The Witcher 3: Wild Hunt

[BigBOSS]

20 εκατομμύρια πωλήσεις εως τώρα και συνεχίζει

Τhe Witcher 3 Has Now Sold More Than 20 Million Copies

https://twistedvoxel.com/the-witcher-3-sold-20-million/

[Ramparter]

Επιασα κι εγω τον τιτλο για τριτη φορα και μαλλον αυτη ειναι κι η τυχερη, επιτελους αρχισε να με ενδιαφερει. Ειμαι στο σημειο που μου ζητησαν να σκοτωσω ενα Γκριφιν - πολυ αρχη δλδ - αλλα εξερευνησα λιγο το μερος, εκανα μερικες μαχες, μ αρεσε οτι βρηκα απο μονος μου μια εγκαταλελειμμενη φαρμα κι οταν εξοντωσα τους εχθρους ηρθαν ξανα ανθρωποι να μεινουν. Εκανα κι ενα αλλο side quest με το φαντασμα μιας σκοτωμενης στο πηγαδι και πλεον ειμαι ετοιμος να στησω την ενεδρα στο γκριφιν.

[Ren_of_Heavens]

Αυτό συμβαίνει γιατί παίζεις την ανώτατη έκδοση ever αλλιώς θα σφυρούσες αδιάφορα.

 

σε portable ντε.

[Ramparter]

Σε Xbox το παιζω ;)

ΥΓ: Το save file ειναι απο το 2016, ειχα παιξει μια ωρα εισαγωγικα μεχρι που εφτασα στο πρωτο οικισμο και μιλησα με καποιους. Το ξαναπαιξα πριν λιγους μηνες οπου εφτασα σε ενα μερος σαν οχυρο / στρατωνα αλλα παλι δε με κρατησε. Και χτες συνεχισα απο εκει οπου μιλησα με τον βαθμοφορο του οχυρου ο οποιος και μου ζητησε να σκοτωσω το Γκριφιν για να μου πει που παει μια γυναικα που μαλλον ψαχνω.

Στο μεταξυ ειδα ποσο χρησιμο ειναι το mini map για να βρισκεις ευκολοτερα τα πτωματα και τα ingredients.

[Sinclair]

Τέλος το Hearts of Stone και το main game στο καπάκι. Το είχα αφήσει στο Isle of Mists πιστεύοντας πως θα είναι το point of no return για ένα χρονικό διάστημα που δεν είχα τον χρόνο που ήθελα για να ασχοληθώ. ΅Εν τέλει συνειδητοποίησα πόσο περιεχόμενο ακόμη είχε το main game( είμαι σίγουρος πως χαμογελάτε κάτω από τα μουστάκια σας όσοι ξέρετε τι ακολουθεί μετά το Isle of Mists) Νομίζω εξαιρετική ιστορία, χαλαρά ανώτερη του δεύτερου Witcher( που μου άρεσε πάρα πολύ)

To Hearts of Stone με έπιασε τελείως αδιάβαστο- το ξεκίνησα λίγο πριν την τελευταία αποστολή στο main game. Πολύ καλό challenge στο Death March, με έπιασε και αυτό απροετοίμαστο καθώς το ξεκίνησα στο recommended level πάνω κάτω και ήταν αρκετά challenging. Σίγουρα όχι κάτι το μη διαχειρίσιμο, αλλά ειδικά το πρώτο boss fight ήθελε μια πιο καθορισμένη στρατηγική και μια εκμάθηση των patterns. Πολύ γεμάτο DLC( αλλάξτε και το δεύτερο γράμμα αν θέλετε το ίδιο αποτέλεσμα βγαίνει ), από τις καλύτερες ιστορίες σε game γενικότερα όπως και αξιομνημόνευτοι χαρακτήρες.( επιμένω πάντως πως σε ώριμη γραφή και παρόμοιο mature storytelling το Vampyr είναι πολύ καλό αν και μικρότερου βεληνεκούς παραγωγή)

 

