Φωτογραφία

[Evans]

Εγω εχω τον βασικο φακο 55 το χαμηλοτερο ειναι 4.5 σε εμενα, το προβλημα με τις νυχτερινες μου ειναι οτι η θα ειναι πολυ φωτεινες και κιτρινιζουν καπως η θα ειναι σκοτεινες.

Την ταχυτητα 4" που εβαλες την εκανες manual η στο auto το ειχες και την εβαλε αυτοματα? Με το τριποδο ετσι κανω το ρυθμιζω και περιμενω βγαζω και το antishake στο off. Κατι κανω λαθος με τις νυχτερινες και δεν εχω καλο αποτελεσμα. Παντα βαζω το ISO 100/200 και την ταχυτητα στο auto. Ισως πρεπει να δοκιμασω καποια manual settings δεν ξερω.

Θα το τσεκαρω το βιβλιο σιγουρα γιατι εχω πολλα να μαθω, αυτο που κανω σαν επεξεργασια και βολευει για αρχαριους ειναι να τραβαω σε RAW εννοειτε και μετα παιζω με Lightroom που ειναι πιο ευκολο και εχει περισσοτερες επιλογες. Τα RAW μου βγαινουν μεταξυ 15 και 22MB.

Το προβλημα ειναι με τις νυχτερινες, εχω μαθει να τραβαω σχετικα καλα πορτραιτα τοπια και γενικα τη μερα. Το βραδυ ομως κατι κανω λαθος και εχω ακολουθησει αρκετα random tutorial του google.

Thanks για τις συμβουλες..

Bρήκες απάντηση σε κάποιες από τις απορίες σου; Δεν απάντησα εγκαίρως και μάλλον τα ξέχασες όλα τα παραπάνω .

Δεν έχω ποτέ το auto, φωτογραφίζω πάντα με manual settings. Μία απλή θεωρία είναι, άπαξ και τη μάθεις δε γυρνάς στο auto, περισσότερο ανησυχείς για τα αποτελέσματα που θα σου δώσει, ενώ με το manual μπορείς πάντα να ξέρεις τι να περιμένεις. Ασε που στις dSLR δεν υπάρχουν βοηθητικά προγράμματα (όπως στις compact) για να τραβάς τη νύχτα ή σε δύσκολες φωτιστικές συνθήκες, ή υπάρχει αρκετό φως για να τραβήξεις με γρήγορες ταχύτητες ώστε να σου βγει σταθερή η φωτογραφία, ή δεν υπάρχουν και χρειάζεσαι απαραίτητα τρίποδο.

Το πρόβλημα με το κίτρινο (πορτοκαλί μήπως; ) χρώμα το βράδυ δεν οφείλεται σε δικό σου λάθος, αλλά στα φώτα που υπάρχουν στους δρόμους. Τα περισσότερα φώτα είναι πορτοκαλί και έχει μία συγκεκριμένη θερμοκρασία χρώματος. Φυσικό είναι όταν τραβάς μία φωτογραφία, να έχεις ένα αποτέλεσμα παρόμοιο με το υπάρχον φως. Υπάρχουν 2 λύσεις σε αυτό, η μία έρχεται με προγράμματα που επεξεργάζονται RAW αρχεία (Camera RAW, Lightroom, Capture One). Στα προγράμματα αυτά μπορείς να πειράζεις τη θερμοκρασία του φωτός στη φωτογραφία σου και να παίρνεις πολύ εντυπωσιακά αποτελέσματα (ανάλογα με το πόσα kelvin ορίζεις). Γενικά δεν έχεις και πολλές επιλογές, μία μπάρα είναι που την αυξομειώνεις. Παίξε μόνος σου και θα καταλάβεις.

