Tweet
Λοιπόν, μέχρι στιγμής είμαι στις 20+ ώρες, στο κεφάλαιο 11. Μερικά spoilers για την υπόθεση ως εδώ.
Τώρα, μερικά πρώιμα συμπεράσματα ύστερα από αυτές τις ~20 ώρες. Δεν είναι τελικά, όμως θέλω να θυμάμαι τι σκεφτόμουν όταν το τερματίσω, για να δω τον αντίκτυπο.
Τι ΔΕΝ μου αρέσει.
1) Στα του gameplay τραβάει πολύ σε μάκρος, βάζουν παντελώς αχρείαστους «««««γρίφους»»»»» και dungeons, τα οποία εξυπηρετούν μόνο και μόνο να σου σπάνε τα νεύρα, και αν δεν υπήρχαν, το παιχνίδι θα γινόταν καλύτερο. Ρε Square, αφού το κατέχεις το πράμα. Αν είναι να βάλεις minigame ενδιάμεσα στην ιστορία για να δεθούν οι χαρακτήρες μεταξύ τους, βάλε minigame σωστό. Μην βάζεις αυτές τις αηδίες με αργούς και δυσχείριστους μηχανισμούς. Ομάδα τεστ δεν είχατε εκεί πέρα για να σας πούνε πόσο άμπαλοι είναι αυτοί που τα δημιούργησαν; Αυτό που θέλουμε είναι να περάσουν οι χαρακτήρες κάποιες δυσκολίες μαζί, όχι να βγάλετε την πίστη στο παίκτη και να μας κάνετε να κοιτάμε το ρολόι για το πότε θα τελειώσει το μαρτύριο και να συνεχίσουμε το έπος.
2) Το παιχνίδι είναι υπερβολικά γραμμικό. Αυτό υπό κανονικές προϋποθέσεις δεν θα με πείραζε, ίσα ίσα που τις περισσότερες φορές μου αρέσει, επειδή βαριέμαι να ψάχνω και είναι ωραίο να σε καθοδηγεί το παιχνίδι και εσύ απλώς να σφάζεις (Devil May Cry φάση). Εδώ όμως μου λείπουν οι μάχες των Final Fantasy. Δεν λέω να βγω σε overworld, όμως εδώ πάμε στον αντίποδα. Σε όλα τα προηγούμενα FF, καθόμουν και τέσταρα συνδυασμούς όπλων, skills, AP, materia, κλπ. Όταν έβρισκα κάτι που άρεσε έκανα μερικές δοκιμαστικές μάχες για να δω πώς τσουλάει, έκανα ένα κάποιο grinding για να μάθω το σύστημα μάχης, κλπ. Τις περισσότερες φορές, έκανα ένα κλικ overlevel, για να μην έχω θέματα στο story. Έκανα grinding όποτε ένιωθα πως ήταν η κατάλληλη στιγμή, και μετά απολάμβανα την ιστορία. Όλα μέχρι αυτό το παιχνίδι, που δεν μπορώ να κάνω grinding επειδή δεν βρίσκω μέρος (!!!!!!). Έχω materia που μαζεύονται, θέλω να ανεβάσω SP για να αναβαθμίσω όπλα, έχω ένα σωρό abilities που δεν έχω μάθει, και δεν έχω βρει χρόνο για grinding επειδή το παιχνίδι σε τραβάει από το χέρι. Και το χειρότερο είναι πως δεν μπορώ να κάνω overlevel, επομένως σε μερικά bosses τρώω game over και πρέπει να κάνω αυτό που σιχαινόμουν πάντα, να τρώω ψόφους μέχρι να μάθω τα κόλπα τους, ενώ είμαι βυθισμένος στην ιστορία. Ελπίζω κάποια στιγμή σύντομα να ανοίξει κάπως.
