Best Platformer Games

[Phantom Duck]

Limited αριθμημένη NES έκδοση του original παιχνιδιού. Κι εγώ δεν το είχα πάρει χαμπάρι

http://arstechnica.com/gaming/2013/08/capcom-re-issues-nes-ducktales-as-an-ultra-limited-golden-cartridge/

[Phantom Duck]

Έριξα μια ματιά κι εγώ στο παιχνίδι. Είχα καιρό να παίξω ένα σύγχρονο platform που χάνεις ζωές τόσο εύκολα, και όταν τις χάσεις όλες φτου κι απ' την αρχή της πίστας. Πρέπει να παίξεις πολλές φορές τις πίστες για να τις μάθεις, όπως ακριβώς στο original. Εκ πρώτης όψεως εγκρίνω. Περισσότερα μόλις το τερματίσω και έχω μια πιο καθαρή άποψη. Πάντως μέχρι στιγμής μου αρέσει πολύ.

[i Have no Equal]

Το πηρα και εγω το ducktales, εντυπωσεις οταν το τερματισω..

[Phantom Duck]

Ύστερα από κάνα 3ωρο κατάφερα να τερματίσω τους 3 πρώτους κόσμους του Ducktales Remastered (Αμαζόνιο, Τρανσυλβανία και τα ορυχεία με τους χθόνιους). Μπορείς να τερματίσεις τους κόσμους με όποια σειρά θέλεις, όμως όταν τους ολοκληρώσεις, δεν σε αφήνει να τους ξαναπαίξεις. Ελπίζω όταν το τερματίζεις, να τους έχει διαθέσιμους όλους.

Από έξτρα, το παιχνίδι φαίνεται αρκετά γεμάτο. Τα διαμάντια που βρίσκεις στους διάφορους κόσμους τα χρησιμοποιείς για να ξεκλειδώσεις concept art, σκίτσα, σχέδια, πρόσχέδια, κλπ, κλπ. Τρελαίνομαι για κάτι τέτοια, μπορώ να τα χαζεύω με τις ώρες.

Όσο για τη δυσκολία που βλέπω σε διάφορα reviews, είναι η σωστή. Το παιχνίδι είναι δύσκολο. Θα χάσετε αρκετές φορές, ειδικά στην αρχή μέχρι να μάθετε τους μηχανισμούς του παιχνιδιού. Θα πέφτετε στο κενό και θα βλέπετε με πόνο να χάνεται μία από τις μόλις τρεις ζωές σας. Δεν υπάρχουν continues, αν χάσατε, χάσατε. Save γίνεται κάθε φορά που ολοκληρώνεται ο κάθε κόσμος. Θα φτάνετε στον αρχηγό, θα χάνετε επειδή δεν γνωρίζετε με ποια σειρά χρησιμοποιεί τις επιθέσεις του και θα ξαναξεκινάτε από την αρχή της πίστας. Όσο προχωράτε το παιχνίδι, θα βρίσκετε και περισσότερες καρδιές, όμως ειδικά στην αρχή που θα έχετε περιθώριο μόλις 3 χτυπήματα, θα πρέπει να προσέχετε πολύ τις κινήσεις σας. Χωρίς έλεος, όπως ακριβώς γινόταν στα παιχνίδια του είδους επί NES εποχές.

Οκ, προφανώς δεν είναι και τόσο παλούκι παιχνίδι. Όμως σε σχέση με τα σύγχρονα παιχνίδια του είδους που ουσιαστικά δεν χάνεις ποτέ και συνεχίζεις μέχρι να τα τερματίσεις μονοκοπανιά, ε, είναι πιο δύσκολο, πώς να το κάνουμε. Κάτι reviewers που το θάβουν για την "φτηνή" δυσκολία του, επιτρέψτε μου να πω πως δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Το παιχνίδι είναι remake του 1990, προφανώς και θα ήταν το ίδιο δύσκολο. Αν δεν ήταν, δεν θα ήταν καλό remake.