Η δεύτερη λύση είναι και η σωστότερη (γιατί είναι πάντα καλύτερο να τραβάς σωστά μία φωτογραφία και μετά να την επεξεργάζεσαι, έχεις περισσότερη επίγνωση του τι κάνεις). Λοιπόν, λέγεται white balance και με τη ψηφιακή φωτογραφία είναι τραγικά απλό. Για αρχή, πας σε ένα μαγαζί με φωτογραφικά και ζητάς μία γκρι κάρτα. Αν δε θες να πληρώσεις καμιά 20αριά €, στο photoshop μπορείς να φτιάξεις μία γκρι κάρτα, γεμίζοντας μία σελίδα με γκρι χρώμα 18% (gray 18%). Νομίζω μπορείς να το κάνεις από το menu που δημιουργείς ένα νέο αρχείο, ψάξε λίγο και θα το βρεις (αν θες το ψάχνω κι εγώ). Αφού δημιουργήσεις μία γκρι κάρτα στο photoshop, πας και την εκτυπώνεις σε ένα φωτογραφίο. Ακόμα πιο απλά, μπορείς να πάρεις ένα άσπρο χαρτί, αν και το σωστότερο είναι με γκρι κάρτα. Όταν θελήσεις να φωτογραφίσεις το βράδυ, πάρε αυτό το χαρτί (γκρι κάρτα ή άσπρο χαρτί) μαζί σου και πριν ξεκινήσεις τη φωτογράφιση, κράτησε αυτό το χαρτί σε ένα τέτοιο σημείο ώστε να πέφτει το φως της υπάρχουσας περιοχής πάνω του, χωρίς σκιές κτλ, να είναι καθαρό. Μετά στρέψε τη φωτογραφική σου μηχανή στο χαρτί αυτό, βγάλε το auto-focus (γιατί δε θα μπορείς να εστιάσεις πάνω του, αν μπορείς τότε ΟΚ), κάνε μία σωστή φωτομέτριση (ο δείκτης να βρίσκεται στο 0) και φωτογράφισε το (μη σε νοιάζει αν είναι ανεστίαστη ή κουνημένη η φωτογραφία, απλώς φωτογράφισε το χαρτί). Η φωτογραφία αυτή περιέχει τις πληροφορίες της θερμοκρασίας του φωτός της περιοχής στην οποία βρίσκεσαι. Επόμενο βήμα είναι να μπεις στο menu, να πας στη δεύτερη στήλη (λογικά το ίδιο ισχύει και στην 500D που έχεις), να πατήσεις στο Custom WB (White Balance) και να διαλέξεις τη φωτογραφία που μόλις έβγαλες. Τέλος, πρέπει να ορίσεις το WB με το οποίο θα τραβάει η φωτογραφική μηχανή στο Custom WB (δεν ξέρω πώς ακριβώς το κάνεις αυτό στη μηχανή σου). Δοκίμασε να τραβήξεις μία φωτογραφία τώρα και δες το αποτέλεσμα!

Σε μπέρδεψα μάλλον, αλλά με μερικές προσπάθειες θα καταλάβεις τι εννοώ με όλα τα παραπάνω. Γενικά είναι καλό να φωτογραφίζεις σωστά και έχοντας στο μυαλό σου όλα αυτά, αλλά και γνωρίζοντας τι μπορείς να κάνεις στο photoshop και τι όχι. Αρχικά ακολούθα λίγο τη θεωρία και όταν φτάσεις στο σημείο να είσαι πιο χαλαρός, τότε βασίσου περισσότερα στα άλλα εργαλεία που διαθέτεις.

Τέλος, καλά κάνεις και τραβάς RAW, οι δυνατότητες που έχεις είναι πάρα πολλές και ποτέ δε χάνεις τα δεδομένα τις φωτογραφίας σου. Το μέγεθος είναι τεράστιο, αλλά τα πλεονεκτήματα είναι πολύ περισσότερα από αυτό το μειονέκτημα. Σε JPEG να τραβάς μόνο όταν κάνεις μία πιο χαλαρή δουλειά, που δε σε ενδιαφέρει να την επεξεργαστείς στο photoshop. Επίσης, αν δεν το έχεις κάνει, άρχισε να διαβάζεις λίγο το βιβλιαράκι που σου έστειλα. Όταν μάθεις τι είναι η φωτομέτρηση και κάποια άλλα πραγματάκια (ζωνικό σύστημα κτλ) θα είσαι πολύ πιο σίγουρος για το πώς φωτογραφίζεις και θα μπορείς να ελέγχεις σχεδόν πλήρως τα αποτελέσματα των λήψεών σου. Φυσικά ότι απορία έχεις, εδώ είμαστε

Δοκίμασε τα παραπάνω και πες μου άμα έχεις κανένα πρόβλημα . Περιμένω απάντηση!

[Titus]

Μια φωτογραφία που επιτέλους κατάφερα και τη βρήκα! Είναι από ένα διαγωνισμό της Shell για φωτογραφίες άγριας φύσης, και είχα φάει τον τόπο να τη βρω σε αξιοπρεπές μέγεθος!

[Titus]

Συνεχίζω εδώ μια κουβέντα με τον Έβανς που ξεκίνησε στο shoutbox και κύλησε διακεκομμένα.

