Final Fantasy Series

[Grimmtak]

Αυτό το topic δεν θα πεθάνει ποτέ.

Λοιπών σχετικά με το πρώτο FF μου την έσπασε σε κάποια σημεία γιατί έπρεπε να μυρίσω τα νύχια μου για το που να πάω. Ειδικά με την έκδοση του PSP που έχει περισσότερο υλικό πήγαινα πραγματικά όπου νανε.

Επίσης σχετικά πρόσφατα είχα τελειώσει και το 2. Από τα χειρότερα θα έλεγα, αλλά οκ δεν είχε άσχημη πλοκή. Το Gameplay του μου την έδωσε λίγο γιατί φεύγαν άλλα stats στο Θεό και τα defence stats έμεναν πίσω όπως και τα μαγικά.

[Ground_zero]

Λοιπών σχετικά με το πρώτο FF μου την έσπασε σε κάποια σημεία γιατί έπρεπε να μυρίσω τα νύχια μου για το που να πάω. Ειδικά με την έκδοση του PSP που έχει περισσότερο υλικό πήγαινα πραγματικά όπου νανε.

Etsi re! Old school.
Teleiws no clues gia to pou prepei na pas kai se poion pepei na milhseis

To FF2 kai to FF8 einai ta xeirotera FF apo plevras kakwn mhxanismwn.
Eixan kales idees, alla den ylopoihthikan swsta.
Apo plevras senariou to FF2 einai mia xara game, isws apo ta kalytera malista.
BTW AFTO htan to FF pou edwse proswpikothta stous xarakthres kai oxi to FF4

[Deus]

Έεεετσι έλειπε αυτό το τοπικ.

Το ff που βγήκε στο psp δεν μου άρεσε τόσο γιατί το αλλάξανε σε τέτοιο βαθμό που έγινε άλλο παιχνίδι σε σχέση με το πρωτότυπο.Καταρχάς ρίξανε πολύ την δυσκολία και εισάγανε mp σύστημα.Αυτές οι αλλαγές δεν μου άρεσαν και για αυτό προτιμώ το final fantasy origins που κυκλοφόρησε στο psx,αυτό θεωρώ ότι είναι υπόδειγμα remake ενώ ταυτόχρονα μένει πιστό και στο πνεύμα του πρωτότυπου.Το 2 από την άλλη δεν μου άρεσε και εμένα και μάλλον είναι το ff που μου αρέσει λιγότερο.

Το 4 είναι όντως πολύ σημαντικό παιχνίδι για την σειρά αλλά και για την βιομηχανία γενικότερα αλλά προτιμώ τα ff από το 5 και μετά.Το έχω τελειώσει πολλές φορές και το έχω χαρεί παρόλα αυτά.

Το 5 το λατρεύω,έχει απίστευτα εθιστικό σύστημα μάχης και είναι πολύ ανοιχτό ως προς το πως θα το παίξεις,το έχω τελειώσει άπειρες φορές με 10 τοις εκατό ολοκλήρωση.Nα πω εδώ επίσης πως όποιος γουστάρει το 5 καλό θα ήταν να δει το bravely default,είναι καταπλητικό και έχει παρόμοιο σύστημα μάχης με πολύ ωραίες καινοτομίες που το κάνει άξιο αγοράς.

Τα 6,7 δεν θα τα σχολιάσω,από τα καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών απλά.

Από το 8 δεν θυμάμαι τίποτα και θέλω να ρίξω replay.Θα το παίξω φυσιολογικά πάντως και όχι με μπροκενιες αλά ground zero.

Αγαπημένα ff γενικά πάντως είναι τα 5,6,7 και 12.Το τελευταίο πρέπει να του ρίξω replay οπωσδήποτε.

Το 13 compilation αν και αξιοπρεπές θεωρώ πως είναι αρκετά πίσω σε ποιότητα σε σχέση με τα παλιά.Το ligting returns θα το τιμήσω αλλά μόνο σε proce drop,δεν περίμενα ότι θα έρθει η στιγμή που δεν θα αγοραστεί main ff στο release.

