Welcome to Gamers Odyssey forums where we talk about gaming, mostly in Greek language. If this is your first visit, be sure to
check out the FAQ by clicking the
link above. You may have to register
before you can post: click the register link above to proceed. To start viewing messages,
select the forum that you want to visit from the selection below.
Το έκλεισαν έξυπνα για να συνεχιστεί αλλά στενοχωρήθηκα πολύ με την κατάληξη. Βέβαια ήταν ρεαλιστική και κατά αυτόν τον τρόπο ήταν ικανοποιητική και έδωσε και το μπόνους αίσθημα εκδίκησης. Πάντως με το που φωνάζω το άλογο για πρώτη φορά σαν Jack και ξεκινάω από τη φάρμα του με πιάνει μια μιζέρια και στεκόμουν μέσα στο δίπλα λιβάδι και απλά σκεφτόμουν "Και τώρα τι;"... Damn you Rockstar, you did it right!
Σιγά-σιγά τώρα και για το 100% αν το αντέξω...
1000/1000 το πρώτο Assassin' s Creed. Σκυλοβαρέθηκα να κάνω τα ίδια πράγματα αλλά η πλοκή ήταν αρκετή για να με κρατήσει. Είναι η δεύτερη φορά που το τελειώνω απλά ήθελα να δω λίγο ποιο προσεχτικά την ιστορία.
1000/1000 το πρώτο Assassin' s Creed. Σκυλοβαρέθηκα να κάνω τα ίδια πράγματα αλλά η πλοκή ήταν αρκετή για να με κρατήσει. Είναι η δεύτερη φορά που το τελειώνω απλά ήθελα να δω λίγο ποιο προσεχτικά την ιστορία.
Πρεπει να εχεις υπομονη απο ατσαλι για να βγαλεις τον συγκεκριμενο τιτλο με 1.000 GS.
Εγω το τελειωσα μονο για να δω την ιστορια για να συνεχισω τα επομενα και μπορω να πω , πως το βαρεθηκα απο τις 2 πρωτες ωρες
Αντε συνεχισε με το επος το 2 να γουσταρεις. Αλλο παιχνιδι εντελως σε σχεση με το 1 .
Τέλος ο Θεός του Πολέμου: Το Φάντασμα της Σπάρτης.
Αυτή η ιστορία ήταν κάθε άλλο παρά αποκαλυπτική και παίρνει μέρος στο τέλος του God of War 1 και ακριβώς στην αρχη στο God of War 2. Σ' αυτή την αποστολή ο Κράτος προσπαθεί να βρει τον μικρό αδερφό του, τον Δεῖμος, αλλά μαθαίνει από την μητέρα τους, την Καλλίστω, ότι πατέρας τους είναι ο Δίας, ο οποίος και κανόνισε την απαγωγή του Δεῖμου και την προσκείμενη φυλάκιση του στον Κόσμο του Θανάτου, Θεού του Θανάτου. Το πιο αποκαλυπτικό απ' όλα είναι ότι στην αρχή του God of War 2 θάφτηκε εκεί η οικογένεια του Κράτου(Δεῖμος και Καλλιστώ).
Ο χειρισμός είναι ίδιος με τον προηγούμενο, αλλά με νέα μαγικά κάτι που το κάνει περίπλοκο και λίγο άβολο. Αυτό που παρατήρησα σ' αυτό το παιχνίδι είναι ότι το πως κινείται στα σκαρφαλώματα ο Κράτος είναι στα βασικά επίπεδα του, κάτι αρκετά κουραστικό που το θέλει να περνάει διαδικασία(κοιτάς και μετά πηδάς).
Το επίπεδο δυσκολίας στο Normal παραπέμπει από αρκετά μέτριο προς δύσκολο. Ο λόγος είναι ότι οι εχθροί είναι αρκετά βελτιωμένοι και σε κυνηγάνε παντού. Το πιο δύσκολο minion είναι αυτή του Θανάτου(όχι τα Harpies). Η έλλειψη να πετάς τους εχθρούς στο γκρεμό το κάνει ακόμα πιο δύσκολο, πράγμα που πρέπει να προσέχετε όλοι.
Έπαιξα και τα challenges. Δεν πρόλαβα αυτό να σκοτώνεις όλους τους εχθρούς χωρίς να σε σκοτώσουν αυτοί με την μία, γιατί αποκοιμήθηκα. Παρατήρησα κάτι καινούργιο εκεί. Αν θυμάστε την Κρύπτη του Mortal Kombat 9, τότε υπάρχει μία παρόμοια στον Ναό του Δία.
Ocarina of Time 3DS. Πολύ όμορφο remake ευκαιρία έψαχνα να το τελειώσω και πάλι. Για full price δεν αξίζει imo, εκτός πια κι αν κάποιος δεν έχει παίξει ποτέ το original. Να είναι καλά τα Saturn εδώ που είχαν προσφορά το 3DS με Rayman και Zelda 150€- one day offer.( διαφορετικά δε θα το αγόραζα με τπτ)
Τι άλλο να πω, που δεν έχει ειπωθεί. Πέρασα πολύ καλά, ό,τι έπρεπε να ξεχνιέμαι και να διασκεδάζω.