Κάτι 4άρια και 5άρια που βλέπω είναι εξωφρενικά. Το παιχνίδι κατ' εμέ μέχρι στιγμής παίρνει με την αξία του ένα 8/10. Μακάρι να συνεχίσει έτσι.

[sub_zero]

Κάτι reviewers που το θάβουν για την "φτηνή" δυσκολία του, επιτρέψτε μου να πω πως δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Το παιχνίδι είναι remake του 1990, προφανώς και θα ήταν το ίδιο δύσκολο. Αν δεν ήταν, δεν θα ήταν καλό remake.

Κάτι 4άρια και 5άρια που βλέπω είναι εξωφρενικά. Το παιχνίδι κατ' εμέ μέχρι στιγμής παίρνει με την αξία του ένα 8/10. Μακάρι να συνεχίσει έτσι.

Δεν είναι προφανές αυτό που λες, το νόημα του remake είναι να φέρεις ένα παλιότερο παιχνίδι στη σημερινή πραγματικότητα. Κάποτε το να παίζεις ολόκληρες πίστες ξανά και ξανά μέχρι να μάθεις απέξω τις κινήσεις των εχθρών θεωρούταν φυσικό, πλέον όχι. Ευτυχώς δηλαδή κιόλας (αν και αυτό είναι και προσωπική άποψη) που πλέον τα παιχνίδια χρησιμοποιούν και άλλα μέσα για να σε κρατήσουν και έχουν αφήσει εκτός την απλή αποστήθιση Patterns.
Από εκεί και πέρα ο reviewer απευθύνεται στον gamer του 2013, όχι του 1990 οπότε λογικό είναι να κάνει την όποια κριτική με βάση τα ανάλογα κριτήρια. Το 4-5 δεν με ξενίζει για ένα τίτλο αυτής της νοοτροπίας αλλά και από μόνο του δεν λέει και κάτι, αρκεί στο κείμενο να υπάρχει και μία προσέγγιση για τους retro νοσταλγούς (λόγω της φύσης του τίτλου).

[i Have no Equal]

Εγω πάντως έχασα καμία 20αρια φορές στο Amazon και ξενερωσα, ήταν όντως cheap αρκετά deaths και έπρεπε να έχει checkpoint πριν το boss οπωσδήποτε..

[Phantom Duck]

Το λοιπόν, το παιχνίδι τερματίστηκε. Το ευχαριστήθηκα πάρα πολύ παρ' όλο που δεν είχα ασχοληθεί και πολύ με το παλιό παιχνίδι. Το είχα βάλει σε emulator πριν πολύ καιρό. Παρ' όλ' αυτά, πλέον μπορώ να καταλάβω απόλυτα όσους κάνουν ragequit και του δίνουν 5/10.

Το παιχνίδι έχει κλασικά 3 δυσκολίες. Easy, medium, hard. Στο εύκολο, παραείναι εύκολο, με πολλές καρδιές και checkpoints. Το medium από την άλλη είναι όπως το περιγράφω στο προηγούμενό μου post και έχει πολύ μεγάλο χάσμα από την προηγούμενη δυσκολία. Εκεί πέρα το έχασαν. Στο hard, η μουσική πάει default στα 8-bit (αν και μπορείτε να την αλλάξετε), εξαφανίζονται τα περισσότερα health power-ups της πίστας, ο χάρτης δεν λειτουργεί, όμως παραδόξως υπάρχουν περισσότερες ζωές σκορπισμένες στις πίστες. Στο medium έβρισκα το πολύ 1 ζωή ανά πίστα, στο hard μπορεί να έβρισκα και 3. Βέβαια στο hard χρειάζονται, θα ήταν εφιαλτικό να το παίξει κανείς εκεί χωρίς να βγάλει το παιχνίδι πρώτα στο normal

Προσωπικά μου άρεσε αφ' ενός επειδή ήμουν προϊδεασμένος με την παλαιάς λογικής δυσκολία, αφ' ετέρου επειδή είμαι μαζόχας Από την άλλη, όταν έχεις δει τόσα νέα platforms που το κάνουν σωστά, είναι πολύ δύσκολο να γυρίσεις πίσω στο όριο των 3 ζωών που αν τις χάσεις φτου κι απ' την αρχή όοοοολη η πίστα.

