Welcome to Gamers Odyssey forums where we talk about gaming, mostly in Greek language. If this is your first visit, be sure to
check out the FAQ by clicking the
link above. You may have to register
before you can post: click the register link above to proceed. To start viewing messages,
select the forum that you want to visit from the selection below.
"Time fades even legend and the origin of Soul Reaver has been lost long ago.
But its purpose remains; to feed on the souls of any creature it strikes.
Kindred, this blade and I."
Βλεπω ολες τις συζητησεις στο φορουμ σε διαφορα θεματα και τα σεντονια του Nooto κυριως και δεν ξερω που να πρωτογραψω.
Προσπαθω να κρατησω ενα ρεαλιστικο πλανο του τι θα μπορουσα να παιξω στο ειδος και ψαχνω την καλυτερη επιλογη (ή ισως τη λιγοτερο κακη).
Υποψηφια παιχνιδια προς αγορα: Persona 5 Royal, Xenoblade 2, DQ XI S, FF XII. Επισης δεν εχω παιξει Witcher 3 (να το πουμε κι αυτο).
To Octopath δεν το βαζω καν στη λιστα, με τα οσα εχω διαβασει εστω νομιζω πως απλα δε μπορει να μου δωσει κατι ενδιαφερον και πως το σεναριο πιο πολυ θα με εκνευρισει παρα θα με κανει να το εκτιμησω. Μακαρι να κανω λαθος.
Με τα Persona εχω ενα ενδιαφερον love/hate relationship, αλλα με τα οσα εχω δει ειναι πολυ ομορφο και θα θελα να το δω εστω. Η διαρκεια των 100 ωρων ηταν τρελο red flag και ηλπιζα πως το Royal θα ναι μικροτερο αλλα κατι τετοιο δεν ισχυει δυστυχως. Περιμενω ενα addictive gameplay loop (μαχες, persona fusion etc), φοβερη αισθητικη, χαμενες ωρες στο social sim part και επαναλαμβανομενα dungeons με βαρετο design. Εχει παιξει κανεις το πρωτοτυπο εστω; Δε βρηκα ουτε μια αναφορα. Αν ηταν κοντα στις 50 ωρες θα το επαιζα πολυ πιο ευκολα.
Απο το Xenoblade 2 περιμενω ενα πολυ καλο soundtrack, ενα συνθετο battle system που δεν ξερω αν θα με κερδισει (αν και θελω να πιστευω πως ναι) και αυτο που φοβαμαι ειναι η ιστορια που απ οσο διαβαζω παραπεμπει σε shonen anime και σε κατι τετοια ειμαι πλεον λιγακι αλλεργικος.
Με τα DQ εχω επισης μια ιδιαιτερη σχεση. Nooto ειναι το πρωτο DQ που καθεσαι να τελειωσεις; Εχοντας παιξει πλεον 4 παιχνιδια της σειρας ξερω ακριβως τι να περιμενω μιας και η σειρα κινειται στα πλεον ασφαλη μονοπατια. Καταλαβαινω τα καλα της και το οτι ειναι ενα ευχαριστο time sink γιατι το franchise σου δινει ενα ωραιο sense of adventure σαν ομορφο παραμυθι καθε φορα και καπως καταληγω να κολλαω, αλλα εν τελει το σεναριο ειναι παντα τερμα basic και οι μαχες απλες και χωρις αρκετο βαθος / μηχανισμους / εξελιξη. Ειναι καλο comfort food, αλλα το comfort food των 70-90 ωρων θελει σκεψη κι αυτο οσο να ναι. Νομιζω εχασα το momentum μετα τις 8 ωρες περιπου του demo που δεν πηρα το full game.
Το FF XII ειναι το μονο που εχω ηδη επειδη ηταν on sale στο Switch για 17ε και ειπα να το παρω και ας το παιξω και αρκετα πιο μετα. "Φοβαμαι" πως παιζει να ειναι η καλυτερη επιλογη απ' ολα τα παραπανω αν και εκει θα περιμενα ενα ημιτελες σεναριο, αλλα τουλαχιστον και ενα combat system που απο μονο του θα αποτελει πολυ ιδιαιτερη εμπειρια ακομα και εν ετει 2020.
Αυτα για την ωρα, με τους νυχτερινους μου προβληματισμους αυτα παθαινεις οταν εχεις μαθει να ξενυχτας παιζοντας FF7 και ξαφνικα δεν εχεις αλλο FF7 να παιξεις.
Λογικα ειναι στην κατηγορια rpgs που δε θα μου αρεσουν μιας και ποτε δεν ημουν της σχολης Baldur's Gate etc. Ακομα και για το Witcher εχω καποιες "αμφιβολιες" αλλα νομιζω πως θα ηταν πολυ πιο προσιτη επιλογη και παλι.
