Tweet
Κατ' αρχην για να πω την αμαρτια μου, μπορει το Vagrant Story να ηταν το 1ο μου παιχνιδι στο PS1, αλλα ποτε δεν καταφερα να το τελειωσω.. Προχθες ευτυχως αλλαξε αυτο, μετα απο αρκετο πεισμα και υπομονη.
Ο τιτλος καταρχην ειναι πραγματικα δυσκολος, τουλαχιστον σε σχεση με ο,τι αλλο εχουμε συνηθισει απο τη Squaresoft. Υποθετω πως με guides κτλ θα ειναι τελειως abusable, αλλα κατα τ' αλλα το παιχνιδι ειναι αρκετα χαοτικο μεχρι ο παικτης να αρχισει να καταλαβαινει τι γινεται και πως πρεπει να παιζει.
Επισης το in game tutorial ειναι φτωχο και πολλες φορες και παραπλανητικο.
Το battle system ειναι ο,τι πιο συνθετο εχω δει ποτε σε rpg, τουλαχιστον απο αποψης παραμετροποιησης. Πολλα stats, πολλα skills, πολλα affinities, πολλα ειδη οπλων, πολλοι τυποι οπλων (piercing, edged, blunt εννοω) και πολυ item crafting.
Κοινως ορεξη να χεις να πειραματιζεσαι.
Απ οτι διαπιστωσα ολοι φτασαν καποτε στο σημειο να πολεμανε bosses και να κανουν damage του τυπου 1-5 hp. Γι αυτο το λογο το αφησα 2 φορες στο παρελθον.
Την 3η φορα (τωρα) μου ξανατυχε το ιδιο και με επιασαν παλι τα νευρα μου γιατι κανενα οπλο μου δεν εκανε ζημια. Οντας μακρια δεν ειχα internet, αλλα ευτυχως καπου βρηκα ενα pc και στα κλεφτα ειδα ενα guide για 5 λεπτα και ευτυχως εμαθα ενα απλο πραγμα το οποιο ακουει στο ονομα Raging Ache.
Οσοι ξερουν τι εστι αυτο το skill, τοτε θα ξερουν πως αποτελει την καλυτερη λυση σε περιπτωσεις που τιποτα αλλο δε λειτουργει.. Καπως ετσι καταφερα να ξεκολλησω και μετα που καταλαβα γενικοτερα τι παιζει, την παλευα καπως παιζοντας και πιο.... "κανονικα", αν και παλι ηρθαν στιγμες που το raging ache με ξελασπωνε.
Oμολογουμενως το ατελειωτο dungeon crawling καπου τρελαινει τους πιο κλειστοφοβικους gamers.. Προσωπικα χαιρομουν απιστευτα καθε φορα (μια στο τοσο δηλαδη) που εβλεπα λιγο φως.
Το παιχνιδι ειναι τελειως μοναχικο (για vagrants μιλαμε αλλωστε
), αλλα εχει κι αυτο τη χαρη του.
Αξιο αναφορας το τελειως χαοτικο snowfly forest (σπασιμο νευρων αυτο το maze). Κατα τ' αλλα δεν ειχα προβλημα με το που να παω αν και οταν πηρα το teleportation spell, ξαφνικα ειχα μπροστα μου ουκ ολιγες επιλογες.
Μ αυτα και μ αυτα εφαγα περιπου 30 ωρες παιζοντας vagrant story, εκ των οποιων ενα σεβαστο μερος καταναλωθηκε σε πειραματα με item crafting κτλ.
Τα γραφικα ειναι εξαιρετικα για την εποχη και θεωρω πανεξυπνο το οτι ολες οι σκηνες δινονται απο την in game μηχανη και οχι απο fmv σκηνες. Το soundtrack απουσιαζει παντελως την περισσοτερη ωρα, αλλα τα λιγα κομματια που ακουγονται ειναι φανταστικα.
Οι μαχες απ τη μια με αφησαν αναυδο με το βαθος τους, απ την αλλη με καναν ωρες ωρες να ψαχνω τα χαπια μου, αν και ο τελικος απολογισμος ειναι μαλλον θετικος.
Το καλυτερο το αφησα για το τελος και δεν ειναι αλλο απο το σεναριο του παιχνιδιου. Μολις 2 παιχνιδια του Yasumi Matsuno εχω τελειωσει (VS, FFT) και μπορω να πω πως πραγματικα υποκλινομαι μπροστα μου.
Απιστευτη σεναριακη ωριμοτητα, ΤΕΛΕΙΟΙ διαλογοι, χαρακτηρες με βαθος και ενα κλιμα που δε θυμιζει καμια πλευρα των jrpg οπως τα ξερουμε τοσα χρονια. Τετοο υφος δεν εχω ξαναδει απο κανεναν αλλον δημιουργο και θα προσπαθησω με την 1η ευκαιρια να δω και αλλα παιχνιδια του "Yaz".
Ωραια ολα και καλα αλλα εχω καποια ερωτηματικα σχετικα με το τελος του παιχνιδιου (και οχι μονο.. αλλα αυτα μου ερχονται για αρχη)...
