Top 20 Nintendo 64 Games

[Loggo]

Καταρχήν, όσο κι αν επαναλαμβάνομαι, θα ξαναπροσθέσω το βασικότερο απ’ όλα. Ότι δηλαδή η ποιότητα ενός τίτλου, είτε μιλάμε για το Golden Eye, είτε για το Final Fantasy XII, είτε για το FIFA, είτε για οποιοδήποτε, είναι ανεξάρτητη και δεν επηρεάζεται από το πόσο αυτό αρέσει είτε σε έναν, είτε σε εκατομμύρια gamers. Είτε αρέσει πολύ, είτε λιγότερο, είτε και καθόλου. Αυτό καταδεικνύει την αποδοχή ενός τίτλου από το κοινό, κάτι που δεν είναι απαραίτητο να συμβαδίζει με τη ποιότητά του.

Από κει και πέρα, ένας τίτλος για να είναι σημαντικός, ή ακόμα και επαναστατικός υπό προϋποθέσεις, δεν χρειάζεται να ανακαλύπτει κάθε μέρα τον τροχό. Ακόμα και η χρησιμοποίηση επιμέρους στοιχείων που μπορεί να προϋπάρχουν αλλά είτε να παραμένουν ανεκμετάλλευτα, είτε να μην έχουν ενσωματωθεί σε συγκεκριμένη λογική, είτε ακόμα και να μην αναδεικνύονται μέσω του συνόλου (πολύ σημαντικό), μπορούν να κάνουν τη δουλειά. Ο τροχός είναι ένας, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί με 100 διαφορετικούς τρόπους, δεν χρειάζεται να τον ανακαλύπτεις κάθε μέρα.

Όσον αφορά το System Shock, ποτέ δεν ήταν FPS για να εισάγει κάτι στο genre. Πέρα από τη προοπτική πρώτου προσώπου, την οποία μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει για να κάνει από on rail shooter (Virtua Cop), μέχρι Action/Adventure (Metroid Prime), δεν έχει άλλο κοινό στοιχείο με τα FPS.

Το Golden Eye, τόσο εισάγει πράγματα, όσο και πιστώνεται το αποτέλεσμα ενός συγκερασμού μηχανισμών (ακόμα και κάποιων που μπορεί να προϋπήρχαν), ως σύνολο.

Σε γενικές γραμμές, το Golden Eye κάνει τα εξής:

1: Πρώτα απ’ όλα καταργεί τη, de facto τότε, γραμμικότητα στο genre και την point A to point B λογική που κυριαρχούσε.

2: Εισάγει τα objectives στα FPS.

3: Δίνει στον παίχτη τη δυνατότητα να ολοκληρώσει ένα επίπεδο με παραπάνω από έναν τρόπους.

4: Εισάγει τα stealth στοιχεία στο είδος, όπως και το γεγονός ότι ο χαρακτήρας δε μένει ακίνητος αλλά αναπνέει την ώρα που προσπαθείς να στοχεύσεις.

5: Sniper Mode, ακόμα και μαζί με το MDK. Όποιος πει ότι τα FPS που κυκλοφόρησαν αργότερα δεν επηρεάστηκαν από αυτό είδαν στο Golden Eye, μάλλον εθελοτυφλεί.

6: Context sensitive σύστημα χτυπημάτων, δε χτυπάς απλά τον εχθρό, μπορείς να τον χτυπήσεις στον αγκώνα, στο κεφάλι, στα γόνατα, στη καρδιά κοκ, με τον εχθρό μάλιστα να αντιδρά διαφορετικά ανάλογα με το σημείο που χτυπήθηκε, ενώ, ταυτόχρονα, ανάλογα με το σημείο, διέφερε και το damage.

