Announcement

Collapse
No announcement yet.

I just finished

Collapse
This is a sticky topic.
X
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • Τελος το Lords of the Fallen (2023 και version 2.0), λιγο κατω απο 40 ωρες και με το Inferno ending. To πηγα τελειως blind οποτε πιθανον να εχασα πραγματα (εχει αντιστοιχο quest system με τα souls που δεν καταλαβαινεις τιποτα οποτε δεν ασχοληθηκα καθολου και οτι quest ολοκληρωσα ηταν καθαρα απο τυχη).

    Γενικα δεν μπορω να πω οτι περασα ασχημα, και τουλαχιστον στην τωρινη του μορφη το παινχιδι ειναι αρκετα polished. Στα πραγματα που διασκεδασα ηταν
    1) Το overall pacing που ειναι αρκετα καλο, δεν βαρεθηκα καπου,
    2) το level design και η εξερευνηση στους 2 κοσμους (το παιχνιδι ειναι το λιγοτερο γραμμικο σχεδιαστικα απο τα souls-like που εχω δει) που γενικα οκ ηταν αρκετα fan με μικρα light puzzles και αρκετα secrets, εχει επισης σημεια με non-linear progression,
    3) η ολη αισθητικη-γραφικα κλπ που εχουν ενα ισπανικο στυλ (οι devs αποτι βλεπω ειναι ισπανοι οντως) τυπου Blasphemous, αν και δεν το φτανει συνολικα (παροτι το art καποιες φορες σου βγαζει κατι αντιστοιχο).

    Στα αρνητικα οπως ειπα και παλιοτερα το βασικο ειναι η μαχη. Δεν ειναι οτι ειναι κακη η κατι τετοιο σ τεχνικο επιπεδο η υλοποιηση, απλα δομικα λογω καποιων επιλογων καταληγει να μην εχει σχεδον καθολου βαθος. Για να φερω ενα παραδειγμα, το καθε οπλο εχει ενα combo που βασιζεται στο ποσες φορες πατας το κουμπι της επιθεσης (οπως και τα souls). To combo εδω ειναι ομως 10 κινησεις αντι για 3 πχ, και το καθε χτυπημα κανει μικρη ζημεια στον εχθρο. Αυτο σημαινει οτι καταληγεις να χτυπας για ωρα κατι και να τανκαρεις τα χτυπηματα του εχθρου, κατι που κανει το game πιο πολυ basic braindead hack n slash παρα souls. Ε αυτο απο μονο του κανει πολυ μεγαλη ζημεια στο βαθος της μαχης. Απο κει και περα ναι υπαρχουν διαφορα builds αλλα δεν θεωρω οτι ειναι balanced η οτι προσφερουν επιλογες που θα οδηγησουν σε διαφορετικα playstyles, ενω και τα bosses επηρεαζονται απο την ολη αυτη φαση, και παροτι ας πουμε ειναι memorable σχεδιαστικα, ειναι τελειως forgetable σαν μαχες. Τελος υπαρχουν περιοχες που εχουν θεμα ακομα με το density των εχθρων.

    Αυτα σε γενικες γραμμες, οπως ειπα δεν μπορω να πω οτι δεν περασα καλα, ειναι ενα οκ παιχνιδι στο ειδος και αν ψαχνεις για κατι τετοιο θεωρω οτι θα το διασκεδασεις, αλλα σιγουρα εχει θεμα ακομα στα fundamentals, στο balancing, κοκ, κατι που του αφαιρει πολυ απο το βαθος και το κανει πολυ πιο απλο απο αλλα παιχνιδια της κατηγοριας. Συνολικα good time, αλλα κυριως για οσους θελουν να παιξουν ενα παιχνιδι του ειδους και εχουν δει αλλα πολυ βασικοτερα παιχνιδια. Απο μενα 6/10.​

    Comment


    • Τελείωσα Resident Evil Code Veronica (HD - PS3)

      Είχα πάντα μεγάλη περιέργεια για αυτό το sequel που για κάποιο λόγο έχει ίσως την λιγότερη "έκθεση" συγκριτικά με τα υπόλοιπα κλασσικά R.E.

