The Legend of Zelda Breath of the Wild |OT| Hardcore Morrowind

[Raf]

yayy

[Sinclair]

Στα 2D νομίζω ότι δεν υπάρχει αυτό που λες βασικό path, τουλάχιστον όχι με την αυστηρή έννοια. Προφανώς και είναι πολύ μακριά από αυτό το οποίο εννοούμε τώρα σαν open world αλλά έχουν ένα ενιαίο κόσμο που η λύση για να συνεχίσεις μπορεί να είναι οπουδήποτε. Ναι μεν λοιπόν δεν μιλάμε για ένα κόσμο στον οποίο μπορείς να βολτάρεις και να περνάς καλά αλλά η ίδια η ροή του παιχνιδιού ουσιαστικά σου επιβάλλει την εξερεύνηση στα πλαίσια του main quest. Το ότι αυτό άμα είχες εμπειρία από τη σειρά γινόταν αρκετά τετριμμένο γιατί ήξερες λίγο πολύ τι να περιμένεις και πως να κινηθείς είναι άλλη ιστορία.

Νομίζω με εξαίρεση το πρώτο Zelda( δεν έχω παίξει καθόλου τα Oracles) τα υπόλοιπα ήταν αρκετά πιο συμμαζεμένα. Ωστόσο το καταλαβαίνω, πως το εννοείς, καθώς και στο ALttP και στο Awakening έπρεπε να ψάξεις αρκετά προκειμένου να μπορέσεις να συνεχίσεις σε ορισμένα σημεία. Εγώ θυμάμαι χαρακτηριστικά στο ALttP, είχα χάσει την πληροφορία ενός ΝPC για το πού επρεπε να σκάψω για να βρώ την Ocarina/ Flute και στη συνέχεια δεν το επαναλάμβανε, οπότε αναγκάστηκα να σκάψω όλη την επιφάνεια της περιοχής που βρισκόταν.( κάποιος μου είχε μιλήσει και είχα αφαιρεθεί λογικά η πλακωνόμουν με τον αδερφό )

Βασικά το Ocarina of Time είναι τελείως η 3Dοποίηση του concept του A Link to the Past. Τρία dungeons που αποτελούν εισαγωγή για τα επόμενα και πιο απαιτητικά dungeons του τίτλου. Και στα δύο games για να αποκτήσεις τη δυνατότητα εισόδου σε ορισμένα από τα δευτερα dungeons, έπρεπε προηγουμένως να ασχοληθείς με το Overworld( να αποκτήσεις με λίγα λόγια πρόσβαση λύνοντας γρίφους εκεί πχ Zoras)

Ο τίτλος που προσπάθησε να εξελίξει αυτή την διαδικασία της εισόδου στο εκάστοτε dungeon είναι το Skyward Sword. Τα overworlds που οδηγούσαν στο κάθε dungeon ήταν πολύ ζωντανά, με πολύ όμορφους γρίφους( ήταν σαν dungeons ουσιαστικά). Γενικά ήταν η πρώτη φορά που ο κάθε κόσμος μου έμοιαζε πιο οργανικός και ζωντανός, με αποκορύφωμα αυτό που συνέβαινε στο τελευταίο μέρος του game. Σε ορισμένα σημεία όμως το χαλάσανε με κάποια collectathon που φερνανε στο μυαλό τα αντίστοιχα του Twilight Princess. Το Skyward Sword ήταν το πιο hub centered Zelda με πολύ μικρό overworld( η Skyloft ήταν πολύ μικρή, με δύο- τρεις τοποθεσίες με ενδιαφέρον)

[Evans]

Αρχικές εντυπώσεις:

1. Κάνει ακριβώς αυτά που περίμενα.

2. Ο τεχνικός τομέας είναι πολύ κακός.

5.30 ώρες έριξα... απίστευτο παιχνίδι...

[Ramparter]

Δεν ισχυει το 2. Ανακαλεσε.