[Ground_zero]

Exw ta idia agaphmena FF me Deus
Ta 12-7-6 kai 5 einai ta kalytera kai gia ta dika mou gousta.
Amesws meta ta 9-10-8-13 kai ta 4-3-1-2 me afth th seira.
11 kai 14 mou aresoun poly epishs, alla ws MMO games.

[Sinclair]

Το 9 το παίζω αυτή την περίοδο- replay μετά από 12 χρόνια- και πραγματικά θέλω να φάω το καπέλο μου... Δεν το θυμόμουν με τπτ τόσο φοβερό. Ο εθισμός και η πώρωση έχουν χτυπήσει κόκκινο. Τότε είχα ψιολοαπογοητευτεί από το art direction και την πιο χαριτωμένη/ παραμυθένια απεικόνιση των χαρακτήρων ωστόσο το game μου είχε αρέσει αρκετά και θυμάμαι πως έβλεπα και τον αδερφό όταν το έπαιζε και εκείνος για πρώτη φορά και ο οποίος είχε ψιλοξενερώσει( το πρώτο του FF ήταν το 8 και αναμενόμενα είναι και το αγαπημένο του)
Το 8 από την άλλη το είχα ξεκινήσει με απίστευτη ορμή όταν είχε κυκλοφορήσει- Β προς Γ λυκείου- και θυμάμαι να το τερματίζω ξενερωμένος τελείως... Ειδικά η πατέντα του 4ου cd να μην μπορείς να πας πουθενά με είχε τσαντίσει απίστευτα. Το έπαιζα φυσικά χωρίς οδηγό- πού και πού συμβουλευόμουν ένα λειψό guide του Gamepro- και είχα τρελαθεί σε replay που του είχα ρίξει όταν είδα πόσα πράγμα είχα χάσει- doom train anyone?? Το τέλος ήταν πραγματικά η πιο wtf στιγμή... Ακόμη δεν μπορώ να εξηγήσω σε κάποιον τρίτο το σενάριο του 8- ίσως ούτε καν στον εαυτό μου

Μιας και αναφέρθηκε το πρώτο FF, προσωπικά η έκδοση για το GBA ήταν αυτή που είχα παίξει και αποτελεί την αγαπημένη μου. Πιο συγκεκριμένα την είχα τελειώσει μέσα σε 3 μέρες αν θυμάμαι καλά κλείνοντας αρκετά μεγάλα sessions για τα δεδομένα μου. Δεν ξέρω τι και πώς, ίσως ήταν η κατάλληλη χρονική στιγμή αλλά αποτελεί από τους αγαπημένους μου τίτλους, αυτή η απλότητα με είχε κερδίσει. Θα ήθελα κάποια στιγμή να έβλεπα και την έκδοση για το psone που έχω ακούσει τόσα, αλλά δεν νομίζω να γίνει σε αυτή τη ζωή

[Napster]

Εμένα το αγαπημένο μου είναι το 6. Μετά το 12 και τρίτο το 9.

Στο 6 μου άρεσαν τα πάντα, απο χαρακτήρες (Locke my favourite character in FF series) και μουσική, μέχρι και story & OST.

Μετά πάει το 12 όπου μου φαινόταν παράξενο όταν διάβαζα σε διάφορα forums ότι το gameplay ήταν απαίσιο και γενικά ήταν απο τα χειρότερα FF, lolz δηλαδή. Πάρα πολύ καλό παιχνίδι με απίστευτα προχωρημένο gameplay και γραφικά. Είχε και μερικούς χαρακτήρες που μου άρεσαν αρκετά.

Το 7 ποτέ δεν μου άρεσε τόσο πολύ για κάποιο λόγο, dunno και ας ήταν απ' όσο θυμάμαι το πρώτο μου FF.