7: Το βασικότερο απ’ όλα κατά τη γνώμη μου, απόρριψη της retro άποψης περί FPS η οποία και στηριζόταν στα απλά αντανακλαστικά και τη στόχευση. Το Golden Eye εισάγει τη μοντέρνα άποψη στο είδος, όπου ο τρόπος αντίδρασης των εχθρών στο παιχνίδι αναγκάζει τον gamer να καταστρώσει τακτική και να παίξει με μυαλό αν θέλει να επιβιώσει. Τέρμα το, εν πολλής, mindless shooting, εδώ τα πράγματα αλλάζουν όψη, λογική και επίπεδο. Είναι η λογική στην οποία το Halo αργότερα έκτισε, παρουσιάζοντάς τη πολύ πιο ολοκληρωμένα, με τα γνωστά αποτελέσματα βέβαια.

EDIT (πως το ξέχασα)

8: Δε χρειάζεται καν να αναλύσουμε τη σημασία του Golden Eye αναφορικά με το multiplayer gaming.

[Enpsty]

Μπράβο Loggo ολόσωστος.

Επίσης δεν καταλαβαίνω το κόλλημα του Ground με τα γραφικά.
Το συγκρίνεις με τα σημερινά δεδομένα;
Και ωραία μοντέλα είχε με υπέροχο animation, και φοβερό draw distance (όποιος θυμάται το πρώτο επίπεδο στο φράγμα που μπορούσες να στοχεύσεις με sniper από πολύ μακριά) και όμορφα για την εποχή textures και πολλές λεπτομέρειες (τρύπες από σφαίρες σε επιφάνειες, αίμα στο σημείο που χτύπαγες κτλ.).
Το μόνο που σήμερα φαντάζει περίεργο ήταν τα digitized πρόσωπα αλλά κι αυτά τότε ήταν πολύ εντυπωσιακά.

[Ground_zero]

Ευτυχώς υπήρχε και το PlayStation και βλέπαμε γραφικά της προκοπής.

Μπορούσες να μετρήσεις και τα pixels.....

Den yparxei logos eirwneias, to Metal gear eixe xeirotera grafika apo to Golden Eye kai pali edeixne kalytero Imo.
Sto Yoshi's Island tou SNES MPOROUSES na metrhseis ta pixels kai pali edeixne kalytero...
Den einai thema ippodynamhs, sto Golden eye ta grafika HTAN asxhma pws na to pw aliws

Loggo katalavainw... tha prostheta ena sxolio edw alla den to kanw giati tha me fate

Επίσης δεν καταλαβαίνω το κόλλημα του Ground με τα γραφικά.
Το συγκρίνεις με τα σημερινά δεδομένα;
Και ωραία μοντέλα είχε με υπέροχο animation, και φοβερό draw distance(όποιος θυμάται το πρώτο επίπεδο στο φράγμα που μπορούσες να στοχεύσεις με sniper από πολύ μακριά) και όμορφα για την εποχή textures και πολλές λεπτομέρειες (τρύπες από σφαίρες σε επιφάνειες, αίμα στο σημείο που χτύπαγες κτλ.).
Το μόνο που σήμερα φαντάζει περίεργο ήταν τα digitized πρόσωπο αλλά κι αυτά τότε ήταν πολύ εντυπωσιακά.

To game to eida tis prwtes meres pou kykloforhse, apo tote htan xalia ston optiko tomea.
To mono pou mou exei meinei einai olothola N64 grafika kai xalia anthrwpomorfa plasmata.

[Enpsty]

Να σου πω την αλήθεια προτιμώ λίγη θολούρα (αν και το GE δεν είχε πολλή) απ'το να μου βγαίνουν τα μάτια απ'το aliasing.

[Loggo]

Πάντως ρε παιδιά η προσέγγιση στα γραφικά είναι κάτι σχετικό. Για να πω την αλήθεια κι έμενα η θολούρα με ενοχλεί περισσότερο από το πιξέλιασμα. Ίσως τότε να τη προτιμούσα, αλλά ειδικά σήμερα με ενοχλεί πολύ περισσότερο. Αυτός είναι κι ένας από τους βασικούς λόγους που, σήμερα, τη παλεύω περισσότερο με τα γραφικά του PlayStation παρά με αρκετά games του Nintendo 64.