Spoilers
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Καταλαβε κανεις τι γινεται στο ending; Ο Ashley ειναι μεσα στο manor του Duke.. η καμερα γυρναει στον duke και αμεσως μετα βλεπουμε διπλα του τον Sydney αντι του Ashley. O Sydney πεθαινει, οπως και ο duke οπως αφηνεται να εννοηθει.
Στο τελος βλεπουμε την Merlose να αποδρα, αλλα τελικα μαθαινουμε πως κατω απ την κουκουλα δεν ειναι η Callo, αλλα ο Ashley.
Αν καταλαβα καλα εχουμε και λεμε.....
Ο duke θελει να πεθανει αυτος και ο sydney γιατι εχουν γινει possess απο το darkness (blood sin).
Στο τελος το blood sin το παιρνει ο εκλεκτος του Sydney (Ashley) γιατι ειναι ο μονος που δε θα καταχραστει τη σκοτεινη αυτη δυναμη.
Οι duke/sydney θελουν να πεθανουν για να μη συνεχιστει η καταρα αυτη στο διαδοχο της οικογενειας (το μικρο joshua που πρεπει να ειναι και ο αδερφος του sydney).
Μαλλον οποιος εχει το blood sin μπορει να παρει οποια μορφη θελει, αρα ο Ashley μπαινει στο manor και παιρνει τη μορφη του Sydney ( ; ). Τη στιγμη που πεθαινει ο Sydney/Ashley εξαφανιζεται αλλα δεν καταλαβα αν και αυτο ειναι μεσα στα "κολπα" του blood sin και αν μετα ο duke πεθαινει, αφου πιστευει πως σκοτωσε το γιο του και εσωσε ετσι την οικογενεια του.
Στο τελος ο Ashley παντως απλα την κοπαναει, εχοντας τη μορφη της Merlose "VKP Inquisitor".
Εσεις πως ερμηνευετε το τελος του παιχνιδιου;
Επισης τι παιζει με τη σκηνη κατω απ το δεντρο με τον Ashley, τη γυναικα, το παιδι και τους φονους;
Ποιος ειναι ποιος και ποιος λεει την αληθεια τελικα; Η VKP ή ο Sydney;
Ο Sydney επιμενει πως ηταν στυγερος δολοφονος της VKP και σκοτωσε 2 αθωα ατομα, αλλα μπορει απλα να θελει να ελεγξει τη δυναμη του σαν χαρακτηρα - αλλωστε πρεπει να βρει τον εκλεκτο που θα λαβει τη δυναμη αυτη.
Αν ισχυει αυτο τοτε ο Ashley ηταν οντως με την οικογενεια του, αλλα τοτε ποιος τους σκοτωσε και γιατι......... μπλεξιμο :/
Ο τιτλος καταρχην ειναι πραγματικα δυσκολος, τουλαχιστον σε σχεση με ο,τι αλλο εχουμε συνηθισει απο τη Squaresoft. Υποθετω πως με guides κτλ θα ειναι τελειως abusable, αλλα κατα τ' αλλα το παιχνιδι ειναι αρκετα χαοτικο μεχρι ο παικτης να αρχισει να καταλαβαινει τι γινεται και πως πρεπει να παιζει.
Επισης το in game tutorial ειναι φτωχο και πολλες φορες και παραπλανητικο.
Το battle system ειναι ο,τι πιο συνθετο εχω δει ποτε σε rpg, τουλαχιστον απο αποψης παραμετροποιησης. Πολλα stats, πολλα skills, πολλα affinities, πολλα ειδη οπλων, πολλοι τυποι οπλων (piercing, edged, blunt εννοω) και πολυ item crafting.
Κοινως ορεξη να χεις να πειραματιζεσαι.
Απ οτι διαπιστωσα ολοι φτασαν καποτε στο σημειο να πολεμανε bosses και να κανουν damage του τυπου 1-5 hp. Γι αυτο το λογο το αφησα 2 φορες στο παρελθον.
Την 3η φορα (τωρα) μου ξανατυχε το ιδιο και με επιασαν παλι τα νευρα μου γιατι κανενα οπλο μου δεν εκανε ζημια. Οντας μακρια δεν ειχα internet, αλλα ευτυχως καπου βρηκα ενα pc και στα κλεφτα ειδα ενα guide για 5 λεπτα και ευτυχως εμαθα ενα απλο πραγμα το οποιο ακουει στο ονομα Raging Ache.
Οσοι ξερουν τι εστι αυτο το skill, τοτε θα ξερουν πως αποτελει την καλυτερη λυση σε περιπτωσεις που τιποτα αλλο δε λειτουργει.. Καπως ετσι καταφερα να ξεκολλησω και μετα που καταλαβα γενικοτερα τι παιζει, την παλευα καπως παιζοντας και πιο.... "κανονικα", αν και παλι ηρθαν στιγμες που το raging ache με ξελασπωνε.
Oμολογουμενως το ατελειωτο dungeon crawling καπου τρελαινει τους πιο κλειστοφοβικους gamers.. Προσωπικα χαιρομουν απιστευτα καθε φορα (μια στο τοσο δηλαδη) που εβλεπα λιγο φως.