3) Οι χαρακτήρες είναι σκορπισμένοι. Θέλω να δω τους χαρακτήρες που αγάπησα, και που αποδίδονται ΤΕΛΕΙΑ στο παιχνίδι. Θέλω περισσότερους διαλόγους με όλους, περισσότερες αλληλεπιδράσεις, περισσότερο χαβαλέ. Μέχρι στιγμής όμως, το παιχνίδι σε στέλνει μία με τον έναν, μία με τον άλλον, μία με τον παράλλον. Party είναι ρε square, καλά όλα αυτά, αλλά να βρεθούνε κάποια στιγμή και όλοι μαζί για να χαρούμε κι εμείς. Είπαμε, επεισοδιακό παιχνίδι, όμως μην το ξεχειλώνεις από τα μαλλιά.
Αυτό που συμπεραίνω, είναι πως η Square, πέφτει στην παγίδα των περισσότερων ιαπωνικών εταιριών, που προσπαθούν να ανακαλύψουν τον τροχό από το μηδέν, ενώ υπάρχουν ένα σωρό άλλα παιχνίδια που το κάνουν σωστά. Αλλά άντε να τους πεις να απορρίψουν τον τρόπο ζωής τους και να αξιοποιήσουν λειτουργίες από άλλα παιχνίδια, ειδικά από δυτικές εταιρίες. Αυτοί οι κομπλεξισμοί θα μας φάνε, απαράδεκτοι.
Και τώρα, τι μου αρέσει.
Well, όλα τα υπόλοιπα. Η ιστορία, οι χαρακτήρες, το σύμπαν, ο κόσμος όλος. Βλέπουμε την Midgar σε όλο της το μεγαλείο. Το παιχνίδι σε τραβάει και χάνεσαι στον κόσμο του. Ειδικά σε κάποια σημεία, πιάνω τον εαυτό μου να σταματάω και να θαυμάζω τα τοπία. Bonus σε όποιον έχει τελειώσει το ορίτζιναλ, θα το ευχαριστηθεί πολύ περισσότερο. Έχουν γίνει κάποιες αλλαγές στην ιστορία, έχω γράψει κατεβατό στο σπόιλερ, όμως γενικά μου αρέσει πολύ ό,τι βλέπω. Το σύστημα μάχης επίσης είναι πολύ καλό, έχουν συνδυάσει με πολύ καλό τρόπο το παλιό ΑΤΒ με το action. Για την κάμερα κλπ το έχουμε πει, όμως σε γενικές γραμμές είναι πολύ ενδιαφέρον. Στα όπλα μου αρέσει το σύστημα που αξιοποίησαν, στα materia δεν έχω βρει πολλούς συνδυασμούς όμως νομίζω πως είναι πολύ καλό αποτέλεσμα. Θυμάμαι σκηνικά που είχαμε δει παλιά, και τώρα τα βλέπω με κανονικούς χαρακτήρες, με κανονικές φωνές. Το χιούμορ είναι όπως πρέπει, ακόμα και οι δευτερεύοντες χαρακτήρες (τσιράκια της Shinra) είναι καλοδουλεμένοι και πετυχημένοι. Μπόμπα σκηνικά.
Είναι λίγο οξύμωρο τώρα που το βλέπω να γράφω 5 μόνο γραμμές για τα θετικά τη στιγμή που το παιχνίδι μου αρέσει υπερβολικά, όμως νιώθω πως έφαγα μια μικρή φάπα, ύστερα από τις απαιτήσεις που είχα από το πρωτότυπο και από το φοβερό ντέμο που είδαμε. Ήθελα να είναι όλο το παιχνίδι έτσι, και νιώθω πως μας τιγκάρανε στα filler. Όπως και να 'χει, συνεχίζουμε με αμέριστο ενθουσιασμό, δεν πτοούμεθα, τα καλύτερα έπονται. Το μόνο που με απασχολεί, είναι πως πιθανώς να ξενερώσει κόσμος που δεν το είχε παίξει και το είχε θεοποιήσει από τις φήμες, και να το παρατήσει πριν μπει στο ζουμί. Όμως εμείς δεν έχουμε τέτοιο θέμα, ορμάμε βουρ για Shinra. Να δούμε και πώς θα αξιοποιήσουν τον Sephiroth, HYPE!
