Retro Gaming Today

[Loggo]

Βασικά είναι ακριβώς όπως τα λες, η λογική του Alien Soldier είναι όντως ένα κράμα ανάμεσα σε Run N Gun και Fighting. Το παιχνίδι δεν ακολουθεί τόσο τη παραδοσιακή λογική όπου καλείσαι να φτάσεις από το σημείο Α στο σημείο Β περνώντας μέσω μιας σειράς patterns. Αντίθετα, εστιάζει σε 1 on 1 fights, ενταγμένες σε μηχανισμούς Run N Gun. Τα side scrolling σημεία έχουν ακριβώς τον ρόλο που περιγράφεις.

Αν έχω ένα παράπονο από το Alien Solider αυτό είναι ότι, παρότι τίτλος του 1995, δυστυχώς δεν έκανε χρήση του 6 button controller. Νομίζω ότι το παιχνίδι θα ευνοούνταν αφάνταστα από αυτό, κυρίως στο weapon switching το οποίο και θα μπορούσε να είναι πιο άμεσο, ειδικά από τη στιγμή που γίνεται χαμός στο παιχνίδι.

[Sinclair]

Εγώ θα πρότεινα να υπάρχει και ένα θέμα του στυλ τι παίζετε αυτό τον καιρό για το retro section Ξεκινάνε συζητήσεις για παλιά games ή ό,τι άλλο retro και χάνονται. Κρίμας κι άδικο.

Dynamite Headdy έβαλα να παίξω μόλις τώρα. Ντάξει και μόνο που παίζεις boss με την ορχήστρα απο πίσω να παίζει το Nutcracker δε λέω τπτ. Μου θύμισε σκηνικά Parodius! Win λέμε.

EDIT:
Ελέω νέου θέματος ας γράψω πέντε λογάκια ακόμη.

Τελικά πέρασα την 7η και έφτασα αισίως stage 10 όπου εφαγα μια μικρή ήττα από ένα καρχαρια boss. Το παιχνίδι τελικά αν και αναμφισβήτητα run n gun, αποτελεί ένα boss rush mode, μάλιστα ειδικά στο superhard ο χρόνος πιέζει αρκετά. Σε οδηγεί από boss fight σε boss fight με μικρά διαλείμματα απλά για να αναπληρώνεις ενέργεια ή weapon ammo και να σπάει η ένταση. Θα τολμούσα να πω, πως αποτελεί ένα fighting game ντυμένο σαν run n gun. Μεγάλο και λεπτομερέστατο sprite του main character, αρκετές κινήσεις και όπλα που ΔΕΝ αλλάζουν, μιας και τα επιλέγεις πριν ξεκινήσεις το game- okay μπορείς να κάνεις συνδυασμόυς ingame με τα powerups ή να αυξήσεις το ammo-και φυσικά ένα Ready! Fight! πριν από κάθε μάχη. Όλα τα λεφτά η μεταμόρφωση του κοστουμάτου χαρακτήρα σε γιγαντιαίο τίγρη.

[Loggo]

Ωχ ναι, τα είχα ξεχάσει τα Gunstar Super Heroes και Advance Guardian Heroes, αυτά δυστυχώς είναι τα μελανά σημεία της Treasure. Βασικά, για Advance Guardian Heroes δε μπορώ να μιλήσω με σιγουριά, γιατί δεν ασχολήθηκα σοβαρά παρά μόνο λίγο σε emulator.

Το Gunstar Super Heroes πάντως δεν έχει καμία σχέση με το έπος του Gunstar Heroes στο Mega Drive. Δε ξέρω τι έπαθαν, πετσόκοψαν τα mechanics, έβαλαν mini games, πραγματικά απορώ τι σκεφτόντουσαν. Καμία σχέση με τα standards της Treasure.

Το Dynamite Headdy είναι το πλέον αντισυμβατικό Action/Platform game. Εξαιρετικό παιχνίδι, αν και πολύς κόσμος δε τη παλεύει με τη δυσκολία. Όσοι το παίξουν σε emulator και δε τη παλεύουν, η Jap version έχει χαμηλότερη δυσκολία και…σενάριο (έχει γίνει μετάφραση του rom).

Loggo πιπέρι! Το Mischief Makers είναι έπος!

Ναι βρε συ, απλά το λέω συγκριτικά με άλλους τίτλους της Treasure.