Φοβερές μάχες, ο Toad Prince, o Mage, o Caretaker ακόμη και η αξιομνημόνευτη και ατμοσφαιρική αναμέτρηση με τον Gaunter O' Dimm. Δεν ξέρω τι κάνατε εσείς με το τριαντάφυλλο, εγώ το πήρα προκειμένου να μην διαιωνίζεται η ύπαρξη αυτής της τραγικής φιγούρας της Iris η οποία θα θρηνούσε μέχρι το τέλος του κόσμου. Έχοντας βγάλει τον Imlerith με σχετική άνεση παίζοντας μόνο με evade και έχοντας αχρησιμοποίητα κάμποσα ability points, νόμιζα πως θα μπω στο DLC και θα τα θερίσω όλα- αχ και να ξερα xD

Αν ανακεφαλαίωνα θα έλεγα κι εγώ πως θα συνιστούσα αν το ξεκινήσει κανείς( γιατί είναι τεράστιο παιχνίδι) να παίξει με την ησυχία του, να εξερευνήσει τον κόσμο με την ησυχία του μακριά από ψυχαναγκασμούς του τύπου "πρέπει να τα κάνω όλα"... Εγώ απλώς έκανα ότι quest, markers εμφανιζόταν καθώς διέσχιζα το χάρτη( απενεργοποιώντας την υπερπληροφόρηση στο mini map από την πρώτη ώρα) Αν προσπαθήσει κανείς να κάνει τα πάντα το πιο πιθανό έιναι πως θα "καεί".
Όσον αφορά το side περιεχόμενο, secondary missions, treasure hunts, gwent και witcher contracts νομίζω έχει γίνει εξαιρετική δουλειά. Το τελείως αντίθετο από την πλειονότητα των αντιστοιχων του( πολύ καλού κατα τα άλλα) Xenoblade Chronicles 2, που ήταν ο ορισμός του εκνευριστικου και το ανευ ουσίας περιεχομένου.( fetch quests και ξανά μανά...)

Το battle system είναι σαφώς καλύτερο του 2, ωστόσο παραμένει για μένα απλώς λειτουργικό. Επίσης μέχρι και τώρα, τόσες άπειρες ώρες μετά, με ενοχλεί αφάνταστα να μπαίνω στο menu να ψάχνω τι oil να χρησιμοποιήσω για κάθε εχθρό. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το mix τύπων εχθρών να είναι αρκετά σπάνιο για ευνόητους λόγους. Επίσης το Death March σαν δυσκολία είναι μονόδρομος, αν κάποιος θέλει να δει ό,τι έχει να προσφέρει ο τίτλος. Ειδικά τις πρώτες ώρες μέχρι να γίνεις σχετικά overpowered εκεί κοντά στο level 15-16 το συναίσθημα στις εκάστοτε αναμετρήσεις είναι πολύ ωραίο και απαιτεί και στρατηγική.

Ωστόσο το Witcher 3, ακόμη και με αυτό το battle system είναι τόσα άλλα πράγματα( προφανώς μιλάμε για τίτλο του 2015 με ό,τι συνεπάγεται αυτό για το traversal που ας πούμε η πλειονότητα των συγχρονων τίτλων το έχει ξεπεράσει) που εν τέλει το σύνολο είναι εξαιρετικό. Πάρα πολλές επιλογές, διαφορετικές εξελίξεις την ιστορία, όλες προσεγμένες( αν και σε ορισμένα side missions, contracts αν είσαι υποψιασμένος από το πνεύμα των βιβλίων ξέρεις πoια θα ήταν η προτιμητέα οδός που πρέπει να ακολουθήσεις ) World building, lore etc για σεμινάριο. Ναι υπάρχει πάρα πολύ περιεχόμενο, ναι πρέπει κανείς να διαβάσει πολύ( αν θελει φυσικά) το glossary, books etc αλλα όλα αυτά πέραν του ότι προσθέτουν στον κόσμο εμφανίζουν και μια συνέπεια καθώς το περιεχόμενο αυτων το βλέπεις να υλοποιείεται στο in game world.( και δεν μιλώ μόνο για τα quest related βιβλία) Επίσης αυτό με που έγραψε ο nooto σχετικά με το pacing σε τίτλο τέτοιας κλίμακας συμφωνώ απόλυτα- είναι εξαιρετικά υλοποιημένο.