Δεν ξέρω αν θα είναι καλό το Sea of Stars αλλά τα γραφικά του είναι φοβερά...
Xeno, αν και δεν έχω παίξει το P5 (προσωπικά βρίσκω αρκετά αγχωτικό το να πρέπει να διαλέξω μεταξύ social activities και dungeon crawling οπότε έχω παίξει μόνο το 4) από όσο ξέρω τα περισσότερα dungeons δεν είναι randomly generated όπως τα προηγούμενα.
Το FFXII αν δεν το έχεις παίξει πρέπει να ασχοληθείς κάποια στιγμή πιστεύω. Η ιστορία όντως θα μπορούσε να είναι καλύτερη αλλά ο τρόπος που παρουσιάζεται αλλά και ο ρυθμός του παιχνιδιού παραμένουν top of the line. Βέβαια, ελέω συστήματος μάχης, θα ήταν εγκληματικό να μην ασχοληθείς με το optional content...
Originally posted by Squall Leonhart
I used to be a SeeD like you, then I took an icicle in the chest
Originally posted by 丹野
Ο sub_zero είναι αυτός ο ψηλός με τα γυαλιά, ενώ ο Παίχτης είναι ο κούκλος αθλητικός τυπάς. Ο LMS δεν ξέρω ποιος είναι, αλλά who cares...
Originally posted by Ryu_gr
υπάρχουν τα games που τα "γεμίζουν" με επαναλαμβανόμενα tasks για να δείξουν απλώς ότι έχεις πράγματα να κάνεις (και όταν πας να ασχοληθείς απλά βαριέσαι) και υπάρχει και το Mario Galaxy.
1) Xenoblade 2. Ισως ειναι η πιο safe επιλογη για κατι πιο φρεσκο, παροτι εγω δεν εχω παιξει το πρωτο (θα παρω τωρα την εκδοση για το switch) οποτε δεν ξερω πραγματικα τι κοινα σημεια εχουν στο σχεδιασμο. Το συστημα μαχης και ο κοσμος του νομιζω θα σου αρεσουν. Αισθητικα μοιαζει με shonen anime και η αληθεια ειναι οτι εχει αρκετα τετοια στοιχεια, αλλα απο την αλλη εχει αρκετα qualities και απο δυτικου τυπου animation. H ιστορια του θα σε κρατησει πιστευω και ειναι σε γενικες γραμμες καλη, ακολουθωντας μια κατεύθυνση πανομοιότυπη με αυτην των Nier Automata και Horizon Zero Dawn. To προβλημα για μενα ειναι οτι ενω μεχρι και τα 3/4 περιπου υπαρχει πολυ μυστηριο γυρω απο το τι συμβαινει κλπ, καπου εκει προσωπικα καταλαβα τι παιζει και η αληθεια ειναι οτι περιμενα κατι διαφορετικο (και για αυτο ισως ξενερωσα). Παντως γενικα μουσικη, cast , πλοκη, αισθητικη καθως και scope (σου βγαζει οτι ειναι πολυ grande παραγωγη) ειναι πολυ καλα.
Το πραγματικο προβλημα για μενα ηταν η δομη των blade abilities, δεν θα γραψω κατεβατα τωρα απλα αυτο που συμβαινει ειναι οτι το παιχνιδι εχει σε καποια σημεια καποια walls και δεν μπορεις να προχωρησεις παρακατω, εκτος αν εχεις κανει ενα καταλληλο management στους χαρακτηρες σου. Αυτο εμφανιζεται 4-5 φορες στο main quest αλλα ειναι το βασικο χαρακηριστικο των side quests και του world exploration. Δυστυχως αν θες να δεις τα side quests (που οκ δεν υπαρχει λογος) και τον κοσμο του παιχνιδιου περα απο το main game (για αυτο υπαρχει λογος γιατι εκει ειναι και μεγαλο μερος του τιτλου) πρεπει να περασεις ωρες επι ωρων στα menu. Εμενα αυτο ηταν που με χαλασε και κοντα στα 3/4 ειπα θα ασχοληθω μονο με το story και αντε γεια side υλικο.