Υ.Γ. Σκέφτομαι ότι καλό θα ήταν να αναστήσουμε με κάποιο τρόπο το retro section, αφού το έχουμε καλό είναι να προσπαθήσουμε να το εκμεταλλευτούμε λίγο, αν γίνεται πιο εποικοδομητικά από threads επιπέδου VS και ανούσια console wars. Ψήνομαι πχ να ανοίξω ένα thread όπου θα γίνονται retro προτάσεις, άλλα δε ξέρω αν θα υπάρχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον απ’ το forum. Υλικό σίγουρα υπάρχει πάντως.

Σκέφτομαι επίσης μήπως μεταφέρω κάποια posts retro περιεχομένου κάπου στο retro section, είναι που είναι λίγα, ας μη χάνονται τουλάχιστον.

[Sinclair]

Το Guardian Heroes το έχω σε Saturn αλλά οκ μπορείς να το βρεις σε πολύ καλή τιμή και jap οπότε μικρό το κακό μιας και δεν υπάρχει κάποια ουσιαστική διαφορά.( δεν είναι και jrpg να χάνεις την υπόθεση) Παράλληλα ο ssf είναι μια χαρά

Το έχω παίξει καμμιά ωρίτσα αλλά δεν κάθισα να εντρυφήσω ιδιαίτερα όταν το είχα αγοράσει. Κλασική Treasure πανικός στην οθόνη κτλ κτλ κτλ. Το Gunstar μέτρησε δεκάδες ώρες στο GBA περισσότερο απο πείσμα- το είχα κάνει και mini review στο παλιό site νομίζω. Πάντως αξίζει και το Astro Boy και το Gunstar ειδικά στις τιμές που τα βρίσκαμε 10-15€ δλδ. Ευτυχώς η τιμή τους δεν έχει αυξηθεί ακόμη ιδιαίτερα

Ειδικά το Gunstar στο gameboy micro είναι κόλαση σε κάποιες στιγμές. Και φυσικά παρά το ότι μιλάμε για GBA τίτλους η προσοχή στη λεπτομέρεια είναι απίστευτη.( δείτε εκφράσεις στα πρόσωπα των εχθρών και του πιλότου στο Gunstar πχ)

[Deus]

Burai μια που πιάνεις ανα καιρούς ρετρο παιχνίδια δοκίμασε οπωσδήποτε το dynamite.Θα σου αρέσει σίγουρα.Είναι ένα από τα πολύ ποιοτικά πλατφορμ του τζενεσις.

Τα guardian,gunstar advance τα έπαιξα και εγώ σε κάποια φάση μέσω emulator.Το πρώτο δεν μου άρεσε καθόλου ενώ το δεύτερο αρκετά καλό αλλά όχι τόσο καλό όσο ο 16μπιτος πρόγονός του.Θα ήθελα πάρα πολύ πάντως να παίξω το guardians heroes του σατουρν.Με τα θετικά σχόλια που έχω διαβάσει/ακούσει έχω πειστεί ότι μιλάμε για παιχνίδι θρύλο.Δυστυχώς όμως,όπως σχεδόν όλα τα καλά παιχνίδια του σατουρν,είναι αρκετά δύσκολο να το βρεις με αποτέλεσμα η τιμή του να ξεφεύγει.

To astro boy δεν έχει τύχει να το παίξω αν και θα ήθελα να το δω σε κάποια φάση.

Κώστα έχεις δίκιο,την treasure είχα στον νου μου και μπερδεύτηκα και έγραψα rare...:xp:

[Xeno]

Retro gaming today

To Astro Boy ειναι απο τα πολυ αγαπημενα μου παιχνιδια στο GBA. Το Gunstar μου φανηκε αρκετα ουδετερο, ενω το Guardian ηταν μακραν κατ' εμε το χειροτερο απ' τα 3.
Κι εγω πιστευω παντως πως Treasure=ποιοτητα και καλο θα ηταν να δω καποτε τι εφτιαξε αυτη η εταιρεια και στις κονσολες στη SEGA, τελειως σουρεαλ το βιντεο που παρεθεσες Γιωργο παρεπιπτοντως.
Κατι σου ξεφυγε και στην τελευταια σειρα περι Rare αν καταλαβα καλα, αλλα μονο ο Ramp νομιζω πως θεωρει δυσκολα τα παιχνιδια της Rare .

