Η αλήθεια είναι ότι σχεδόν ποτέ δε με εντυπωσιάζει ή έστω με ενθουσιάζει ταινία (και γενικά οτιδήποτε εδώ που τα λέμε). Ειδικά όταν ακούω κάτι του στυλ καλύτερη ταινία όλων των εποχών κλπ ίσως και από αντίδραση μου έρχεται αυτόματα να το πω αφού τις περισσότερες φορές μου φαίνεται σαν ακόμα μια ταινία... Τις περισσότερες φορές απλά τη βρίσκω ευχάριστη χωρίς κάτι παραπάνω.
Παραδείγματα ταινιών που μου προκάλεσαν κάτι παραπάνω από "it's OK" είναι το Prestige και Η διπλή ζωή της Βερόνικας. Η πρώτη επειδή αυτό που έκανε ο πρωταγωνιστής μου φαινόταν ασύλληπτο και η δεύτερη γιατί απλά η ατμόσφαιρα της ταινίας είναι μαγική, πραγματικά μοναδική και δεν έχω δει κάτι που έστω να την πλησιάζει στο συγκεκριμένο τομέα. Σίγουρα δεν είναι οι μόνες αλλά είναι οι πρώτες που μου ήρθαν στο μυαλό.
Παραδείγματα ταινιών που μου προκάλεσαν κάτι παραπάνω από "it's OK" είναι το Prestige και Η διπλή ζωή της Βερόνικας. Η πρώτη επειδή αυτό που έκανε ο πρωταγωνιστής μου φαινόταν ασύλληπτο και η δεύτερη γιατί απλά η ατμόσφαιρα της ταινίας είναι μαγική, πραγματικά μοναδική και δεν έχω δει κάτι που έστω να την πλησιάζει στο συγκεκριμένο τομέα. Σίγουρα δεν είναι οι μόνες αλλά είναι οι πρώτες που μου ήρθαν στο μυαλό.
Comment