Επίσης για να κλείσουμε όπως πρέπει, Yen for life

[nooto]

Μπραβο ρε συ χαιρομαι πολυ που το τελειωσες τελικα και σου αρεσε. Επισης χαρηκα πολυ που επαιξες και το Hearts of Stone, δεν ξερω με το που διαβασα το post σου θυμηθηκα λιγο την πλοκη και εβαλα να παιζει και απο το πρωι το soundtrack . Πραγματικα πολυ μαγικο κομματι του παιχνιδιου και ο Gaunter O' Dimm πολυ αγαπημενος χαρακτηρας και με καταπληκτικο theme. Το Blood and Wine ειναι καλυτερο απο πλευρας περιεχομενου (βασικα θα μπορουσε να ειναι αλλο παιχνιδι τελειως), αλλα το σεναριακο κομματι του Hearts of Stone δεν το αγγιζει τιποτα imo και ειναι για μενα ισως η καλυτερη στιγμη του παιχνιδιου. Στα υπολοιπα συμφωνω σε ολα, και παλι ωραιος που το ολοκληρωσες!

[Xeno]

Μιας και το να κραζουμε την CD Projekt ειναι κουλ και της μοδας, απλα να πω 2 λογια για το W3 που τελειωσα προ μηνων και δε μπηκα καν στον κοπο να γραψω κατι.
Περαν της πλακας σε γενικες γραμμες δε θελω να πω κατι για το ιδιο το universe και το story development γιατι δεν ασχοληθηκα σε βαθος με το παιχνιδι, ουτε ειχα παιξει τα witcher 1/2 και δεν ειχα διαβασει καν καποια περιληψη, αλλα ας δουμε για ενα λεπτο το θεμα του gameplay.

Θελω απλα να πω πως βρηκα τις μαχες τοσο κακες που δε θα αντεχα σε καμια περιπτωση να παιξω κατι τετοιο για 100+ ωρες οπως εκαναν οι περισσοτεροι. Δεν περιμενα μια εμπειρια τυπου Souls οπου δε μπορεις να χαλαρωσεις ουτε σε εναν τυχαιο εχθρο, αλλα αυτο ειναι στο αλλο ακρο (γνωμη μου προφανως). Ηταν τερμα basic, ρηχο, επαναλαμβανομενο και χωρις καποια σοβαρη προκληση. Κατα τ' αλλα με κουρασε το απειρο looting που θεωρω καταρα σε πολλα παιχνιδια, αλλα σε αυτο νομιζω πως κορυφωθηκε (ναι καποιος θα μου πει μην το κανεις αν δε σου αρεσει, αλλα προσωπικα το βρισκω φαουλ απο αποψης game design).

Το παιχνιδι κατα τ' αλλα παιζει σαν ενα generic open world game μιας και ακολουθει πιστα το modern open world game blueprint χωρις καποια πρωτοτυπια. Κατανοω πως σε θεματα ιστοριας, development, setting κτλ μπορει να ειναι φοβερο και καποια πραγματα μου εκαναν εντυπωση οπως η μουσικη, καποιοι χαρακτηρες και συγκεκριμενες πολεις, απλα πιστευω πως ειναι παιχνιδι με καποια σοβαρα θεματα και εν τελει προσωπικα δε μου αφησε κατι γιατι δε μπορεσα να χαρω αρκετα το gameplay του.

[hideo]

Σαν να διαβαζω τις εντυπωσεις μου για το W3.

Παντως για καποιο λογο πιστευω οτι το cp77 θα μου αρεσει.

[BigBOSS]

Παντως για καποιο λογο πιστευω οτι το cp77 θα μου αρεσει.

Παιχνιδάρα, άκου τoν BB που σου λέει.