2) Dragon Quest XI. Στην ερωτηση σου, εχω παιξει και τελειωσει μονο το VIII. Εμενα το XI μου αρεσε παρα πολυ, και θα το εβαζα στα καλυτερα jrpgs που εχω παιξει. Προσωπικα δεν ειμαι τρομερος fan των DQ κυριως επειδη εχουν αυτο το traditional σκεπτικο, αλλα το συγκεκριμενο με κρατησε και το λατρεψα. Η ιστορια που λεει ειναι πολυ απλη αλλα προσωπικα οπως εχω γραψει θεωρω οτι σημασια εχει πως τη διαχειριζεσαι. Και θεωρω οτι η διαχειριση ηταν παρα πολυ καλη, αγαπησα πολυ το cast και συγκινήθηκα σε αρκετες στιγμες. Συγκριτικα, το VIII μου αρεσε μεν, το θυμαμαι ως θετικη εμπειρια, αλλα σε καμια περιπτωση δεν θα ελεγα οτι με αγγιξε η ιστορια του ή το cast του. Για πιο αναλυτικα μπορεις να δεις το αντιστοιχο thread. Παντως εχε στο νου σου οτι το παιχνιδι ειναι DQ με οτι αυτο συνεπαγεται, επισης του Enpsty πχ δεν του φανηκε κατι ιδιαιτερο απ'οσο ειδα, οποτε θελω να πω μπορει να εχει να κανει και με τα γουστα του καθενος.
3) FFXII. Συμφωνω οτι ειναι ενα παιχνιδι που πρεπει να δεις και ισως ειναι καλη ευκαιρια το HD release. Ειναι το παιχνιδι που ολoi μας ειχαμε βαλει στην κορυφη καποτε και για πολλους ειναι ακομη και σημερα εκει. Εχε στο νου σου απο την αλλη οτι προσωπικα πιστευω πως παιζοντας το σημερα, δεν θα εχει το ιδιο impact που ειχε τοτε. Τοτε δεν υπηρχε τετοιο jrpg και ολες οι προσθηκες που εφερε ηταν μανα εξ ουρανου για το ειδος. Τωρα η αληθεια ειναι πολλες απο τις καινοτομιες του πιαθανον να τις εχει ηδη δει σε αλλα παιχνιδια, ειτε ιαπωνικα, ειτε δυτικα (πχ τo πρωτο Dragon Age πατησε πολυ πανω στο συστημα του XII). Ενα αλλο προβλημα ειναι η ιστορια του που δεν νομιζω να σε κρατησει. Ο κοσμος, το lore, η αισθητικη καθως και 5-6 σκηνες μεσα στο παιχνιδι θα σου βγαλουν εντονα Matsuno vibes, αλλα ως εκει. Φαινεται αρκετα οτι ο Matsuno ασχοληθηκε με τον τιτλο αλλα φαινεται ακομα πιο πολυ οτι ο Matsuno δεν ασχοληθηκε αρκετα με τον τιτλο . Συνολικα προκειται για μια μετρια ιστορια μεσα στο Matsuno-verse. Σε καμια περιπτωση μην περιμενεις κατι σαν το Vagrant Story πχ.
4) Witcher 3. Εδω δεν ξερω τι να πω, ειναι τιτλος που σιγουρα πρεπει να δεις, ειδικα αν ψαχνεις κατι με καλη ιστορια. Δεν εχει τοση σημασια αν σου αρεσει το ειδος, αυτο θα σου αρεσει . O συγκεκριμενος τιτλος ειναι φορος τιμης στο gaming για πολλους λογους, αλλα να ξερεις οτι θελει commitment . Εγω εκανα 2 χρονια να παρω αποφαση να το παιξω αλλα θεωρω οτι με αποζημειωσε απολυτα. Απλα ξαναλεω, ειναι καλυτερο να το ξεκινησεις οταν πραγματικα θεωρησεις οτι εχεις ορεξη να ασχοληθεις με ενα τοσο μεγαλο παιχνιδι.
Με Persona 5 δεν εχω ασχοληθει, θα ηθελαν να το κανω ειναι η αληθεια αλλα δεν ξερω. Υπαρχει πολύς κοσμος που εχει ριξει αρκετες ωρες σε αυτα τα παιχνιδια, εγω στα 3 και 4 δεν εχω καταφερει να παιξω πανω απο πεντε στο καθενα μεχρι να το παρατησω και να πω αλλη φορα. Το Octopath oπως εγραψα και στο θεμα, ειναι game με φοβερη αισθητικη, μουσικη και gameplay, αλλα αν ψαχνεις για κατι με καλη ιστορια οκ προσπερασε το . Εμενα μου αρεσε συνολικα και περιμενω τωρα και το BDII της ιδιας ομαδας αλλα ναι δυστυχως δεν εχει να πει κατι ιδιαιτερο απο πλευρας σεναριου (τουλαχιστον οι 8 ιστοριες) και αυτο το ριχνει αρκετα.