      Αρχικά μου φάνηκε πως τα γραφικά και ο χειρισμός ήταν απαρχαιωμένα ενδεχομένως ακόμα και γιατί την εποχή που βγήκε, πέρα από το ότι η έκδοση "HD" του PS3 δεν κάνει και πολλά για να βελτιώσει την κατάσταση αλλά πιστεύω ότι ο φωτισμός είναι κάπως καλύτερος από την αρχική έκδοση έστω.

      Πέρα από αυτό το κομμάτι πάντως μου άρεσε αρκετά και, αν και δεν είμαι κανένας μέστρε των R.Ε. πιστεύω πως προσφέρει μια δυνατή εμπειρία της συνταγής των κλασσικών Resi από όλες τις απόψεις: επιβίωση, διαχείριση αντικειμένων, στρατηγική προσέγγιση του πως θα κινηθείς στη κάθε περιοχή, ποιες μάχες θα κάνεις και ποιες θα αποφύγεις κλπ.

      Το μόνο που με μπέρδεψε στην αντιμετώπιση ήταν οι εναλλαγές χαρακτήρων μεταξύ Claire και Chris καθώς κάθε φορά έβαζα όλα μου τα όπλα και σφαίρες κλπ στο μπαούλο για να έχει πρόσβαση ο άλλος χαρακτήρας και κατέληγαν να ξαναπαίζω κάποια σημεία όταν έβλεπα ότι γινόταν αλλαγή μετά πάλι, χωρίς πρόσβαση στο σεντούκι.

      Αυτό και κάποια boss battles μου φάνηκαν επίσης αρκετά "φτηνά" γιατί δεν έχεις ούτε πολύ χώρο για να κινηθείς ούτε πολύ περιθώριο για στρατηγική (όπως πχ αυτό που σε κυνηγάει με ένα τεράστιο τσεκούρι και απλά τρέχεις κάνοντας heal σε κάθε χτύπημα).

      Όπως και να χει το απόλαυσα αρκετά και αναμένω να ανακοινώσουν και το remake που πιστεύω του αξίζει.

      Comment


      • Doom the Dark Ages

        Τελος το Doom the Dark Ages μετα απο 33 ωρες στο Nightmare κανοντας σχεδον τα παντα (εχει 2-3 chapters που μου ξεφυγαν καποια πραγματα αλλα μπορει να γυρισω να τα κανω). Τα Ch19-22 μου αρεσαν πολυ περισσοτερο απο τα Cthulhu (16-18?) που γενικα τα βρηκα αρκετα bland οποτε παροτι το game εκανε κοιλια σε εκεινο το σημειο για μενα, στα τελευταια κεφαλαια ξαναπηρε τα πανω του.

        Γενικα φοβερο game το χαρηκα οσο δεν παει, απιστευτο gameplay, αλλα η αληθεια ειναι οτι δεν μπορεις να το συγκρινεις αμεσα με τα προηγουμενα δυο καθως ειναι αρκετα διαφορετικο και εχει και αλλη δομη (μεγαλυτερες ανοιχτες περιοχες, πιο open ended και λιγοτερο linear, πιο αργο και μεθοδικο gameplay κοκ) και πιθανον αν σου αρεσει περισσοτερο ο πιο linear, κλειστος και πιο καθετος σχεδιασμος των προηγουμενων δυο σε συνδιασμο με τον πιο γρηγορο ρυθμο τους, ε εδω μπορει να χαλαστεις. Εμενα δεν με πειραξε καθολου, απλα δεν θεωρω οτι ειναι εξελιξη της συνταγης η κατι τετοιο, ειναι κατι διαφορετικο.

        Σε οτι αφορα τα επιπεδα με τον δρακο και τον Atlan, δεν ξερω γιατι εγινε τοσο θεμα, πραγματικα δεν νομιζω να ειναι πανω απο 2 ωρες gameplay σε ενα παιχνιδι που ετσι οπως το επαιξα εγω τουλαχιστον ειναι κοντα στις 35. Δεν ειναι βεβαια κατι το ιδιαιτερο και ειδικα στην περιπτωση του δρακου ηταν λιγο χαμενη ευκαιρια imo γιατι θα μπορουσαν να εχουν κανει κατι πολυ καλυτερο, αλλα σε καθε περιπτωση ειναι κομματια που καπως σπανε την ολη ενταση και εμενα μου αρεσαν.