Βέβαια το Golden Eye δεν είχε θολούρα, γιατί σχεδόν πότε δε σε έβαζε σε τεράστια open worlds.

[Somari]

Ειχε όμως 2-3 fps όταν το γάμαγες με τις mines

[Ramparter]

Να προσθεσω την εξελιγμενη για τοτε AI και το limb damage.

[Ground_zero]

To limb damage to eipe kai o Loggo.

[Altair]

Πρωτοέπαιξα το Goldeneye (ελάχιστα για να είμαι ειλικρινής) όταν είχε πρωτοκυκλοφορήσει σε μαγαζί.Αμέσως το έβγαλα κι έπαιξα Doom.
Εν ολίγοις,η άποψή μου δεν διαφέρει πολύ από του Ground Zero,αν και καταλαβαίνω την συνεισφορά του τίτλου στην εξέλιξη του genre,οπότε έχει το σεβασμό μου για το λόγο αυτό και μόνο.

[NickTG]

Den einai thema ippodynamhs, sto Golden eye ta grafika HTAN asxhma pws na to pw aliws

Τα γραφικά ήταν άσχημα για εσένα και άλλους 10.
Για όλο τον υπόλοιπο κόσμο ήταν πολύ καλά.
Γι'αυτό σάρωσε και στα reviews.

Πως αλλιώς να το πούμε;

[Ground_zero]

Πως αλλιώς να το πούμε;

Den kserw... lame?

[Somari]

Πρωτοέπαιξα το Goldeneye (ελάχιστα για να είμαι ειλικρινής) όταν είχε πρωτοκυκλοφορήσει σε μαγαζί.Αμέσως το έβγαλα κι έπαιξα Doom.

Αμέσως το έβγαλα κι έπαιξα Doom.

κι έπαιξα Doom.

[Ground_zero]

Koita apo thn mia mporei na fantazei periergo, alla akoma kai to Doom fenetai na einai poio endiaferon apo ena James Bond movie game.

[Somari]

http://www.youtube.com/watch?v=Smu40J10cUU

[Scatman]

1: Πρώτα απ’ όλα καταργεί τη, de facto τότε, γραμμικότητα στο genre και την point A to point B λογική που κυριαρχούσε.

2: Εισάγει τα objectives στα FPS.

3: Δίνει στον παίχτη τη δυνατότητα να ολοκληρώσει ένα επίπεδο με παραπάνω από έναν τρόπους.

4: Εισάγει τα stealth στοιχεία στο είδος, όπως και το γεγονός ότι ο χαρακτήρας δε μένει ακίνητος αλλά αναπνέει την ώρα που προσπαθείς να στοχεύσεις.

5: Sniper Mode, ακόμα και μαζί με το MDK. Όποιος πει ότι τα FPS που κυκλοφόρησαν αργότερα δεν επηρεάστηκαν από αυτό είδαν στο Golden Eye, μάλλον εθελοτυφλεί.

6: Context sensitive σύστημα χτυπημάτων, δε χτυπάς απλά τον εχθρό, μπορείς να τον χτυπήσεις στον αγκώνα, στο κεφάλι, στα γόνατα, στη καρδιά κοκ, με τον εχθρό μάλιστα να αντιδρά διαφορετικά ανάλογα με το σημείο που χτυπήθηκε, ενώ, ταυτόχρονα, ανάλογα με το σημείο, διέφερε και το damage.

7: Το βασικότερο απ’ όλα κατά τη γνώμη μου, απόρριψη της retro άποψης περί FPS η οποία και στηριζόταν στα απλά αντανακλαστικά και τη στόχευση. Το Golden Eye εισάγει τη μοντέρνα άποψη στο είδος, όπου ο τρόπος αντίδρασης των εχθρών στο παιχνίδι αναγκάζει τον gamer να καταστρώσει τακτική και να παίξει με μυαλό αν θέλει να επιβιώσει. Τέρμα το, εν πολλής, mindless shooting, εδώ τα πράγματα αλλάζουν όψη, λογική και επίπεδο. Είναι η λογική στην οποία το Halo αργότερα έκτισε, παρουσιάζοντάς τη πολύ πιο ολοκληρωμένα, με τα γνωστά αποτελέσματα βέβαια.