[Sinclair]

Δεν έπαιξα όσο θα ήθελα κανά 40λεπτο πρπ, αλλά είμαι κατενθουσιασμένος( υπήρξαν και κάποια μνμ με Evans που με πώρωσε ακόμη περισσότερο) Λοιπόν τα βάζω σε spoilers αν και νομίζω καλό θα ήταν να ανοίξουμε και ένα θέμα όπου θα γράφουμε πιο ελεύθερα, έστω τις εμπειρίες μας και το πώς προσεγγίσαμε την εκάστοτε αναμέτρηση.

 

Λίγο μετά την έναρξη, βρίσκεσαι σε ένα σημείο όπου σε μια σπηλιά που μοιάζει με κρανίο βρίσκονται τρία Bokoblins, ενώ ένα επιτηρεί την περιοχή απεξω πάνω σε μία πλατφόρμα. Τέλος πάντων, πειραματίστηκα και αρκετά είναι η αλήθεια, αλλά μην τα πολυλογώ έφαγα τρια gameover. Το πρώτο επειδή πήγα head on και το μπλε με έφαγε γιατί έσπασε το όπλο μου και δεν πρόλαβα να αλλαξω. Το δεύτερο από βλακεία μου γιατί με πετύχαινε από μακρία ένα εκ των τριών με τόξο και δεν το πήρα χαμπάρι( θεός όμως)και το τρίτο ήταν το πιο απολαυστικό: αφού προσπαθούσα με 4-5 βέλη να ρίξω το lantern προκειμένου να εκραγούν τα βαρέλια και δεν γινόταν τπτ( θέλει τα fire arrows από ότι με πληροφόρησαν ανταποκριτές από την Αγγλία ) πήρα ένα βαρέλι με εκρηκτικά από ένα camp εκεί δίπλα. Φτάνω σιγα σιγά στη σπηλιά, το πετάω εκρήγνυνται όλα τα βαρέλια, τα δύο Bokoblins σκοτώνονται, εγώ παθαίνω ζημιά και μένω με 1 καρδιά και το μπλε bokoblin μένει με τη μισή ενέργεια. Σκέφτομαι κι εγώ πως τον έχω για πλάκα πλέον, εξοπλίζω αυτή τη φορά ένα δυνατό ρόπαλο, πάνω να του την πέσω και αυτός ανάβει το ρόπαλό του με φωτιά που υπήρχε στο έδαφος από την έκρηξη, μένω άναυδος, την τρώω ηρωϊκά στα μούτρα και πεθαίνω xD Eν τέλει το πήγα Metal Gear Solid, τους έκανα lure έξω έναν έναν και τους σκότωσα. Ες αύριον τα σπουδαία, αν δεν κλείνανε τα μάτια μου, θα έπαιζα μέχρι το πρωί

Και μια ποζεράδικη φωτογραφία από το Master Sword statue( πολύ καλή ποιότητα, ειδικά η βάση και ευτυχώς δεν είναι καθόλου στραβό, όπως ήταν αυτό που κρατούσε ο Reggie σε ένα treehouse event)

[sub_zero]

Νομίζω με εξαίρεση το πρώτο Zelda( δεν έχω παίξει καθόλου τα Oracles) τα υπόλοιπα ήταν αρκετά πιο συμμαζεμένα. Ωστόσο το καταλαβαίνω, πως το εννοείς, καθώς και στο ALttP και στο Awakening έπρεπε να ψάξεις αρκετά προκειμένου να μπορέσεις να συνεχίσεις σε ορισμένα σημεία. Εγώ θυμάμαι χαρακτηριστικά στο ALttP, είχα χάσει την πληροφορία ενός ΝPC για το πού επρεπε να σκάψω για να βρώ την Ocarina/ Flute και στη συνέχεια δεν το επαναλάμβανε, οπότε αναγκάστηκα να σκάψω όλη την επιφάνεια της περιοχής που βρισκόταν.( κάποιος μου είχε μιλήσει και είχα αφαιρεθεί λογικά η πλακωνόμουν με τον αδερφό )

Βασικά το Ocarina of Time είναι τελείως η 3Dοποίηση του concept του A Link to the Past. Τρία dungeons που αποτελούν εισαγωγή για τα επόμενα και πιο απαιτητικά dungeons του τίτλου. Και στα δύο games για να αποκτήσεις τη δυνατότητα εισόδου σε ορισμένα από τα δευτερα dungeons, έπρεπε προηγουμένως να ασχοληθείς με το Overworld( να αποκτήσεις με λίγα λόγια πρόσβαση λύνοντας γρίφους εκεί πχ Zoras)