Κατά τ' άλλα, μου άρεσε πάρα πολύ η όλη φάση με τα cut-scenes και την αίσθηση που είχα σαν να βλέπω ένα χαμένο επεισόδιο της σειράς, αλλά και πάλι καταλαβαίνω όσους ξενερώνουν, επειδή ύστερα από τον πρώτο θάνατο θέλεις να τα κάνεις συνεχώς skip. Και με τόσους θανάτους θα κάνεις πολλά skip, και είναι και πολλά τα cut-scenes, και πάρ' το αυγό και κούρεφτο

Κάποια στιγμή θα κάτσω να γράψω κάποια ανάλυση του στυλ Epic Mickey. Όχι τόσο λεπτομερής φυσικά μιας και δεν περιέχει ούτε κατά διάνοια τόσο υλικό όσο το Epic Mickey, αλλά λέμε τώρα. Μέχρι τότε, δείτε ένα review που παρουσιάζει και τις δύο πτυχές του παιχνιδιού. Βαθμό δεν νομίζω να μπορώ να βάλω τελικά. Μπορεί να πάρει είτε 4, είτε 9, ανάλογα με το πώς το κρίνει ο καθένας. Φανταστείτε να βγει τελικά το FF VII remake και να είναι υπερτούμπανο σε γραφικά αλλά να περιλαμβάνει πολλά δισκάκια, να άφησαν τα random encounters, να έχεις όριο σε saves με περιορισμένα slots, κλπ.

[i Have no Equal]

Εκτος απο ολα αυτα που λες που ειναι σωστα εμενα για καποιο λογο δεν μου αρεσουν και τα γραφικα καθολου, εκτος απο τα μοντελα των χαρακτηρων και καποιες εξαιρέσεις τα υπολοιπα φαινονται προχειροδουλεια και χοντροκομμένα..

Ερχομαι απο σερι Rogue Legacy, Super Meat Boy, NSMBU, NSLU, Spelunky, Mercenary Kings ολα συχγρονα platform και αγωνίζομαι να τελειώσω το Ducktales σε Normal, οχι απο δυσκολια τοσο αλλα απο βαρεμαρα..

Επισης σε αντίθεση με τα παραπανω παιχνιδια που ειπα τα οποια εχουν ολα τη δυσκολια τους το Ducktales δεν ειναι καθολου rewarding, περνας το επιπεδο και αυτο ειναι ολο..

Θα εβαζα ενα 6/10 max..

[Vaynard]

ελα ενταξει το mercenery kings δεν ειναι καθαρο platform, παιζεις metal slug+boarderlands

spelunky+rogue legacy σπερνουν

[i Have no Equal]

Ενταξει ναι και εχει και τα προβλήματα του και αυτο απλα το ανεφερα..

Και αυτο φαίνεται υποσχόμενο Rogue-like

http://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=131467288

[Phantom Duck]

Έχω ακούσει τέλεια λόγια για το Rogue Legacy αλλά δεν έχω αξιωθεί ακόμα να το δοκιμάσω. Και το Spelunky μου φαίνεται πρέπει να πάρει τον δρόμο του σιγά σιγά.

[Imrahil]

Super Meat Boy και Rayman Origins (ειδικά σε co-op) ξαναζωντάνεψαν την πλατφορμίλα για μένα (που για κάποιο λόγο είχε πεθάνει μετά από εκείνον τον Μάριο του '64)

[i Have no Equal]

Τελειωσα το Spelunky, οχι το "true ending" και με shortcuts, γενικα μου εσπασε τα νευρα γιατι θελει υπομονη και εγω εκανα rush καθε level λες και κανω speedrun.. Γενικα θα ελεγα οτι ειναι απο τα καλυτερα platform που εχω παιξει, το κανονικο τελος απλα δεν παλεύεται δεν ξερω αν θα κανω προσπαθεια καν, θα δοκιμασω ομως να το τελειωσω χωρις shortcuts που και παλι ειναι σχετικα δυσκολο..