[Altair]

Final Fantasy 7; Τι είναι αυτό;Πολύ καλές βαθμολογίες από παντού,όλοι λένε τα καλύτερα,ας το δοκιμάσω.Ωραία γραφικά.Επιτίθεμαι.Επιτίθεται και ο αντίπαλος.Δεν μπορώ να τον αποφύγω;Τι βλακεία είναι αυτή;Άστο.
Final Fantasy 8:Για να δώσω μια ευκαιρία.Πάλι οι ίδιες βλακείες δεν μπορώ να αποφύγω τις επιθέσεις,αλλά έχει ωραία γραφικά και φαίνεται να έχει ωραία ιστορία.Παίζω κάνα 45λεπτο,οκ καλό είναι,άστο για άλλη ώρα.
Final Fantasy 9:Λένε είναι ότι πρέπει για άσχετους με τα rpg.Ας το δοκιμάσω.Πανέμορφο,ωραίοι χαρακτήρες,"medieval"setting,εύκολο,ευχάριστο...με τά από 40 ώρες περίπου,στο τρίτο σιντί,διαγράφω κατά λάθος τα save μου.Όλα...δεν το τελείωσα ποτέ,αλλά παραμένει το αγαπημένο μου και προσωπικό απωθημένο.
Από κει και πέρα από αυτά που έχω τελειώσει,η σειρά πάει κάπως έτσι. 4>3>13.

[Vaynard]

top tier: 12 , 6 , 7
high tier: 4 , 5 , 9 , 10
mid tier: 8, 1
low tier : 13 ,2

11,14 και spinoffs/συνεχειες εξαιρουνται


edit: επισης εχει δικαιο ο ground για το intended build in exploit στο 8 , οπως ακριβως μπορουσες και στο 9 να παρεις το exculibur 2 αν πηγαινες στο last dungeon μεσα σε 11 ωρες (αυτο βεβαια δεν στηριζοταν σε exploit)

[Sinclair]

Διακοπές Πάσχα 1998 ήμουν Γ γυμνασίου και μόλις είχα αγοράσει το Final Fantasy VII για το οποίο είχα διαβάσει τα μύρια όσα τους προηγούμενους μήνες σε όποιο gaming έντυπο κυκλοφορούσε τότε... "το μεγαλύτερο game που παίξατε ποτέ", "η καλύτερη περιπέτεια ever από την Squaresoft" Φυσικά μην έχοντας παίξει ποτέ jrpg δε γνώριζα καν τι σήμαιναν όλα αυτά, αλλά από την άλλη μετά από τόσο marketing και ειδικά τις διθυραμβικές κριτικές τα προηγούμενα Xmas( μόλις είχα αγοράσει το PlayStation και είχα επιλέξει το Soul Edge used) ΕΠΡΕΠΕ να το αποκτήσω. Ακόμη θυμάμαι πως είχα 20.000 δρχ και πως Παρασκευή που τελείωναν οι σχολικές υποχρεώσεις πήγαινα στο τοπικό κατάστημα( αθάνατο τότε Artanet )για να αγοράσω το game... Όταν άκουσα πως η τιμή του ήταν 21.000 μούδιασαν τα γόνατά μου αλλά οκ μιας και με ήξερε ο μαγαζάτορας-ξερόλας- κλέφτης etc μου το έδωσε "και τα υπόλοιπα όποτε μπορείς"( αθάνατη ελληνική επαρχία λέμε) Σε ερώτησή μου γιατί τόσο ακριβό η απάντηση ήταν επίσης αποστομωτική- "Μα είναι και τρία CDs"

Τέλος πάντων η ιεροτελεστία ξεκίνησε όταν επέστρεψα σπίτι και έβαλα το cd να τρέχει μέχρι που είδα στην 14άρα CRT να σκάει το παρακάτω intro

Από εκεί και περα κυριολεκτικά για ένα 14ήμερο των διακοπών έχασα κάθε έννοια του χρόνου αλλά και του χώρου. Ζούσα στη Midgar πλέον, ήθελα το κεφάλι του Sephiroth με κάθε κόστος, έπρεπε να εκδικηθώ το θάνατο της Aeris, οδήγησα από μηχανές και buggies μέχρι το Highwind, νίκησα τον Six Winged Angel και είδα το τέλος για το οποίο τσακωνόμουν επί μήνες με συμμαθητές για το αν η Aeris ανασταίνεται ή όχι- υποστήριζα πως όχι- ωστόσο όλοι μας πιστεύαμε πως σύντομα θα βλέπαμε με κάποιο τρόπο ένα sequel. Στη συνέχεια έπεσε στα χέρια μου ένας οδηγός και συνειδητοποίησα το πόσα πράγματα είχα χάσει- από την ανατροφή chocobos μέχρι τα emerald ruby weapons που θεωρούσα αήττητα. Οπότε replay το καλοκαίρι για να εμπεδώσουμε και να αποκτήσουμε το 100%- όπου είχα χάσει το materia Alexander!!!!