Ο τύπος που μου έδωσες να δω φωτογραφίες του δε μου κίνησε το ενδιαφέρον. Στις περισσότερες μου έδωσε την εντύπωση ότι απλά πάταγε το κουμπί χωρίς να εστιάζει κάπου ή χωρίς να υπάρχει προοπτική στις φωτογραφίες του (πχ σε μια φωτογραφία που το κάτω 1/4 το καταλαμβάνει ο λαιμός και η ράχη ενός αλόγου και στο πίσω μέρος φαίνονταν τα κλαδιά των δέντρων μου φάνηκε ένα ενιαίο πράγμα, σαν κολάζ, δεν είχε καμία αίσθηση του βάθους) ή σα να κάνει σπουδή σε κάτι. Ορισμένες φωτογραφίες του μου άρεσαν περισσότερο λόγω της επιλογής του θέματος (μια γιαπωνέζα με παραδοσιακό κιμονό πχ και υπερμοδάτη τσάντα στο πλάι) ή λόγω των μοντέλων, αλλά σε γενικές γραμμές δε μου άφησε κάτι. Οι μελέτες του στις ασπρόμαυρες φωτογραφίες στις 2 τελευταίες ενότητες μου άρεσαν αρκετά και μερικές είχαν ένα ενδιαφέρον φλουτάρισμα και out of focus, αλλά πραγματικά δεν είδα ούτε το "προσωπικό του στυλ" ούτε το "μεγάλο του ταλέντο". Οι χειρότερες φωτογραφίες του ήταν αυτές με φλας τη νύχτα που τραβούσε πρόσωπα (κυνηγούς ή οτιδήποτε άλλο) κυρίως γιατί μου θυμίζουν τις δικές μου απόπειρες που καταλήγω να τις σβήνω, δηλαδή κακές ερασιτεχνικές φωτογραφίες.

Δεν έχω ιδιαίτερο πρόβλημα με το φλας, πέρα από το ότι δεν ξέρω να το χρησιμοποιήσω σωστά και μου χαλάει τις φωτογραφίες. Βρίσκω πιο ενδιαφέρουσες τις φωτογραφίες με φυσικό φωτισμό ή έστω προβολείς, αλλά κρίνω με βάση το αποτέλεσμα. Επίσης δε μου αρέσει το στήσιμο και λατρεύω τη φυσικότητα.

Αν δεν το έκανες επίσης, σου συνιστώ θερμά να ψάξεις το έργο του Τάκη Τλούπα, που σου έδωσα ένα link στο shoutbox. Η θεματολογία του και το έργο του εστιάζει στην αγροτική ζωή της Ελλάδας του '50, είναι ουσιαστικά αυτοδίδακτος και ιδιαίτερης αξίας του είναι το λεύκωμα από το οδοιπορικό του στο Άγιο Όρος. Το εξώφυλλό του είναι συγκλονιστικό, αλλά δυστυχώς δε μπορώ να βρω καλή φωτογραφία του πέρα από αυτή.

[Evans]

Αρχικά ας αναφέρουμε το όνομα, Στράτος Καλαφάτης, ένας από τους πλέον πιο αναγνωρισμένους Έλληνες φωτογράφους. Έτυχε να παρακολουθήσω και μία διάλεξή του και προσωπικά μου άρεσε πάρα πολύ το έργο του και το στυλ του. Μεσαίο φορμά, τετράγωνο κάδρο, ο ορίζοντας πολύ χαμηλά και πορτραίτα με υποεκθεμένο το φόντο και φωτισμός των προσώπων με φλας. Η όλη αίσθηση που μου αφήνουν οι φωτογραφίες του είναι μοναδική, κάτι ανοίκειο, εξωπραγματικό και τέλειες συνθέσεις. Φυσικά μου αρέσει πάρα πολύ και το editing που έχει κάνει. Με την καμμία δεν μπορείς να πεις ότι τραβάει τυχαία φωτογραφίες, χωρίς να δίνει βαρύτητα στο κάδρο και στη σύνθεση, το κάθε άλλο, οι εικόνες του έχουν μία πολύ όμορφη συμμετρία. Ίσως να σου φαίνονται κάπως εμπορικές οι φωτογραφίες του (και είναι), ή ίσως απλά να μη σου αρέσουν, όλα στο γούστο του καθενός είναι .

Πάντως, όπως έιπα και στο shoutbox, μην απορρίπτεις το φλας, πολλοί φωτογράφοι το χρησιμοποιούσαν και το χρησιμοποιούν. Σου ανέφερα την Arbus (ψάξε για έργο της αν έχεις όρεξη, δες και την ταινία Fur - αν δεν κάνω λάθος - με Nicole Kidman), μία από τις σημαντικότερες φιγούρες στο χώρο, το έργο της οποίας επηρεασε πάρα πολύ τη φωτογραφία.

