Comics!

[Titus]

Ένα θέμα που έλειπε, αφιερωμένο σε κάθε είδους comics, graphic novels, χαρακτήρες, κυκλοφορίες και καλλιτέχνες.

Θυμάται κανείς τον Τεξ Ουίλερ? Τον Ρέιντζερ του Τέξας που με τους συντρόφους του, όπως τον Κιτ Κάρσον, έφερνε τους κακούς στη δικαιοσύνη και υπερασπιζόταν το δίκαιο? Κυκλοφόρησε ένας τόμος με μια ενιαία ιστορία του, το "Μοναχικός Καβαλλάρης", όπου σεναριογράφος είναι ο κανονικός της σειράς Nizzi και σκιτσογράφος ο Kubert των Punisher, Tarzan και Batman. Έφερε αναμνήσεις της παιδικής μου ηλικίας (σνιφ) και πρέπει να πως πως αν και το σενάριο είναι αρκετά κλισέ (ο Τεξ επισκέπτεται μια φιλική οικογένεια, τους βρίσκει νεκρούς και ξεκινά να βρει τους δολοφόνους τους) ο κόσμος και οι χαρακτήρες (ειδικά ο Τεξ) σκιαγραφούνται με μια ασυνήθιστη οργή και σκληρότητα, με τον Ουίλερ να είναι σχεδόν εκτός νόμου για να πάρει την εκδίκησή του. Το σκέδιο είναι απόλυτα ταιριαστό, στο πνεύμα του κλασσικού ουέστερν και με άψπγη προοπτική και σκίαση.

Συνίσταται ανεπιφύλακτα στους παλαίουρες!


ΥΓ. Α, ναι. Η μπάλα σε σας!!!

[Sinclair]

http://www.comicdom.gr/reviews.php?id=1241

Μα πόσο πιο κάτω ακόμη...Αισθάνομαι δικαιωμένος που,μετά το Civil War(mehhh...)απογοητεύτηκα και το παράτησα το άθλημα από πλευρας Marvel.Με αυτά που κάνουν,χάνουν και την ελάχιστη αξιοπρέπεια που είχαν.Το unmasking,τώρα αυτό.Α ρε spidey,τι τραβάς.

[Titus]

Α, υπέροχα!

Το unmasking δε με είχε πειράξει τόσο, αλλά αυτό είναι τελείως ηλίθιο. Ολόκληρος μαντράχαλος με γυναίκα, έχοντας δει και κάνει τόσα πολλά, και δε μπορεί να καταλάβει ότι η θεία του κάποια στιγμή θα πεθάνει? Και σα να μην έφτανε αυτό, το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι ηθικής τάξης ή συνέχειας, όπως το βάζει αρχικά ο συγγραφέας του review, αλλά το πόσο πιστευτή είναι μια τέτοια αντίδραση για έναν ενήλικα και έμπειρο άνθρωπο, όπως καταλήγει τελικά. Σε μια περίοδο μάλιστα μετά την αποκάλυψη του Σπάιντερμαν και τα τεράστια προβλήματα που περνούσαν, με το Σπάιντερμαν να πηγαίνει back in black κλπ, αντί να δοθεί βάρος στο πώς θα έρθει ισορροπία στο κόμικ, πηγαίνουμε σε εντυπωσιοθηρικές παλάβρες.

Κοινώς, τρίχες κατσαρές. Η μπάλα έχει χαθεί, και δεν ξέρουμε καν ποιός την έχει. Όχι μόνο δε μεγαλώνει και δεν αντιμετωπίζει τα εσωτερικά του προβλήματα, αλλά δρα σαν κομπλεξικός. Μήπως τελικά είναι? Ή μήπως μετά από όλα αυτά τα άσχετα ο Πήτερ Πάρκερ δεν υπάρχει καν σα χαρακτήρας?

[Sinclair]

To continuity πλέον αρέσκεται σε out of character εκδηλώσεις.Καλύτερα να το αφήνανε το όλο θέμα και να αναθέτανε σε κάθε συγγραφέα μία ιστορία εκτός continuity.