Το μόνο game που μου είχε δημιουργήσει παρόμοια συναισθήματα και μου άφησε τόσο έντονη την ανάμνησή του ήταν το Xenogears- καλοκαίρι B λυκείου μετά τις Α πανελλαδικές σε κόπια.

Ξέρω πως το Final Fantasy VII αποτελεί ίσως την κατάρα της σειράς, για πολλούς ένα υπερκτιμημένο game, μια χρυσή μετριότητα κτλ. Από την άλλη για εμένα αλλά και αρκετούς gamers- και από εδώ μέσα- αποτέλεσε το πρώτο σημείο επαφής με τη σειρά αλλά ίσως και μετα jrpgs, οπότε αναπόφευκτα θα αποτελεί την κορωνίδα της σειράς αν όχι με βάση αντικειμενικά κριτήρια, σίγουρα σε συναισθηματικό επίπεδο. Δε θα ξεχάσω ποτέ, τη στιγμή που τελειώνοντας τις αποστολές στη Midgar, περιμένοντας να δω την τελευταία μάχη, συνειδητοποίησα πως ήμουν ελεύθερος να εξερευνήσω ένα ολόκληρο κόσμο- για να μην αναφέρω το πρώτο encounter με το snake στο βάλτο, την προσπάθεια να βρω πώς πιάνουν τα chocobos...

Τις προσπάθειες για αναβίωση που έγιναν με Dirge of Cerberus, Crisis Core, Advent Children μάλλον θα τις χαρακτήριζα- έχοντας πλέον και μια πιο ολοκληρωμένη άποψη- σαν περισσότερο αναιμικές και μέτριες παρά ουσιαστικές. Το remake δε θα ήθελα να το δω αν και λογικά αποτελεί θέμα χρόνου...

Σόρι για το μέγεθος, απλώς ήθελα να παραθέσω κάποιες σκόρπιες σκέψεις για ένα game που λατρεύω, σοβαρά υποψήφιο για το #1 game που έχω παίξει ever.

[i Have no Equal]

Κανε switch το 8 με το 12 και είμαστε οκ.

[Xeno]

Για καποιο λογο δε βαριεμαι ευκολα να διαβαζω αυτες τις τελειως κλισε συζητησεις.

Το 9 που λες Sinclair ειναι πολυ ιδιαιτερο και κανει παρα πολλα πραγματα σωστα, αν δεν εκανε κοιλια καπου προς το τελος η πλοκη με τα σεναρια γυρω απο Gaia και Terra θα ηταν σχεδον αψεγαδιαστο. Ολο το medieval fantasy κομματι ειναι αψογο, οι χαρακτηρες ειναι φανταστικοι, οι ιστοριες αρκετων απο αυτων ειναι παρα πολυ καλες με αποκορυφωση αυτη του Vivi και φυσικα ειναι ενα ακομα FF με εξαιρετικο OST.

Οταν το χα πρωτοπαιξει μου αρεσε αλλα ως εκει, δεν ειχα δει κατι ξεχωριστο σε αυτο. Στη 2η αποπειρα πριν απο λιγα χρονια το ειδα σαν το πιο αντιπροσωπευτικο παιχνιδι της φιλοσοφιας της σειρας. Δε λεω πως ετσι ειναι αλλα ετσι το ειδα εγω τουλαχιστον.

Για τους ιδιους λογους περιπου ξεχωριζω και το 6, μου αρεσει το οτι δινει βαρος στο story πολλων χαρακτηρων και επειδη εχω και λοξα με τα OST ακομα και αν δεν ειναι το FF με το καλυτερο OST ειναι σιγουρα το FF με τα καλυτερα character themes (Terra, Celes, Shadow, Cyan - ολα τους ειναι τελεια και ακολουθουν και αρκετα απο τα υπολοιπα απο κοντα).

