Announcement

Collapse
No announcement yet.

Dark Souls 2

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • Πρώτα θα βγει Bloodborne,οπότε ξεκίνα με αυτό.Το Dark Souls 2 μην βιαστείς,40 ευρώ θα έχει νομίζω,και με 25 παίρνεις τα dlc,οπότε καλύτερα να περιμένεις να το παίξεις τότε,παρά να το πάρεις τώρα για οποιαδήποτε πλατφόρμα και μετά να πρέπει να πληρώσεις και τα dlc.
    Carpe diem

    Comment


    • Originally posted by Altair
      Πρώτα θα βγει Bloodborne,οπότε ξεκίνα με αυτό.Το Dark Souls 2 μην βιαστείς,40 ευρώ θα έχει νομίζω,και με 25 παίρνεις τα dlc,οπότε καλύτερα να περιμένεις να το παίξεις τότε,παρά να το πάρεις τώρα για οποιαδήποτε πλατφόρμα και μετά να πρέπει να πληρώσεις και τα dlc.
      Ο ihne μιλάει για την παλιά έκδοση του ds2.Και του λέει να το παίξει στα 60fps και δεν θα χάσει πολλά αν περιμένει την αναβαθμισμένη έκδοση..
      Nintendo I.D.: paixtis
      3ds friend code: 2664-2347-7128

      Comment


      • Ναι απλα ο Deus μιλησε για την PS4 εκδοση. Αν μιλαμε για consoles καλυτερα να περιμενει την SotS γιατι πιο φθηνα θα του βγει (τα dlc μονα τους κανουν 25 ευρω και θεωρω δεδομενο οτι θα τα παιξει) + το οπτικο update.

        Αν υπαρχει δυνατοτητα αγορας σε pc, συμφωνω με τον ihne.

        Comment


        • Παιδιά δυστυχώς δεν υπάρχει gaming pc πλέον... (Κάηκε η κάρτα γραφικών του λαπτοπ) Θέλω να αγοράσω την πλει4 έκδοση λόγω των καλύτερων γραφικών και των dlcs που θα περιέχονται. Λουκούμι για εμένα αυτή η έκδοση,ότι πρέπει για εμένα που δεν έχω παίξει το πρωτότυπο. Οπότε λέω να πιάσω πρώτα το bloodborne,ελπίζω να το πιάσουν και από άτομα για να ανταλλάξουμε εμπειρίες και να παίξουμε και κανένα coop.


          Tidy!

          Do not blame me.Blame yourself or God.
          In Matsuno we trust.

          Comment


          • Μονόδρομος η SoFS edition τοτε, εγω λογικα θα το πιασω day one το bloodborne.. Το κακο ειναι οτι βγαινουν σχεδον ταυτοχρονα για αυτο σου ελεγα να λιωσεις οσο μπορεις το 2 μεχρι το bloodborne..

            Comment


            • Αντιγράφω εδώ 2 ποστ που έκανα εδώ σχετικά με το dark souls 2, έτσι για να κινηθεί λίγο και το θέμα.

              Παρόλο που υποσχέθηκα στον ευατό μου ένα διάλλειμμα από τα soulsborne ξεκίνησα το dark souls 2.

