Tweet
Δε διαφωνώ. Πιστεύω πως ο IGA πάντα με περιορισμένο budget λειτουργούσε στους τίτλους της σειράς- εκτός ίσως από τα 3d iterations τα οποία με εξαίρεση ίσως το Lament ήταν πολύ μέτριοι τίτλοι. Δεν είναι τυχαίο πως υπήρχε ανακύκλωση από sprites και assets, ενώ το story ίσως εξαιρουμένου του Aria, ποτέ, imo, δεν έφτασε το SotN.
Ούτως ή άλλως τα Castlevania από την γέννησή τους ήταν πολύ ιδιαίτερη σειρά. Από αυστηρά gaming κριτήρια να το δει κανείς, τα games που είναι ΑΑΑ είναι τα SotN( από κοντά το Order και Aria) και από τα action το Super Castlevania.( imo το πιο σημαντικό sequel της πρώτης σειράς με μηχανισμούς που πήγανε ανεκμετάλλευτοι και δεν καταλαβαίνω το γιατί...) Το Rondo of Blood όσο θρυλικός τίτλος κι αν έγινε( λόγω φυσικά και της jap only release αλλά και της πολύ μέτριας-πετσοκομμένης SNES)δε θεωρώ πως είναι καλύτερο του Super, πέρα από τον παράγοντα νοσταλγία.
Εγώ επιμένω πως το πείραμα του LoS ήταν κάτι που χρειαζόταν η σειρά. Το ζήτημα είναι πλέον να την αναλάβει κάποιος που θα καταλάβει την ουσία του franchise- το οποίο ουσιαστικά σαν ένα classic horror tribute είχε ξεκινήσει. Ο Iga προσπάθησε να το πάει στο άλλο επίπεδο δένοντας σεναριακά όλα τα games, φτιάχνοντας ένα timeline( πετώντας ότι δεν τον βόλευε)αλλά εν τέλει αυτό που παίρναμε κάθε φορά- όχι πως απαιτούσε κανείς τπτ περισσότερο βέβαια- ήταν ένα SotN με lower production values( handheld γαρ)και κοπτοραπτική στα του gameplay( το μόνο που κάπως άλλαξε τη φόρμουλα ήταν το Circle of the Moon)
Το πρώτο LoS θεωρώ πως είναι ένα αρκετά καλό tribute στους παλιούς τίτλους και μου άρεσε αρκετά. Αυτό που προσωπικά θα ήθελα να δω είναι ένα rpg και έναν τίτλο με αρχή μέση τέλος( και ίσως το κλασικό σενάριο vampire hunter chasing/ killing dracula)τοποθετημένο σε μία μεγαλούπολή όπως το Λονδίνο στο Dracula(1992)ή του Gotham by gaslight( άλλο franchise ok αλλά η συγκεκριμένη ιστορία μετράει)
Ούτως ή άλλως τα Castlevania από την γέννησή τους ήταν πολύ ιδιαίτερη σειρά. Από αυστηρά gaming κριτήρια να το δει κανείς, τα games που είναι ΑΑΑ είναι τα SotN( από κοντά το Order και Aria) και από τα action το Super Castlevania.( imo το πιο σημαντικό sequel της πρώτης σειράς με μηχανισμούς που πήγανε ανεκμετάλλευτοι και δεν καταλαβαίνω το γιατί...) Το Rondo of Blood όσο θρυλικός τίτλος κι αν έγινε( λόγω φυσικά και της jap only release αλλά και της πολύ μέτριας-πετσοκομμένης SNES)δε θεωρώ πως είναι καλύτερο του Super, πέρα από τον παράγοντα νοσταλγία.
Εγώ επιμένω πως το πείραμα του LoS ήταν κάτι που χρειαζόταν η σειρά. Το ζήτημα είναι πλέον να την αναλάβει κάποιος που θα καταλάβει την ουσία του franchise- το οποίο ουσιαστικά σαν ένα classic horror tribute είχε ξεκινήσει. Ο Iga προσπάθησε να το πάει στο άλλο επίπεδο δένοντας σεναριακά όλα τα games, φτιάχνοντας ένα timeline( πετώντας ότι δεν τον βόλευε)αλλά εν τέλει αυτό που παίρναμε κάθε φορά- όχι πως απαιτούσε κανείς τπτ περισσότερο βέβαια- ήταν ένα SotN με lower production values( handheld γαρ)και κοπτοραπτική στα του gameplay( το μόνο που κάπως άλλαξε τη φόρμουλα ήταν το Circle of the Moon)
Το πρώτο LoS θεωρώ πως είναι ένα αρκετά καλό tribute στους παλιούς τίτλους και μου άρεσε αρκετά. Αυτό που προσωπικά θα ήθελα να δω είναι ένα rpg και έναν τίτλο με αρχή μέση τέλος( και ίσως το κλασικό σενάριο vampire hunter chasing/ killing dracula)τοποθετημένο σε μία μεγαλούπολή όπως το Λονδίνο στο Dracula(1992)ή του Gotham by gaslight( άλλο franchise ok αλλά η συγκεκριμένη ιστορία μετράει)
Comment