsoft έχει στα σκαριά το Natal και η Sony έχει προβεί σε αντίστοιχες δηλώσεις μετάλλαξης του μέσου με το οποίο ουσιαστικά ερχόμαστε σε επαφή με τα videogames. Και σε καμία περίπτωση δεν με πείθουν ότι η επικείμενη αλλαγή στο τρόπο αλλλεπίδρασης αποτελεί μονόδρομο προς την εξέλλιξη, μυρίστηκαν μαρούλι μετά την επιτυχία της Nintendo και θα πέσουν με τα μούτρα, όσο και να γουστάρουμε σαν gamers το hobby μας, αυτοί θα είναι πάντα εταιρίες.

Από εκεί και ύστερα, το παιχνίδι παραμένει στα χέρια του developer. Είναι θολά ακόμα τα πράγματα και αν πάρουμε το Wii ως παράδειγμα ζήτω που καήκαμε. Επιτυχία για μένα στην εξελλικτική πορεία των videogames θα ήταν το νέο τρόπο αλληλεπίδρασης, που είμαι 100% σίγουρος ότι εκεί οδεύουμε, να καταφέρουν να τον ενσωματώσουν στο gameplay και φυσικά στην αυριανή τεχνολογία. Με λίγα λόγια, το core gameplay να είναι οδηγός και όχι το casual.

[Loggo]

Είναι πάντως άλλο θέμα αυτό της εξέλιξης του gameplay μέσω ενός gamepad ή δια μιας άλλης οδού, και άλλο αυτό της «δημιουργικής κρίσης» που συναντάμε σήμερα στο medium. Είναι διαφορετικό το ένα από το άλλο, αμφότερα σημαντικά, αλλά διαφορετικά, γι’ αυτό και θα τα εξετάσω ξεχωριστά το ένα από το άλλο.

Μιας και θίχτηκε παραπάνω το θέμα της εξέλιξης και των motion controls, θέλω να πω κάτι για τα το συγκεκριμένο ζήτημα, με αφορμή κιόλας μερικές απόψεις που διαβάζω σε κάποια sites περί του τέλος των παραδοσιακών επαναστάσεων στο medium κλπ. Χώρος για επανάσταση, γενικά, υπάρχει. Χώρος για επανάσταση δεν υπάρχει υπό τις παρούσες συνθήκες. Το 1994-95, δεν υπήρχε χώρος για επαναστάσεις στο 2D, το συγκεκριμένο μοντέλο είχε εξερευνηθεί σε κάθε πτυχή του. Αυτό όμως, δε σήμαινε ότι δεν υπήρχε χώρος γενικά. Όταν με την έλευση του 3D αναπροσδιορίστηκε η «βάση», πολλά πράγματα άρχισαν από το μηδέν. Νέες πτυχές υπήρχαν ανεξερεύνητες και γεννήθηκε χώρος για επανάσταση. Προσωπικά είμαι υποστηρικτής των motion controls, τα οποία και θεωρώ πως έχουν τις προϋποθέσεις να αποτελέσουν άλμα ανάλογο με εκείνο της μετάβασης από το 2D, στο 3D.

Θεωρώ ότι σήμερα είμαστε ακριβώς στο ίδιο στάδιο που ήμασταν το 1994-95. Το συγκεκριμένο μοντέλο ό,τι είχε να δώσει στο «εξελικτικό» κομμάτι, το έδωσε, δε μπορεί να πάει πολύ πιο πέρα. Μπορεί μονάχα να εξελίσσεται, χεράκι χεράκι με τη τεχνολογική πρόοδο. Ναι οι εχθροί στο shooter θα αντιδρούν ολοένα και πιο ρεαλιστικά μέσω της συνεχόμενης εξέλιξης της A.I. Χώρος όμως για τίτλο ανάλογο του Super Mario 64 δεν υπάρχει σήμερα, ακριβώς όπως δεν υπήρχε, από ένα σημείο και μετά, στο 2D. Αυτό που μπορεί ακόμα να δώσει το υπάρχον μοντέλο, είναι νέα πράγματα μέσω της απελευθέρωσης της άποψης των σχεδιαστών στο δημιουργικό κομμάτι. Για διάφορους λόγους όμως, κυρίως λόγω της λειτουργίας της αγοράς, δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο, τουλάχιστον στον επιθυμητό βαθμό και έξω από την indie σκηνή.