[Deus]

Xeno σε ποιο επίπεδο δυσκολίας το έπαιξες; Στα δύο υψηλότερα οι εχθροί είναι δυνατοί και υπάρχει πολύ καλή πρόκληση από ότι θυμάμαι, σε κάθε μάχη, τουλάχιστον με τα πιο δυνατά τέρατα, έπρεπε να είσαι προετοιμασμένος αλλιώς έχανες σχετικά άνετα. Συμφωνώ βέβαια πως οι μηχανισμοί της μάχης δεν είναι και οι πιο στιβαροί, είτε χτυπάς αέρα είτε εχθρούς το ένα και το αυτό, αλλά τουλάχιστον είναι λειτουργικοί. Προφανώς δεν συγκρίνονται με τα μεγάλα φαβορί του χώρου (soulsborne, bayonetta, devil may cry) αλλά θυμάμαι ότι δεν κουράζουν τουλάχιστον. Από την άλλη συμφωνώ Α Π Ο Λ Υ Τ Ω Σ όσον αφορά το looting. Δ Ε Ν είναι καθόλου διασκεδαστικό το να πρέπει κάθε λίγο και λιγάκι να καθαρίζεις το inventory πετώντας τα άχρηστα αντικείμενα που μαζεύονται με το κιλό. Το λέω και το φωνάζω χρόνια, είναι 100000 φορές πιο διασκεδαστικό το να υπάρχουν 20 όπλα σε ολόκληρο το παιχνίδι και το καθένα να είναι μοναδικό με δικά του στατιστικά και ικανότητες παρά να υπάρχουν χιλιάδες, να τα αλλάζεις σαν τα πουκάμισα, να ξοδεύεις ώρες για να τα διαχειριστείς, να εκνευρίζεσαι και στο τέλος να μην θυμάσαι και το όνομα από κανένα.

Επίσης συμφωνώ, ο ανοικτός κόσμος του είναι αδιάφορος και απλά επιδίδεσαι σε κυνήγι εικονιδίων στο χάρτη.

Εκεί που το παιχνίδι ξεχωρίζει είναι τα quests και η βασική ιστορία. Είναι μεγάλη επιτυχία της CD Project το ότι κατάφεραν σε open world τίτλο να υπάρχει εξαιρετικό σενάριο και side quests που δεν είναι filler και έχουν νόημα και πολύ ωραία sub-plots. Το κερασάκι στην τούρτα μάλιστα είναι το ότι έχουν και διαφορετικές καταλήξεις αναλόγως του τι θα επιλέξεις. Για αυτό το θεωρώ ένα από τα πολύ καλά rpg που πήραμε τα τελευταία χρόνια. Το τονίζω όμως: Rpg ΟΧΙ open world video game. Rpg καθαρά γιατί το open world του το θεωρώ μέτριο όσο δεν πάει. Δεν υπάρχει τίποτα για να εξερευνήσεις και να βρεις, απλά ακολουθείς ένα quest marker για να φτάσεις στον στόχο σου, είτε ήταν open world είτε όχι στο συγκεκριμένο παιχνίδι δεν θα υπήρχε καμία απολύτως διαφορά, απλά περπατάς παραπάνω για να φτάσεις στον προορισμό σου.

[nooto]

Στο γενικο πλαισιο θα διαφωνησω και με τους δυο σας παροτι συμφωνω σε καποια απο τα επιμερους .

