Gaming συνήθειες

[Ryu_gr]

Μυρίζω τα manuals σε καινούργια games!

[Xeno]

/thread ?

[Loggo]

Η μόνη παράξενη συνήθεια που έχω είναι ότι, όποτε παίζω Adventure, βάζω ακουστικά, ανάβω τσιγάρο κι έχω δίπλα ζεστό (συνήθως) καφέ ή ουίσκι.

Κατά τ' άλλα είμαι αρκετά normal. Μπύρες, καφέδες κλπ δεν υπάρχουν. Άμα διψάσω θα πάω να πιω νερό, άμα πεινάσω θα κλείσω τη κονσόλα και θα πάω για φαγητό κι αν με πάρουν τηλέφωνο θα μιλήσω κανονικά (εκτός αν βρίσκομαι σε κάποιο δύσκολο ή κρίσιμο σημείο όπου δε θα απαντήσω καθόλου).

Στα...ατίθασα νιάτα μου, όταν έπαιζα horror games, έμπαινα στη διαδικασία να κλείσω τα φώτα και να δυναμώσω τον ήχο. Τώρα στα γεράματα δεν υπάρχει καν σαν σκέψη.

[kakashi_gr]

στο main menu καθε νεου παιχνιδιου που παιρνω, δε παταω start και περιμενω μπας και ξεκινησει κανενα extra βιντεακι (οσοι εχουν παιξει το dead rising 1 του 360 καταλαβαινουν ;) )

[Altair]

Και όχι μόνο.Κι εγώ το κάνω κάποιες φορές,εκτός και αν ανυπομονώ να παίξω.

[sOLiD SNAKE]

-Πάντα παίζω ξαπλωμένος χαλαρά στο κρεβάτι μου (βολεύει με την διαρρύθμιση του δωματίου μου) εκτός και αν είναι κάποιο competitive game που παίζω καθιστός, σε περίπτωση pro,fifa πχ όπως λέει και ο Xeno για έναν περίεργο λόγο σε φάσεις σκύβω προς την οθόνη .
-Φορητό gaming ξαπλωμένος στο κρεβάτι κυρίως, αλλάζω θέσεις και δωμάτια όμως για να ξεπιαστώ και να ευχαριστηθώ την φορητότητα , πάντα όμως μέσα στο σπίτι :xp:

-Όταν μπαίνει κάποιος στο δωμάτιο πάντα σταματάω να παίζω εκτός (εξαρτάται και το game) και είναι gamer κι αυτός .

-Κλείνω παντζούρια κτλ μόνο όταν το απαιτεί το game .

-Νερό, Καφέδες, φαγητά κτλ δεν παίρνω ποτέ. Όταν είναι ώρα για νερό κτλ κάνω pause και σηκώνομαι .

-Πάντα μα πάντα κοιτάω ότι υπάρχει στα options,features σε ένα νέο game, το τελευταίο που κάνω είναι να βάλω να παίξω.
-Εδώ και πολλά χρόνια επιλέγω την ανώτατη επιλέξιμη δυσκολία, πολλές φορές φτάνω στο σημείο να το μετανιώσω αλλά μου δίνει μεγάλη ευχαρίστηση όταν περνάω ένα σημείο που είχα κολλήσει. Και νιώθω ανικανοποίητος αν δεν υπάρχουν τέτοια σημεία.

-Μου την σπάει όταν πρέπει να κοιτάξω walkthrough και το κάνω μόνο αν δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.

Πάντα παίζω ένα game προσπαθώντας να κάνω/δω τα πάντα από το πρώτο playthrough (εκτός και δεν με εμπνέει το game κάποια στιγμή το πάω πιο χαλαρά) οπότε:
-Ψάχνω τα πάντα σπιθαμή προς σπιθαμή και πάω στα ίδια σημεία απειρίες φορές
κατά την διάρκεια ενός playthrough για να δω μην μου ξέφυγε τίποτα.
-Ρωτάω τους NPC πολλές φορές για να ακούσω και την τελευταία ατάκα
-Όταν υπάρχουν επιλογές διαλόγων στυλ dragon age-mass effect σκέφτομαι πολύ τι θα απαντήσω και κάνω save πριν για να ξανακάνω τον διάλογο αν δεν με ικανοποιήσει :xp: .
Γενικά δεν χάνω διάλογο, στα mgs πχ καλούσα άπειρες φορές τους χαρακτήρες στο codec για να ξεκλειδώσω κάποιον κρυφό διάλογο.
-Διαβάζω τα in game Βιβλία, Files κτλ .