        Γραφικα, μουσικη, level design, και overall σχεδιασμος top of the top, αν εβαζα καποιο παραπονο θα ηταν το check point system που ειναι λιγο περιεργο και δεν σε βγαζει παντα εκει που θες, και οτι μεση -> τελος το παιχνιδι imo χανει λιγο σε pacing. Απο κει και περα ηταν φοβερη εμπειρια, απλα ξαναλεω οτι δεν ειναι τοσο εξελιξη οσο ενα διαφορετικο take στην ολη συνταγη και αυτο μπορει να χαλασει καποιους. Αυτα, 9/10 απο μενα.

        Comment


        • Metaphor: Refantazio

          Σχετικα με το Metaphor, τωρα που το τελειωσα να πω οτι ο τερματισμος δεν αλλαξε και ιδιατερα την γνωμη που ειχα σχετικα με την ιστορια. Παροτι καθαρα πασοκτσιδικο game (και αρα goty), που εχει παραλληλα μερικα φανταστικα themes και πολυ καλες ανατροπες στην πορεια, το τελευταιο 25% του παιχνιδιου μου φανηκε οτι τραβαει παρα πολυ χωρις καποιο λογο και δεν παει και καπου ιδιαιτερα με ολες αυτες τις θεματικες (και ουτε και ο main antagonist οταν καταλαβαινεις 100% τι θελει να κανει θεωρω οτι κερδιζει ποντους, μαλλον το αντιθετο). Γενικα η γραφη απο ενα σημειο και μετα δεν μου αρεσε τοσο, κυριως λογω του ποσο φλυαρο εγινε το game, χωρις να λεει και κατι στην ουσια.

          Ειναι και αυτο που εχω πει περι μετρου, για να δωσω ενα παραδειγμα, το παιχνιδι ενω εισαι στον τερματισμο, σε βαζει 2 φορες (μια οταν ξεκιναει, και μια οταν τελειωνει οτ τερματισμος), να μιλησεις με ολους τους χαρακτηρες που εχεις social link (optionally βεβαια) και να δεις ενα mini event με καθε εναν απο αυτους, το οποιο μαλιστα δεν προσφερει τιποτα στην ιστορια η στο narration (τη δευτερη φορα απλα τα εκανα skip). Θελω να πω δεν μπορεις στην κορυφωση που θες να δεις τα τελικα cutscenes και τι γινεται στο story να εχεις ενα μισαωρο που μιλας με npcs για πραγματα που δεν εχουν καποιο ενδιαφερον η που απλα επαναλαμβανουν για 1000στη φορα τι εχει γινει στο παιχνιδι, ειναι τρελο pace breaker.

          Γενικα να πω οτι δεν μιλαω τοσο για τη θεματικη, ουτε τοσο για το συνολο της ιστοριας που και τα 2 ειναι απο ok μεχρι πολύ καλα. Ειναι η φλυαρια ειδικα απο ενα σημειο και μετα (ισως παιζει και ενα ρολο το hype που υπηρχε απο τα μεσα κλπ σχετικα με τους συγκεκριμενους τομεις ). Αλλα και περα από τη φλυαρια, το κλεισιμο της ιστοριας και γενικα το που την πηγε το παιχνιδι δεν θεωρω ότι κανει live up του ολου χτισιματος. To παιχνιδι στο τελευταιο του κομματι μπαινει καπως στον αυτοματατο, δεν ξερει τι θελει να κανει με τα themes του, και εχει και κομματια που θεωρω ότι ειχαν ανατροπη για την ανατροπη
           
          (βλεπε πχ More κλπ)
          .

          Στα υπολοιπα αρνητικα, υπαρχουν καποιες περιεργες επιλογες σχετικα με τη δομη, για παραδειγμα το παιχνιδι εχει ένα job system το οποιο όμως στην πορεια οδηγει σε μια ultimate job για κάθε χαρακτηρα που είναι μοναδικη και συγκεκριμενη. Αυτό στην πραξη κανει το παιχνιδι γραμμικο καθως στην ουσια δεν πρεπει να πειραματιστεις αλλα να ακολουθησεις το class tree που θα σου δωσει εντελει προσβαση στο ultimate job για τον κάθε χαρακτηρα. Το class tree btw δεν είναι γνωστο από την αρχη, το παιχνιδι σε οδηγει σε ένα βαθμο μεσω prerequisites αλλα αν αποκλεινεις και πας να δοκιμασεις κατι άλλο μαλλον δεν θα καταφερεις αν ανοιξεις την καλυτερη κλασση στον κάθε χαρακτηρα (εκτος αν λιωσεις στο grinding για να διορθωσεις τα οποια τετοια λαθη και αποκλείσεις από το suggested path).