Για το θέμα της φυσικής φωτογραφίας και της στημένης χωράει τεράστια κουβέντα, πίστεψε με. Κάτι που γενικά λέγεται για τη φωτογραφία - και αποτελεί θέμα φιλοσοφικής μελέτης από τότε που ιδρύθηκε το μέσο - είναι κατά πόσο η φωτογραφία λέει την αλήθεια ή ψεύδεται. Γενικά ισχύει ότι σχεδόν όλες οι φωτογραφίες είναι στημένες ή δέχθηκαν κάποια ελάχιστη έω ολοκληρωτική επεξεργασία, είτε στο τράβηγμά τους, είτε στο σκοτεινό θάλαμο/ photoshop. Μάλλον βέβαια εννοείς ως "φυσική" φωτογραφία αυτήν που εντάσσεται στα πλαίσια του ντοκουμέντου, της καταγραφής του πραγματικού κόσμου όπως είναι.

Το link για τον Τάκη Τλούπα δεν το είδα ακόμα, όταν μου το έδωσες ήμουν στη δουλειά και δεν πρόλαβα. Το έχω στο μυαλό μου όμως και θα το κοιτάξω αύριο κι όλας . Thanks που είδες και αυτό που σου έδωσα, κανένας δεν το κάνει και ήταν έκπληξη που πήρα τόσο άμεσα απάντηση .

[Titus]

Όποτε μπορείς έλεγξε το λινκ που σου έδωσα, αξίζει τον κόπο. Πήγαινε επίσης σε κάποιο βιβλιοπωλείο με λευκώματα (πχ Ελευθερουδάκης ή Παπασωτηρίου) και δες δουλειά του.

Για τον Καλαφάτη μίλησα σαν μη ειδήμων. Μπορεί τεχνικά (όπου δεν έχω γνώση και δε μπορώ να μιλήσω) να είναι ριξηκέλευθος, μπορεί επίσης οι συγκεκριμένες φωτογραφίες που είδα να τον αδικούν, αλλά ειλικρινά δεν είδα ούτε κάποια πρωτοτυπία στο θέμα (το αντίθετο μάλιστα) ούτε στη σύνθεση. Μου έδωσαν την εικόνα του..."λάθους", πως κάτι είχε στο μυαλό του αλλά δεν το πέτυχε. Κάτι τέτοιο μου φάνηκε ιδιαίτερα έντονα στο πρώτο άλμπουμ από το λινκ που έδωσες (αν μπορείς ξαναβάλτο) αν και πιο μετά έγινε κάπως καλύτερος.

Για να είμαι πιο ξεκάθαρος, με τον όρο "φυσικότητα" εννοώ μια φωτογραφία που δε σου δίνει την αίσθηση του στημένου, ακόμα και αν είναι. Ιδεολογικά αν θες είμαι κατά του τεχνικού ρετουσαρίσματος με υπολογιστή, αλλά το αντεπιχείρημα πως η εμφάνιση του αρνητικού και οι διαφορετικές ρυθμίσεις στη μηχανή είναι μέρος της τεχνικής επεξεργασίας (οπότε η πρωτογενής εικόνα ποτέ δεν είναι η "αληθινή") ομολογουμένως δε μπορώ να το αντικρούσω. Οι πιο αγνές φωτογραφίες είναι αυτές της άγριας φύσης, φωτορεπορτάζ ή ανταποκρίσεων, ακριβώς επειδή απεικονίζουν μια μοναδική στιγμή (ντοκουμέντο όπως πολύ σωστά λες). Δέχομαι και υποκλίνομαι στις σκηνοθετημένες λήψεις όταν γίνονται για κάποιο συγκεκριμένο λόγο και κυρίως όταν δικαιώνουν το στησιμο (πολλά θέματα εξάλλου είναι σχεδόν αδύνατο να αναπαραχθούν και να αποτυπωθούν φωτογραφικά με άλλο τρόπο, αν δούμε τη λήψη ως σπουδή σε ένα συγκεκριμένο θέμα). Αυτό βέβαια το μελετάς κατά περίπτωση - σε ορισμένες περιπτώσεις (κάποιες δουλειές της Λίμποβιτς και μερικές πασίγνωστες φωτογραφίες του Χέλμουτ Νιούτον μου έρχονται στο νου) η ψυχρότητα της σκηνοθεσίας είναι και το ζητούμενο. Είναι όμως αυτό το πραγματικό επίκεντρο της φωτογραφίας, η στουντιακή αναπαραγωγή ενός θέματος? Όσο κι αν είναι αναπόφευκτο, από κάποιο σημείο και μετά οι ανθρώπινες φιγούρες ταυτίζονται με φρούτα σε καλάθι και δε διαφέρουν σε κάτι από νεκρή φύση - ή φωτογραφίες για editorial μόδας.

