Role Players Realm

[Xeno]

Αποφασισα να επιστρεψω πανηγυρικα στο ειδος, παιζω αυτο το καιρο Paper Mario The Origami King!!
OK πλακα κανω, αυτο το πραγμα δεν ειναι RPG αλλά εχει τη φάση του.

Ας γραψουμε δυο λογια κι εμεις που παιζουμε παιχνιδια και δεν τα παραταμε μετα απο 2 ωρες. Δεν ξερω γιατι, αλλα μου κανε κλικ για καποιο λογο και το αγορασα προ ημερων το εν λογω παιχνιδι.
Ειχα παιξει μονο τα 2 πρωτα Paper Mario και τα αλλα 3 που βγηκαν μετα που δεν ηταν κλασικα RPG τα προσπερασα (Wii, 3DS, Wii U).

Πρεπει να ειμαι πανω κατω στα μισα του Origami King και οι εντυπωσεις μου ως τωρα ειναι θετικες.
Το παιχνιδι θα λεγα πως εχει μονο ενα μειον που ειναι γυρω απο τις μαχες. Χρονια τωρα λενε ολοι τι κανετε εκει στη Nintendo και δεν τα κανετε RPGs οπως παλια. Το οτι δεν εχει exp points προσωπικα δεν το θεωρω τοσο μεγαλο θεμα, αλλα το battle system ειναι αρκετα ιδιαιτερο γιατι ναι μεν ειναι turn based, αλλα καθε μαχη ειναι μιας μορφης puzzle και αυτο ωρες ωρες κουραζει, ενω αποκτα ουσια μονο σε bosses που τα puzzles ειναι λιγο πιο πρωτοτυπα τουλαχιστον.

Περαν αυτου εχουμε ενα παιχνιδι το οποιο ειναι πραγματικα χαρμα οφθαλμων, η αισθητικη του και τα χρωματα του ειναι η τελεια εμπειρια χαλαρωσης. Μεσα στην κλεισουρα των ημερων νιωθω πως ειναι αυτο ακριβως που χρειαζομουν. Εχει καποιες φοβερες τοποθεσιες και σε κατι φασεις η μουσικη ειναι επισης πολυ καλη και ταιριαστη (το chapter 2 / blue streamer το βρηκα εξαιρετικο).
Οι διαλογοι για αλλη μια φορα ειναι απιστευτοι σε σημειο που λεω πως ειναι ο,τι πιο καλο εχω δει γενικα εδω και καιρο. Αυτο το ιδιαιτερο χιουμορ της σειρας νιωθω πως δε θα το βαριομουν ποτε και για αλλη μια φορα βλεπουμε ενα προιον στο οποιο εχει γινει πολυ καλη δουλεια στις βασεις του και συνοδευεται απο μια ακομα καλυτερη μεταφραση. Κανω πραγματα που δεν κανω σε κανενα παιχνιδι - σταματαω και βγαζω screenshots διαλογων που μου αρεσαν οποτε αυτο τα λεει ολα νομιζω.

Το παιχνιδι λοιπον μπορει να χει καποιες αστοχιες ή εστω επιλογες που θα διχασουν, αλλα εχει χαρακτηρα και νομιζω πως ειναι κατι που προσωπικα μου λειπει γιατι δε βλεπω πολλα παιχνιδια που κινουνται σε αναλογο υφος. Θα γραψω κατι παραπανω οταν το τελειωσω αλλα αυτο ειναι το πρωτο report τωρα που πλησιαζω τα μισα της διαδρομης.

[Roronoa]

Φοβερο παιχνιδι το TWEWY, μακαρι να βγει και για PC, λογικα θα βγει παντου αργοτερα.

[Deus]

Ανακοινώθηκε sequel του The Worlds Ends With You.

Θα κυκλοφορήσει το καλοκαίρι του 2021 για Nintendo Switch και Playstation 4. Ναι, 4 και όχι 5.

Πολύ καλό νέο. Το πρώτο TWEWY ήταν εξαιρετικό παιχνίδι. Είναι πολύ ενθαρρυντικό γενικότερα ότι η εταιρεία πήρε μπρος και θα μας δώσει και άλλα games πέρα από την κλασσική συνέχεια του Kingdom Hearts. Από την εταιρεία περιμένουμε την συνέχεια του Final Fantasy VII Remake, Final Fantasy XVI, Bravely Default 2, την βελτιωμένη έκδοση του πρώτου Nier και τώρα αυτό.