Τώρα, μερικά πρώιμα συμπεράσματα ύστερα από αυτές τις ~20 ώρες. Δεν είναι τελικά, όμως θέλω να θυμάμαι τι σκεφτόμουν όταν το τερματίσω, για να δω τον αντίκτυπο.
Τι ΔΕΝ μου αρέσει.
1) Στα του gameplay τραβάει πολύ σε μάκρος, βάζουν παντελώς αχρείαστους «««««γρίφους»»»»» και dungeons, τα οποία εξυπηρετούν μόνο και μόνο να σου σπάνε τα νεύρα, και αν δεν υπήρχαν, το παιχνίδι θα γινόταν καλύτερο. Ρε Square, αφού το κατέχεις το πράμα. Αν είναι να βάλεις minigame ενδιάμεσα στην ιστορία για να δεθούν οι χαρακτήρες μεταξύ τους, βάλε minigame σωστό. Μην βάζεις αυτές τις αηδίες με αργούς και δυσχείριστους μηχανισμούς. Ομάδα τεστ δεν είχατε εκεί πέρα για να σας πούνε πόσο άμπαλοι είναι αυτοί που τα δημιούργησαν; Αυτό που θέλουμε είναι να περάσουν οι χαρακτήρες κάποιες δυσκολίες μαζί, όχι να βγάλετε την πίστη στο παίκτη και να μας κάνετε να κοιτάμε το ρολόι για το πότε θα τελειώσει το μαρτύριο και να συνεχίσουμε το έπος.
2) Το παιχνίδι είναι υπερβολικά γραμμικό. Αυτό υπό κανονικές προϋποθέσεις δεν θα με πείραζε, ίσα ίσα που τις περισσότερες φορές μου αρέσει, επειδή βαριέμαι να ψάχνω και είναι ωραίο να σε καθοδηγεί το παιχνίδι και εσύ απλώς να σφάζεις (Devil May Cry φάση). Εδώ όμως μου λείπουν οι μάχες των Final Fantasy. Δεν λέω να βγω σε overworld, όμως εδώ πάμε στον αντίποδα. Σε όλα τα προηγούμενα FF, καθόμουν και τέσταρα συνδυασμούς όπλων, skills, AP, materia, κλπ. Όταν έβρισκα κάτι που άρεσε έκανα μερικές δοκιμαστικές μάχες για να δω πώς τσουλάει, έκανα ένα κάποιο grinding για να μάθω το σύστημα μάχης, κλπ. Τις περισσότερες φορές, έκανα ένα κλικ overlevel, για να μην έχω θέματα στο story. Έκανα grinding όποτε ένιωθα πως ήταν η κατάλληλη στιγμή, και μετά απολάμβανα την ιστορία. Όλα μέχρι αυτό το παιχνίδι, που δεν μπορώ να κάνω grinding επειδή δεν βρίσκω μέρος (!!!!!!). Έχω materia που μαζεύονται, θέλω να ανεβάσω SP για να αναβαθμίσω όπλα, έχω ένα σωρό abilities που δεν έχω μάθει, και δεν έχω βρει χρόνο για grinding επειδή το παιχνίδι σε τραβάει από το χέρι. Και το χειρότερο είναι πως δεν μπορώ να κάνω overlevel, επομένως σε μερικά bosses τρώω game over και πρέπει να κάνω αυτό που σιχαινόμουν πάντα, να τρώω ψόφους μέχρι να μάθω τα κόλπα τους, ενώ είμαι βυθισμένος στην ιστορία. Ελπίζω κάποια στιγμή σύντομα να ανοίξει κάπως.