Παρόλο που είναι πολύ καλό παιχνίδι στο ανώτατο επίπεδο δυσκολίας γίνεται σπαστικό σε βαθμό να γίνεται απάνθρωπο.Αντέχεις ελάχιστα,2-3 σφαίρες το πολύ και οι εχθροί είναι εύστοχοι σε βαθμό αηδίας-σε πετυχαίνουν από ΠΟΛΥ μακριά,πολλές φορές προτού καλά καλά καταλάβεις ότι υπάρχουν εχθροί σε έχουν γαζώσει!Πολύ καλό παιχνίδι αλλά ΟΧΙ στο crushing,μέχρι hard παίζεται πολύ ευχάριστα.
Τώρα συνεχίζω uncharted marathon με το uncharted 2 και έπειτα θα περάσω κατευθείαν στο 3.
Tidy!
Do not blame me.Blame yourself or God.
In Matsuno we trust.
Στις λιγες μερες που ειμαι Αθηνα ηθελα να παιξω 1 παιχνιδι το πολυ. Ειχα κατα νου το Uncharted 3 το οποιο ενας φιλος ξεχασε να μου το φερει εν τελει και το desktop μου τα ειχε φτυσει, οποτε και το Portal 2 εμεινε στην απ' εξω.
Αυτη η αναποδια λοιπον μαλλον μου βγηκε σε καλο και με το παραπανω μαλιστα, αφου ειχα την τυχη να παιξω ενα παιχνιδι που σε καποια αλλη χρονικη στιγμη μπορει να μην του εδινα ουτε μια ευκαιρια.
Η ολη φαση ξεκινησε απο κατι πειραματα με νεα homebrew stuff στο PS3 και πειραματιζομουν ωρα για να κανω το παιχνιδι (ICO/SOTC) να παιξει χωρις να εχω καν προθεση να ασχοληθω.
Μετα βεβαια το εκανα boot και στο intro screen που επιλεγεις μεταξυ των 2 παιχνιδιων το 1ο κομματι που επαιζε για το Ico προφανως ηταν το You were there.
Καπως ετσι σκαλωσα σε μεγαλο βαθμο και μου κινησε την περιεργεια να ασχοληθω σοβαρα με το παιχνιδι.
Οι εντυπωσεις μου εν τελει ειναι πολυ θετικες. Μιλαμε για ενα παιχνιδι 10ετιας το οποιο κατ' αρχας φαινεται πανεμορφο πραγματικα στην PS3 εκδοχη του. Ιδιως οταν κοβεις βολτες στους εξωτερικους χωρους παθαινεις πλακα απο τα χρωματα που βλεπεις και την ολη αισθητικη γενικοτερα.
Η λογικη του τιτλου δεν ειναι κατι που δεν ειχα ξαναδει (μετα απο τοσα Zelda ιδιως), αλλα και παλι πιστευω πως ημουν σε φαση να μπορω να εκτιμησω την κλιμακωση του τιτλου, τις καλλιτεχνικες του πινελιες και το παρα πολυ καλο soundtrack του.
Αν και το A.I. της Yorda ηταν εκνευριστικο πολλες φορες, το ολο δεσιμο που σου περνουσε το παιχνιδι με τον Ico ηταν απιστευτα προσεγμενο και πολυ σωστα δουλεμενο.
Το τελος επισης ηταν πολυ συμπαθητικο και οι τελικες εντυπωσεις αναλογως θετικες. Χωρις να ειναι ενα παιχνιδι που αλλαξε το χωρο, του αναγνωριζω πολλα καλα πραγματα που εκανε, ιδιως για την εποχη που βγηκε.
Στην ενασχοληση μου με το SOTC δεν ειχα δει κατι παρομοιο και ακομα και αν του δωσω μια 2η ευκαιρια μου φαινεται απιθανο να το θεωρησω πιο ενδιαφερον concept-wise απο το Ico.
Παρολαυτα οταν ξαναπιασω PS3 μετα απο μηνες θα κατσω να το παιξω για να εχω και μια ολοκληρωμενη αποψη για τα παιχνιδια του Ueda.
Σταματαω εδω μερα που ναι και βαζω και το You were there μπας και κανει κλικ και σε καναν αλλον που δεν εχει παιξει το παιχνιδι.
To ΙCO το ειχα νοικιασει οταν ειχε κυκλοφορησει,χωρις να γνωριζω περι τινος προκειται.Απλα μου αρεσε το κουτι του.
Δεν ειχα διαβασει κριτικες,οποτε ηταν τεραστια εκπληξη για μενα ο τιτλος.
Διαφωνω μονο για το SOTC.Μου αρεσε ακομα περισσοτερο απο το ICO και ειναι το μοναδικο παιχνιδι που εχω τερματησει πανω απο 5 φορες.
Η HD εκδοση των παιχνιδιων ειναι εξαιρετικη.Eπισης το 3D τους ειναι καταπληκτικο.
To ICO μπορεί να μην ψηφιζόταν ποτέ για GOTY, είναι όμως πολύ ιδιαίτερο game και κάτι το διαφορετικό. Ειδικά στην τωρινή γενιά που έχουμε μπουχτίσει στα shooters του αξίζει μια ματιά.
αλλα και παλι πιστευω πως ημουν σε φαση να μπορω να εκτιμησω την κλιμακωση του τιτλου, τις καλλιτεχνικες του πινελιες και το παρα πολυ καλο soundtrack του.
Αυτό πραγματικά έχει μεγάλη σημασία για να γουστάρεις το game. Δεν είναι ο τίτλος που θα το αρχίσεις και θα σε πωρώσει, αλλά όπως και στον κινηματογράφο αν είσαι στην κατάλληλη "φάση" θα εκτιμήσεις την πιο "arthouse" προσέγγιση που έχει.
Comment