[Deus]

Deus κι εγώ στο ίδιο σημείο το είχα παρατήσει (όταν είχε βγει) και με εψησε ο Xeno να το πάρω στο ps3 πριν κάνα διμηνο... Ανακοίνωσαν το remake όταν είχα παίξει ήδη ένα 40ωρο

Μου αρέσει πάρα πολύ (ακόμα παίζω), ο Matador πάλι μου έκανε τη ζωή δύσκολη αλλά οκ επέμεινα παραπάνω αυτή τη φορά (όταν τον έβγαλα δε το πίστευα). Το remake θα έχει και έξτρα επίπεδο δυσκολίας (πιο εύκολο) αν και πιστεύω πως κλασσικά είναι θέμα προετοιμασίας και επιλογής των σωστών demons και τη δυσκολία του original την βρίσκω βατή (αν και έχει και άλλα difficulty spikes μετά, η πρόκληση είναι ωραία και γενικά κατά ένα μεγάλο ποσοστό είναι πολύ ισορροπημενο).

To game το είχα αγοράσει όταν είχε κυκλοφορήσει στο Playstation και το είχα ξεκινήσει μάλιστα επιτόπου. Όλοι έλεγαν πόσο δύσκολο είναι αλλά εγώ νόμιζα ότι ήταν υπερβολικοί...

... μέχρι που το έφτασα στον Matador και το παράτησα. Ίσως από τις μεγαλύτερες ψυχρολουσίες που έχω φάει σε game, ήταν αρκετά απότομη η άνοδος στην δυσκολία.

Παρόλα αυτά το game μου έχει μείνει απωθημένο και θα ήθελα να το ξαναπροσπαθήσω και η επανακυκλοφορία είναι πολύ δελεαστική για εμένα.

Επίσης να πω πως το θεωρώ πολύ καλύτερο από το Shin Megami Tensei 4 του 3DS το οποίο, αν και πολύ καλό παιχνίδι, θεωρώ υπερεκτιμημένο.

Τέλος, χαίρομαι που τα Megaten έχουν αρχίσει να ξαναβγαίνουν σε επιτραπέζια κονσόλα και όχι σε φορητά, βαρέθηκα να βλέπω jrpgs σε μικρή οθόνη και γραφικά επιπέδου Playstation 2.

[sain't]

Παίζω NIER AUTOMATA για πρώτη φορά και, ενώ ακόμα είμαι στην αρχή σχετικά, μπορώ να πω ότι μπαίνει ανετα στη λίστα με τα αγαπημένα μου games. Το πάω αργά (όπως όλα τα games που παίζω αλλα οκ), κάνω full exploration και όλα τα side quests που βρισκω. Το παιχνίδι έχει απίστευτο pacing, απλά "ρέει" αβίαστα, όπως η 2B σχεδόν "αιωρείται" με χάρη πάνω από το γρασιδι και την άμμο.

Πολύ καλή ισορροπία ανάμεσα σε ιστορία, gameplay και RPG mechanics, πολύ ωραία περιβαλλοντα, φανταστικη μουσικη, κάποιο backtracking ειδικά στα side quests ok αλλά προσωπικά δε το βρίσκω βαρετό ούτε αγγαρεία γιατί απλά είναι απόλαυση το να παίζεις! (Καμμιά σχέση με το πρώτο!!)

Μου αρέσει πάρα πολύ επίσης, όπως και στο πρώτο, το ότι υπάρχει αυτή η συνεχής αμφιβολία του "καλού και του κακου", το ότι δηλαδή τα πάντα είναι θέμα προοπτικής της κάθε αντιμαχομενης πλευράς και επίσης μου αρέσει που σου δίνει το ελεύθερο να αντιμετωπίσεις την κατάσταση όπως εσύ κρίνεις σωστό π.χ. μπορείς απλά να καταστρέψεις ότι θεωρείται "εχθρικό" όπως έκανε ένας γνωστός μου που με το που εβλεπε "machine" ξεκίναγε αμέσως να πυροβολεί και έλεγε "μα είναι οι εχθροί". Λολ. Έχει πολλά μηνύματα για θεματα ρατσισμου, διακρίσεων, περιβαλλοντικά κλπ που τα περνάει με ωραίο τρόπο, αβιαστα.