Xenoblade 2: Κάπου υπάρχουν ποστς μου με μια μίξη ενθουσιασμού και εκνευρισμού. Γενικά πάει ένας χρόνος και κάτι που είδα τίτλους τέλους. Πολυ ωραίο cast, εμένα το story μου άρεσε, όπως και η αποκάλυψη και η σύνδεση με το πρώτο Xenoblade. Με χάλασε το RNG με τις blades( σε τραγικό βαθμό, αχρείαστος μηχανισμός, άσχημα υλοποιημένος) , τα άπειρα fetch quests, το θέμα με τα blades abilities που θίγει και ο νοοτο και φυσικά το τελείως ό,τι να ναι tutorial για το battle system( που είναι πάρα πολύ καλό, σε σημείο να με κάνει να το δω ως το τέλος)
Επίσης πάρα πολύ καλό OST, έχω κομμάτια και παίζουν ακόμη στο playlist μου και γενικά ένα πολύ τίμιο 8/10 jrpg. Οι rare Blades πάντως έπρεπε να είναι οι μοναδικές που μπορείς να συλλέξεις κι ας χαλάει το όλο lore. Έχουν unique αποστολές η κάθεμία με ξεχωριστό σενάριο και αξίζουν πάρα πολύ σαν ιδιότητες και σαν weapons. Τώρα το ποιος σκέφτηκε αυτό το gashapon μηχανισμό δεν ξέρω...( ο οποίος δεν μπορεί αν γίνει exploit παρά ελάχιστα και είναι πολύ frustrating η όλη διαδικασία)
Το Witcher 3 θέλει dedication. Τελεία. Αν πας μόνο για το main quest θα απογοητευτείς. Βασίζε και αναπτύσσειι το world building και το lore τις side missions, στα treasure hunts, σχεδόν στα πάντα δηλαδή. Επίσης θέλει πολύ διάβασμα στο bestiary και στα character profiles( αν έχεις διαβάσει τα βιβλία είναι ένα συν, αλλά όχι απαραίτητο γιατί η CD project παίζει μπάλα μόνη της εδώ και μάλιστα αριστοτεχνικά) Το άλλο πρόβλημα είναι πως επιβάλλεται κατά την ταπεινή μου άποψη, να το παιξει κανείς στο Death March. Το έχει γράψει και ο nooto, το παιχνίδι έχει σχεδιαστεί γύρω από αυτό το επίπεδο.( το οποίο δεν είναι τόσο τραγικό όσο ακούγεται, είναι πολύ πιο απολαυστικό το game με αυτό τον τρόπο) Το άλλο αγκάθι είναι πως επί της ουσίας το battle system και το character ability tree είναι κάπως μέτρια. Μην παρεξηγηθώ λειτουργικότατα είναι αλλά στο μεν battle system κάνεις σχεδόν σε όλες τις μάχες παρόμοιες κινήσεις( oil+ sign) και από την άλλη το ability tree θέλει επένδυση για να δεις ουσιαστική διαφορά. Ωστόσο δεν με απώθησε αυτό από το να απολάυσω τον τίτλο, καθώς το πρώτο και κύριο( όπως και στο Dragon Quest VIII και σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό στο BotW) ηταν αυτό το αίσθημα της εξερεύνησης και φυσικά το ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ lore. Σε αυτά προσθέτεις δυο χορταστικά expansions( το ένα καταπληκτικό, το Blood and Wine θα το ολοκληρώσω και θα γράψω κάποια στιγμή), το εξαιρετικό Gwent... Γενικά εγώ τρέμω να κοιτάξω στις πόσες ώρες είδα τους τιτλους τέλους xD Απλώς έκοβα βόλτες με τον Roche στα Skellige Islands με την τέλεια μουσική υπόκρουση. Από τα παιχνίδια της τωρινής γενιάς, σίγουρα.( αν και προσωπικά Phantom Pain+ GZ δεν τα παρεκτοπίζει τπτ για μένα)
Το Persona 5 R φαίνεται πάρα πολύ υποσχόμενο, και μέχρι στιγμής φαίνεται να ξεφεύγει από τις νόρμες.( επιπροσθέτως η αισθητική Cathrenίζει κάτι που είναι πάρα πολύ καλό ενώ και το OST έστω αυτές τις λίγες ώρες είναι πολλά υποσχόμενο) Από την άλλη με το 3 που το τελείωσε ο αδερφός( όπως και όλα τα Megaten μέχρι και τότε) δεν ασχολήθηκε ποτέ σοβαρά, ενώ το 4 κατεβαλα φιλότιμες προσπάθειες αλλά δεν τα κατάφερα το άφησα κάπου στις 30 ώρες γιατί αυτό το πράγμα με τις everyday acitvities και το socializing με διέλυσε( αν βοηθάει με έπιανε ο ύπνος πάντω από το Vita ) Aπό τη σειρά παραδόξως μου άρεσε πάρα πολύ το SMT IV στο 3DS αλλά είναι παρα πολύ οld scool κοπής, refreshing σίγουρα αλλά έφαγα τόσο πολύ τα μούτρα μου σε ένα σημείο που δεν υπήρξε επιστροφή( ίσως κάποια στιγμή xD )
ΕDIT:
Dragon Quest έχω τελειώσει το 8 που παραμένει ένα από τα αγαπημένα μου jrpgs. To 4 και το 7 τράβηξανε παααααρα πολυυυ και καπου με κούρασαν. Στη σύνταξη xD To 11 ωστόσο έχω βάλει στόχο να το παίξω- και θα το κάνω- γιατί το εξαιρετικό demo μου φάνηκε πως είναι η εξέλιξη που περίμενα μετά το 8.