6, 9 λοιπον στην πρωτη γραμμη και μετα:
7
8
10
5
4

Τα αλλα τα θεωρω αδιαφορα, το 12 θα μεινει μια ζωη σε backlog status οπως παμε. Αν εβαζα το tactics ετσι για το γαμωτο θα κανε παρεα στα 6 και 9.

[Sinclair]

Οταν το χα πρωτοπαιξει μου αρεσε αλλα ως εκει, δεν ειχα δει κατι ξεχωριστο σε αυτο. Στη 2η αποπειρα πριν απο λιγα χρονια το ειδα σαν το πιο αντιπροσωπευτικο παιχνιδι της φιλοσοφιας της σειρας. Δε λεω πως ετσι ειναι αλλα ετσι το ειδα εγω τουλαχιστον.

Όσο έχω παίξει συμφωνώ απόλυτα. Όταν τελειώσω το playthrough- εν ευθέτω χρόνω- θα έχω πιο ολοκληρωμένη άποψη, αλλά προς το παρόν αυτό ακριβώς σκέφτομαι κι εγώ.

[Loggo]

Ναι, κι εμένα μ' αρέσει πάρα πολύ το IX.

Η αλήθεια είναι ότι κι εγώ είχα απογοητευτεί λίγο όταν το είχα πρωτοπαίξει (κυρίως γιατί περίμενα το επόμενο μεγάλο βήμα στη σειρά). Πάντα μου άρεσε αλλά, μετά το replay που έκανα χρόνια αργότερα -και έχοντας πλέον παίξει και τα FF των NES και SNES- ανέβηκε ακόμα περισσότερο στη συνείδησή μου.

Το παραμυθένιο στήσιμο είναι καταπληκτικό, το script απ' τα καλύτερα στη σειρά, το cast εύκολα το αγαπημένο μου στη μετά-VII εποχή, το OST εξαιρετικό, το art-direction ΕΠΟΣ και το tribute στα κλασσικά FF απλά το κερασάκι στη τούρτα.

Νομίζω ότι, μετά τα VI και VII, είναι το αγαπημένο μου Final Fantasy.


Για την ιστορία:

VI-VII
IX
V
IV
X
VIII

III
I
II

[straier]

Από εκεί και περα κυριολεκτικά για ένα 14ήμερο των διακοπών έχασα κάθε έννοια του χρόνου αλλά και του χώρου. Ζούσα στη Midgar πλέον

Έκανες 14 μέρες να βγεις από τη Midgar;

Εγώ για να είμαι ειλικρινής δε θυμάμαι πλέον ποιο FF έπαιξα και ποιο τελείωσα πρώτο. Νομίζω πρώτα έπαιξα το 5 αλλά είναι αυτό που ξαναέπαιξα και τελείωσα για πρώτη φορά πρόσφατα.
Τα FF από το 5 (ίσως και το 4) έως και το 12 τα έχω στο ίδιο επίπεδο. Καθένα έχει στοιχεία που το κάνουν να υπερτερεί και να υπολείπεται από τα υπόλοιπα αλλά όλα σαν σύνολο είναι υπέροχα. Το 6 για παράδειγμα σα σύστημα μάχης είναι πισωγύρισμα σε σχέση με το 5 και είναι ίσως το ευκολότερο FF.
To junction σύστημα προσωπικά μου άρεσε πάρα πολύ και είμαι από αυτούς που δεν έκαναν level up μόνο προς το τέλος αναγκάστηκα για να μπορέσω να τραβήξω κάποια ξόρκια από ένα τέρας που δεν έπιανε το level up και down. Βέβαια το catch είναι πως το Omega Weapon είναι lvl100 ούτως ή άλλως. Επειδή είμαι και πολύ ρομαντικός τύπος μου άρεσε και σαν πλοκή. Τέλος έχει την πιο όμορφη χαρακτήρα που υπάρχει σε FF.-

Το που λες Sinclair ειναι πολυ ιδιαιτερο και κανει παρα πολλα πραγματα σωστα, αν δεν εκανε κοιλια καπου προς το τελος η πλοκη με τα σεναρια γυρω απο Gaia και Terra θα ηταν σχεδον αψεγαδιαστο.