Αυτά προς το παρόν, άφησα λίγο το SMT3 στην άκρη γιατί με έπιασε από τα μούτρα το Nier :-)

[sain't]

Εξαιρετικά νέα!

Το Shin Megami Tensei V αναμενόμενο, το ξέραμε εξάλλου ότι αναπτύσσεται για το Switch, στην ουσία μάθαμε πότε επιτέλους θα κυκλοφορήσει. Καλό το ότι θα βγει χωρίς καθυστέρηση και στην Δύση.

Το Shin Megami Tensei Nocturne πάντως ήταν πολύ μεγάλη έκπληξη... Θεωρείται ένα από τα καλύτερα megaten και classic hit, είναι πολύ ευχάριστο το ότι επανακυκλοφορεί. Ίσως να του δώσω μια ακόμα ευκαιρία μπας και τα καταφέρω να το προχωρήσω πέρα από την μάχη με τον matador.

Edit: Ελπίζω να προσπαθήσουν περισσότερο για qol βελτιώσεις στο SMTV, το 4, αν και πολύ καλό rpg γενικά, με κούρασε απίστευτα με τον εντελώς παλιομοδίτικο χάρτη του, χανόσουν όλη την ώρα και ήταν πολύ δύσκολο να βρεις που πρέπει να πας.

Deus κι εγώ στο ίδιο σημείο το είχα παρατήσει (όταν είχε βγει) και με εψησε ο Xeno να το πάρω στο ps3 πριν κάνα διμηνο... Ανακοίνωσαν το remake όταν είχα παίξει ήδη ένα 40ωρο

Μου αρέσει πάρα πολύ (ακόμα παίζω), ο Matador πάλι μου έκανε τη ζωή δύσκολη αλλά οκ επέμεινα παραπάνω αυτή τη φορά (όταν τον έβγαλα δε το πίστευα). Το remake θα έχει και έξτρα επίπεδο δυσκολίας (πιο εύκολο) αν και πιστεύω πως κλασσικά είναι θέμα προετοιμασίας και επιλογής των σωστών demons και τη δυσκολία του original την βρίσκω βατή (αν και έχει και άλλα difficulty spikes μετά, η πρόκληση είναι ωραία και γενικά κατά ένα μεγάλο ποσοστό είναι πολύ ισορροπημενο).

[Deus]

Ρορονόα ευχάριστη έκπληξξη το ποστ σου, δεν περίμενα να βρω άνθρωπο την σήμερον ημέρα που να ασχολείται με το Lunar. Ωραίος.

Σαν παιχνίδια είναι πολύ αξιόλογα όπως είπες. Δεν είναι κάτι το συγκλονιστικό, δεν μπορούν δηλαδή να συγκριθούν με τα μεγαθήρια του χώρου, αλλά είναι πολύ ποιοτικά, με αρκετά καλή ιστορία, προκλητικές μάχες, δύσκολες μάχες και αξιομνημόνευτους χαρακτήρες και ότι κάνουν το κάνουν πάρα πολύ καλά.

Μου έχουν μείνει οι διάλογοι μεταξύ των χαρακτήρων. Δεν θα ξεχάσω αυτό που είχε πει ο μέθυσος priest (Ronfar) σε εκείνη την φιλοχρήματη witch που βρίσκεις: Booze indeed has magic abilities. If i drink enough i might find you attractive. Σκληρός καριόλης.

Το τελικό boss επίσης με είχε παιδέψει πάρα πολύ να το βγάλω. Θυμάσαι είχα χάσει πάρα πολλές φορές.

Έτσι για την ιστορία να θυμίσω πως έχει κυκλοφορήσει και τρίτο Lunar για το Nintendo Ds το οποίο όμως ήταν ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ.

[Roronoa]

Lunar 2: Eternal Blue Complete (PS1 version στο PSP)

Τελειωσα το Lunar 1 πριν απο λιγο καιρο (PSP remake) και μου αρεσε αρκετα οποτε οφειλα να παιξω και το 2 και να τελειωσω την σειρα.
Απορω πως και η σειρα δεν ειναι πιο δημοφιλης, ειναι πολυ ωραια jrpg's. Tο πρωτο παιχνιδι εχει μαλιστα 3(!) remakes, το 2 εχει μονο την complete εκδοση που ειναι και αυτο remake απο το Sega CD.