Απλώς να προσθέσω πως πέρυσι, τελειώνοντας το Spider-Man ήθελα κάτι σε jrpg, και είχα παίξει ένα 8ωρο το Ni No Kuni 2 και μου είχε άρεσει επίσης πάρα πολύ. Αρκετά έυκολο βέβαια, αλλά βγήκε επιπλέον επίπεδο δυσκολίας δωρεάν. Δεν έχω τελειώσει το πρώτο( πρέπει ίσως καποια στιγμή να πάρω το remaster) αλλά το δέυτερο είναι περισσότερο action με πολύ ενδιαφέρον battle system λόγω των minions. Eπίσης να πω, πως και εδώ μου άρεσε το cast και το voice acting. Αλλά εν τέλει με κέρδισε το Xenoblade 2 λόγω φορητότητας του switch( α να προσθέσω πως το τεχνικός τομέας στο Χenoblade 2 είναι λίγο απαράδεκτος στο portable- σε σημεία η θολούρα χτυπάει κόκκινο- και το γράφω εγώ που γενικά δεν έχω τέτοια θέματα)
Έχω παίξει όλα σχεδόν τα παιχνίδια που έχουν αναλύσει τα παιδιά πιο πάνω αλλά δεν θα πω κάτι παραπάνω, τα προηγούμενα ποστ ήταν πολύ αναλυτικά και με κάλυψαν. Xeno επειδή ξέρω καλά το γούστο σου και γενικότερα τι ψάχνεις από ένα jrpg θα σου πρότεινα να παίξεις είτε το Final Fantasy XII είτε το Xenoblade Chonicles 1. Nαι, το πρώτο. Είναι πιο προσγειωμένο από το 2 το οποίο έχει αρκετά anime σκηνικά τα οποία ξέρω ότι δεν τα πολυπροτιμάς και γενικότερα έχει πιο μεστό και πολύ καλύτερο σενάριο. Οι δε χαρακτήρες είναι πολύ καλύτεροι από του 2 και γενικότερα είναι ένα εξαιρετικό παιχνίδι, από τα καλύτερα jrpg που έχουν βγει τα τελευταία έτη. Τέλη Μαίου θα κυκλοφορήσει το remake του στο Switch. Όσον αφορά το 12 πάνω κάτω τα ξέρεις, έχει καταπληκτικό gameplay και σύστημα μάχης και το Zodia age έχει πολλές qol αλλαγές που το καθιστούν την ιδανική έκδοση για να παίξεις. Επίσης, μπορεί το σενάριο να είναι ανολοκλήρωτο αλλά εγώ θεωρώ ότι είναι αξιοπρεπές και, κάτι που δεν είναι πολύ διαδεδομένο, συνδέεται με το Final Fantasy Tactics. Τουλάχιστον αυτό αφήνουν να εννοηθεί τα κομμάτια του lore που ξεκλειδώνεις στο παιχνίδι.
Edit: Παιδιά δεν ξέρω αλλά το Persona δεν με ελκύει και τόσο. Έχει καταπληκτικό στιλ και artstyle αλλά δεν νομίζω ότι έχει να δώσει κάτι περισσότερο σε κάποιον που έχει ασχοληθεί με τα Persona 3,4. Νομίζω ότι είναι απλά ένα παιχνίδι που έχει να σου προσφέρει περισσότερο persona και μέχρι εκεί. Ακούω κάτι για 130 ώρες διάρκεια και τρομάζω.
To Dragon Quest XI πάντως θα ψηνόμουν να το βάλω στο Switch.
Πάντως προτείνω στους πάντες το πρώτο Ni no Kuni. Είναι καταπληκτικό παιχνίδι και αυτό που κάνει το κάνει πάρα πολύ καλά: Πέρα από την καταπληκτική αισθητική προσφέρει μια πολύ όμορφη αλα studio Ghibli ιστορία καθώς επίσης και ένα αρκετά διασκεδαστικό παιχνίδι. Το προτείνω ανεπιφύλακτα.
