Tweet
Το Μουντιάλ ξεκίνησε λοιπόν!
Είδα το δεύτερο ημίχρονο από Ν. Αφική - Μεξικό και το πρώτο από Γαλλια - Ουρουγουάη. Το πρώτο παιχνίδι ήταν αρκετά καλό, με μια Ν. Αφρική απίστευτα ορεξάτη και ενθουσιασμένη, με διάθεση να ευχαριστήσει τον κόσμο της, τρεχαλατζήδες, επιθετικοί και ταλαντούχοι, αλλά με τις κλασσικές παιδικές ασθένειες. Ψυχολογικά ασταθής, χωρίς καθαρό μυαλό και με παιδαριώδη λάθη. Το Μεξικό ήταν μια καλή ομάδα όπως εννοούμε τις καλές ομάδες, δε μου έδειξε κάτι το πολύ ιδιαίτερο αλλά είναι σίγουρα υπολογίσημη. Όταν δέχτηκε το γκολ έβαλε τη μπάλα κάτω, επέβαλε το ρυθμό του και εκμεταλεύτηκε την πρώτη μεγάλη βλακεία των Αφρικανών. Αυτό που μου έκανε εντύπωση (ειδικά για τη Ν. Αφρική) είναι η τοποθέτηση - κλωτσοσκούφι των ομάδων στον αγωνιστικό χώρο. Κοιτάζοντας από τη μεγάλη κάμερα, έβλεπα παίχτες να πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλον, τις γραμμές να μπλέκονται, οι παίχτες να μην έχουν συγκεκριμένο χώρο...Η φάση του γκολ του Μεξικό είναι απόλυτα χαρακτηρηστική - οι Νοτιοαφρικάνοι είχαν μαζευτεί όλοι μαζί σε ένα σημείο, οι Μεξικάνοι είχαν κάνει το ίδιο, η μπάλα πήγε στους Μεξικάνους που καλύπτονταν, και ο Μάρκες έσκασε τη μπάλα.
Το Γαλλία - Ουρουγουάη μου φάνηκε λίγο σούπα, λες κι έβλεπα κρίκετ. Πασούλες στο κέντρο, κοντρόλ παιχνίδι, λίγες εμπνεύσεις, ελάχιστες φάσεις, και οι Ουρουγουανοί μου φάνηκαν λίγο ανώτεροι, ή τουλάχιστον πιο ορεξάτοι. Ο Φορλάν και ο Σουάρες προσπάθησαν, αλλά σαν ομάδα καμία από τις δύο δεν εντυπωσίασε. ευτυχώς στο ημίχρονο έφυγα.
Στα πολύ αρνητικά οι κωλοκαραμούζες που φυσάνε ΟΛΗ την ώρα χωρίς σταματημό. Τι σπαστικό απαράδεκτο πράμα είναι αυτό! Είναι το μόνο που κάνουνε, δε σταματάνε να τις φυσάνε, δε φωνάζουν συνθήματα, δε χειροκροτάνε, μόνο φυσάνε τις βουβουζέλες. Αν εκνευριζόμαστε εμείς από την τηλεόραση φανταστείτε τους παίχτες. Μου φαίνεται πως η ΦΙΦΑ θα τις απαγορεύσει (και οι μαύροι θα τη γράψουν εκεί που δεν πιάνε μελάνι).
Πάμε να δούμε σήμερα λοιπόν την Εθνική μας!
Είδα το δεύτερο ημίχρονο από Ν. Αφική - Μεξικό και το πρώτο από Γαλλια - Ουρουγουάη. Το πρώτο παιχνίδι ήταν αρκετά καλό, με μια Ν. Αφρική απίστευτα ορεξάτη και ενθουσιασμένη, με διάθεση να ευχαριστήσει τον κόσμο της, τρεχαλατζήδες, επιθετικοί και ταλαντούχοι, αλλά με τις κλασσικές παιδικές ασθένειες. Ψυχολογικά ασταθής, χωρίς καθαρό μυαλό και με παιδαριώδη λάθη. Το Μεξικό ήταν μια καλή ομάδα όπως εννοούμε τις καλές ομάδες, δε μου έδειξε κάτι το πολύ ιδιαίτερο αλλά είναι σίγουρα υπολογίσημη. Όταν δέχτηκε το γκολ έβαλε τη μπάλα κάτω, επέβαλε το ρυθμό του και εκμεταλεύτηκε την πρώτη μεγάλη βλακεία των Αφρικανών. Αυτό που μου έκανε εντύπωση (ειδικά για τη Ν. Αφρική) είναι η τοποθέτηση - κλωτσοσκούφι των ομάδων στον αγωνιστικό χώρο. Κοιτάζοντας από τη μεγάλη κάμερα, έβλεπα παίχτες να πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλον, τις γραμμές να μπλέκονται, οι παίχτες να μην έχουν συγκεκριμένο χώρο...Η φάση του γκολ του Μεξικό είναι απόλυτα χαρακτηρηστική - οι Νοτιοαφρικάνοι είχαν μαζευτεί όλοι μαζί σε ένα σημείο, οι Μεξικάνοι είχαν κάνει το ίδιο, η μπάλα πήγε στους Μεξικάνους που καλύπτονταν, και ο Μάρκες έσκασε τη μπάλα.
Το Γαλλία - Ουρουγουάη μου φάνηκε λίγο σούπα, λες κι έβλεπα κρίκετ. Πασούλες στο κέντρο, κοντρόλ παιχνίδι, λίγες εμπνεύσεις, ελάχιστες φάσεις, και οι Ουρουγουανοί μου φάνηκαν λίγο ανώτεροι, ή τουλάχιστον πιο ορεξάτοι. Ο Φορλάν και ο Σουάρες προσπάθησαν, αλλά σαν ομάδα καμία από τις δύο δεν εντυπωσίασε. ευτυχώς στο ημίχρονο έφυγα.
Στα πολύ αρνητικά οι κωλοκαραμούζες που φυσάνε ΟΛΗ την ώρα χωρίς σταματημό. Τι σπαστικό απαράδεκτο πράμα είναι αυτό! Είναι το μόνο που κάνουνε, δε σταματάνε να τις φυσάνε, δε φωνάζουν συνθήματα, δε χειροκροτάνε, μόνο φυσάνε τις βουβουζέλες. Αν εκνευριζόμαστε εμείς από την τηλεόραση φανταστείτε τους παίχτες. Μου φαίνεται πως η ΦΙΦΑ θα τις απαγορεύσει (και οι μαύροι θα τη γράψουν εκεί που δεν πιάνε μελάνι).
Πάμε να δούμε σήμερα λοιπόν την Εθνική μας!
Comment