[Ramparter]

Αποφασισα να επιστρεψω πανηγυρικα στο ειδος, παιζω αυτο το καιρο Paper Mario The Origami King!!

OK πλακα κανω, αυτο το πραγμα δεν ειναι RPG αλλά εχει τη φάση του.

Για να μην είμαι off topic, ξεκίνησα Pokemon Shield. OK οσα εχουν ειπωθεί ισχύουν. Πολλες QoL αλλαγες αλλα ανυπαρκτο challenge. Κριμα. Εχει τη φαση του ωστόσο.

[Deus]

Εξαιρετικά νέα!

Το Shin Megami Tensei V αναμενόμενο, το ξέραμε εξάλλου ότι αναπτύσσεται για το Switch, στην ουσία μάθαμε πότε επιτέλους θα κυκλοφορήσει. Καλό το ότι θα βγει χωρίς καθυστέρηση και στην Δύση.

Το Shin Megami Tensei Nocturne πάντως ήταν πολύ μεγάλη έκπληξη... Θεωρείται ένα από τα καλύτερα megaten και classic hit, είναι πολύ ευχάριστο το ότι επανακυκλοφορεί. Ίσως να του δώσω μια ακόμα ευκαιρία μπας και τα καταφέρω να το προχωρήσω πέρα από την μάχη με τον matador.

Edit: Ελπίζω να προσπαθήσουν περισσότερο για qol βελτιώσεις στο SMTV, το 4, αν και πολύ καλό rpg γενικά, με κούρασε απίστευτα με τον εντελώς παλιομοδίτικο χάρτη του, χανόσουν όλη την ώρα και ήταν πολύ δύσκολο να βρεις που πρέπει να πας.

[Xeno]

Φρεσκο πραγμα τωρα που η Atlus εκλεισε οπως φαινεται τον κυκλο του Persona 5:

[Ramparter]

Μετεφερα τα τελευταια posts στο https://gamers-odyssey.net/forum/gam...ersona-5-royalμετα από αίτημα του Xeno

[nooto]

Xenoblade 2

Ολοι λετε πανω κατω αυτα που περιμενα. Θα επαιρνε πολλους εξτρα ποντους αν το εβλεπα σαν portable rpg, αλλα με αυτα που λετε και ξερω, λογικα θα πρεπει να το δω σαν παιχνιδι που θα παιξω docked αναγκαστικα και αυτο δε βοηθαει δυστυχως.

Εγω σκεψου παντως οτι το επαιξα ολο portable , δεν το εβαλα στο dock ουτε να δω πως ειναι . H αληθεια ειναι πως εχουν δικιο τα παιδια, γενικα αν και εχω ερθει σε επαφη με πολλους τιτλους που εχουν δυναμικη αναλυση συνηθως δεν το προσεχω, εδω ωστοσο ηταν η πρωτη φορα που ειδα χρηση της τεχνικης με τοσο επιθετικο τροπο, σε βαθμο που ειναι αδυνατο να μην το παρατηρησεις. Παρολα αυτα, δεν θα ελεγα οτι μου χαλασε την εμπειρία. Οπως εχω γραψει και στο thread, ok ναι το παιχνιδι εχει βουτιες στο resolution ομως απο την αλλη θα μπορουσε να ειναι game του ps4 σε οτι αφορα τον ολο σχεδιασμο και την πολυπλοκοτητα στα περιβαλλοντα και γενικοτερα στην απεικονιση. Με αλλα λογια παραμενει εντυπωσιακο ακομα και αν δεν τρεχει optimally.

DQ XI

Nooto ειχα διαβασει τα οσα ειχες γραψει και προφανως διαβασα και ο,τι εγραψες τωρα εδω. Εν τελει απλα να ρωτησω:
- Ειναι η δυσκολια οντως τοσο χαμηλη ωστε να κανει τις μαχες σχεδον διαδικαστικες;
- Εχει καλο pacing; Γενικα η σειρα τα παει παραδοξως καλα στο συγκεκριμενο τομεα. Δε θυμαμαι να με κουραζουν τα οσα παιχνιδια επαιξα ως τωρα.

Τα περι πλοκης μου κανουν εντυπωση, οποτε χαιρομαι για τα οσα γραφεις περι συναισθηματων κτλ και το οτι το βαζεις ξεκαθαρα πανω του VIII λεει πολλα.