Το πέρασμα στα motion controls πάντως, συνεπάγεται το πέρασμα σε ένα, ανεξερεύνητο μοντέλο, σε μια καινούργια «βάση». Κρατά όλη τη πρόοδο που έχει γίνει μέχρι στιγμής, προσαρμόζοντας την σε ανεξερεύνητες πτυχές, που δεν είναι δυνατών να εξερευνηθούν στο υπάρχον μοντέλο. Νέοι ορίζοντες ανοίγονται, υπάρχει ξανά χώρος για επανάσταση. Θεωρώ ότι τα motion controls είναι το επόμενο βήμα, ένα βήμα ικανό να περάσει τα videogames σε άλλη διάσταση, ακριβώς όπως έκανε το 3D στα μέσα της δεκαετίας του 90.

Τώρα, όπως είπα και στην αρχή, είναι άλλο το θέμα των επαναστατικών δομών και της εξέλιξης και άλλο αυτό της «δημιουργικής κρίσης» που συναντάμε σήμερα στο medium. Στο θέμα της δημιουργικότητας λοιπόν, αυτή δε χρειάζεται απαραίτητα κάποια νέα βάση, από τη στιγμή που καλά καλά δεν έχει εξερευνήσει την υπάρχουσα. Δε χρειάστηκε άλλωστε αλλαγή της βάσης του medium για να δούμε το Portal ή το Braid, είναι καθαρά δημιουργικό ζήτημα. Είναι ξεκάθαρο ότι για τον ένα ή τον άλλο λόγο, οι developers δε τολμάνε να ξεφύγουν από τις νόρμες, τόσο σε επίπεδο gameplay, όσο ακόμα και σε αισθητικό, όπως ολόσωστα αναφέρθηκε πιο πάνω.

Όπως πολύ εύστοχα επισήμανε ο Evans, δεν υπάρχει μόνο μια εμμονή σε συγκεκριμένα είδη gameplay και mechanics, αλλά και μια αντίστοιχη σε συγκεκριμένα settings, ή μάλλον, συγκεκριμένα αισθητικά πρότυπα. Βλέπουμε συνέχεια το ίδιο θέμα να αποτυπώνεται συνεχώς με τον ίδιο ή, στη καλύτερη, παρόμοιο τρόπο.

Έχει γίνει, για παράδειγμα, πολύ της μόδας τα τελευταία χρόνια το Post Apocalyptic. Το όποιο μαζί με μια, εντελώς generic και βαρετή πλέον, εκδοχή του Futuristic, έχουν γίνει το άρμα κυρίως των shooters. Το Post Apocalyptic, το οποίο προσωπικά το θεωρώ πολύ ενδιαφέρον setting, μπορεί εν δυνάμει να αποτυπωθεί με ένα σωρό τρόπους. Κι όμως, σπάνια ξεφεύγει από τις ράγες του χαρακτηριστικού χολιγουντιανού προτύπου. Αν θες, από το Post Apocalyptic του Gears πας σε αυτό του Panzer Dragoon Saga. Αν δε θες, τα κάνεις όλα Gears. Δηλαδή, δεν είναι μονάχα τα settings, είναι κι ο εντελώς κοινότυπος τρόπος με τον οποίο αυτά αποτυπώνονται συνεχώς. Θα μπορούσαμε να το πάμε ακόμα πιο πέρα, απαιτώντας από το medium τη δική του συμβολή στον κόσμο των settings και ακριβώς όπως ο κινηματογράφος και, κυρίως, η λογοτεχνία μας πρόσφεραν στο παρελθόν ένα σωρό ρεύματα, να κάνουν και τα videogames το ίδιο κάποια στιγμή.

