Tweet
Πιστεύω ότι κάποια στιγμή κάποιο παλικάρι πρέπει να χωρίσει το thread σε 3-4 διαφορετικά topics 
.
.
-
-
Εγω ειχα πει εξαρχης να εχουμε ξεχωριστα τοπικς ανα game κι οχι για σειρες
Comment
-
Δε θυμάμαι να διαφώνησα πότε με αυτό . Και αν διαφώνησα ας το ξεχάσουμε 
.
Comment
-
Comment
-
Βλέποντας το θυμήθηκα γιατί λάτρεψα τον Sonic.Πρέπει να ξαναπαίξω Sonic asap.Carpe diemComment
-
Εδώ ταιριάζει εκείνη η ατάκα από γνωστή ελληνική ταινία "Τι το λες και δεν το κάνεις;"
Comment
-
Με αφορμή το video του Screw Attack, θέλω να πω ότι το πρώτο Sonic The Hedgehog είναι με διαφορά ο αγαπημένος μου τίτλος από τη σειρά. Τόσο το Sonic The Hedgehog 2 όσο και το Sonic & Knuckles είναι ανώτεροι τίτλοι και εξέλιξη σε σχέση με το πρώτο, αλλά, καθαρά υποκειμενικά, το original Sonic The Hedgehog είναι ο τίτλος που προσωπικά μου αρέσει περισσότερο από κάθε άλλον.
Τα settings, οι μουσικές, η αυστηρά momentum προσέγγιση χωρίς το Spin Dash. Αμέτρητες ώρες και άπειρα replays στα περισσότερα επίπεδα με Time και Score attack λογική.
Η τριλογία των Sonic στο Mega Drive, μαζί με το Super Mario Galaxy και το Nights Into Dreams, είναι οι τρεις τίτλοι των οποίων τον σχεδιασμό θεωρώ αξεπέραστο και ιδιοφυές από κάθε άποψη.
Υ.Γ. Χώρισα το Thread για να είναι λίγο πιο τακτοποιημένα τα πράγματα. Είχα σκοπό να μεταφέρω όλα τα posts σε άλλα threads ώστε να διαγραφεί το θέμα, αλλά τελικά το αφήνω προς το παρόν μήπως κάνω κάτι άλλο.There are two types of people who will tell you that you cannot change the world:
Those who are afraid to try, and those who are afraid that you will succeed.Comment
-
Πολύ πρόσφατα έπαιξα το Sonic 3 and Knuckles και θυμήθηκα να πω κάτι που εδώ και καιρό είχα στο μυαλό μου και ήθελα να το συζητήσω με τους fans.
Αυτό που συνέβαινε κυρίως στα Sonic ήταν να έχουμε μία απλή, μία γρήγορη και μία δύσκολη διαδρομή, η καθεμία με τα δικά της χαρακτηριστικά. Στο Sonic 3 & Knuckles θεωρώ ότι αυτή η λογική αντικαταστάθηκε με πιο σύνθετες πίστες, οι διακλαδώσεις των οποίων δεν περιορίζονται στην παραπάνω λογική, αλλά προσφέρουν διαφορετικά μονοπάτια με τελείως διαφορετικά platforming στοιχεία, μυστικά να βρεις και παγίδες να αποφύγεις. Χρονικά μπορεί το κάθε μονοπάτι να είναι το ίδιο απαιτητικό, αλλά είναι τόσο ξεχωριστά μεταξύ τους ώστε είναι σα να υπάρχουν πολλές υπο-πίστες στο κάθε act.
Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που το Sonic 3 and Knuckles να είναι και το αγαπημένο μου Sonic. Το έχω τερματίσει πολλές δεκάδες φορές και ποτέ δε βαριέμαι να ψάχνω ξανά και ξανά τις ίδιες πίστες, να μαθαίνω τα patterns των εχθρών, να βρίσκω νέες τηλεοράσεις με ζωές και νέα special stages (τι τέλειο να βρίσκεις τα κρυφά σημεία με τα special stages) και φυσικά να ανακαλύπτω πράγματα που δεν ήξερα ότι υπάρχουν (καλή ώρα προχτές που βρήκα 2 νέα special stages σε μία πίστα - 15 χρόνια μετά ρε γμτ ).
Comment
-
Αυτό που λες για το Sonic 3 &Knuckles ισχύει. Η βασική λογική παραμένει, δηλαδή πάλι κάποια μονοπάτια δίνουν έμφαση στη ταχύτητα, άλλα έχουν πιο πολλά εμπόδια κλπ, άλλα ο γενικότερος σχεδιασμός του παιχνιδιού είναι πιο σύνθετος σε σχέση με τα δυο προηγούμενα.
Στα Sonic πάντως, ανέκαθεν, τα διαφορετικά διαζώματα και μονοπάτια έδιναν την αίσθηση του «3-4 πίστες σε μια». Ειδικά συγκεκριμένα επίπεδα, παρουσιάζουν εκπληκτικές διαφορές στη δομή ανάλογα με τη διαδρομή που θα ακολουθήσεις. Ήθελα μάλιστα κάποια στιγμή να ανεβάσω κάποια videos στο YouTube για το εν λόγω θέμα και μακάρι να το καταφέρω κάποια στιγμή.