Η δυσκολια εμενα μου φανηκε ικανοποιητικη. Δεν ειναι τοσο δυσκολο οσο το VIII που θυμαμαι οτι επρεπε να κανεις αρκετο grinding πριν μπεις σε καποια νεο dungeon (τουλαχιστον στην αρχη), ουτε τοσο ευκολο οσο το FFXIII-2 που οι μαχες απλα δεν ειχαν νοημα. Το παιχνιδι επισης ισως τις πρωτες ωρες σου δωσει την εντυπωση οτι η μαχη και το battle system ειναι basic αλλα imo ουτε αυτο ισχυει (βεβαια απο τη στιγμη που εχεις εμπειρια με τη σειρα ξερεις οτι πανω κατω ετσι γινεται σε ολα της τα παιχνιδια). Οπως και να εχει ειναι ωραιο δομημενο, δεν χρειαζεται σχεδον καθολου ανουσιο grinding για να το προσωρησεις και παραλληλα θα συναντησεις μαχες που θα τις βρεις σχετικα challenging.

To pacing το βρηκα πολυ καλο και γενικα εχει ανοδικη πορεια, το παιχνιδι ξεκιναει αργα (αν και υπαρχουν καποιες ανατροπες σχετικα νωρις) και οσο προχωρας ανεβαζει ρυθμους. Σε 2 σημεια μονο στο game υπαρχει ενα μικρο pause αλλα κραταει για λιγο. Αυτο συμβαινει διοτι οπως εχω αναφερει εχει 3 chapters (το 3ο ξεκιναει μετα τους τιτλους τελους αλλα δεν ειναι post game ειναι το τελος της ιστοριας, απλα σεναριακα ταιραζει περισσοτερο ετσι) και καθε ενα θα μπορουσε να ειναι κομματι μιας τριλογιας (καθε chapter εχει αρχη μεση και τελος και στο τελος). Γενικα αν σου αρεσε το VIII, το XI θα ελεγα οτι ειναι το πραγματικο sequel του (στα παντα, οπτικα, μηχανικα, story telling κλπ) και ταυτοχρονα πολλες σκαλες ανωτερο κατα τη γνωμη μου.

Τελος σε οτι αφορα την ιστορια δεν αποκλεινει πολυ απο το story ενος Dragon Quest οπως το φανταζεσαι, εχει ομως μερικες πολυ δυνατες στιγμες, αρκετο μυστηριο, μπολικο θανατο και πολλα αλλα. Επισης μου αρεσε πολυ το cast και ο τροπος που το παιχνιδι δενει τους χαρακτηρες και παιζει με αυτο το δεσιμο σε παρα πολλες στιγμες. Προσωπικα θα το ξαναπω, το παιχνιδι με αγγιξε παρα πολυ και ηταν πολλες φορες οι οποιες συγκινηθηκα. Δεν ξερω αν εχει να κανει με το οτι αυτα που μου εδειξε, ο τροπος με τον οποιο τα παρουσιασε κλπ κλπ αγγιξαν καποιες προσωπικες μου χορδες αλλα η αληθεια ειναι πως μετα το τελος του εκανα ενα διμηνο να παιξω κατι αλλο (ειναι αυτο το κενο που νιωθεις οταν παιξεις εναν τιτλο που σου αρεσε πολυ και δεν εχεις διαθεση να πας αμεσως σε κατι αλλο). Για να μην παρεξηγηθω παντως ξαναλεω οτι η ιστορια δεν ειναι πολυπλοκη, ουτε εχει τα 1000 plot points που εχει το Xenοblade 2 (με αναλυσεις επι αναλυσεων πανω σε διαφορα θεματα). Ειναι αρκετα πιο απλη αλλα την βρηκα πολυ πιο βαθια και ουσιαστικη. Τελος αφου εχεις δει καποια παιχνιδια της σειρας, σαν τιτλος συνδεει καπως διαφορa προηγουμενα παιχνιδια και το main story εχει να κανει με τον Erdrick (tτην μυθικη φιγουρα που υπαρχει σε διαφορα επεισοδια).

[Xeno]

Τωρα που απαντησε συσσωμη η κριτικη επιτροπη των JRPGs φανταζομαι μπορω να παρω το λογο κι εγω (μου χαν λειψει αυτες οι αναλυσεις - thx κιολας για τα κατεβατα).