Θα ελεγα οτι ειναι απο τα δυσκολοτερα που εχω παιξει, ειναι και random το καθε level οποτε δεν μπορεις να το μαθεις οπως το SMB για παραδειγμα. Απλα μαθαινεις τα traps και πως να σχεδιασεις την πορεια σου απο κει και περα παντα μπορει να γινει η βλακεια απο το πουθενα και παμε παλι απο την αρχη..

Σε τιμωρει αλλα ειναι αρκετα rewarding καθως εχει απειρα μυστικα να ανακαλυψεις. Phantom πρεπει να το δοκιμασεις οπωσδήποτε πιστευω..

[Vaynard]

Super Meat Boy και Rayman Origins (ειδικά σε co-op) ξαναζωντάνεψαν την πλατφορμίλα για μένα (που για κάποιο λόγο είχε πεθάνει μετά από εκείνον τον Μάριο του '64)

εδω ξαναζωντανεψες εσυ ο ιδιος την πλατφορμιλα θα κοιταμε

[Sinclair]

Το τίμησα κι εγώ το Ducktales καθότι τεράστιος fan του παλιού game. Το παιχνίδι είναι πολύ πιο δύσκολο από το παλιότερο( όχι με σωστό τρόπο) και δυστυχώς- όπως φοβόμουν- η WayForward και οι περίεργες αποφάσεις της χτύπησαν και πάλι... Το pogo stick jump ήταν ένας μηχανισμός αρκετά άμεσος και αν τον έκανες master μπορούσες άνετα να τελειώσεις το game κάνοντας ακροβατικά. Με λίγα λόγια ήταν διασκεδαστικός. Μετά από λίγα play sessions το τερμάτιζε κανείς άνετα και επέστρεφε για βελτίωση των high scores και για να βρει τα κρυφά μονοπάτια.

Πράγμα που προφανώς ενοχλεί εν έτει 2013 και σε τιμή 15$. Οπότε τραβάμε λίγο από τα μαλλιά την διάρκεια των levels και κάνουμε υποχρεωτικό το collecting θησαυρών, κρατάμε παράλληλα την oldschool λογική του παλιού όσον αφορά τα checkpoints και voila!! αυξήθηκε η διάρκεια!! To να προστεθούν 1-2 lvls και κάποια νέα treasures( έστω από το DuckTales 2 δεν ήταν και τόσο κακό game)δεν πέρασε καν από το μυαλό ή ήταν εν τέλει μάλλον πιο δαπανηρό.

Στο Remastered, έχοντας παίξει το Amazon level, επιβάλλεται το να βρεις τα κρυφά μονοπάτια ενώ παράλληλα πρέπει να μαζέψεις coins για να φτάσεις στο boss. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το backtracking να γίνεται υποχρεωτικό ενώ έχω την αίσθηση- η οποία μάλλον πρόκεται για βεβαιότητα μετά από λίγο χρόνο που αφιέρωσα στο original σε emulator για να δω αν κάτι κάνω λάθος- πως το poggo jump είναι λιγότερο responsive σε σχέση με τον original τίτλο( ναι χρησιμοποιώ τον original χειρισμό) Επίσης το Amazon level, εχω την αίσθηση πως παρατραβάει σε διάρκεια, ειδικά αν συνυπολογίσουμε πως πρέπει να το επαναλάβεις από την αρχή αν χάσεις και φυσικά να μαζέψεις και πάλι όλα τα coins... Αυτό φυσικά δεν αποτελεί θέμα όταν με κάθε playthrough βελτιώνεσαι- πράγμα που επιτρέπουν και οι μηχανισμοί και η εξοικείωση με αυτούς-ωστόσο εδώ μιλάμε για περίεργο hit detection, ξεχείλωμα του μηχανισμού του poggo jump( mid air διακοπή του poggo jump και επανεκτέλεση του μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου σε πολύ περιορισμενο χώρο? really?) που κάνουν τον τίτλο να γέρνει περισσότερο σε λογικές cheap δυσκολίας και φέρνει αναμνήσεις παρελθόντων τίτλων της WayForward με παρόμοια "χαρίσματα"( BloodRayne, Contra 4 και εν μέρει το Double Dragon Remake) Πραγματικά το πρωτότυπο- έστω μέχρι τώρα- κάνει τα πάντα καλύτερα και με θλίβει απίστευτα πολύ που το γράφω μιας και περίμενα το remake με ανυπομονησία. Τέλος πάντων προς το παρόν- εχοντας έστω παίξει το amazon level- κρατάω μικρό καλάθι και ελπίζω να διαψευστώ.
Στα θετικά τα όμορφα sprites που μοιάζουν να έχουν ξεπηδησει από το cartoon αν και μοιάζουν τελείως αταίριαστα με τα 3d γραφικά των levels, το υπέροχο OST και το voice acting.