Το παιχνιδι ειναι τελειως μοναχικο (για vagrants μιλαμε αλλωστε
), αλλα εχει κι αυτο τη χαρη του.Αξιο αναφορας το τελειως χαοτικο snowfly forest (σπασιμο νευρων αυτο το maze). Κατα τ' αλλα δεν ειχα προβλημα με το που να παω αν και οταν πηρα το teleportation spell, ξαφνικα ειχα μπροστα μου ουκ ολιγες επιλογες.
Μ αυτα και μ αυτα εφαγα περιπου 30 ωρες παιζοντας vagrant story, εκ των οποιων ενα σεβαστο μερος καταναλωθηκε σε πειραματα με item crafting κτλ.
Τα γραφικα ειναι εξαιρετικα για την εποχη και θεωρω πανεξυπνο το οτι ολες οι σκηνες δινονται απο την in game μηχανη και οχι απο fmv σκηνες. Το soundtrack απουσιαζει παντελως την περισσοτερη ωρα, αλλα τα λιγα κομματια που ακουγονται ειναι φανταστικα.
Οι μαχες απ τη μια με αφησαν αναυδο με το βαθος τους, απ την αλλη με καναν ωρες ωρες να ψαχνω τα χαπια μου, αν και ο τελικος απολογισμος ειναι μαλλον θετικος.
Το καλυτερο το αφησα για το τελος και δεν ειναι αλλο απο το σεναριο του παιχνιδιου. Μολις 2 παιχνιδια του Yasumi Matsuno εχω τελειωσει (VS, FFT) και μπορω να πω πως πραγματικα υποκλινομαι μπροστα μου.
Απιστευτη σεναριακη ωριμοτητα, ΤΕΛΕΙΟΙ διαλογοι, χαρακτηρες με βαθος και ενα κλιμα που δε θυμιζει καμια πλευρα των jrpg οπως τα ξερουμε τοσα χρονια. Τετοο υφος δεν εχω ξαναδει απο κανεναν αλλον δημιουργο και θα προσπαθησω με την 1η ευκαιρια να δω και αλλα παιχνιδια του "Yaz".
Ωραια ολα και καλα αλλα εχω καποια ερωτηματικα σχετικα με το τελος του παιχνιδιου (και οχι μονο.. αλλα αυτα μου ερχονται για αρχη)...
Spoilers
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Καταλαβε κανεις τι γινεται στο ending; Ο Ashley ειναι μεσα στο manor του Duke.. η καμερα γυρναει στον duke και αμεσως μετα βλεπουμε διπλα του τον Sydney αντι του Ashley. O Sydney πεθαινει, οπως και ο duke οπως αφηνεται να εννοηθει.
Στο τελος βλεπουμε την Merlose να αποδρα, αλλα τελικα μαθαινουμε πως κατω απ την κουκουλα δεν ειναι η Callo, αλλα ο Ashley.
Αν καταλαβα καλα εχουμε και λεμε.....
Ο duke θελει να πεθανει αυτος και ο sydney γιατι εχουν γινει possess απο το darkness (blood sin).
Στο τελος το blood sin το παιρνει ο εκλεκτος του Sydney (Ashley) γιατι ειναι ο μονος που δε θα καταχραστει τη σκοτεινη αυτη δυναμη.
Οι duke/sydney θελουν να πεθανουν για να μη συνεχιστει η καταρα αυτη στο διαδοχο της οικογενειας (το μικρο joshua που πρεπει να ειναι και ο αδερφος του sydney).
Μαλλον οποιος εχει το blood sin μπορει να παρει οποια μορφη θελει, αρα ο Ashley μπαινει στο manor και παιρνει τη μορφη του Sydney ( ; ). Τη στιγμη που πεθαινει ο Sydney/Ashley εξαφανιζεται αλλα δεν καταλαβα αν και αυτο ειναι μεσα στα "κολπα" του blood sin και αν μετα ο duke πεθαινει, αφου πιστευει πως σκοτωσε το γιο του και εσωσε ετσι την οικογενεια του.
Στο τελος ο Ashley παντως απλα την κοπαναει, εχοντας τη μορφη της Merlose "VKP Inquisitor".
Εσεις πως ερμηνευετε το τελος του παιχνιδιου;
Επισης τι παιζει με τη σκηνη κατω απ το δεντρο με τον Ashley, τη γυναικα, το παιδι και τους φονους;
Ποιος ειναι ποιος και ποιος λεει την αληθεια τελικα; Η VKP ή ο Sydney;
Ο Sydney επιμενει πως ηταν στυγερος δολοφονος της VKP και σκοτωσε 2 αθωα ατομα, αλλα μπορει απλα να θελει να ελεγξει τη δυναμη του σαν χαρακτηρα - αλλωστε πρεπει να βρει τον εκλεκτο που θα λαβει τη δυναμη αυτη.
Αν ισχυει αυτο τοτε ο Ashley ηταν οντως με την οικογενεια του, αλλα τοτε ποιος τους σκοτωσε και γιατι......... μπλεξιμο :/
Comment