Sinclar το 2 πως σου φάνηκε; Στο hard είχε μια λογική πρόκληση; Ακούω πως είναι χειρότερο από το πρώτο.
Τωρα που απαντησε συσσωμη η κριτικη επιτροπη των JRPGs φανταζομαι μπορω να παρω το λογο κι εγω (μου χαν λειψει αυτες οι αναλυσεις - thx κιολας για τα κατεβατα).
Xenoblade 1
Deus δεν το ανεφερα καν απλα επειδη το χα παιξει στην εποχη του. Ειναι ισως το τελευταιο JRPG που πραγματικα ευχαριστηθηκα. Ισως να φταιει πως ηταν και το πρωτο αυτου του ειδους που επαιξα (πιο open world / exploration heavy), αλλα μου αρεσε ο κοσμος του, οι μαχες και η μουσικη και θα μπορουσε να με ειχε απογοητευσει γιατι σαν Xeno game ηταν στην καλυτερη just ok σεναριακα, αλλα και παλι το προσπερασα αυτο γιατι μου φανηκε ωραια εμπειρια με καποια αισθηση αληθινου adventure.
FF XII
Ξερω πως απο τα οσα ανεφερα ειναι σιγουρα ο πιο σημαντικος τιτλος και ο μονος λογος που δεν το εχω τοσο ψηλα στα αμεσα πλανα ειναι πως το πηρα στο Switch, οποτε ισως να το κρατησω στην ακρη για οταν επανελθω στη δουλεια και στα καθημερινα περα δωθε με τρενα κτλ. Straier ξερω πως εχει πολυ περιεχομενο περα απο το main quest. Δεν πιστευω πως θα εκανα ποτε completionist playthrough αλλα θα ετρωγα καποιο χρονο σε sidequests. Τιποτα ακραιο ομως, οποτε ελπιζω να αξιζει εστω και ετσι.
Persona 5R
Nooto / Sinclair καταλαβαινω τι θελετε να πειτε περι Persona. Sinclair εσυ παντως δεν το βαζεις κατω, αν παλεψεις το 5 παροτι δε σε κρατησε το 4, τοτε ελπιζω να ειναι οντως πολυ διαφορετικο. Τι διαφορες βλεπεις ως τωρα δηλαδη; Η αισθητικη με ιντριγκαρει κι εμενα οφειλω να ομολογησω γιατι νομιζω πως ειναι καποια κλικ πανω απο τα προηγουμενα παιχνιδια της σειρας και συμφωνω στις ομοιοτητες με Catherine. Η σειρα γενικα ειναι πολυ φλυαρη παντως, αυτη η αφθονια content ειναι τραβηγμενη οσο δεν παει. Περιμενω εντυπωσεις αν το προχωρησεις γυρω απο το pacing του τιτλου. Θυμαμαι ιδιως τα 3 και 4 στην αρχη ειναι πολυυυυυυ αργα και μετα ενω στρωνει ο ρυθμος, βλεπεις πως πας πας πας και τα παιχνιδια δε λενε να τελειωσουν. Ακομα θυμαμαι που μου πηρε 60+ ωρες το P3P και αλλες 70+ το P4G. Αμφοτερα ηταν μικροτερα σε διαρκεια σε σχεση με τα πρωτοτυπα παιχνιδια. Κοινως τρομαζω στην ιδεα του P5R που παραμενει στο 100ωρο, αλλα ακομα κι ετσι θα θελα να το δω και να μου φυγει η περιεργεια (πιστευω θα πεσει και η τιμη του αναποφευκτα, μπορω να περιμενω λιγο αν χρειαστει).
Xenoblade 2
Ολοι λετε πανω κατω αυτα που περιμενα. Θα επαιρνε πολλους εξτρα ποντους αν το εβλεπα σαν portable rpg, αλλα με αυτα που λετε και ξερω, λογικα θα πρεπει να το δω σαν παιχνιδι που θα παιξω docked αναγκαστικα και αυτο δε βοηθαει δυστυχως.
DQ XI
Nooto ειχα διαβασει τα οσα ειχες γραψει και προφανως διαβασα και ο,τι εγραψες τωρα εδω. Εν τελει απλα να ρωτησω:
- Ειναι η δυσκολια οντως τοσο χαμηλη ωστε να κανει τις μαχες σχεδον διαδικαστικες;
- Εχει καλο pacing; Γενικα η σειρα τα παει παραδοξως καλα στο συγκεκριμενο τομεα. Δε θυμαμαι να με κουραζουν τα οσα παιχνιδια επαιξα ως τωρα.