          Σε ένα βαθμο το ιδιο ισχυει και για τις επιλογες και τις αποφασεις που παιρνεις μεσα στο game, ειτε σε σχεση με τους χαρακτηρες και τα social links, ειτε σε σχεση με την εξελιξη της ιστοριας. Ότι και να κανεις δεν αλλαζει τιποτα και νομιζω ότι ακομα και τα κακα options παλι θα αναπτυξουν τη σχεση με τους χαρακτηρες (σε αντιθεση με τα persona πχ). Από οσο κοιταξα οι μονες επιλες που μπορουν να αλλαξουν κατι είναι καποιες προς το τελος που μπορουν να σε πανε σε bad ending αλλα είναι περισσοτερο σαν φαση gameover επειδη επελεξες το μη intended.

          Από κει και περα, και για να πουμε και τα θετικα, το συστημα μαχης με τις κλασεις είναι παρα πολύ καλο, το παιχνιδι δανείζεται από τα Persona αλλα και εχει δικο του χαρακτηρα και είναι καποια βηματα πιο πανω σε επιπεδο παραγωγης και scope, και εχει ένα κοσμο που παροτι παρουσιαζεται με fragmented τροπο, εχει εξαιρετικο και πολύ εξυπνο presentation ενώ είναι και πολύ immersive. Οι θεματικες ως θεματικες είναι πολύ ωραιες και το παιχνιδι εχει μερικες απιστευτα δυνατες στιγμες, ενώ και ο main villain και το pacing της ιστοριας είναι παρα πολύ καλα μεχρι το 70% του παιχνιδι θα ελεγα.

          Γενικα περασα παρα πολύ ωραια, το game μου πηρε 90 περιπου ωρες που ηταν σε γενικες γραμμες πολύ ευχαριστες. Υπαρχουν για μενα διαφορα θεματα στα οποια πιθανον να μην εδινα και τοσο σημασια αν δεν υπηρχε ολο αυτό το hype και το 94% από το metacritic, τα οποια δεν θα κανουν τοσο εντυπωση στους φιλους των jprg, αλλα σε οσους είναι ντεμι με το ειδος, θεωρω ότι παιζει και να μην την παλεψουν (ειδικα με το θεμα της ανουσιας φλυαριας). Επισης να πω ότι παροτι βρηκα την ολη δομη πολύ καλη και εθιστικη, θα ελεγα ότι δεν πρεπει καποιος να περιμενει κατι τελειως διαφορετικο από Persona, υπαρχει calendar, activities που ανεβαζουν τις σχεσεις και τα stats, και όταν δεν ασχολεισαι με αυτά, κανεις dungeons που σχεδιαστικα δεν εχουν καποιο ενδιαφερον και μοιαζουν με random generated. Αν δεν σας αρεσει αυτό σαν φαση, δεν θα περασετε καλα ουτε εδώ.

          Αυτά από μενα, γενικα πολύ ωραιο παιχνιδι, αλλα πρεπει να εχει για μενα κανεις και στο μυαλο του τι να περιμενει. Προσωπικα δεν ενθουσιάστηκα τοσο οσο τα μεσα η οσο αλλοι παικτες και δεν νομιζω να το εβαζα πανω από τιτλους όπως το Xenoblade Chronicles 2. Παρολα αυτά είναι τιτανιο game και πολύ ωραιο σαν εμπειρια, θα το εβαζα κατω από Persona 3 και 5 που εχω δει προσωπικα βεβαια, αλλα αυτό δεν σημαινει ότι οι φιλοι του ειδους (και της Atlus) δεν αξιζει να το δουν. Αν εβαζα βαθμο θα ηταν μαλλον στο 8/10. Αυτά!

          Comment

          Working...
          X