              Σε γενικές γραμμές το θεωρώ ένα εξαιρετικό παιχνίδι και πολύ καλύτερο από τον σωρό των videogames που είναι διαθέσιμα. Αν το συγκρίνω όμως με τα υπόλοιπα της σειράς (εξαιρουμένου του dark souls 3 γιατί δεν το έχω αγγίξει και δεν μπορώ να εκφέρω άποψη) θα έλεγα πως είναι το χειρότερο από όλα, ή, για να το θέσω πιο επιεικώς, το λιγότερο καλό. Η μάχη παραμένει το ίδιο χορταστική, η εξερεύνηση και η χαρά της ανακάλυψης υπάρχει και εδώ παρόλο που το level design είναι αρκετά χειρότερο του προκατόχου του και η ποικιλία σε όπλα, πανοπλίες, items και spells καλά κρατεί. Αυτό που μου άρεσε πάρα πολύ και το θεωρώ ως ένα βήμα μπροστά σε σχέση με το πρώτο dark souls είναι το level up σύστημα: Πλέον τα στατιστικά είναι εννέα, είναι όλα χρήσιμα και το καθένα έχει συγκεκριμένη λειτουργία. Έτσι, το leveling είναι αρκετά πιο χορταστικό σαν διαδικασία. Ο χαρακτήρας που έφτιαξα εστιάζει στο dexterity το οποίο και ανέβασα μέχρι το 50. Έβαλα αρκετούς πόντους στα stamina, vitality και τώρα άρχισα να βάζω πόντους στο faith καθώς σκοπεύω να δοκιμάσω να παίξω και με miracles για πρώτη φορά. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι το πόσο εύκολο είναι να ανέβεις επίπεδα στο παιχνίδι. Είμαι στο σημείο που συναντάς τον Vendrick στο ndead crypt και έχω φτάσει 170 (!!!) χωρίς να έχω λιώσει στο grinding. Απλώς έπαιζα προσεκτικά χωρίς να προσπερνάω τίποτα.

              Όσον αφορά τα αρνητικά είναι το ότι το παιχνίδι στερείται έμπνευσης. Οι περιοχές δεν έχουν αυτό το κάτι που είχε το πρώτο dark souls, που ένιωθες δηλαδή ότι εξερευνάς έναν κόσμο με πλούσια ιστορία. Εδώ νιώθω ότι απλά περνάω από μία τυπική videogame περιοχή που υπάρχει απλώς και μόνο για να σου προσφέρει εχθρούς και loot. Πολύ λίγες τις πολλές περιοχές του παιχνιδιού με έκαναν να νιώσω κάτι, αυτό το δέος που είχα νιώσει όταν έπαιζα το πρώτο dark souls και το bloodborne, εκεί πολλές φορές σταματούσα και χάζευα το τριγύρω τοπίο, εδώ το κάνω πολύ λιγότερο έως καθόλου. Τι να πω, ίσως να φταίει το ότι έχω αρχίσει να μπουχτίζω την σειρά, είναι και το τέταρτο soulsborne που παίζω εξάλλου...

              Εκεί που θεωρώ ότι τα κάνανε θάλασσα πάντως είναι τα bosses. Το 1/3 των αρχηγών που συναντάς είναι παραλλαγή του μοτίβου πολεμιστής με όπλο/πανοπλία/ασπίδα. Πολλοί από αυτούς μάλιστα έχουν παρόμοιο pattern κινήσεων, σε μία από αυτές τις μάχες νίκησα χωρίς να δεχτώ ούτε ένα χτύπημα! Μάλλον θα έπρεπε να δώσουν βαρύτητα στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα. Για να τελειώσω με τα μεγάλα αφεντικά, ακόμα και αυτά που δεν ήταν κάποιος ιππότης δεν έχουν πολλά να πουν. Λίγες από αυτές τις μάχες τις βρήκα αξιομνημόνευτες και προκλητικές. Να σημειώσω ότι δεν τελείωσα ακόμα το παιχνίδι ούτε ξεκίνησα κάποια από τα dlc οπότε ίσως αναθεωρήσω μέχρι να δω τους τίτλους τέλους.

              Τέλος, θα έλεγα πως είναι το ευκολότερο παιχνίδι της σειράς. Οι εχθροί μετά από έναν συγκεκριμένο αριθμό kills εξαφανίζονται και έτσι μπορείς πάρα πολύ εύκολα να καθαρίσεις εντελώς μία περιοχή και η πορεία προς το μπος να έιναι περίπατος. Παίζω την scholar of the first sin έκδοση για το playstation 4 η οποία έχει και περισσότερους εχθρούς αλλά δεν μπορώ να πω ότι δυσκολεύτηκα τόσο όσα στα άλλα. Σημεία όπως αυτό με τους τοξότες του πρώτου dark εδώ δεν βρήκα ούτε για δείγμα. Η περιοχή που είχα τους πιο πολλούς θανατους και που με δυσκόλεψε πολύ ήταν η shrine of amana.