Τα περι πλοκης μου κανουν εντυπωση, οποτε χαιρομαι για τα οσα γραφεις περι συναισθηματων κτλ και το οτι το βαζεις ξεκαθαρα πανω του VIII λεει πολλα.
Sinclair το 7 φημιζεται απιστευτα για το ποσο μεγαλο και κουραστικο ειναι ακομα και στο remake. Μονο και μονο γι αυτο δεν το τολμησα καν και μαλλον δεν προκειται.
Το 4 παρολαυτα ειναι και μικρο και ουσιαστικο. Αν θυμαμαι σωστα μου ειχε παρει μολις γυρω στις 25 ωρες και μιλαμε για παιχνιδι που παιζεις 5 κεφαλαια με διαφορετικους χαρακτηρες (αν τα λεω καλα - ισως να ταν και 4). Δε θυμαμαι ουτε filler, ουτε κακο pacing παντως. Γενικα απο 4,5,8 εχω καλες αναμνησεις και μαλλον με τη σειρα 4>5>8 αν και λιγη σημασια εχει αυτο. Το μονο που δε μου αρεσε ηταν το 6.
Witcher 3
Για την ωρα το μυαλο δεν ειναι σε mood πληρους dedication οποτε κραταω αυτα που ειπατε και μαλλον θα το αφησω για λιγο.
Ολοι λετε πανω κατω αυτα που περιμενα. Θα επαιρνε πολλους εξτρα ποντους αν το εβλεπα σαν portable rpg, αλλα με αυτα που λετε και ξερω, λογικα θα πρεπει να το δω σαν παιχνιδι που θα παιξω docked αναγκαστικα και αυτο δε βοηθαει δυστυχως.
Εγω σκεψου παντως οτι το επαιξα ολο portable , δεν το εβαλα στο dock ουτε να δω πως ειναι . H αληθεια ειναι πως εχουν δικιο τα παιδια, γενικα αν και εχω ερθει σε επαφη με πολλους τιτλους που εχουν δυναμικη αναλυση συνηθως δεν το προσεχω, εδω ωστοσο ηταν η πρωτη φορα που ειδα χρηση της τεχνικης με τοσο επιθετικο τροπο, σε βαθμο που ειναι αδυνατο να μην το παρατηρησεις. Παρολα αυτα, δεν θα ελεγα οτι μου χαλασε την εμπειρία. Οπως εχω γραψει και στο thread, ok ναι το παιχνιδι εχει βουτιες στο resolution ομως απο την αλλη θα μπορουσε να ειναι game του ps4 σε οτι αφορα τον ολο σχεδιασμο και την πολυπλοκοτητα στα περιβαλλοντα και γενικοτερα στην απεικονιση. Με αλλα λογια παραμενει εντυπωσιακο ακομα και αν δεν τρεχει optimally.
DQ XI
Nooto ειχα διαβασει τα οσα ειχες γραψει και προφανως διαβασα και ο,τι εγραψες τωρα εδω. Εν τελει απλα να ρωτησω:
- Ειναι η δυσκολια οντως τοσο χαμηλη ωστε να κανει τις μαχες σχεδον διαδικαστικες;
- Εχει καλο pacing; Γενικα η σειρα τα παει παραδοξως καλα στο συγκεκριμενο τομεα. Δε θυμαμαι να με κουραζουν τα οσα παιχνιδια επαιξα ως τωρα.
Τα περι πλοκης μου κανουν εντυπωση, οποτε χαιρομαι για τα οσα γραφεις περι συναισθηματων κτλ και το οτι το βαζεις ξεκαθαρα πανω του VIII λεει πολλα.
Η δυσκολια εμενα μου φανηκε ικανοποιητικη. Δεν ειναι τοσο δυσκολο οσο το VIII που θυμαμαι οτι επρεπε να κανεις αρκετο grinding πριν μπεις σε καποια νεο dungeon (τουλαχιστον στην αρχη), ουτε τοσο ευκολο οσο το FFXIII-2 που οι μαχες απλα δεν ειχαν νοημα. Το παιχνιδι επισης ισως τις πρωτες ωρες σου δωσει την εντυπωση οτι η μαχη και το battle system ειναι basic αλλα imo ουτε αυτο ισχυει (βεβαια απο τη στιγμη που εχεις εμπειρια με τη σειρα ξερεις οτι πανω κατω ετσι γινεται σε ολα της τα παιχνιδια). Οπως και να εχει ειναι ωραιο δομημενο, δεν χρειαζεται σχεδον καθολου ανουσιο grinding για να το προσωρησεις και παραλληλα θα συναντησεις μαχες που θα τις βρεις σχετικα challenging.