Xenoblade 1

Deus δεν το ανεφερα καν απλα επειδη το χα παιξει στην εποχη του. Ειναι ισως το τελευταιο JRPG που πραγματικα ευχαριστηθηκα. Ισως να φταιει πως ηταν και το πρωτο αυτου του ειδους που επαιξα (πιο open world / exploration heavy), αλλα μου αρεσε ο κοσμος του, οι μαχες και η μουσικη και θα μπορουσε να με ειχε απογοητευσει γιατι σαν Xeno game ηταν στην καλυτερη just ok σεναριακα, αλλα και παλι το προσπερασα αυτο γιατι μου φανηκε ωραια εμπειρια με καποια αισθηση αληθινου adventure.

FF XII

Ξερω πως απο τα οσα ανεφερα ειναι σιγουρα ο πιο σημαντικος τιτλος και ο μονος λογος που δεν το εχω τοσο ψηλα στα αμεσα πλανα ειναι πως το πηρα στο Switch, οποτε ισως να το κρατησω στην ακρη για οταν επανελθω στη δουλεια και στα καθημερινα περα δωθε με τρενα κτλ. Straier ξερω πως εχει πολυ περιεχομενο περα απο το main quest. Δεν πιστευω πως θα εκανα ποτε completionist playthrough αλλα θα ετρωγα καποιο χρονο σε sidequests. Τιποτα ακραιο ομως, οποτε ελπιζω να αξιζει εστω και ετσι.

Persona 5R

Nooto / Sinclair καταλαβαινω τι θελετε να πειτε περι Persona. Sinclair εσυ παντως δεν το βαζεις κατω, αν παλεψεις το 5 παροτι δε σε κρατησε το 4, τοτε ελπιζω να ειναι οντως πολυ διαφορετικο. Τι διαφορες βλεπεις ως τωρα δηλαδη; Η αισθητικη με ιντριγκαρει κι εμενα οφειλω να ομολογησω γιατι νομιζω πως ειναι καποια κλικ πανω απο τα προηγουμενα παιχνιδια της σειρας και συμφωνω στις ομοιοτητες με Catherine. Η σειρα γενικα ειναι πολυ φλυαρη παντως, αυτη η αφθονια content ειναι τραβηγμενη οσο δεν παει. Περιμενω εντυπωσεις αν το προχωρησεις γυρω απο το pacing του τιτλου. Θυμαμαι ιδιως τα 3 και 4 στην αρχη ειναι πολυυυυυυ αργα και μετα ενω στρωνει ο ρυθμος, βλεπεις πως πας πας πας και τα παιχνιδια δε λενε να τελειωσουν. Ακομα θυμαμαι που μου πηρε 60+ ωρες το P3P και αλλες 70+ το P4G. Αμφοτερα ηταν μικροτερα σε διαρκεια σε σχεση με τα πρωτοτυπα παιχνιδια. Κοινως τρομαζω στην ιδεα του P5R που παραμενει στο 100ωρο, αλλα ακομα κι ετσι θα θελα να το δω και να μου φυγει η περιεργεια (πιστευω θα πεσει και η τιμη του αναποφευκτα, μπορω να περιμενω λιγο αν χρειαστει).

Xenoblade 2

Ολοι λετε πανω κατω αυτα που περιμενα. Θα επαιρνε πολλους εξτρα ποντους αν το εβλεπα σαν portable rpg, αλλα με αυτα που λετε και ξερω, λογικα θα πρεπει να το δω σαν παιχνιδι που θα παιξω docked αναγκαστικα και αυτο δε βοηθαει δυστυχως.

DQ XI

Nooto ειχα διαβασει τα οσα ειχες γραψει και προφανως διαβασα και ο,τι εγραψες τωρα εδω. Εν τελει απλα να ρωτησω:
- Ειναι η δυσκολια οντως τοσο χαμηλη ωστε να κανει τις μαχες σχεδον διαδικαστικες;
- Εχει καλο pacing; Γενικα η σειρα τα παει παραδοξως καλα στο συγκεκριμενο τομεα. Δε θυμαμαι να με κουραζουν τα οσα παιχνιδια επαιξα ως τωρα.