Σε δημιουργικό επίπεδο πάνω στο ίδιο το gameplay, τα videogames έχουν γίνει δεύτερο Hollywood. Όχι μόνο από την άποψη ότι, εντελώς ανόητα imo, προσπαθούν με νύχια και με δόντια να γίνουν κινηματογράφος, αλλά από την άποψη ότι ακολουθούν τη λογική του Hollywood . Εφέ, εφέ, εφέ, εκρήξεις, φαμφάρες, μεγαλομανία κι από ουσία τίποτα. Όπου ουσία = δημιουργία και έκφραση. Γενικά θεωρώ ότι εδώ και χρόνια το medium έχει περάσει από την λογική της δημιουργίας, στην λογική της τεχνολογίας. Το medium έχει χαθεί στη λογική της τεχνολογίας, η οποία προφανώς και είναι ευεργετική, αλλά σε κανένα μέσο έκφρασης δε μπορεί να αναγάγεται σε αυτοσκοπό, όπως ξεκάθαρα έχει γίνει στα videogames, στον λαβύρινθο της όποιας και έχουν χαθεί. Στην εποχή των 8 και των 16bit πχ, στο αποκαλούμενο και Retro gaming πλέον, αυτό δεν συνέβαινε τόσο. Εκεί έβλεπες μια πολύ πιο απελευθερωμένη δημιουργία, τόσο σε επίπεδο gameplay, όσο και αισθητικό.

Μπορεί ο καθένας να έχει τις προτιμήσεις του και τις ενστάσεις του για τη gameplay λογική της τότε σχολής, αλλά δε μπορεί να αγνοήσει το γεγονός ότι το medium, εκείνη τη περίοδο, ήταν πρώτα έκφραση και δημιουργία και μετά τεχνολογία. Και είναι ακριβώς αυτός ο λόγος για τον οποίο ένα σωρό retro τίτλοι παραμένουν σήμερα playable, σε αντίθεση με πολλούς μοντέρνους οι οποίοι λίγα χρόνια μετά τη κυκλοφορία τους, λόγω της τεχνολογικής προόδου όπου πλέον είναι η βάση, φαντάζουν ήδη ετεροχρονισμένοι. Το Half-Life 2, που είναι το αγαπημένο μου FPS btw, σε επίπεδο gameplay φαντάζει ήδη ετεροχρονισμένο, το Modern Warfare 2 είναι θέμα χρόνου μέχρι να κάνει το ίδιο. Το Tetris όμως, ή το Super Mario, παίζονται ακόμα μια χαρά, το Portal θα κάνει το ίδιο κοκ. Στη μια περίπτωση μιλάμε για την αντοχή στον χρόνο μιας δημιουργίας και στην άλλη της τεχνολογίας. Η δημιουργία μπορεί να είναι από, εξαρχής νεκρή έως αθάνατη. Η τεχνολογία έχει ημερομηνία λήξης.

[Enpsty]

Ο λόγος που υπάρχουν περισσότερα FPS απ'ότι Heavy Rain στυλ games δεν είναι γιατί ο κόσμος είναι χαζός και γουστάρει μόνο μπαμ-μπουμ. (είναι κι αυτό ).

Ο λόγος είναι άλλος και απλός.
Βλέπεις μια ταινία δράμα βλ. Love Story και βλέπεις και ένα action film σε στυλ Die Hard, και σου λέγαν σε ποια ταινία θα ήθελες ΕΣΥ να πρωταγωνιστήσεις-να μπεις μέσα στην ταινία;
Θα διάλεγε κανένας την δραματούρα;
Αυτό δεν σημαίνει ότι τα acton films είναι καλύτερα από τα dramas. ΟΧΙ δεν εννοώ αυτό. Εννοώ ότι όταν φτάσεις στο σημείο να χειριστείς εσύ τον ήρωα, να παίξεις δλδ. videogame θα ταυτιστείς με αυτόν που σου επιτρέπει μεγαλύτερη αλληλεπίδραση, θα ταυτιστείς με την ιστορία που σου κάνει κλικ σαν videogame και όχι σαν ταινία-σενάριο.
Ούτε παίζει ρόλο ότι οι περισσότεροι είναι άντρες. Οι γυναίκες μπορεί να γουστάρουν τα δράματα και τα love stories, αλλά σαν ταινίες.