Ουσιαστικά αυτό λέω και εγώ και για αυτό το λόγο θεωρώ ότι το overworld μόνο διακοσμητικό δεν τον λες, είναι μεγάλο μέρος της εμπειρίας και θέλει ψάξιμο. Θυμάμαι και εγώ στο alttp είναι κολλήσει σε κάποιο σημείο εκτός dungeon και δεν μπορούσα να βρω τι πρέπει να κάνω (που είναι και το τελευταίο zelda που έχω παίξει). Βέβαια η αλήθεια είναι ότι αποκτώντας εμπειρία από τη σειρά όλο αυτό καταντάει τετριμμένο ως ένα σημείο γιατί πολύ απλά συνηθίζεις τη λογική τους και τα περισσότερα φεύγουν αέρα. Δεν είναι τυχαίο π.χ ότι ένα από τα σημεία που μου είχαν κάνει περισσότερο εντύπωση όταν είχα παίξει το awakening (το πρώτο που είχα ασχοληθεί το 2000 12 χρονών τότε) ήταν που σε κάποια φάση σου έλεγε μία ταμπέλα σε μορφή γρίφου ότι η λύση είναι κάτω από τα πόδια σου και εσύ έπρεπε να σκάψεις εκεί και εσύ τώρα για το alttp αναφέρεσαι σε κομμάτι με σκάψιμο.
Αναλογικά και με τους περιορισμούς που μπαίνουν από τη φύση του 2Δ νομίζω ότι τα πηγαίναν αρκετά καλά σε αυτό τον τομέα. Ακόμα και στα 3Δ νομίζω μέχρι το ww το πάλευαν κάπως, σίγουρα δεν ήταν το τέλειο αλλά είχε ένα ενδιαφέρον το να γυρίζεις στα νησιά. Από εκεί και πέρα στο tp και ενώ είχε μεσολαβήσει και ένα san andreas ξέρω γω φαινόταν ξεκάθαρα ότι κάτι λείπει στον κόσμο του παιχνιδιού.
Για το καινούριο δεν μπορώ να πω ότι ήμουν τόσο hyped γιατί από τα trailers ο κόσμος πάλι μου φάνηκε υπερβολικά άδειος αλλά μακάρι να πέφτω έξω.

[Evans]

Ramp έρχεσαι από 360, λογικό να σου φαίνονται καλά xD

[Altair]

Θα συμφωνήσω με τον Evans.Τα γραφικά δεν εντυπωσιάζουν σε καμία περίπτωση.Κατά τ'άλλα,λίγο που το έπαιξα μου άρεσε.Στο Great Plateau ειδικά με το που είδα βουναλάκι που οδηγεί σε λίμνη έτρεξα και έπεσα μέσα.

 

Κι έτσι ξαφνικά συνάντησα ένα πράσινο πλασματάκι.

Sinclair στο ίδιο σημείο έφτασα κι εγώ,αλλά με το που είδα gameover το άφησα.

 

Ο τοξότης έπεσε πολύ εύκολα,ανέβηκα τη σκάλα στον πύργο του,και τον τσάκισα.Μετά με το τόξο προσπαθούσα να σκοτώσω τα goblinάκια ή έστω να πετύχω τα βαρέλια,εις μάτην όμως.Ακούσανε και τα βέλη και ήρθαν να ψάξουν και βγήκαν όλα μαζί έξω.Από προηγούμενες αναμετρήσεις είχα μείνει με μια καρδιά και ξέχασα να healαρω,οπότε έπεσα με τη μία.

Stealth kills έχει;

[Enpsty]

Τα lanterns δεν θέλουν fire arrows για να πέσουν, απλώς πρέπει να χτυπήσεις το σκοινί που κρέμονται και όχι τα ίδια.
Περισσότερες εντυπώσεις αύριο.