              Το online δεν είναι και πολύ ενεργό. Μου έκαναν invade μόνο 3 φορές, εκ των οποίων οι 2 ήταν από το ίδιο άτομο. Έχω παίξει κάποια coop με σκοπό να κάνω max μία covenant αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο να σε καλέσει κάποιος, μερικές φορές περίμενα παραπάνω από μισή ώρα για να με καλέσει κάποιος.

              Αυτά σε γενικές γραμμές. Το παιχνίδι το διασκεδάζω πολύ και το θεωρώ πολύ καλό. Απλά είναι χειρότερο από τους προκατόχους του και από το φοβερό bloodborne. Αν το έχει παίξει κανένας άλλος ας γράψει τις εντυπώσεις του.

              Τα 3 dlc είναι εκπληκτικά, πολύ προκλητικά και από τις καλύτερες στιγμές της σειράς. Μου άρεσε το ότι το level design είναι πραγματικά εκπληκτικό και μη γραμμικό σε αντίθεση με το βασικό παιχνίδι. Γενικά τα καταχάρηκα παρόλο που πέθανα πάρα πολλές φορές. Το lore επίσης φάνηκε ότι έχει κάτι να δώσει. Αγαπημένο μου από τα 3 είναι το ivory king, τόσο από άποψη ατμόσφαιρας/ level design όσο και μαχών, ειδικά η τελική μάχη είναι ΕΠΙΚΗ και μία από τις καλύτερες που έχει δώσει η σειρά. Μου άρεσε τόσο πολύ που ήταν η μόνη στιγμή στο παιχνίδι που έβαλα ακουστικά και αύξησα την ένταση για να βιώσω ακόμα πιο έντονα την στιγμή.

              Δυσκολότερο boss πάντως ήταν με διαφορά ο Fume knight... Αυτή η μάχη με δυσκόλεψε πολύ περισσότερο από όλες τις άλλες του παιχνιδιού μαζί, πρέπει να έχασα πάνω από 15 φορές μέχρι να καταφέρω να μάθω από έξω τις κινήσεις του. Όταν τον έβγαλα όμως φώναξα, παίζει να με ακουσαν οι γείτονες.




              Tidy!

              Do not blame me.Blame yourself or God.
              In Matsuno we trust.

              Comment


              • Μετά από πολύ καιρό άφησα το Dark Souls 2. Έχω στην κατοχή μου όλες τις πανοπλίες, όλα τα ξόρκια, τουλάχιστον ένα από κάθε όπλο (τα περισσότερα +5/+10) και όλα τα δαχτυλίδια (μαζί με τα Conqueror/Exalted που κάνουν αόρατα τα όπλα σου) με εξαίρεση τα δύο που παίρνεις από 1000 PvP νίκες (και δεν είναι κάτι ιδιαίτερο). Το τελευταίο που έκανα ήταν PvP με αόρατα powerstanced Smelter Hammers εναλλασσόμενα με Bone Fists.

                Fun Fact: Δε θυμόμουν καν πώς έκανες eject το δισκάκι από το PS3. Hint: Στο PS3 SuperSlim δεν έχει κουμπί, απλά γλιστράει ένα συρταράκι και το βγάζει μόνος σου.
                Originally posted by Squall Leonhart
                I used to be a SeeD like you, then I took an icicle in the chest
                Originally posted by 丹野
                Ο sub_zero είναι αυτός ο ψηλός με τα γυαλιά, ενώ ο Παίχτης είναι ο κούκλος αθλητικός τυπάς. Ο LMS δεν ξέρω ποιος είναι, αλλά who cares...
                Originally posted by Ryu_gr
                υπάρχουν τα games που τα "γεμίζουν" με επαναλαμβανόμενα tasks για να δείξουν απλώς ότι έχεις πράγματα να κάνεις (και όταν πας να ασχοληθείς απλά βαριέσαι) και υπάρχει και το Mario Galaxy.