Τι διάολο 40χρόνια κοντά είναι ο ήρωας,δεν έχει την ωριμότητα(έστω ως κομιξικός 30άρης)να καταλάβει το επακόλουθο της επιλογής του??Μιλάμε για τον ιδιοφυή Peter Parker ρε σεις εκεί στη Marvel...Έναν Parker που αυτοί αποφάσιασαν να τον παντρέψουν,να τον κάνουν να ξαναφορέσει το Venom suit,να βγάλει τη μάσκα δημόσια,να ξαναζήσει το θέμα της Gwen(μέσα από σχέση της με τον Osbourne...ΕΛΕΟΣ)Marvel=House of Ideas???Σώπα ρε...Πάλι καλά βγήκε και το Eternals τότε,που κάτι έλεγε και υπάρχει και το Astonishing.τπτ άλλο.

Ας κάνουνε ένα Big Bang και reset στην τελική.Και το ίδιο ισχύει και για DC.Εκεί που με το πρώτο Crisis τα είχε στρώσει και έγινε ένα universe πλεόν πάλι Multiverse,continuity που ακόμη κι εγώ που είμαι fan to έχασα πλέον και το ένα event πίσω από το άλλο.Fables και πάλι Fables,Your Honour.

[Altair]

κρίμα.το μόνο ευτύχημα είναι ότι λόγω οικονομικών προβλημάτων σταμάτησα τη σειρά στο back in black.ξενέρωνα που θα έχανα το one more day μα τώρα βλέπω πως δεν πειράζει.κρίμα πάντως.

[MarVell]

Και εμένα με χαλάει όταν χαλάνε το continuity (αλήθεια, ποιά είναι η κατάλληλη ελληνική λέξη;) ενός χαρακτήρα αλλά αντικειμενικά αυτό είναι αναπόφευκτο σε ένα βαθμό μετά από τόσες δεκαετίες.

Τους τελευταίους μήνες έχω ξεκόψει (και πάλι) από τα κόμικς αλλά η ιστορία με την συμφωνία του Πήτερ με τον Μεφίστο μου φαίνεται καλή φάση (πολύ καλύτερη από την αποκάλυψη της μυστικής του ταυτότητας στο Civil War) οπότε θα πάω να το πάρω και να το διαβάσω.

Δεν μου φαίνεται καθόλου εκτός χαρακτήρα να κάνει ο Πήτερ οτιδήποτε (εκτός του να σκοτώσει) για να σώσει μια ζωή και ειδικά της Θείας Μέι.

[Sinclair]

Ίσως να έχεις δίκιο,ωστόσο κάπου η ωριμότητα φαίνεται και μέσα από την αποδοχή της απώλειας κάποιου αγαπημένου προσώπου.Σίγουρα θα υπάρξει με λλοντικό plot twist.Άλλωστε με τον Μεφίστο έκανε συμφωνία...Όπως και να έχει,είχα που είχα χάσει τη μπάλα όταν ξεκίνησα προ 3ετίας να παίρνω comics από έξω με τον Peter Parker(είχα μεινει στα παλία από Καμπανα )και όσα είχαν συμβεί στο ενδιάμεσο,τώρα πλέον έχοντας σταματήσει μετά το Civil την ενασχόληση δεν καταλαβαίνω τπτ.

[MarVell]

Άσχετο με τα παραπάνω αλλά πριν λίγο καιρό μου είχε κολλήσει στο μυαλό μια σειρά κόμικς της δεκαετίας του 80 που όταν την είχα πρωτοδιαβάσει εκείνον τον καιρό (αλήθεια, θυμάται κανείς αν στην Ελλάδα την δημοσίευε ο Καμπανας ή η Μαμουθ Κόμικς;) δεν μου είχε κάνει εντύπωση αλλά τώρα που την ξανασκεφτόμουν (όσο την θυμάμαι μετά από τόσα χρόνια βέβαια) μου φαινόταν συναρπαστική.

Ο τίτλος της Strikeforce Morituri.



Απ? οτι θυμάμαι η ιστορία ήταν περίπου οτι εξωγήινοι (ή κάτι τέτοιο) είχαν εισβάλει στην Γη και η τελευταία γραμμή αντίστασης ήταν το πρόγραμμα Μοριτούρι οπου απλοί άνθρωποι αποκτούσαν υπερ-δυνάμεις για να πολεμήσουν τους εισβολείς αλλά η παρενέργεια ήταν οτι δεν ζούσαν πάνω από ένα χρόνο.