[paixtis]

Συγχαρητηρια να τους πεις! Εχουν φτιαξει 6-7 games κι ακομη τρωνε κραξιμο, η Nintendo με τη μια ωπ παρε ενα 98% metacritic, πες μου ποσο πονεσε

ΥΓ: Για μενα το πρωτο open world ηταν το OoT. Και τωρα καταλαβα γιατι με απογοητευσε η σειρα μετα απο αυτο. Στη πραγματικοτητα το ΟοΤ δεν ειναι open world, ειναι πολυ γραμμικο κι οσοι το παιζουν τωρα δε βλεπουν γιατι εκανε τετοιο χαμο. Ομως οταν το παιξα εγω το παιξα τελειως διαφορετικα. Θυμαμαι ακομη οτι πριν καν τελειωσω το Deku Tree ειχα παει στα lost wods - δεν ειχε καποιο νοημα αλλα μπορουσες. Κι αν το ψαχνες καλα ξαφνικα βρισκοσουν στη Goron City με μερικα βραχια μπροστα σου. Κι αναρωτιωσουν τι ειναι ολα αυτα και πως συνδεονται. Αυτο ηταν το OoT για μενα, ειχες ενα μερος να πας καθε στιγμη αλλα μπορεις να επισκευθεις και αλλα 3-4 χωρις να μπορεις να κανεις κατι εκει. Θυμαμαι με τον αδερφο μου να χουμε κολλησει σε 3-4 σημεια για καιρο στο game, κι ομως παραλληλα τριγυρηζαμε τη Hyrule και καναμε ασχετα πραγματα, κι οταν βρισκαμε ενα μυστικο ενθουσιαζομασταν πιστευοντας οτι καπως θα ωφελουσε στο σημειο που ειχαμε κολλησει. Αυτη τη μοναδικη εμπειρια κανενα μεταγενεστερο Zelda δε μου την εδωσε.

Majora's Mask..The end..
Edit: Καλύτερα. Majora's Mask Part 1, Botw Part 2... To be continued

[Raf]

Την πιο χαρακτηριστική "zeldaesque" αίσθηση την έλαβα παίζοντας Minish Cap. Κάποια στιγμή φανέρωσα μια πόρτα κάπου κοντά, και ακούγοντας τον διακριτικό ήχο της αποκάλυψης απόχτησα την περίεργη συναίσθηση πως πρόκειται για έναν αριστοτεχνικά χτισμένο κόσμο γεμάτο μυστικά που (κλισέ) σε περιμένουν να τα ανακαλύψεις.

Το BotW με έχει ενθουσιάσει για τον απλούστατο λόγο. Φαίνεται πως αψηφεί 30 χρόνια επιτυχημένης εξέλιξης και γυρνά ακριβώς στις ρίζες της σύλληψης του Ζέλντα. Σαν remake πιστό στο πνεύμα του πρώτου παιχνιδιού ή σαν reboot: θα μπορούσε εύκολα να κυκλοφορεί σαν σκέτο "The Legend of Zelda".

Γενικά πιστεύω πως η Νιντέντο το κρατάει ζωντανό.

[Altair]

δεν έπαιξα όσο θα ήθελα κανά 40λεπτο πρπ, αλλά είμαι κατενθουσιασμένος( υπήρξαν και κάποια μνμ με evans που με πώρωσε ακόμη περισσότερο) λοιπόν τα βάζω σε spoilers αν και νομίζω καλό θα ήταν να ανοίξουμε και ένα θέμα όπου θα γράφουμε πιο ελεύθερα, έστω τις εμπειρίες μας και το πώς προσεγγίσαμε την εκάστοτε αναμέτρηση.