[Evans]

Πιστεύω ότι ο όρος "αγνές" είναι λίγο λάθος. Οι φωτογραφίες ντοκουμέντου προσπαθούν να αποτυπώσουν την πραγματικότητα ως έχει, να αποδείξουν ίσως κάτι. Αυτό δεν τις κάνει όμως "σωστότερες" φωτογραφίες. Ίσως εννοείς κάτι άλλο που δεν κατάλαβα βέβαια.

Όσον αφορά τις στημένες φωτογραφίες, θα παραθέσω ένα απόσπασμα ενός εισαγωγικού βιβλίου για τη φωτογραφία που διαβάζω αυτήν την περίοδο:

Το 1879, ο φιλάνθρωπος Δρ T.J. Barnardo κλήθηκε σε ακρόαση κατηγορούμενος για εξαπάτηση του κοινού. Οι δυσφημιστές του ισχυρίστηκαν, και ο Barnardo τελικά παραδέχτηκε, ότι είχε παραπλανήσει το κοινό χρησιμοποιώντας κάποιες "πριν και μετά" φωτογραφίες των ορφανών που είχε υπό τη φροντίδα του. Είχε δημιουργήσει μία σειρά από κάρτες που ισχυρίστηε ότι αποκαλυπταν τη μεταμορφωτική δύναμη του προγράμματος του: μία κάρτα έδειχνε βρώμικα, ρακένδυτα παιδιά να περιφέρονται σε ένα παρακμιακό αστικό τοπίο΄μία δεύτερη κάρτα παρουσίαζε ένα από τα αυτά τα παιδιά, καθαρό και καλοντυμένο, να καταπιάνεται με κάτι χρήσιμο. Ο Δρ Barnardo χρησιμοποίησε παιδιά-μοντέλα για αυτές τις κάρτες, και ένα από αυτά, η Katie smith, απεικονίζεται σε αρκετές από αυτές ποζάροντας σαν σκουπιδιάρης ή σαν πωλητής σπίρτων. Στην ακρόαση, ο barnardo συμφώνησε ότι η Katie δεν είχε πουλήσει ποτέ σπίρτα, αλλά επισήμανε ότι ήταν ένα παιδί του δρόμου που θα μπορούσε κάλλιστα να έχει καταλήξει να ζητιανεύει και ότι, εν πάση περιπτώσει, αντιπροσώπευε πραγματικά την εμφάνιση και την κατάσταση ενός κοριτσιού που πουλάει σπίρτα. επιπλέον, η Katie θα μπορούσε εύκολα να έχει μπλέξει με εκείνον τον τρόπο ζωής αν δεν είχε σωθεί από τη φιλανθρωπία του.

Προφανώς δεν είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς εξελίχθηκε η φωτογραφία ντοκουμένου τον 20ο αιώνα, ούτε του ρόλου που έχει σήμερα, είναι όμως από τις πρώτες ενδείξεις χρήσης της φωτογραφίας για την παρουσίαση μίας υπαρκτής κατάστασης, έστω και αν για την παρουσίαση αυτή χρησιμοποιήθηκαν σκηνοθετικές τεχνικές. Από το ίδιο βιβλίο:

Το 1936, ο αμερικανός φωτογράφος Arthur Rothstein φωτογράφισε το κρανίο ενός ταύρου, ξεθωριασμένο από τον ήλιο και αφημένο στο έδαφος. Ήταν απλώς μία νεκρή φύση, αλλά μία νεκρή φύση που προοριζόταν σαφώς να λειτουργήσει ως παράδειγμα της σύγχρονης κρίσης στη γεωργία. O Rothstein τράβηξε δύο φωτογραφίες αυτού του αντικειμένου, η διασημότερη από τις οποίες το παρουσιάζει να ακουμπά σε μία ραγισμένη, ψημένη, άνυδρη γη. Η δεύτερη, όμως, το παρουσιάζει στο λιγότερο συμβολικά φορτισμένο έδαφος ενός τμήματος χλίης. Ο φωτογράφος παραδέχτηκε ότι είχε μετακινήσει το κρανίο μερικά μέτρα, προκειμένου να πετυ΄χει ένα πιο δραματικό εικονογραφικό εφέ. Όταν η παρουσία αυτών των δύο - μάλλον διαφορετικών - εικόνων αποκαλύφθηκε, υπήρξε κατακραυγή από ορισμένους ρεπουμπλικάνους πολιτικούς, οι οποίοι ισχυρίστηκαν ότι το κοινό είχε το δικαίωμα να βλέπει φωτογραφίες που ήταν αντικειμενικά αληθινές, και όχι εικόνες που είχαν υποστεί επεξεργασία προκειμένου να γίνει ένα ρητορικό σχόλιο. Δύο ήταν τα είδη αλήθειας που κρινόταν΄διότι, ενώ οι δεξιοί πολιτικοί απαιτούσαν μία αλήθεια σε επίπεδο καταδήλωσης, ο φωτογράφος, όπως ο Δρ Barnardo, στήριζε τον ισχυρισμό του σε μία μεγαλύτερη αλήθεια σε επίπεδο συνδήλωσης. Ωστόσο, ο rothstein κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια για να επιστήσει την προσοχή στο πόσο μικρή ήταν η επέμβασή του στην "πραγματική" κατάσταση των πραγμάτων, και σίγουρα θα είχε προσυπογράψει την άποψη ότι μόνο μία σχετικά αδιαμεσολάβητη αναπαράσταση των πραγμάτων θα μπορούσε να εγγυηθεί το αυθεντικό.