Ένα adventure που χειρίζεσαι έναν ντετέκτιβ είναι τέλειο. Ένα adventure που χειρίζεσαι έναν πατέρα που έχασε την κόρη του και η γυναίκα του είναι αλκοολικιά και έχει οικονομικά προβλήματα κτλ. κτλ. μπορεί να είναι ιδανικό για μια ταινία, αλλά ποιος θα ήθελε πραγματικά να παίξει κάτι τέτοιο; Δε μιλάω για το Heavy Rain δεν το έχω παιξεi δεν ξέρω.

Επίσης κάτι για τα σενάρια και την δημιουργία συναισθημάτων στον gamer.
Αν αυτά γίνουν αυτοσκοπός ζήτω που καήκαμε. Είναι σαν μια αδέξια προσπάθεια των δημιουργών να πουν 'κοίτα μπορούμε να γράψουνε κι εμείς σενάριο και ενδιαφέροντες χαρακτήρες, όχι μόνο το σινεμά'. Ε, δώστε φράγκα σε έναν έμπειρο σεναριογράφο και έτοιμο το σενάριο. Δε μιλάω για το Heavy Rain δεν το έχω πάιξει δεν ξέρω.
Δεν είμαι κατά των καλογραμμένων σεναρίων κάθε άλλο, αλλά δεν πρέπει να βλέπουμε αυτά σαν τον μεσσία των videogames και το μέσο για την ανύψωση των videogames σε άλλο επίπεδο ΙΜΟ.
Το έχω ξαναπεί, άλλο το videogame, άλλο η ταινια. Όσο interactive και virtual reality να γίνει ένα videogame θα κάνει κάποιον να σταματήσει να βλέπει ταινίες; ΙΜΟ αυτά τα δύο δεν συγκρίνονται.

Η μόνη επανάσταση που θα έρθει στα videogames είναι από το gameplay. Γιατί το gameplay είναι κάτι που δεν έχει ούτε το σινεμά, ούτε η λογοτεχνία, ούτε κανένας.

Εαν θα αγόραζα το Heavy Rain θα το αγόραζα γιατί έχει καλό gameplay και ύστερα για το σενάριο και όχι το αντίθετο. Δόξα τω θεώ για συναισθήματα έχω πολλές εναλλακτικές.

Και όπως φαίνεται από τα reviews στο Heavy Rain gameplay=σενάριο οπότε μπράβο του του Cage.

[deus_d0pe]

@Loggo, Ακριβώς. Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκονται και οι δικές μου σκέψεις σχετικά με τη πορεία των videogames. Όπως έγραψε πιο πάνω ο Naked Snake, υπάρχει διάχυτη η εντύπωση ότι από τη παρούσα γενιά μπορούσαμε να λάβουμε περισσότερα απ'όσα έχει προσφέρει μέχρι σήμερα. Όλη αυτή η ανάλωση ως μια άλλη βιομηχανία θεάματος, θέλω ακράδαντα να πιστεύω, ότι έχει ημερομήνια λήξης. Τα videogames έχουν τις δυνατότητες να εξελλιχθούν σε κάτι διαφορετικό.

[Loggo]

Για να μη παρεξηγηθώ, θέλω επίσης να προσθέσω ότι δεν αμφισβητώ τη συμβολή της τεχνολογίας στο medium, κάθε άλλο μάλιστα. Θεωρώ ότι η σωστή – δημιουργική αξιοποίηση αυτής, έχει τη δυνατότητα να ανοίγει ολοένα και περισσότερους δρόμους για καινούργιες δημιουργίες. Άλλωστε, ένας από τους τίτλους που έχω σε τεράστια εκτίμηση, το Sonic, δε θα μπορούσε ποτέ να βγει στα 8bit. Το Sonic όμως, χρησιμοποίησε τη τεχνολογία δημιουργικά για να είναι αυτό που είναι. Αυτό που λέω, είναι ότι το gameplay δε μπορεί να βασίζεται αποκλειστικά στη τεχνολογική παρέλαση, αλλά αντίθετα, πρωτίστως στην έκφραση, την άποψη και τη δημιουργικότητα. Πρέπει επειγόντως να βρεθεί, τουλάχιστον μια ισορροπία μεταξύ αυτών των δυο.