EDIT:

Είμαι στο τελευταίο lvl. Βασικά εν αντιθέσει με το παλιότερο DuckTales παίζει ρόλο ποιο lvl θα ξεκινήσεις πρώτα. To Amazon lvl που πάντα μα πάντα ήταν το πρώτο level που έπαιζα στο original έχει αυξηθεί αρκετά σε δυσκολία- ο λόγος είναι και ο χειρισμός και η ανόητος τρόπος με τον οποίο κάνεις το pogo jump. Αλλά εφόσον έχει πάνω από 4 καρδιές είσαι κομπλέ. Κατά τα άλλα το παιχνίδι είναι μια χαρά, εκτός από το τελευταίο level που από μακριά φωνάζει WayForward στα χειρότερά της- oldschool λογική με τους πιο ενοχλητικούς εχθρούς, κακό hit detection ειδικά στα pits με τα καρφιά και instant deaths σε αρκετά σημεία... Aκόμη και το Bucky O Hare που ήταν γεμάτο με instant deaths δε θυμάμαι να είχε τόσο cheap deaths- ok βοηθούσαν και τα άπειρα continues βέβαια . Για απόψε πάντως η δόση από oldschool ήταν αρκετή.

Το πρόβλημα του game εν τέλει είναι το pogo jump. Στο παλιότερο παιχνίδι καταγραφόταν η κίνηση όταν πατούσες κάτω+Β αν θυμάμαι καλά. Εδώ πρέπει κανείς να πατήσει το "κάτω" λίγο πριν το pogo button... Αρχικά φαίνεται σαν μικρή αλλαγή, αλλά το γεγονός πως απαιτείται ακρίβεια στην εκτέλεση χρονικά συν το ότι πρέπει να το εφαρμόσεις κάτω από απαιτητικές συνθήκες- πχ instant pogo σε μερικούς εχθρούς αυξάνει τη δυσκολία του τίτλου και το frustration... Δεν είναι τυχαίο πως αρκετοί fans ζητούν ένα patch για το χειρισμό, πέραν αυτού που θα διορθώνει διάφορα άλλα issues όπως random crashes, freezes, sound bugs( αυτό συνέβη σε μένα), λάθη με τα leaderboards στη Wii U version. Είναι απορίας άξιο σε ένα ουσιαστικά remaster- μιας και το game ως επί το πλείστον είναι το ίδιο αναβαθμισμένο σε HD με κάποια tweaks και προσθήκες- γιατί αλλάξανε το κυριότερο χαρακτηριστικό του και το 50% του fun factor δλδ το pogo jump...
Για όσους newcomers
Moon ή African Mines-->Transylvania-->Himalayas-->Amazon. Με αυτή τη σειρά νομίζω πως το παιχνίδι μπορεί κανείς να το απολαύσει όπως πρέπει ειδικά στο normal. Ενδεικτικό πως με αυτή τη σειρά- απλώς έπαιξα τελευταίο το Moon και προτελευταίο το amazon- δεν έχασα παρά δύο-τρεις ζωές σύνολο( το τελευταίο level είναι άλλο θέμα xD)