Να σημειώσω εδώ ότι ο Rothstein ήταν φωτογράφος του Farm Security Administration (FSA).

Εδώ λοιπόν τίθεται το θέμα του ποια είναι η αλήθεια που αντιπροσωπεύει η φωτογραφία - αν αντιπροσωπεύει κάποια - και πότε αυτή όντως ισχύει. Οι δύο παραπάνω περιπτώσεις παρουσιάζουν μία αλήθεια, έστω και αν αυτή φαίνεται μέσω δύο στημένων φωτογραφιών.

Επίσης, κάτι που είναι απαραίτητο για την ανάγνωση μίας φωτογραφίας είναι το πλαίσιο αναφοράς στο οποίο αυτή υπάγεται. Σε διαφορετικά πλαίσια αναφορές οι ίδιες φωτογραφίες μπορεί να αποκτήσουν τελείως διαφορετικό νόημα, ακριβώς επειδή το περιεχόμενό τους αντιπροσωπεύει μία πολύ γενική κατάσταση, ελεύθερη σε πολλές ερμηνείες. Παραθέτω μία φωτογραφία της Dorothea Lange, τη Migrant Mother, που τράβηξε όσο δούλευε στο FSA:



Γνωρίζοντας το πλαίσιο αναφοράς, μπορούμε να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα για τις συνθήκες που επικρατούσαν, για το πώς ήταν οι εργάτες, για τη φτώχεια και ίσως τη δυστυχία. Αν κρίνουμε την ίδια φωτογραφία χωρίς να έχουμε στο μυαλό μας το πλαίσιο στο οποίο δημιουργήθηκε, μπορούμε να βγάλουμε πολύ γενικότερα συμπεράσματα, σίγουρα άσχετα με αυτά στα οποία στόχευε. Ποια είναι η αλήθεια λοιπόν στην παραπάνω φωτογραφία, η οποία αποτυπώνει μία κατάσταση όπως ακριβώς υπήρξε;

[Somari]

Καταρχάς δεν είναι τόσο ταιριαστό το θέμα με το παρακάτω, απλά είναι ότι κοντινότερο ωστε να το ποστάρω.

Έψαχνα κλιπάκια από αγαπημένα μου μέρη, ένα εξ αυτών ο Μόλυβος Λέσβου. Έπεσα στο παρακάτω, έχει πάρα πολύ προσεγμένα κάδρα και γωνίες λήψης ως προς το φως,και μου άρεσε πάρα πολύ.

supertrunksz
4 days ago

Wow great photography...have you studied direction of photography?



4tnine
1 day ago

I studied still photography as part of a 3 year course in graphic design but that was a lifetime ago; never studied any form of film making though. I find the best form of film study is to simply watch great films and documentaries - all the techniques are there, you just have to open your eyes. I just wish I was half as good as those cameramen/women.

[Evans]

Παραθέτω ένα link για το ψηφιακό αρχείο της ΕΡΤ, όπου θα βρείτε τα επεισόδια μίας εκπομπής όπου μιλάει ο Πλάτωνας Ριβέλλης (φωτογράφος και συγγραφέας, έγραψε πάρα πολλά βιβλία για τη φωτογραφία και θεωρείται από τους κορυφαίους "δασκάλους") για τη φωτογραφία και την ιστορία της, με ταυτόχρονη παρουσίαση έργων μεγάλων φωτογράφων. Θα αρχίσω να το βλέπω άμεσα, ίσως και από σήμερα.

http://www.ert-archives.gr/V3/public/d--index-archive-tv-movies.aspx

Πιστεύω ότι αξίζει να το δει όποιος ενδιαφέρεται για το μέσο. Έχω κι ένα βιβλίο του Ριβέλλη, το οποίο δε διάβασα ακόμα (πέραν δύο-τριών δοκιμίων) και σίγουρα μου άρεσε πολύ το ύφος και ο λόγος του.