Αυτά έχουν ως αποτέλεσμα να κάνω αρκετά μεγαλύτερα playthroygh από το φυσιολογικό . Και σπάνια κάνω δεύτερο τώρα πια.

-Πάντα αφήνω παίξουν όλα τα credits όταν τερματίζω ένα game.

[Ground_zero]

Megalh erevna gia missables prin arxisw na paizw.
Epishs panta dialegw normal dyskolia giati thelw na paiksw to game opws ypotithetai oti einai sta kanonika tou, dialegw hard mono otan exw na kairdisw kati ingame.

[BigBOSS]

Epishs panta dialegw normal dyskolia giati thelw na paiksw to game opws ypotithetai oti einai sta kanonika tou, dialegw hard mono otan exw na kairdisw kati ingame.

και γώ την πρώτη φορά που παιζω κάποιο game πάντα βάζω normal δυσκολία, αν κάνω και δεύτερο playtrough βάζω hard. Eλάχιστα games έχω τερματήσει πάνω απο hard, ίσως μόνο τα MGS.

όταν παιζω pc game το πρώτο που κάνω είναι να πάω στις ρυθμίσεις των γραφικών και μετά του ήχου. Πάντα στα games βλέπω να είναι ενεργοποιημένοι οι υπότιτλοι. Όταν τερματίσω ένα game αφήνω να παίξουν τα credits.

[Somari]

Όταν τερματίσω ένα game αφήνω να παίξουν τα credits.

το ακριβώς αντίθετο

[hideo]

-Οταν ξεκιναω ενα παιχνιδι που το περιμενω καιρο πριν,παιζω 15 με 30 λεπτα και μετα το ξεκιναω απο την αρχη.

-Δεν παιζω ποτε 2-3 παιχνιδια ταυτοχρονο(την ιδια εποχη δηλαδη) ,εκτος αν το δευτερο-τριτο παιχνιδι ειναι το fifa ή το lbp.

[Sinclair]

-Οταν ξεκιναω ενα παιχνιδι που το περιμενω καιρο πριν,παιζω 15 με 30 λεπτα και μετα το ξεκιναω απο την αρχη.

Χα χα και εγώ ήθελα να το γράψω αυτό. Το έκανα από παλιά για να κρατήσει περισσότερο το game Το SOTN θυμάμαι να το έχω ξεκινήσει 2-3 φορές για 1-3 ώρες κάθε φορά μέχρι να το παίξω κανονικά. Το ίδιο και με το MGS στο psone. Τελευταίος τίτλος που το έκανα ήταν το Arkham City- τόσο τέλεια εισαγωγή- κρίμα που ήρθε λίγο πριν φύγω για Γερμανία και δεν κατάφερα ποτέ να το τελειώσω...

Επίσης όπως και ο solid snake προσπαθώ να κάνω τα πάντα από το πρώτο playthrough. Βέβαια εγώ πάντα έχω ανοιχτό στο iPhone ή στο laptop ένα faq μήπως και χάσω κάτι- για jrpgs και rpgs μιλάω πάντα. Στο Dragon Age Origins το πρώτο μου playthrough( και μάλλον μοναδικό) ήταν εξουθενωτικό.

Για bosses που κολλάω ή για setpieces ποτέ δεν κοιτάω λύσεις κτλ. Η μόνη περίπτωση να κάνω κάτι τέτοιο είναι αν το game δε μου αρέσει ιδιαίτερα ή η δυσκολία είναι υπερβολικά cheap( δες Bionic Commando reboot- όπου το faq δε βοηθούσε καθόλου βασικά...)

Κι εγώ πάντα κοιτάζω τα credits και πάντα ελπίζω σε ένα κρυφό βιντεάκι κάτι τέλος πάντων.

Αυτό με τα 2-3 games το έχω προσπαθήσει να το κάνω και να πείσω τον εαυτό μου πως θα το καταφέρω αλλά φευ... Από την άλλη μπορώ να παίζω έναν τίτλο σε φορητό και ένα σε home console ή έναν retro τίτλο σε emu.

