Tweet
Έτσι μωρή αρρώστεια Burai, έτσι!
Εγώ αυτό τον καιρό κόλλησα με κάτι πολύ πρόσφατο και καινούριο, ουου ναι, μέσα στην πρωτοπορία.
Δε μου αρέσει ο Dickinson, ΔΕ μου αρέσουν οι Maiden, αλλά για κάποιο λόγο και αυτό και το The Chemical Wedding μου αρέσουν πάρα πολύ. Από το Accident of Birth ειδικά δεν πετάς τίποτα.
Τώρα, άκουσα το καινούριο των Arctic Monkeys και με απογοήτευσε. Το προηγούμενο (4ο) ήταν απλά κακό, βαρετό, ανέμπνευστο και εν πάσει περιπτώσει δεν. Το ΑΜ (5ο) είναι απλά καλύτερο από το 4, αλλά η μπάντα έχει γίνει τελείως αμερικανιά. Όλα τα τραγούδια είναι για αγαπούλες και συναισθηματάκια, για να πιάσουμε το αμερικάνικο κοινό, απλές πλην πιασάρικες μελωδίες, 2 - 3 ευχάριστα κομμάτια (Do I wanna know, R U Mine, Arabella που είναι και το πιο εμπνευσμένο του δίσκου) που δε σου μένουν ιδιαίτερα και αυτό είναι. Πάνε κι αυτοί, κάηκαν.
Τώρα κάνω περάσματα από Down, Sepultura και διάφορες άλλες ψυχασθένειες, ενώ σε όσους αρέσει το progressive τσεκάρετε τους Haken.
Εγώ αυτό τον καιρό κόλλησα με κάτι πολύ πρόσφατο και καινούριο, ουου ναι, μέσα στην πρωτοπορία.
Δε μου αρέσει ο Dickinson, ΔΕ μου αρέσουν οι Maiden, αλλά για κάποιο λόγο και αυτό και το The Chemical Wedding μου αρέσουν πάρα πολύ. Από το Accident of Birth ειδικά δεν πετάς τίποτα.
Τώρα, άκουσα το καινούριο των Arctic Monkeys και με απογοήτευσε. Το προηγούμενο (4ο) ήταν απλά κακό, βαρετό, ανέμπνευστο και εν πάσει περιπτώσει δεν. Το ΑΜ (5ο) είναι απλά καλύτερο από το 4, αλλά η μπάντα έχει γίνει τελείως αμερικανιά. Όλα τα τραγούδια είναι για αγαπούλες και συναισθηματάκια, για να πιάσουμε το αμερικάνικο κοινό, απλές πλην πιασάρικες μελωδίες, 2 - 3 ευχάριστα κομμάτια (Do I wanna know, R U Mine, Arabella που είναι και το πιο εμπνευσμένο του δίσκου) που δε σου μένουν ιδιαίτερα και αυτό είναι. Πάνε κι αυτοί, κάηκαν.
Τώρα κάνω περάσματα από Down, Sepultura και διάφορες άλλες ψυχασθένειες, ενώ σε όσους αρέσει το progressive τσεκάρετε τους Haken.
Comment