To pacing το βρηκα πολυ καλο και γενικα εχει ανοδικη πορεια, το παιχνιδι ξεκιναει αργα (αν και υπαρχουν καποιες ανατροπες σχετικα νωρις) και οσο προχωρας ανεβαζει ρυθμους. Σε 2 σημεια μονο στο game υπαρχει ενα μικρο pause αλλα κραταει για λιγο. Αυτο συμβαινει διοτι οπως εχω αναφερει εχει 3 chapters (το 3ο ξεκιναει μετα τους τιτλους τελους αλλα δεν ειναι post game ειναι το τελος της ιστοριας, απλα σεναριακα ταιραζει περισσοτερο ετσι) και καθε ενα θα μπορουσε να ειναι κομματι μιας τριλογιας (καθε chapter εχει αρχη μεση και τελος και στο τελος). Γενικα αν σου αρεσε το VIII, το XI θα ελεγα οτι ειναι το πραγματικο sequel του (στα παντα, οπτικα, μηχανικα, story telling κλπ) και ταυτοχρονα πολλες σκαλες ανωτερο κατα τη γνωμη μου.
Τελος σε οτι αφορα την ιστορια δεν αποκλεινει πολυ απο το story ενος Dragon Quest οπως το φανταζεσαι, εχει ομως μερικες πολυ δυνατες στιγμες, αρκετο μυστηριο, μπολικο θανατο και πολλα αλλα. Επισης μου αρεσε πολυ το cast και ο τροπος που το παιχνιδι δενει τους χαρακτηρες και παιζει με αυτο το δεσιμο σε παρα πολλες στιγμες. Προσωπικα θα το ξαναπω, το παιχνιδι με αγγιξε παρα πολυ και ηταν πολλες φορες οι οποιες συγκινηθηκα. Δεν ξερω αν εχει να κανει με το οτι αυτα που μου εδειξε, ο τροπος με τον οποιο τα παρουσιασε κλπ κλπ αγγιξαν καποιες προσωπικες μου χορδες αλλα η αληθεια ειναι πως μετα το τελος του εκανα ενα διμηνο να παιξω κατι αλλο (ειναι αυτο το κενο που νιωθεις οταν παιξεις εναν τιτλο που σου αρεσε πολυ και δεν εχεις διαθεση να πας αμεσως σε κατι αλλο). Για να μην παρεξηγηθω παντως ξαναλεω οτι η ιστορια δεν ειναι πολυπλοκη, ουτε εχει τα 1000 plot points που εχει το Xenοblade 2 (με αναλυσεις επι αναλυσεων πανω σε διαφορα θεματα). Ειναι αρκετα πιο απλη αλλα την βρηκα πολυ πιο βαθια και ουσιαστικη. Τελος αφου εχεις δει καποια παιχνιδια της σειρας, σαν τιτλος συνδεει καπως διαφορa προηγουμενα παιχνιδια και το main story εχει να κανει με τον Erdrick (tτην μυθικη φιγουρα που υπαρχει σε διαφορα επεισοδια).
Το Shin Megami Tensei V αναμενόμενο, το ξέραμε εξάλλου ότι αναπτύσσεται για το Switch, στην ουσία μάθαμε πότε επιτέλους θα κυκλοφορήσει. Καλό το ότι θα βγει χωρίς καθυστέρηση και στην Δύση.
Το Shin Megami Tensei Nocturne πάντως ήταν πολύ μεγάλη έκπληξη... Θεωρείται ένα από τα καλύτερα megaten και classic hit, είναι πολύ ευχάριστο το ότι επανακυκλοφορεί. Ίσως να του δώσω μια ακόμα ευκαιρία μπας και τα καταφέρω να το προχωρήσω πέρα από την μάχη με τον matador.
Edit: Ελπίζω να προσπαθήσουν περισσότερο για qol βελτιώσεις στο SMTV, το 4, αν και πολύ καλό rpg γενικά, με κούρασε απίστευτα με τον εντελώς παλιομοδίτικο χάρτη του, χανόσουν όλη την ώρα και ήταν πολύ δύσκολο να βρεις που πρέπει να πας.
Tidy!
Do not blame me.Blame yourself or God.
In Matsuno we trust.
Αποφασισα να επιστρεψω πανηγυρικα στο ειδος, παιζω αυτο το καιρο Paper Mario The Origami King!!
OK πλακα κανω, αυτο το πραγμα δεν ειναι RPG αλλά εχει τη φάση του.
Για να μην είμαι off topic, ξεκίνησα Pokemon Shield. OK οσα εχουν ειπωθεί ισχύουν. Πολλες QoL αλλαγες αλλα ανυπαρκτο challenge. Κριμα. Εχει τη φαση του ωστόσο.
Comment