Πολύ καλή ιστορία που θα μπορούσε να γίνει και πολύ καλή ταινία. Τέλως πάντων, αν και στην εποχή μας έχουν κυκλοφορήσει σχεδόν τα πάντα από τις παλιότερες σειρές της Marvel και της DC σε trade paperbacks και graphic novels, απ? ότι το έψαξα αυτό δεν έχει ξανακυκλοφορήσει (πιθανό να υπάρχουν και νομικά εμπόδια στην μέση με τους δημιουργούς της σειράς). Πολύ θα ήθελα να την ξαναδιαβάσω την σειρά, έστω και σε ψηφιακή μορφή.

[sOLiD SNAKE]

XAXA lol
ενταξει για να πω την αληθεια εμενα δεν μου φαινεται περιεργο αυτο που εγινε με τον spidey
για αυτο αλλωστε δεν διαβαζω τωρα πια comics με υπερηρωες(προτιμω χωρις σκεψη τα παλια)

και γενικα θα γουσταρα περισσοτερο αν ηξερα οτι καποια στιγμη θα εφταναν καπου και τελος

οταν ειναι φτιαγμενα για να συνεχιζουν στον αιωνα τον απαντα λογικο είναι καποια στιγμη να υπαρξουν και πολλα κουλα και ακυρα .

Ετσι τωρα πια το εχω γυρισει στα manga και στα graphic novel

τωρα πια προτιμω τα Sandman,Preacher,Hellblazer,Transmetropolitan κ.α. απο vertigo
τα Conan,Hellboy κτλ απο Dark Horse
και αλλα σε αυτό το στιλ
και γενικα δεν γουσταρω τωρα πια να διαβαζω τα αιωνια κομικ με υπερηρωες

εδω εχω ξενερωσει απιστευτα και με τον Batman που ειναι ο αγαπημενος μου ηρωας
και θα τον ειχα σιχαθειαν δεν υπηρχαν τα παλια κομικ και οι ταινιες του Νολαν για να μου θυμιζουν ην αγαπη που εχω σε αυτον το χαρακτηρα


Υ.Γ. χιλες φορες να διαβαζω και να ξαναδιαβαζω v for vendetta και Watchmen παρα να ξενερωνω με αυτα που βλεπω

[Sinclair]

Solid Snake αν έχεις διάθεση δοκίμασε το Fables.Πιστεύω θα σου αρέσει.
http://en.wikipedia.org/wiki/Fables_%28Vertigo%29

[belmont]

Η ιστορία με τα παιδιά της Gwen είναι ότι πιο χαζό έχω διαβάσει.
Καταστρέφει τον χαρακτήρα ενός από τους καλύτερους χαρακτήρες της σειράς του Σπάιντυ. Μετά τον τραγικό της θάνατο έπρεπε να την αφήσουν ήσυχη όχι να τις δίνουν κλόνους και παιδιά.
Όσο για το Civil War τολμώ να πω πως μου άρεσε. Ίσως ο ξεμασκάρεμα του Πήτερ να ήταν ατυχές αλλά η κόντρα Ironman-CAP ήταν φοβερή.

Άσχετο με τα παραπάνω αλλά πριν λίγο καιρό μου είχε κολλήσει στο μυαλό μια σειρά κόμικς της δεκαετίας του 80 που όταν την είχα πρωτοδιαβάσει εκείνον τον καιρό (αλήθεια, θυμάται κανείς αν στην Ελλάδα την δημοσίευε ο Καμπανας ή η Μαμουθ Κόμικς;) δεν μου είχε κάνει εντύπωση αλλά τώρα που την ξανασκεφτόμουν (όσο την θυμάμαι μετά από τόσα χρόνια βέβαια) μου φαινόταν συναρπαστική.

Ο τίτλος της Strikeforce Morituri.[/b]

Είχαν κυκλοφορήσει από την Μαμούθ στο περιοδικό Χ-ΜΕΝ.

[sOLiD SNAKE]

Solid Snake αν έχεις διάθεση δοκίμασε το Fables.Πιστεύω θα σου αρέσει.
http://en.wikipedia.org/wiki/Fables_%28Vertigo%29
[/b]

thx burai
το γνωριζα σαν κομικ αλλα δεν του ειχα δωσει ποτε σημασια
και τωρα που το εψαξα λιγο στο ιντερνετ
πιστευω ότι θα μου αρεσει
οποτε θα το δοκιμασω

[Titus]