[Sinclair]

Πάντως τα Gunstar Heroes, Guardian Heroes για GBA και κάπως το Astro Boy αν και καλά games δεν μπορώ να πω ότι τα χάρηκα ιδιαίτερα. Από την παραπάνω τριάδα το Astro Boy ίσως αξίζει λίγο περισσότερo. Στο μεν Guardian οι τεχνικοί περιορισμοί είναι πασιφανέστατοι- αν και το έχω δει μόνο σε emu- ενώ στο Gunstar η μικρή οθόνη του GBA προκαλεί ζάλη με τον πανικό που επικρατεί. Δεν τα λες με τπτ μέτρια σαν παιχνίδια απλά περιμένεις το κάτι παραπάνω.

Deus το Dynamite Heady θέλω να το δοκιμάσω κάποια στιγμή γιατί γενικά έχω διαβάσει πολύ πολύ καλά σχόλια.

[Deus]

Ότι παιχνίδι έχει βγάλει η treasure είναι συνώνυμο του respect.

Βασικά παίζει η έκφραση να δημιουργήθηκε με αφορμή τα παιχνίδια της treasure.

Εγώ είχα λιώσει το dynamite heady στο genesis και είναι ένα από τα αγαπημένα μου 16μπιτα παιχνίδια.Ο σχεδιασμός των επιπέδων και των bosses απλά δεν είχαν αντίπαλο και ορισμένα από αυτά είναι από τα καλύτερα που έχω δει σε παιχνίδι.

Πάρτε εδώ boss fight.Καλά πως το σκέφτηκαν αυτο οι άνθρωποι;Τι στο καλό έπιναν όταν προγραμμάτιζαν το παιχνίδι;

Απλά.

Όποιος δεν το έχει παίξει ας του ρίξει μια ματιά.Εννοείται πως παίζεται άνετα ακόμα και σήμερα.

Όποιος έχει wii ας ρίξει μια ματιά στο sin and punishment 2.Παιχνιδάρα και -κλασσικό για παιχνίδι της treasure-πάρα πολύ δύσκολο.

[Altair]

Πωπω το Alien Soldier το είχα νοικιάσει τότε για megadrive κι επειδή ήταν πολύ δύσκολο το αντάλλαξα με κάτι,άλλο,δε θυμάμαι τι.Το είχα φτάσει 4η πίστα με τα χίλια ζόρια.Τότε,πάντως,σίγουρα δεν μπορούσα να κατανοήσω το πως παίζει.Ένα XBLA HD port θα ήταν τέλειο.
Αυτόν τον καιρό,δεν παίζω τίποτα πάντως.Εδώ και 1 βδομάδα,δεν ξέρω γιατί,λες και δεν έχω όρεξη.Και όταν έχω όρεξη δεν έχω χρόνο.

[Enpsty]

Δεν έχει βγάλει ποτέ κακό τίτλο κι ακόμα και οι δυο πιο ρηχές της δημιουργίες, το Light Crusader (απόπειρα για Action/RPG) και το Mischief Makers, σίγουρα δεν ήταν κακοί τίτλοι.

Loggo πιπέρι! Το Mischief Makers είναι έπος!

[Sinclair]

Σαφώς και είναι γνώρισμα σε όλα τα games της ιδίας συνομοταξίας- από το DoDonpachi μέχρι το Cadillas and Ninjawarriors Again- απλά στην Treasure έχω παρατηρήσει πως σε κάθε game της που έχω αποπειραθεί απογοητεύομαι από τις δυνατότητες που έχεις με το καλημέρα. Πχ το Alien Soldier σου δίνει όλο σου το οπλοστάσιο εξαρχής. Όταν είδα το movelist τα χρειάστηκα. Ωστόσο το κομβικό σημείο για τη διασκέδαση ήταν, όταν άρχισα να αντιλαμβάνομαι τη χρησιμότητα του counter, teleport, one hit kill με το fire bird etc Φυσικά αυτό δε σημαίνει πως το game έγινε πιο εύκολο, ίσα ίσα στο Tiger boss στην οροφή του αεροπλάνου φτάνω με ελάχιστη life bar...

Aπό την άλλη θεωρώ games όπως το Contra III- που νομίζω ως επί το πλείστον ήταν από την ομάδα που έφυγε και έκανε την Treasure- αν και σαφώς απαιτητικά πιο normal στην κατανόηση δλδ στο πρώτο playthrough και στο Hard ακόμη 2η-3η πίστα φτάνεις.