3) Οι χαρακτήρες είναι σκορπισμένοι. Θέλω να δω τους χαρακτήρες που αγάπησα, και που αποδίδονται ΤΕΛΕΙΑ στο παιχνίδι. Θέλω περισσότερους διαλόγους με όλους, περισσότερες αλληλεπιδράσεις, περισσότερο χαβαλέ. Μέχρι στιγμής όμως, το παιχνίδι σε στέλνει μία με τον έναν, μία με τον άλλον, μία με τον παράλλον. Party είναι ρε square, καλά όλα αυτά, αλλά να βρεθούνε κάποια στιγμή και όλοι μαζί για να χαρούμε κι εμείς. Είπαμε, επεισοδιακό παιχνίδι, όμως μην το ξεχειλώνεις από τα μαλλιά.
Αυτό που συμπεραίνω, είναι πως η Square, πέφτει στην παγίδα των περισσότερων ιαπωνικών εταιριών, που προσπαθούν να ανακαλύψουν τον τροχό από το μηδέν, ενώ υπάρχουν ένα σωρό άλλα παιχνίδια που το κάνουν σωστά. Αλλά άντε να τους πεις να απορρίψουν τον τρόπο ζωής τους και να αξιοποιήσουν λειτουργίες από άλλα παιχνίδια, ειδικά από δυτικές εταιρίες. Αυτοί οι κομπλεξισμοί θα μας φάνε, απαράδεκτοι.
Και τώρα, τι μου αρέσει.
Well, όλα τα υπόλοιπα. Η ιστορία, οι χαρακτήρες, το σύμπαν, ο κόσμος όλος. Βλέπουμε την Midgar σε όλο της το μεγαλείο. Το παιχνίδι σε τραβάει και χάνεσαι στον κόσμο του. Ειδικά σε κάποια σημεία, πιάνω τον εαυτό μου να σταματάω και να θαυμάζω τα τοπία. Bonus σε όποιον έχει τελειώσει το ορίτζιναλ, θα το ευχαριστηθεί πολύ περισσότερο. Έχουν γίνει κάποιες αλλαγές στην ιστορία, έχω γράψει κατεβατό στο σπόιλερ, όμως γενικά μου αρέσει πολύ ό,τι βλέπω. Το σύστημα μάχης επίσης είναι πολύ καλό, έχουν συνδυάσει με πολύ καλό τρόπο το παλιό ΑΤΒ με το action. Για την κάμερα κλπ το έχουμε πει, όμως σε γενικές γραμμές είναι πολύ ενδιαφέρον. Στα όπλα μου αρέσει το σύστημα που αξιοποίησαν, στα materia δεν έχω βρει πολλούς συνδυασμούς όμως νομίζω πως είναι πολύ καλό αποτέλεσμα. Θυμάμαι σκηνικά που είχαμε δει παλιά, και τώρα τα βλέπω με κανονικούς χαρακτήρες, με κανονικές φωνές. Το χιούμορ είναι όπως πρέπει, ακόμα και οι δευτερεύοντες χαρακτήρες (τσιράκια της Shinra) είναι καλοδουλεμένοι και πετυχημένοι. Μπόμπα σκηνικά.
Είναι λίγο οξύμωρο τώρα που το βλέπω να γράφω 5 μόνο γραμμές για τα θετικά τη στιγμή που το παιχνίδι μου αρέσει υπερβολικά, όμως νιώθω πως έφαγα μια μικρή φάπα, ύστερα από τις απαιτήσεις που είχα από το πρωτότυπο και από το φοβερό ντέμο που είδαμε. Ήθελα να είναι όλο το παιχνίδι έτσι, και νιώθω πως μας τιγκάρανε στα filler. Όπως και να 'χει, συνεχίζουμε με αμέριστο ενθουσιασμό, δεν πτοούμεθα, τα καλύτερα έπονται. Το μόνο που με απασχολεί, είναι πως πιθανώς να ξενερώσει κόσμος που δεν το είχε παίξει και το είχε θεοποιήσει από τις φήμες, και να το παρατήσει πριν μπει στο ζουμί. Όμως εμείς δεν έχουμε τέτοιο θέμα, ορμάμε βουρ για Shinra. Να δούμε και πώς θα αξιοποιήσουν τον Sephiroth, HYPE!
.
Comment