 

λίγο μετά την έναρξη, βρίσκεσαι σε ένα σημείο όπου σε μια σπηλιά που μοιάζει με κρανίο βρίσκονται τρία bokoblins, ενώ ένα επιτηρεί την περιοχή απεξω πάνω σε μία πλατφόρμα. τέλος πάντων, πειραματίστηκα και αρκετά είναι η αλήθεια, αλλά μην τα πολυλογώ έφαγα τρια gameover. το πρώτο επειδή πήγα head on και το μπλε με έφαγε γιατί έσπασε το όπλο μου και δεν πρόλαβα να αλλαξω. το δεύτερο από βλακεία μου γιατί με πετύχαινε από μακρία ένα εκ των τριών με τόξο και δεν το πήρα χαμπάρι( θεός όμως)και το τρίτο ήταν το πιο απολαυστικό: αφού προσπαθούσα με 4-5 βέλη να ρίξω το lantern προκειμένου να εκραγούν τα βαρέλια και δεν γινόταν τπτ( θέλει τα fire arrows από ότι με πληροφόρησαν ανταποκριτές από την αγγλία :p) πήρα ένα βαρέλι με εκρηκτικά από ένα camp εκεί δίπλα. φτάνω σιγα σιγά στη σπηλιά, το πετάω εκρήγνυνται όλα τα βαρέλια, τα δύο bokoblins σκοτώνονται, εγώ παθαίνω ζημιά και μένω με 1 καρδιά και το μπλε bokoblin μένει με τη μισή ενέργεια. σκέφτομαι κι εγώ πως τον έχω για πλάκα πλέον, εξοπλίζω αυτή τη φορά ένα δυνατό ρόπαλο, πάνω να του την πέσω και αυτός ανάβει το ρόπαλό του με φωτιά που υπήρχε στο έδαφος από την έκρηξη, μένω άναυδος, την τρώω ηρωϊκά στα μούτρα και πεθαίνω xd eν τέλει το πήγα metal gear solid, τους έκανα lure έξω έναν έναν και τους σκότωσα. ες αύριον τα σπουδαία, αν δεν κλείνανε τα μάτια μου, θα έπαιζα μέχρι το πρωί

και μια ποζεράδικη φωτογραφία από το master sword statue( πολύ καλή ποιότητα, ειδικά η βάση και ευτυχώς δεν είναι καθόλου στραβό, όπως ήταν αυτό που κρατούσε ο reggie σε ένα treehouse event)

εμένα μου έσπασε το λουλουδάκι όταν πήγα να το βάλω πάλι στη θέση του,δηλαδή οκ,έλεος.έχουν περάσει τόσες συλλεκτικές από τα χέρια μου και ποτέ δεν έχω σπάσει κάτι,πέραν του wd2 που ήταν ήδη σπασμένο από πριν το ανοίξω.μια συλλεκτική της προκοπής δε μπορούσαν να φτιάξουν;
Άντε κόλλα το τώρα αυτό.

[Ramparter]

Εγω δε πηρα τη συλλεκτικη γιατι νομιζα το σπαθι υα ναι πλαστικο που λυγιζει όπως στο treehouse, τεσπα

[Altair]

Anyway το προχώρησα λίγο,πέρασα το σημείο που ψόφαγα,πέρασα και το πρώτο shrine και το άφησα γιατί έμεινα από μπαταρία.Λογικό δεν το είχα φορτίσει φουλ,μόνο όσο χρειάστηκε για το tutorial του συστήματος.
Θυμάμαι είπα πιο πάνω για τα γραφικά ότι δεν εντυπωσιάστηκα.Ναι,about that,δεν ξέρω τι περίμενα,το έβαλα τώρα πάλι και μου φάνηκε πολύ όμορφο,ειδικά σε συγκεκριμένα σημεία,πχ έχει πολύ όμορφα εφέ νερού ενώ παντού βλέπεις μικρές λεπτομέρειες όπως εντομάκια στα δέντρα,σκιουράκια και σαύρες στο γρασίδι,ψάρια στο νερό κλπ.
Το σύστημα μάχης στην αρχή μου φάνηκε κάπως,αλλά όσο το μαθαίνω και αποκτάω ικανότητες,μου αρέσει όλο και πιο πολύ.Η ιστορία ωραία ξεκινάει και δημιουργεί ερωτήματα για τη συνέχεια,ενώ το μυαλό μου δημιουργεί θεωρίες.
Εγκρίνω.

[Altair]

Έχει πάρει κανείς το Paraglider;

 

Αν ναι,πως την πάλεψε με το κρύο;Δεν έχω βρει ούτε τροφές ούτε ρούχα για cold resistance.Επίσης,πως μαγειρεύεις;