Είχα γράψει σε ένα τεστ για το τι είδους gamer είστε πως σιχαίνομαι τους collectathons αλλά στην πραγματικότητα ψάχνω να βρω και το τελευταίο collectible που υπάρχει στα platformers. Σε jrpg έχει τύχει να είμαι πριν το τέλος και να κάνω reload save 10 ωρών πριν για να πάρω missable... Γενικά είμαι 100%, πλέον, εναντίον των missable αντικειμένων σε jrpgs, κρυφών διαλόγων κτλ κτλ. Πάντα κι εγώ βέβαια κρατάω καμμιά 5-6 saves just to be sure...

[straier]

- Πλύσιμο χεριών και καθάρισμα γυαλιών αναγκαστικά πριν παίξω. Εννοείται πως όποιος θέλει να πιάσει τις κονσόλες μου υποχρεούται να κάνει το ίδιο. Καθάρισμα χειριστηρίων με οδοντόβουρτσα.
- Φύσημα κάνω και γω πού και πού ακόμα και στις SD.
- Φορητές κλασικά στο κρεβάτι.
- Στις κανονικές κονσόλες εξαρτάται από τη διαρρύθμιση. Ελλάδα συνήθως σε καρέκλα, Γερμανία ξαπλωμένος και σκεπασμένος και τώρα Ιαπωνία καθιστός στο κρεβάτι ή σε καρέκλα γραφείου ή όρθιος. Μερικές φορές μου έρχεται και στέκομαι όρθιος ή περπατάω πέρα δώθε ενώ παίζω.
- Σχεδόν πάντα τα φώτα εντελώς κλειστά ή έστω μόνο ένα μικρό. Σε story-driven παιχνίδια πάντως προτιμώ απόλυτο σκοτάδι σε σημείο να με ενοχλούν και τα LEDάκια της κονσόλας.
- Μου αρέσει να είμαι τελείως μόνος μου στο δωμάτιο και διώχνω κόσμο που έρχεται για "παρέα". Στην Ιαπωνία δεν έχω πρόβλημα με τηλέφωνα αλλά στην Ελλάδα πρώτα φωνές να το σηκώσει άλλος, και αν δεν είναι κανείς pause και τρέχω να το σηκώσω. Συνεχίζω να παίζω αφού κλείσω το τηλέφωνο.
- Πάντα με τη μουσική του παιχνιδιού εκτός και αν δεν παλεύεται ή κάνω grinding.
- Δεν τρώω και δεν πίνω τίποτα ενώ παίζω αν και μπορεί να πάω για κάνα νερό ή τουαλέτα. Φυσικά και γω κρατιέμαι περισσότερο από όσο θα έπρεπε.
- Συνήθως θα κοιτάξω πρώτα τα options αν και σπανίως αλλάζω κάτι ιδιαίτερο πέρα από την ενεργοποίηση των subtitles.
- Σχεδόν πάντα στο Normal εκτός και αν ξέρω πως ξεκλειδώνω κάτι καλό στο Hard. Κοιτάω και σε faq τι αλλάζει με τη δυσκολία. Ενίοτε σκέφτομαι και το easy σε παιχνίδια που δε μου αρέσει τόσο το gameplay τους (Uncharted, Mass Effect) αλλά από την άλλη λέω πως δε θα το ευχαριστηθώ το παιχνίδι. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν είναι καλή ιδέα ή όχι.
- Συνήθως παίζω μόνο μια φορά τα παιχνίδια και προσπαθώ να κάνω τα πάντα οπότε προχωράω πολύ αργά. Σε RPG ειδικά χρησιμοποιώ συνήθως και walkthrough αν και όχι απαραίτητα ενώ παίζω.
- Στο βιβλιαράκι κοιτάω συνήθως μόνο το artwork και τις εικόνες.

Edit:

Είχα γράψει σε ένα τεστ για το τι είδους gamer είστε πως σιχαίνομαι τους collectathons αλλά στην πραγματικότητα ψάχνω να βρω και το τελευταίο collectible που υπάρχει στα platformers. Σε jrpg έχει τύχει να είμαι πριν το τέλος και να κάνω reload save 10 ωρών πριν για να πάρω missable... Γενικά είμαι 100%, πλέον, εναντίον των missable αντικειμένων σε jrpgs, κρυφών διαλόγων κτλ κτλ. Πάντα κι εγώ βέβαια κρατάω καμμιά 5-6 saves just to be sure...