Εdit: Ήμαρτον δεν κρατάει το search, βάλτε στην αναζήτηση Πλάτων Ριβέλλης και θα σας τα βγάλει.

[丹野]

Μια φωτογραφία που επιτέλους κατάφερα και τη βρήκα! Είναι από ένα διαγωνισμό της Shell για φωτογραφίες άγριας φύσης, και είχα φάει τον τόπο να τη βρω σε αξιοπρεπές μέγεθος!

Φανταστείτε να ήταν ο Geralt της Rivia o Ασπρόλυκος αυτός. :xp:

Πάντως γαμάτη φωτογραφία !

[Evans]

Στο παρακάτω site ανεβαίνουν φωτογραφίες για κάθε μέρα του μήνα. Ανέβηκε και μία δικιά μου για τις 15 Οκτωβρίου:

http://www.365filoi.gr/site/index.php

Όποιος θέλει ας την ψηφίσει .

[Evans]

dp

Titus πάνω σε αυτό που συζητούσαμε νωρίτερα παραθέτω μία φράση του Walker Evans που μόλις ανακάλυψα:

"Ντοκουμέντο δεν υπάρχει, υπάρχει ύφος ντοκουμενταρίστικο"

Όπως προείπα, η φωτογραφία δε θεωρείται ότι λέει την αλήθεια παρά μόνο ότι βασίζεται στον πραγματικό κόσμο, χωρίς όμως αυτό που αποτυπώνεται να είναι, εν τέλει, μία εικόνα του κόσμου αυτό. Το φωτογραφικό παράγωγο, η εικόνα, είναι μία αυθύπαρκτη οντότηα, που ναι μεν συνδέεται ελαφρά με το φωτογραφιζόμενο αντικείμενο, δεν είναι όμως αυτό.

Όχι ότι προσθέτω κάπως στη συζήτηση που έγινε παραπάνω, απλώς θέτω - ίσως - μία νέα διάσταση .

[_Lloyd]

Πολύ σωστό αυτό που λέει ο Evans (και ο γνωστός φωτογράφος και ο δικός μας). Άποψή μου είναι, ότι όλες οι φωτογραφίες είναι στημένες με την έννοια του ότι υπάρχει πάντοτε η επιλογή του κάδρου, η επιλογή του τί ο φωτογράφος θα δείξει (και παράλληλα τι θα αποκρύψει) στον θεατή. Πάνω σε αυτό το θέμα επίσης, υπάρχει και το σκεπτικό ότι μια φωτογραφία στην οποία ο ίδιος ο φωτογράφος έχει τοποθετήσει o ίδιος τα " αντικείμενα" (όπως ανθρώπους ) στο κάδρο του είναι ακόμη πιο εντυπωσιακή. Παράδειγμα ο Philip-Lorca diCorcia που για μένα είναι απίστευτος.

Μιας που αναφέρθηκε ο Ριβέλλης, να μεταφέρω το εξής:

"Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010 από τις 11:00 ως τις 14:00 και από τις 17:00 ως τις 20:00 Προσοχή: Οι αιτήσεις συμμετοχής θα γίνονται δεκτές μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου Στα πλαίσια του Φεστιβάλ Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης «Contrast / Αντίθεση» θα πραγματοποιηθεί εξάωρο σεμινάριο καλλιτεχνικής φωτογραφίας από τον Πλάτωνα Ριβέλλη την Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010. Το σεμινάριο θα λειτουργήσει με ελεύθερο και προχωρημένο τρόπο, με αφορμή τις φωτογραφίες των ίδιων των συμμετεχόντων, βασιζόμενο σε σχολιασμό τους και σε παρατηρήσεις γενικότερου καλλιτεχνικού ενδιαφέροντος. Χρήσιμο θα ήταν οι συμμετέχοντες να καταθέσουν portfolios, πάνω στα οποία θα γίνουν τα σχόλια. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να παρακολουθήσουν το σεμινάριο και άλλοι πολλοί χωρίς να προσκομίσουν φωτογραφίες. Λόγω της μικρής συνολικής διάρκειας υπάρχει περίπτωση να μην σχολιαστούν όλες οι φωτογραφίες που κατατέθηκαν. Γι’ αυτό θα κρατηθεί σειρά προτεραιότητας, σύμφωνα με την ημερομηνία κατάθεσης των φωτογραφιών.

Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει: 1. Να καταθέσουν (με αναγραφή του ονόματός τους) το ποσό των 100 € στον λογαριασμό
της Εθνικής Τράπεζας: 219/746737-05
2. Να συμπληρώσουν την φόρμα συμμετοχής και να την στείλουν μαζί με αντίγραφο της
απόδειξης της τράπεζας με email ή ταχυδρομικά:
email: fotoporoi@gmail.com
ταχυδρομικά: Τάσος Σχίζας, Τ.Θ. 1614, Τ.Κ. 54006, Θεσσαλονίκη
3. Προαιρετικά, όσοι επιθυμούν να σχολιαστούν οι φωτογραφίες τους, μπορούν να
αποστείλουν portfolios σε ψηφιακή μορφή σε CD στην διεύθυνση:
Τάσος Σχίζας, Τ.Θ. 1614, Τ.Κ. 54006, Θεσσαλονίκη"


Τώρα αν ισχύουν οι προθεσμίες αιτήσεων στην ανακοίνωση μάλλον τσάμπα το γράφω, όμως υπάρχει μια πιθανότητα η συμμετοχή να είναι μικρή και άρα να μην έχουν τόσο πρόβλημα με εκπρόθεσμες αιτήσεις (Δικιά μου εικασία όμως - να μη σας παίρνω στο λαιμό μου). Όσοι δεν έχουν πρόβλημα με το υπερόγκο χρηματικό ποσό και ασχολούνται, πιστεύω ότι θα είναι ενδιαφέρον.

[Evans]

Ισχύουν οι προθεσμίες, το είχα δει τέλη Οκτωβρίου και σκέφτηκα να δηλώσω συμμετοχή, αλλά 100€ για (ουσιαστικά) portfolio reviews δε θα έδινα, πόσο μάλιστα όταν δε θα έβλεπαν τις δικές μου φωτογραφίες μια που θα ήμουν από τους τελευταίους . Μία φορά έδωσα 75€ για reviews στα πλαίσια της PhotoBiennale, δε θα το ξανάκανα αν δεν είχα ένα ολοκληρωμένο έργο. Στην Biennale πάντως πήγα χύμα στο κύμα και, παρόλο που σαν εμπειρία άξιζε, δεν μπορώ να πω ότι αποκόμισα κάτι (και είναι λογικό, όταν δεν έχεις πολλή δουλειά να δείξεις, οι κριτικές και συμβουλές που θα δεχτείς θα είναι ανάλογες).

Ο Ριβέλλης είναι (από ότι λένε) ίσως ο καλύτερος δάσκαλος φωτογραφίας στην Ελλάδα, γνώρισα άτομα που παρακολούθησαν το 10ήμερο σεμινάριο που κάνει στο σπίτι του στη Σύρο τα καλοκαίρια και ήταν πέρα για πέρα ενθουσιασμένοι. 750€ βέβαια για 10 μέρες χωρίς φυσικά να έχεις εξασφαλισμένη κατοικία δίνουν πολλοί λίγοι και, παρόλο που θα ήθελα πάρα πολύ να συμμετάσχω, δε νομίζω να το κάνω.

Αυτό το φεστιβάλ πάντως είναι αρκετά μεγάλο και είναι η πρώτη χρονιά που θα το παρακολουθήσω. Έχω ήδη σημειώσει κάποιες εκθέσεις που θέλω να πάω. Ήθελα να πάω και στη φωτογραφική ομάδα που το διοργανώνει, αλλά είναι πάρα πολύ μακριά από το σπίτι μου και δε με βολεύει με τίποτα . Ευτυχώς υπάρχουν και εναλλακτικές στο κέντρο.

Πάντως Lloyd συμφωνώ απόλυτα με αυτό που λες, η φωτογραφία από τη δημιουργία της μέχρι την εκτύπωση της είναι διαδικασία επέμβασης και αποκοπής, οπότε πρακτικά σε όλες τις λήψεις υπάρχει η έννοια του στησίματος - σκηνοθεσίας.

[Ryu_gr]

Megaman art σε τοίχο! Αντικατέστησαν τα pixels με μικρα πλακάκια. Φοβερή έμπνευση! Crpl δίπλα από τα καλά καθούμενα είναι!

[Ramparter]

Το λιμανι της Πυλου, τη φωτογραφια την ανεβασε ενας φιλος μου στο facebook κι ειπα να τη μοιραστω εδω γιατι τα σπαει.