EDIT (πως το ξέχασα)

8: Δε χρειάζεται καν να αναλύσουμε τη σημασία του Golden Eye αναφορικά με το multiplayer gaming.

Στο 1. - 2. το ένα συνεπάγεται με το άλλο. Για να πας απ'το ένα σημείο στο άλλο χρειάζεσαι κάποιο σκοπό που στο δίδουν τα οbjectives. Επίσης, ποιος είπε ότι όλα τα FPSs ήταν γραμμικά μέχρι τότε? Ανέφερα πριν ορισμένα παραδείγματα.
Περί objectives/missions -> Immercenary - 3DO (1995)

3. Προφανώς δεν είναι κάτι νέο αυτό.

4. Stealthing? To Goldeneye είναι έτσι δομημένο όπου ναι μεν είναι εφικτό να μη σε πάρουν χαμπάρι κάποιοι αντίπαλοι, σε συγκεκριμένες στιγμές πχ όταν έχουν γυρισμένη την πλάτη ή όταν τους σημαδεύεις από σημείο που δε φαίνεσαι ΑΛΛΑ για να ολοκληρώσεις μία πίστα θα πρέπει να έρθεις αναγκαστικά σε σύγκρουση με άλλους χαρακτήρες. Επίσης, η αξία του stealthing χάνεται διότι όταν χτυπήσεις κάποιον, ακόμη και στο πιο άκυρο σημείο να είσαι, σε "βλέπουν" και πυροβολούν ή όταν σκοτώσεις κάποιον και η ΑΙ εντοπίσει το πτώμα του, κατευθύνεται αυτόματα προς το μέρος σου.

Stealthing όμως σημαίνει περνάω παντελώς απαρατήρητος κι ολοκληρώνω την πίστα χωρίς να συμβεί το παραμικρό ή χτυπάω τον άλλο αλλά δε με βλέπει επειδή είμαι κρυμμένος σε σκιές πχ Thief(1998).

Συνεχίζοντας για το συγκεκριμένο, το 1994 εμφανίστηκε το Alien Vs Predator (Atari Jaguar) το οποίο σου επιτρέπει παίζοντας σαν Predator να ενεργοποιήσεις το invisible mode που σε κάνει αόρατο στους αντιπάλους ~χάνεις honor points~. Παρεπιπτόντως, διατηρήθηκε και στα επόμενα παιχνίδια της σειράς.

5. To Sniper Mode υπάρχει απ'το 1989. Λέγε με Midwinter , ένα ιδιοφυές FP multi-genre παιχνίδι. Πολλοί το θεωρούν ως τον "πατέρα" των σύγχρονων First Person παιχνιδιών.

6. H εφαρμογή του συγκεκριμένου μηχανισμού αφορά καθαρά το head shooting. Είτε χτυπάς κάποιον στα πόδια είτε στο στήθος δεν έχει διαφορά. Η ΑΙ θα αντιδράσει με τον ίδιο τρόπο. Η βέλτιστη μορφή του υπάρχει στο Perfect Dark όπως και το κομμάτι του stealthing (για τα δεδομένα των τότε κονσολών)

8. Δεν κατάλαβα την καινοτομία του Golden Eye εδώ. Multiplayer στα FPSs υπάρχει από αρχαιοτάτων χρόνων κι αρχή της ακμής αυτού του φαινομένου έγινε με το Quake(1996). Eπίσης, απ'το '90 και μετά υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός παιχνιδιών που χάρις το LAN επιτρέπουν το ομαδικό gaming π.χ Doom 2 (1994), Wolfenstein 3D (1992)κ.α