Υπάρχουν και αρκετές σοβαρές σειρές κόμικ που ολοκληρώνονται σε λίγα τεύχη και είναι υψηλού επιπέδου. Χαρακτηρηστικό τα "The Nightly News", πραγματικά ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ σειρά σε σύλληψη και γραφιστική εκτέλεση, όπως και σε υπόβαθρο και ολοκλήρωση. Ένα πραγματικό κομψοτέχνημα του είδους, με θέμα τα media, τη λειτουργία τους και την έλλειψη ισχύος του απλού πολίτη, διανθισμένο με πολλά κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά σχόλια. Άλλη πολύ καλή σειρά που δυστυχώς έχω χάσει επαφή είναι το DMZ - εμφύλιος σπαράσσει τις ΗΠΑ, το Μανχάταν είναι αποκλεισμένη no man's land, και ένας αφελής ρεπόρτερ καλύπτει τον πόλεμο. Άλλη αξιοσημείωτη σειρά είναι τα 100 Bullets των Risso - Azarello, που κάποτε πρέπει να το διαβάσω ολόκληρο (αφορά το θέμα της αυτοδικίας και το τι θα γινόταν αν κάποιος θα μπορούσε να πάρει εκδίκηση για κάποιο μεγάλο κακό που του έχει συμβεί και να παραμείνει ατιμώρητος). Και, για τους οπαδούς του ως συνήθως ιδιοφυιούς και σαλταρισμένου Alan Moore, ψάξτε να βρείτε το Hypothetical Lizard - ψυχασθένεια, διαστροφή, παράνοια...

[_Lloyd]

Διαβάστε την Χωματερή του Λέανδρου (όσοι δεν το έχετε ήδη κάνει), κυκλοφόρησε εδώ και κάτι μήνες το album, αν και υπάρχει ακόμη στα βιβλιοπωλεία. Ο άνθρωπος είναι απλά κορυφή, απτους καλύτερους σατυρικούς έλληνες κομιξάδες. Επίσης σχετικά πρόσφατα, κυκλοφόρησε (και αυτό απ'τις εκδόσεις του 9) τόμος του Blacksad με τίτλο "Αρκτικός Κύκλος". Για όσους δεν ξέρουν, το comic Blacksad έχει πρωταγωνιστή έναν ντεντέκτιβ με ομώνυμο όνομα, με μια ιδαιτερότητα (όπως και όλοι οι χαρακτήρες του comic άλλωστε): είναι ζωόμορφος (όχι mutants ντε, απλά το ύφος του comic είναι έτσι) πράγμα εξαιρετικά εύστοχο καθώς βοηθά στην πιστή απόδοση των προσωπικοτήτων των χαρακτήρων στην εμφάνισή τους (πχ. ο Blacksad είναι -τι άλλο;- γάτα). Πραγματικά υπέροχο και ατμοσφαιρικότατο comic...

[MarVell]

Να πάρει, αυτή η νοσταλγία θα με μπατηρήσει κάποια στιγμή Έγραφα για τα Strikeforce Morituri πριν λίγες μέρες και δεν άντεξα, παρήγγειλα όλη την πρώτη χρονιά (τεύχη 1-12) απ' την Αμερική, μου ήρθαν σήμερα (Mile High Comics - εγγύηση, μου ήρθανε στο πιτς φυτίλι).



Με την ευκαιρία, μιας και μιλάμε για νοσταλγία, ποιος θυμάται τα θρυλικά περιοδικά κόμικς Μπλεκ και Αγόρι της δεκαετίας του 80; Η αγαπημένη μου σειρά (στο Αγόρι νομίζω δημοσιευόταν) ήταν με έναν εξωγήινο με ένα κεφάλι σαν νεκροκεφαλή και ένα παράξενο δαχτυλίδι. Λεπτομέρειες δεν θυμόμουνα αλλά επί πολλά χρόνια ήθελα να μάθω το όνομα της σειράς και να την ξαναδιαβάσω. Τέλος πάντων, πριν κανα χρόνο βρήκα άκρη, η σειρά λεγόταν Doomlord (δεν θυμάμαι ποιος ήταν ο Ελληνικός τίτλος της) και ήταν από το θρυλικό Αγγλικό περιοδικό κόμικς Eagle. Ο λόγος που μου είχε κάνει τόση εντύπωση όταν την διάβαζα μικρός έγινε ξεκάθαρος όταν συνηδητοποίησα ποιοι ήταν οι δημιουργοί του τίτλου: John Wagner και Alan Grant. Nuff said!!