Τα περι πλοκης μου κανουν εντυπωση, οποτε χαιρομαι για τα οσα γραφεις περι συναισθηματων κτλ και το οτι το βαζεις ξεκαθαρα πανω του VIII λεει πολλα.

Sinclair το 7 φημιζεται απιστευτα για το ποσο μεγαλο και κουραστικο ειναι ακομα και στο remake. Μονο και μονο γι αυτο δεν το τολμησα καν και μαλλον δεν προκειται.
Το 4 παρολαυτα ειναι και μικρο και ουσιαστικο. Αν θυμαμαι σωστα μου ειχε παρει μολις γυρω στις 25 ωρες και μιλαμε για παιχνιδι που παιζεις 5 κεφαλαια με διαφορετικους χαρακτηρες (αν τα λεω καλα - ισως να ταν και 4). Δε θυμαμαι ουτε filler, ουτε κακο pacing παντως. Γενικα απο 4,5,8 εχω καλες αναμνησεις και μαλλον με τη σειρα 4>5>8 αν και λιγη σημασια εχει αυτο. Το μονο που δε μου αρεσε ηταν το 6.

Witcher 3

Για την ωρα το μυαλο δεν ειναι σε mood πληρους dedication οποτε κραταω αυτα που ειπατε και μαλλον θα το αφησω για λιγο.

[Deus]

Έχω παίξει όλα σχεδόν τα παιχνίδια που έχουν αναλύσει τα παιδιά πιο πάνω αλλά δεν θα πω κάτι παραπάνω, τα προηγούμενα ποστ ήταν πολύ αναλυτικά και με κάλυψαν. Xeno επειδή ξέρω καλά το γούστο σου και γενικότερα τι ψάχνεις από ένα jrpg θα σου πρότεινα να παίξεις είτε το Final Fantasy XII είτε το Xenoblade Chonicles 1. Nαι, το πρώτο. Είναι πιο προσγειωμένο από το 2 το οποίο έχει αρκετά anime σκηνικά τα οποία ξέρω ότι δεν τα πολυπροτιμάς και γενικότερα έχει πιο μεστό και πολύ καλύτερο σενάριο. Οι δε χαρακτήρες είναι πολύ καλύτεροι από του 2 και γενικότερα είναι ένα εξαιρετικό παιχνίδι, από τα καλύτερα jrpg που έχουν βγει τα τελευταία έτη. Τέλη Μαίου θα κυκλοφορήσει το remake του στο Switch. Όσον αφορά το 12 πάνω κάτω τα ξέρεις, έχει καταπληκτικό gameplay και σύστημα μάχης και το Zodia age έχει πολλές qol αλλαγές που το καθιστούν την ιδανική έκδοση για να παίξεις. Επίσης, μπορεί το σενάριο να είναι ανολοκλήρωτο αλλά εγώ θεωρώ ότι είναι αξιοπρεπές και, κάτι που δεν είναι πολύ διαδεδομένο, συνδέεται με το Final Fantasy Tactics. Τουλάχιστον αυτό αφήνουν να εννοηθεί τα κομμάτια του lore που ξεκλειδώνεις στο παιχνίδι.

Edit: Παιδιά δεν ξέρω αλλά το Persona δεν με ελκύει και τόσο. Έχει καταπληκτικό στιλ και artstyle αλλά δεν νομίζω ότι έχει να δώσει κάτι περισσότερο σε κάποιον που έχει ασχοληθεί με τα Persona 3,4. Νομίζω ότι είναι απλά ένα παιχνίδι που έχει να σου προσφέρει περισσότερο persona και μέχρι εκεί. Ακούω κάτι για 130 ώρες διάρκεια και τρομάζω.

To Dragon Quest XI πάντως θα ψηνόμουν να το βάλω στο Switch.

Πάντως προτείνω στους πάντες το πρώτο Ni no Kuni. Είναι καταπληκτικό παιχνίδι και αυτό που κάνει το κάνει πάρα πολύ καλά: Πέρα από την καταπληκτική αισθητική προσφέρει μια πολύ όμορφη αλα studio Ghibli ιστορία καθώς επίσης και ένα αρκετά διασκεδαστικό παιχνίδι. Το προτείνω ανεπιφύλακτα.

Sinclar το 2 πως σου φάνηκε; Στο hard είχε μια λογική πρόκληση; Ακούω πως είναι χειρότερο από το πρώτο.