Tα Stage Maps των Mushroom Hill 2 και Hydrocity 1:
Άσε, στο Sonic όσο παίζεις ανακαλύπτεις συνεχώς καινούργια πράγματα. Εγώ λίγο πριν μπω στρατό εντελώς τυχαία ανακάλυψα ότι υπάρχει η δυνατότητα, αν κάνω κάποια συγκεκριμένα πράγματα, να ανεβάσω αρκετά το score μου στη Green Hill. Μιλάμε ότι μια ολόκληρη κοσμοθεωρία 20 χρόνων γκρεμίστηκε πριν λίγους μήνες.Originally posted by Evans View PostΊσως αυτός να είναι και ο λόγος που το Sonic 3 and Knuckles να είναι και το αγαπημένο μου Sonic. Το έχω τερματίσει πολλές δεκάδες φορές και ποτέ δε βαριέμαι να ψάχνω ξανά και ξανά τις ίδιες πίστες, να μαθαίνω τα patterns των εχθρών, να βρίσκω νέες τηλεοράσεις με ζωές και νέα special stages (τι τέλειο να βρίσκεις τα κρυφά σημεία με τα special stages) και φυσικά να ανακαλύπτω πράγματα που δεν ήξερα ότι υπάρχουν (καλή ώρα προχτές που βρήκα 2 νέα special stages σε μία πίστα - 15 χρόνια μετά ρε γμτ ).
There are two types of people who will tell you that you cannot change the world:
Those who are afraid to try, and those who are afraid that you will succeed.Comment
-
Εγώ γενικά με score attack και time attack δεν ασχολήθηκα ποτέ, πάντα τα έπαιζα για το fun factor, για να παίρνω ξανά και ξανά όλα τα emeralds και τα μυστικά, να ανακαλύπτω νέα μονοπάτια, να ακούω τη μουσική, ίσως και απλά να παίζω όλο και καλύτερα τις πίστες (χωρίς να χάνω rings κτλ). Μία περίοδο μάλιστα, τετάρτη δημοτικού, είχα σπάσει το χέρι μου και έπαιζα Sonic & Knuckles μόνο με το αριστερό. Το αστείο είναι ότι όχι απλώς το τερμάτισα (πολλές φορές παρακαλώ ), αλλά έπαιρνα και όλα τα chaos emeralds, γινόμουν super sonic και πάει λέγοντας. Beat that 
.
Κάτι που θυμήθηκα τώρα: στο Sonic 3 & Knuckles παίρνεις τρελό score αν τελειώσεις μία πίστα στο 9:59 ή εκεί κοντά. Τουλάχιστον έτσι θυμάμαι από μία τυχαία φορά που πέρασα κάποια πίστα στο τσακ .
Comment
-
Αυτό είναι κάτι που πάντα με εξίταρε στα Sonic, ότι δε σου επιβάλουν έναν συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού, άλλα σου δίνουν τη δυνατότητα να παίξεις με αρκετούς διαφορετικούς τρόπους το παιχνίδι.
Πάντως στη Time/Score Attack λογική, το παιχνίδι γίνεται τελείως διαφορετικό, πραγματικά νομίζεις ότι παίζεις κάτι άλλο. Θα παίζεις τα ιδία επίπεδα και όλα θα σου φαίνονται διαφορετικά, ενώ στη πραγματικότητα το μόνο που θα αλλάζει είναι η...«οπτική γωνία» σου. Κάθε παράμετρος, κάθε διακλάδωση, κάθε αλλαγή του εδάφους, κάθε object placement στο παιχνίδι απόκτα τελείως διαφορετικό νόημα.
Και θα ψάχνεις να βρεις συνεχώς τρόπους να ανεβάσεις το score σου, θα πειραματίζεσαι με τις διαδρομές, με τα chains των εχθρών, με τη συλλογή rings, με όλα. Και θα βλέπεις σταδιακά το run σου να εξελίσσεται και να αλλάζει συνεχώς. Και μετά από ένα σημείο θα χτυπιέσαι στο πάτωμα από τα γέλια και θα ρίχνεις facepalm κάθε φορά που θα διαβάζεις στα reviews ότι 12 ή 16 πίστες είναι λίγες, γιατί το μέσο platform game έχει 50+. Μα το κυριότερο, θα διαπιστώσεις ότι καμιά κοτρώνα στο Sonic δεν είναι placed εκεί που είναι τυχαία.
Το Ikaruga είναι εξαιρετικό shump όπως και να το παίξεις, αλλά σε score attack mode γίνεται αριστούργημα. Το Sonic, όπως και το Nights πχ (και γενικά όλα τα score attack games), βρίσκεται στην ιδία κατηγορία παιχνιδιών.
Θα σου πρότεινα να ασχοληθείς κάποια στιγμή αρχίζοντας με το Sonic 1. Απλά, όπως όλα τα score attack games, έτσι και το Sonic, θέλει αφοσίωση.There are two types of people who will tell you that you cannot change the world:
Those who are afraid to try, and those who are afraid that you will succeed.Comment
-
Για score attack αν ασχοληθώ λέω να το πάω λίγο ανάποδα, δηλαδή να ξεκινήσω σοβαρά το Sonic 4 . Έπαιξα τις πρώτες 2 act για time attack και ΟΚ η λογική του είναι φοβερή, το δε level design θα σε ενθουσιάσει. Τα λέγαμε και με burai, άντε με το καλό να μπεις κι εσύ στην παρέα μας, από την πρώτη μέρα περιμένουμε εντυπώσεις σου .
Comment
-
Καλά θα κάνεις.
Βασικά, σήμερα "δανείστηκα" το Xbox μου από έναν φίλο που του το είχα δώσει και αυτή τη στιγμή έχω βάλει demos να κατεβαίνουν, μαζί και το Sonic 4 εννοείται. Θα πάρω μια γεύση, έστω και μικρή, μέχρι να φύγω. Θα περιμένω πάντως να απολυθώ και μετά θα πιάσω και Sonic 4 και ό,τι άλλο έχω αφήσει (SMG2 κλπ).There are two types of people who will tell you that you cannot change the world:
Those who are afraid to try, and those who are afraid that you will succeed.Comment
-
Originally posted by RafComment
-
Sonic The Hedgehog 2
Carpe diemComment
Comment