                Comment


                • Αγορασα την SotFS εκδοση στο sale και ειπα να ριξω ενα replay. Το παιχνιδι στα 60fps και 1080p ειναι αλλο game τελειως, αλλο battle system και αξια να βλεπεις τις 4 βασικες περιοχες απο την Majula χωρις τη θολουρα και τα 2d sprites του ps3 αξια ανεκτιμητη . Καποια στιγμη θα παρω και το 1 για να το δω και αυτο ξανα και ελπιζω να υπαρχει ενα ειδος bc στην επομενη γενια ετσι ωστε να δουμε και DSIII και κυριως bloodborne (που δεν υπαρχει αλλου) με το καταλληλο frame rate.


                  Δεν θα γραψω πολλα πραγματα ακομα αλλα θελω ρε γαμωτο να κανω ενα σωστο treatment στο παιχνιδι γιατι γυρνωντας στα αλλα topics βλεπω οτι εγραφα οτι ειναι το πιο αδυναμο της σειρας αλλα θαωρω πολυ λαθος αυτη την τοποθετηση πλεον. Το replayability που προσφερει, η τεραστια ποικιλια του, το setting και η αισθητικη του του (που ειναι unique και τελειως διαφορετικα απο ολα τα αλλα παιχνιδια της from), οι επιλογες, ο σχεδιασμος του που επισης ειναι μοναδικος ειδικα για καποιον που εχει λιωσει τη σειρα, ακομα και το lore του που βγαζει νοημα μετα το 3 (το οτι βρισκεται σε εναν απο τους κυκλους τη στιγμη που η φωτια αρχιζει να δειχνει σημεια φθορας και ο χαρακτηρας ουσαστικα ειναι ενας αλλος Lorian που ο στοχος του δεν ειναι το link of the fire αλλα το να γινει heir of fire και στη συνεχεια να αποφασισει τι θα κανει οταν θα ερθει η ωρα) ειναι μοναδικα. Δεν ξερω, τωρα που η σειρα εκλεισε πιστευω οτι και τα 3 παιχνιδια εχουν τη θεση τους και αξιζουν ισως το ιδιο. Μπορει αυτο να μη φαινοταν μετα το 1 που ο κοσμος ηθελε απο το 2 το να προσφερει μια εξελιξη των δομων του πρωτου και οχι κατι τοσο διαφορετικο αλλα πλεον θεωρω πολυ θετικο οτι εχουμε 3 παιχνιδια, που το καθενα εχει εναν διαφορετικο και δικο του ρολο.


                  Περισσοτερα εν καιρω, παντως αυτη η εκδοση αξιζει παρα πολυ, περα απο τo τεχνολογικο leap υπαρχουν και τα tweaks σε διαφορα πραγματα + νεο lore και npcs και το παιχνιδι παραμενει φρεσκο ακομα και για μενα που ειχα ριξει πανω απο 300 ωρες στην original εκδοση. Α, και κατι που δεν περιμενα, στο παιχνιδι γινεται χαμος απο κοσμο , πολυ εντυπωσιακο που το βλεπεις ακομα τοσο ζωντανο.
                  Last edited by nooto; 03-07-2018, 12:20 PM.

                  Comment


                  • More Dark Souls Reviews
                    If Demon's Souls was purgatory, Dark Souls is a descent into hell. From Software's follow-up to its celebrated dark fan…

                    Anyone who can’t remember Demon’s Souls… by all accounts can’t have played the game. No sane person could possibly forget the amount of sadistic anguish inflicted on them when this PS3 exclusive was released. Half role-playing game, half third-person brawler, and half ball-buster [that’s three halves! – Ed.], Demon’s Souls was probably responsible for a multitude …

                    Comment

                    Working...
                    X