Οπως ειπε και ο Deus, το παιχνιδι εχει φτιαχτει για να παιζεται στο τελευταιο επιπεδο δυσκολιας. Επρεπε πιθανον να εχει επικοινωνηθει αυτο καλυτερα ή να εχουν αυτο σαν normal, ομως εκει ειναι που αρχιζεις να χρησιμοποιεις τις ολες δομες και οχι απλα να πατας το attack και να θεριζεις τα παντα. Με το δομες εννοω, οτι παιζεις μπαλα με τα potions, τα skills που εχεις αποκτησει, το να μαζευεις πληροφοριες για τον τερας που θα πολεμησεις, και γενικοτερα να αισθανθεις οτι εισαι witcher που υποθετω οτι ηταν και η intended αισθηση που θελει να σου δωσει το παιχνιδι. Ειναι το συστημα τελειο? Οχι σε καμια περιπτωση, αν παει να συγκριθει με τους τιτλους που λετε προφανως υπαρχει το χαος αναμεσα τους, αλλα και παλι νομιζω οτι ηθελαν να φτιαξουν ενα υβριδικο συστημα, οχι κατι που ειναι καθαρα action. Να σημειωσω οτι ακομα και ως τετοιο δεν ειναι τελειο, πολλες εταιρειες πουσπαθουν εδω και χρονια να βρουν ισορροπια αναμεσα στο action και στα strategic elements που εχει ενα "turn based" συστημα μαχης και οι μονοι που τα εχουν καταφερει και μαλιστα προσφατα ειναι η S-E με το FFVIIR κατα τη γνωμη μου. Δεδομενου του ποσα χρονια καναμε να φτασουμε εκει θεωρω λογικο το W3 να εχει τις αδυναμιες που εχει αν αναλογιστει φυσικα κανεις και την εποχη που κυκλοφορησε. Σε καθε περιπτωση παροτι και εγω θα ελεγα οτι ναι το battle system εχει θεματα-δεν ειναι κατι αξιομνημονευτο, δεν πιστευω οτι τραβαει πισω το παιχνιδι ή οτι λογω αυτου δεν μπορεις να το παιξεις 100 ωρες κλπ. Τελος να σημειωσω οτι υπαρχει τρομακτικη βελτιωση σε σχεση με τους προηγουμενους τιτλους.

Επισης παροτι συμφωνω οτι το παιχνιδι ειναι rpg ανοιχτου κοσμου και οχι ανοιτου κοσμου σκετο, δεν θεωρω οτι ο κοσμος του ειναι αδιαφορος ή οτι δεν εχει τιποτα να εξερευνησεις. Ειχα μιλησει στα posts μου περι brute force που κανει τον κοσμο απο τους πιο ενδιαφεροντες εκει εξω και αυτο εχει να κανει με το οτι καθε περιοχη που βλεπεις δεν ειναι σχεδιασμενη με generic τροπο αλλα βασιζεται στις αφηγησεις των βιβλιων, κατι που τους δινει χαρακτηρα και κανει την περιηγηση ενδιαφερουσα απο μονη της. Τα side quests, το lore και η αφηγηση ειναι αλληλενδετα με τον κοσμο του παιχνιδιου και αν δεν εξερευνησεις απλα δεν θα παρεις αυτες τις πληροφοριες και θα χασεις content το οποιο εχει εξαιρετικο ενδιαφερον και ειναι εξαιρετικης ποιοτητας. Για μενα αυτη ειναι εννοια της ουσιωδους εξερευνησης. Επιπλεον, τα quest markers μεγαλου μερους του υλικου που εχουν να κανουν με side quests, εξοπλισμους, lore κλπ ειναι προιον της εξερευνησης, οχι το αντιστροφο. Φυσικα το HUD ειναι μεγαλο προβλημα του τιτλου καθως οντως οδηγει το παικτη στο να κοιταει το minimap και να κινειται γραμμικα στον χαρτη πηγαινοντας απο ερωτηματικο σε ερωτηματικο (ανοιγοντας στην πορεια με αυτον τον τροπο και αλλα ερωτηματικα), για αυτο ειχαμε πει τοτε οτι καλο ειναι οποιος ασχοληθει να το περιορισει (μεσω των επιλογων στο menu) στο ελαχιστο και να παιξει το παιχνιδι μονος του χωρις θορυβο. Φυσικα και αυτο ειναι λαθος του παιχνιδιου και θα επρεπε να επισης να εχει επικοινωνηθει καλυτερα.

Τελος παντων, κριμα που δεν σε κερδισε Xeno, για μενα ηταν απο τις δυνατοτερες εμπειριες στην προηγουμενη γενια για να πω την αληθεια, παρα τα οποια μηχανικα θεματα.

[BigBOSS]

Τελος παντων, κριμα που δεν σε κερδισε Xeno, για μενα ηταν απο τις δυνατοτερες εμπειριες στην προηγουμενη γενια για να πω την αληθεια, παρα τα οποια μηχανικα θεματα.

