Ή αλλιώς, the Italian way. Θεωρία, πράξη και επιπτώσεις.
Ανοίγω αυτό το θέμα σε μια προσπάθεια να επικεντρώσω τη διάχυτη συζήτηση για την οικονομική και πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα σε ένα ενδεχόμενο που, προσωπικά, το θεωρώ όλο και πιο πιθανό και ίσως να αποτελέσει και την απόλυτη ταφόπλακα όλων των εννοιών της λέξης "πολιτική" στη χώρα μας. Την άνοδο ενός επιτυχημένου επιχειρηματία στην εξουσία, με ένα πολιτικό λόγο ισοπεδωτικό, κολακευτικό προς τις μάζες και το συλλογικό ασυνείδητο του Μέσου Έλληνα, απαξιωτικό προς την ίδια την πολιτική και τα δρώμενά της, με κυρίαρχο επιχείρημα το "αφού είναι επιτυχημένος στις επιχειρήσεις του θα επιτύχει και στη διακυβέρνηση της Ελλάδας / Ιταλίας", με την αντιπολίτευση διαλυμένη, χωρίς έρεισμα στους πολίτες και χωρίς καν την ικανότητα να ασκήσει πολιτικό λόγο (εν μέρει και λόγω μεγάλης πλειοψηφίας της κυβέρνησης), με επιθέσεις προς τους θεσμούς όπως η Δικαιοσύνη και η ελευθερία του Τύπου, με στηρίγματα είτε απολιτικά είτε ακροδεξιά, και ένα σωρό άλλα χαρακτηρηστικά για τα οποία σκοπεύω να μιλήσω πιο μετά, αν το θέμα τραβήξει.
Το θέμα που θέτω είναι το εξής. Ποιά είναι για σας τα διακριτικά χαρακτηρηστικά του Μπερλουσκονισμού, με ποιό τμήμα της ελληνικής πολιτικής σκηνής θα μπορούσε να συνδεθεί, και πώς εκφράζεται πανευρωπαϊκά? Πόσο πιθανό θεωρείτε ότι είναι ένα τέτοιο ενδεχόμενο στα καθ'ημάς? Από πού μπορεί να πηγάσει? Ποιά θα ήταν τα ελληνικά του χαρακτηρηστικά? Ποιοί είναι οι λόγοι που πιθανώς να μας οδηγήσουν σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, και ποιές θα είναι οι συνέπειες της πολιτικής μας ζωής? Πόσο επικίνδυνο, ακίνδυνο ή επιθυμητό θεωρείτε ένα τέτοιο ενδεχόμενο? Ποιός θα μπορούσε να είναι ο Έλληνας Μπερλουσκόνι?
Θα ήθελα τη γνώμη της κοινότητας, αν ενδιαφέρεται ασφαλώς, γύρω από ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Για τα έργα και τις ημέρες του ίδιου του Μπερλουσκόνι στην Ιταλία καλό θα ήταν να μην κοιτάξετε μόνο τα μεσημεριανάδικα για φωτογραφίες του σε βίλες με βίζιτες, αλλά και δημοσιεύματα του ξένου και εγχώριου Τύπου για διοικητικές και οικονομικές του αποφάσεις, καθώς και για τον τρόπο που αντιμετωπίζει την κοινοβουλευτική λειτουργία. Θα ήθελα μια συζήτηση όσο το δυνατό τεκμηριωμένη και σοβαρή, και με βίντεο αλλά και με παραπομπές σε ειδησιογραφικά sites και blogs, και όσο το δυνατόν με επιχειρήματα.
Για να μη μπουκώσω την κουβέντα, όπως κάνω συχνα, επιφυλάσσομαι να μιλήσω αργότερα. Για την ώρα...
Η μπάλα σε σας.
Ανοίγω αυτό το θέμα σε μια προσπάθεια να επικεντρώσω τη διάχυτη συζήτηση για την οικονομική και πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα σε ένα ενδεχόμενο που, προσωπικά, το θεωρώ όλο και πιο πιθανό και ίσως να αποτελέσει και την απόλυτη ταφόπλακα όλων των εννοιών της λέξης "πολιτική" στη χώρα μας. Την άνοδο ενός επιτυχημένου επιχειρηματία στην εξουσία, με ένα πολιτικό λόγο ισοπεδωτικό, κολακευτικό προς τις μάζες και το συλλογικό ασυνείδητο του Μέσου Έλληνα, απαξιωτικό προς την ίδια την πολιτική και τα δρώμενά της, με κυρίαρχο επιχείρημα το "αφού είναι επιτυχημένος στις επιχειρήσεις του θα επιτύχει και στη διακυβέρνηση της Ελλάδας / Ιταλίας", με την αντιπολίτευση διαλυμένη, χωρίς έρεισμα στους πολίτες και χωρίς καν την ικανότητα να ασκήσει πολιτικό λόγο (εν μέρει και λόγω μεγάλης πλειοψηφίας της κυβέρνησης), με επιθέσεις προς τους θεσμούς όπως η Δικαιοσύνη και η ελευθερία του Τύπου, με στηρίγματα είτε απολιτικά είτε ακροδεξιά, και ένα σωρό άλλα χαρακτηρηστικά για τα οποία σκοπεύω να μιλήσω πιο μετά, αν το θέμα τραβήξει.
Το θέμα που θέτω είναι το εξής. Ποιά είναι για σας τα διακριτικά χαρακτηρηστικά του Μπερλουσκονισμού, με ποιό τμήμα της ελληνικής πολιτικής σκηνής θα μπορούσε να συνδεθεί, και πώς εκφράζεται πανευρωπαϊκά? Πόσο πιθανό θεωρείτε ότι είναι ένα τέτοιο ενδεχόμενο στα καθ'ημάς? Από πού μπορεί να πηγάσει? Ποιά θα ήταν τα ελληνικά του χαρακτηρηστικά? Ποιοί είναι οι λόγοι που πιθανώς να μας οδηγήσουν σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, και ποιές θα είναι οι συνέπειες της πολιτικής μας ζωής? Πόσο επικίνδυνο, ακίνδυνο ή επιθυμητό θεωρείτε ένα τέτοιο ενδεχόμενο? Ποιός θα μπορούσε να είναι ο Έλληνας Μπερλουσκόνι?
Θα ήθελα τη γνώμη της κοινότητας, αν ενδιαφέρεται ασφαλώς, γύρω από ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Για τα έργα και τις ημέρες του ίδιου του Μπερλουσκόνι στην Ιταλία καλό θα ήταν να μην κοιτάξετε μόνο τα μεσημεριανάδικα για φωτογραφίες του σε βίλες με βίζιτες, αλλά και δημοσιεύματα του ξένου και εγχώριου Τύπου για διοικητικές και οικονομικές του αποφάσεις, καθώς και για τον τρόπο που αντιμετωπίζει την κοινοβουλευτική λειτουργία. Θα ήθελα μια συζήτηση όσο το δυνατό τεκμηριωμένη και σοβαρή, και με βίντεο αλλά και με παραπομπές σε ειδησιογραφικά sites και blogs, και όσο το δυνατόν με επιχειρήματα.
Για να μη μπουκώσω την κουβέντα, όπως κάνω συχνα, επιφυλάσσομαι να μιλήσω αργότερα. Για την ώρα...
Η μπάλα σε σας.
Comment