Χαχα, OCD και γω χαλαρά σε σημείο που να μην ευχαριστιέμαι πλέον. Και μου τη σπάνε τα missables ειδικά όταν οι προϋποθέσεις για να μην τα χάσεις απαιτούν μαντικές ικανότητες (πχ ξύσε το δεξί σου φρύδι 8 φορές μπροστά από την πόρτα του Χ τυχαίου NPC). Θεωρώ προσωπική νίκη που παράτησα το FFXIII πριν το platinum.

[Sinclair]

Moυ τη σπάει επίσης απίστευτα ένα game να έχει ασπρόμαυρο manual, ή πλέον το κλασικό manual δισέλιδο- σαν εκείνα τα πρώτα cds που ήταν και πανάκριβα και είχαν μόνο το εξώφυλλο, τίτλους κομματιών και οδηγίες για συντήρηση των CDs( Accept- Restelss and Wild και άλλα πόσα... μιλάμε για μεγάλη απογοήτευση)

Σαν παράδειγμα χορταστικού και περιποιημένου manual έχω στο μυαλό μου αυτό του Dragon Quest VIII ή των Zelda για NES, SNES ακόμη και στο N64. Του Skyward Sword ήταν για γέλια το manual. Πλέον τα κανονικά manual είναι οι πρώτες 20 σελίδες των strategy guide που πρέπει να αγοράσεις ξεχωριστά εννοείται...

[Enpsty]

Epishs panta dialegw normal dyskolia giati thelw na paiksw to game opws ypotithetai oti einai sta kanonika tou, dialegw hard mono otan exw na kairdisw kati ingame.

QFT

-Δεν παιζω ποτε 2-3 παιχνιδια ταυτοχρονο(την ιδια εποχη δηλαδη) ,εκτος αν το δευτερο-τριτο παιχνιδι ειναι το fifa ή το lbp.

QFfuckingT

[丹野]

Επίσης, όταν κάποιο παιχνίδι συνδέεται σεναριακά, όπως το Xenosaga, το Portal, το Project Zero και το The Witcher, τότε αρχίζω από το πρώτο της σειράς και μετά το συνεχίζω στο επόμενο. Τα παιχνίδια τα παίζω στο χαλαρό προκειμένου ν' αποστηθίσω τα όσα γεγονότα μπορεί να συνδέονται με το επόμενο τάδε παιχνίδι.
Τα παιχνίδια πάντα τα διαλέγω σε Normal Mode για να τα μαθαίνω όλα(κι εξάλλου έχω και καλή μνήμη), και μετά στο πιο δύσκολο επίπεδο για να το πάω ντου! Μ' αρέσουν τα προκλητικά, όπως στο God of War.
Όταν πρόκειται για παιχνίδι τρόμου, κλείνω φώτα, κλείνω παντζούρια και μπαλκονόπορτες, κλείνω πόρτες, ετοιμάζω τον ήχο που πρέπει και τα Sound FX να ταιριάζουν περισσότερο για το παιχνίδι, και συνήθως για την καλή μουσική, τα ισορροπώ όλα(σε πλευρά έντασης) και μετά το αρχίζω. Όταν πρόκειται για action/adventure, απλά βάζω μόνο την μουσική και τίποτα άλλο. Όταν πρόκειται για RPG, βάζω και μουσική και Sound FX για έλεγχο, και άμα δεν μ' αρέσει το Sound FX, το κατεβάζω στο 0 και το συνεχίζω στο μουσικό κομμάτι. Πολλές φορές, ως μουσικός παραγωγός και ηχολήπτης, γνωρίζω πολύ καλά ότι κάποιοι ηχολήπτες δεν κάνουν καλά την δουλειά τους μ' αποτέλεσμα η φωνή ν' ακο΄γεται περίεργα ή και βουβά ή και άλλοι λόγοι που δεν αφήνουν την ομιλία ν' ακούγεται ομαλά, όπως στην πραγματικότητα.
Όταν τερματίζω το παιχνίδι, πάντα ακούω την μουσική των credits, και μετά πάω να δω τα Extras για να δω τι ξεκλείδωσα και τι όχι, για καλλιτεχνικούς λόγους(artwork, illustrations, concept arts etc).

Αυτά από μένα.