στεναχωρέθηκες;

Βλέπετε λοιπόν ποσο διαφορετικές αποψεις μπορει να έχουν δύο άτομα για το ίδιο παιχνιδι. Για αυτο οπως ειπα και σε Deus για το Cyberpunk 2077 η καλύτερη επιλογή είναι να παίξεις εσύ ο ίδιος το παιχνίδι.

[thunderjohn]

Emena apo tin alli mou fainetai logiko kai 8a sumfoniso me Xeno s'auto. To paixnidi einai bloated. Kai fusika de sugkrinetai me pio realistika open world games opws to Shenmue 3.

[Ramparter]

[...]Κατα τ' αλλα με κουρασε το απειρο looting που θεωρω καταρα σε πολλα παιχνιδια, αλλα σε αυτο νομιζω πως κορυφωθηκε (ναι καποιος θα μου πει μην το κανεις αν δε σου αρεσει, αλλα προσωπικα το βρισκω φαουλ απο αποψης game design).

Το παιχνιδι κατα τ' αλλα παιζει σαν ενα generic open world game μιας και ακολουθει πιστα το modern open world game blueprint χωρις καποια πρωτοτυπια. Κατανοω πως σε θεματα ιστοριας, development, setting κτλ μπορει να ειναι φοβερο και καποια πραγματα μου εκαναν εντυπωση οπως η μουσικη, καποιοι χαρακτηρες και συγκεκριμενες πολεις, απλα πιστευω πως ειναι παιχνιδι με καποια σοβαρα θεματα και εν τελει προσωπικα δε μου αφησε κατι γιατι δε μπορεσα να χαρω αρκετα το gameplay του.

Μη παιξεις ποτε μοντερνο Assassins

Προσωπικα εχω επιχειρησει τρεις φορες και το χω αφησει. Μαλλον θα το ξαναδοκιμασω οταν βγει το next gen update.

[Deus]

Νοοτο τα είπαμε και στο discord αλλά θα τα γράψω και εδώ, επιγραμματικά, για να κινείται λίγο και το topic.

Το Witcher 3 είναι ένα καταπληκτικό παιχνίδι αλλά το open world του δεν το θεωρώ ποιοτικό. Δεν έχει να ανακαλύψεις τίποτα, δεν υπάρχει καθόλου αλληλεπίδραση, όλες οι περιοχές αποκτούν νόημα μόλις σου αναθέσουν κάποια αποστολή ή διαβάσεις κάποια πινακίδα στην πόλη, τότε ενεργοποιούνται events και εμφανίζονται τα εικονίδια στο χάρτη για να πας και να σκοτώσεις ή να συλλέξεις ότι υπάρχει. Δεν έχει καμία σχέση με το Breath of the Wild στο οποίο έπρεπε να παρατηρήσεις το περιβάλλον και να ανακαλύψεις. Στο Witcher απλά διασχίζεις τις περιοχές, δεν τις παρατηρείς. Συμφωνώ μαζί σου πως συμβάλλει στο immersion πάντως και δέχομαι πως η απόδοση των περιοχών του βιβλίου είναι πάρα πολύ πιστή στα βιβλία πάντως.

Να ξεκαθαρίσω πάντως πως παρόλο που δεν μου αρέσει αυτού το είδος του open world το Witcher 3 είναι ένα από τα αγαπημένα μου παιχνίδια της γενιάς. Δεν χρειάζεται εξάλλου ένα παιχνίδι να τα κάνει όλα τέλεια για να είναι εξαιρετικό.

Βig Boss συμφωνώ, πρέπει να παίξεις ένα παιχνίδι για να είσαι σίγουρος το αν είναι για εσένα γιατί όπως είπες και εσύ οι γνώμες διαφέρουν. Η περίπτωση του Cyberpunk όμως είναι ξεχωριστή, άλλοι λένε πως είναι αριστούργημα και το επόμενο βήμα στα rpgs και άλλοι λένε πως, ακόμα και αν δεν έχουμε υπόψıν τα bugs και τα τεχνικά προβλήματα, είναι ένα απλώς καλό rpg και σε καμία περίπτωσση κάτι ξεχωριστό. Για να το πω αλλιώς, υπάρχει τεράστια διάσταση απόψεων, αυτό είναι που μου κάνει εντύπωση.