Εμένα μου άρεσε πάρα πολύ αυτό το σημείο. Η μουσική φοβερή και το βιντεάκι στο τέλος της Terra επικό.

οπως ακριβως μπορουσες και στο 9 να παρεις το exculibur 2 αν πηγαινες στο last dungeon μεσα σε 11 ωρες (αυτο βεβαια δεν στηριζοταν σε exploit)

Αυτό δεν το λες exploit με την καμία, είναι απίστευτα δυσκολότερο να πάρεις το Excalibur II όσο δυνατό και να είναι σαν όπλο (προσωπικά ούτε σκέφτηκα να το δοκιμάσω ποτέ). Άσε που η δύναμη του όπλου δεν έχει και φοβερή σημασία με τις fixed-damage abilities.

[Xeno]

Η μουσικη που λες Straier ειναι οντως φοβερη σε αυτο το σημειο, αλλα απο αποψης πλοκης μου τα χαλασε λιγο... δε νομιζω πως μια τετοια ανατροπη ταιριαζε στο κλιμα αυτου του FF. Βεβαια το final boss ηταν ακομα χειροτερο, οκ καποιος θα πει πως ειναι και αυτο ενα tribute to the past, αλλα το παιχνιδι θα ηταν καλυτερο χωρις αυτο.

Θυμαμαι παντως τις εποχες που παιζα το 8 για πρωτη φορα και η πλοκη δε με ειχε ενοχλησει καθολου... ωραιες ξενοιαστες εποχες. Το παιχνιδι μπαζει απο παντου, ευτυχως η τελευταια φορα που το παιξα ηταν το 2004 θυμαμαι (λιγο πριν τις πανελληνιες μιας και ανεφερε κατι παρομοιο και ο Sinclair) και για καποιο λογο εχω καλες αναμνησεις απο τοτε. Η πλακα ειναι πως μεχρι το 1ο cd αντε και λιγο παραπανω η πλοκη φαινεται τελεια, αλλα για καποιο λογο θελαν να το φορτωσουν το ολο θεμα πολυ περισσοτερο απ ο,τι επρεπε.

Το παω πολυ το παιχνιδι και παλι, μου αρεσουν απιστευτα οι πολεις, τα GFs, τα ιπταμενα Gardens, τα Gunblades ... ο,τι και να λεμε τουλαχιστον ειχαν μπολικη φαντασια εκεινη την περιοδο. Καπου στο 3ο cd το θεμα ξεφυγε για τα καλα βεβαια και στο 4ο οντως απορουσα κι εγω που στην ψυχρα πηγα στο point of no return...

To X παροτι δεν ειχε και καμια κακη πλοκη δε μου χει αφησει σχεδον τιποτα. Δε μου αρεσαν οι χαρακτηρες, θυμαμαι ελαχιστες πολεις και δε μου αρεσε και η απουσια world map. To OST ηταν σχετικα κακο για FF+Uematsu και το πιο ενδιαφερον χαρακτηριστικο του ηταν μαλλον το sphere grid.

Το 7 θα το σχολιασω αλλη φορα, ηταν για καιρο το αγαπημενο μου αλλα καπου ξεθωριασε στην πορεια.. ακομα δεν ειμαι σιγουρος γιατι, παιζει να ναι και προσωπικη αναποδια απ' οταν αρχισε το κακο με το milking της σειρας.. Σιγουρα βεβαια ειναι απο τα καλυτερα ff, δεν εχει καμια ουσιαστικη αδυναμια. Η πλοκη βεβαια δεν ξερω πως θα μου φαινοταν σημερα, σιγουρα δε θα μενα με το στομα ανοικτο οπως τοσα χρονια πριν, αλλα και παλι πρεπει να ναι μια χαρα, ιδιως το κομματι γυρω απο τη Shinra μου αρεσε παντα παρα πολυ (η ιστορια Jenova-Sephiroth-Zack-Cloud ειναι λιγο τραβηγμενη οσο να ναι).