Πάντως, πραγματικά σεβασμός σε μια εταιρεία που κατάφερε από το Mega Drive να βγάλει κάτι σαν το Alien Soldier ΚΑΙ στον τεχνικό τομέα. Και όσο σκέφτομαι πως εκείνη την εποχή εκθείαζαν το Vector Man για το οπτικό κομμάτι

[Loggo]

Βασικά, αυτό το «κλικ» είναι γνώρισμα όλων των παιχνιδιών με learning curve, ειδικά με απαιτητικό learning curve όπως στη περίπτωση του Alien Solder.

Η Treasure πάντως είναι συνώνυμο της ποιότητας, από το Gunstar Heores και το Guardian Heroes, μέχρι το Radiant Silvergun, το Sin & Punishment και το Ikaruga, όλη της η πορεία είναι έπος. Δεν έχει βγάλει ποτέ κακό τίτλο κι ακόμα και οι δυο πιο ρηχές της δημιουργίες, το Light Crusader (απόπειρα για Action/RPG) και το Mischief Makers, σίγουρα δεν ήταν κακοί τίτλοι. Όταν το minimum αυτού του developer σε μια πορεία σχεδόν δυο δεκαετιών είναι αυτό, νομίζω τα λέει όλα.

Ένα λάθος έχει κάνει η Treasure, δεν είχε βάλει VGA mode σε καμία έκδοση του Bangai-Ο στο Dreamcast.

Κατά τ’ άλλα, το Alien Soldier έχει πολύ ζόρικη καμπή μάθησης, όπως και άλλοι τίτλοι της Treasure βέβαια, άλλα αυτό πρέπει να είναι ίσως το λιγότερο noob friendly παιχνίδι που έχει κάνει ποτέ. Ή ξέρεις να παίζεις και προχωράς, ή δε ξέρεις και δε πας πουθενά. Τόσο απλά. Θυμάμαι ότι ακόμα και στο supereasy (καφρίλα ονομασία by Treasure, δεν είναι εύκολο το supereasy) το παιχνίδι ήταν πολύ δύσκολο και μέχρι να μάθω να παίζω δεν είχα καμία τύχη.

Είναι καταπληκτικό Run N Gun πάντως, ένα XBLA HD remake θα μέτραγε πολύ.

[Sinclair]

Retro gaming today

Αlien Soldier έβαλα σε emu πάντα- ήθελα να δω επιτέλους προς τι ο ντόρος. Τελικά τα κατάφερα στο supereasy να πάω μετά από συνήθεια του χειρισμού κτλ στο 7ο boss fight. Ωραία πράγματα που λέει και ένας κολλητός.

Καπάκι είπα να το πάω στο Superhard και κατανόησα πλήρως- για ακόμη μία φορά με game της Treasure- για ποιο λόγο υπάρχει η έκφραση του "πού πα ρε Καραμήτρο?" Τα bosses θέλουν να έχεις ξεκοκκαλίσει τα patterns τους, το Flaming Bird Technique γίνεται αναγκαίο συνεπώς και το counter και να έχεις αφομοιώσει πλήρως το σύστημα χειρισμού- ακόμη και το weapon switching θέλει τακτική.

Συνεχίζουμε στο supereasy λοιπόν( δύο επίπεδα δυσκολίας έχει supereasy και superhard) μέχρι νεοτέρας και ευελπιστώ να ζει το pad.

EDIT:
Τελικά τα games της Treasure έχουν ένα κοινό γνώρισμα... Με ξενίζουν αρχικά με το control scheme, τα abilites του χαρακτήρα κτλ μέχρι κάποια στιγμή να γίνει το "κλικ" οπότε περνούν στο επίπεδο που σκέφτομαι "μα καλά τι φτιάξανε πάλι οι μπαγάσηδες" Σε ένα σημείο που πολεμάς πάνω στην οροφή αεροσκάφους, αν χρησιμοποιείς το flamethrower κόντρα στη φορά του αέρα περιορίζεται το range, ενώ το αντίθετο συμβαίνει όταν ρίχνεις προς την κατεύθυνση του ανέμου. Προσοχή στη λεπτομέρεια στο σύγχρονο gaming είπατε?

[Ramparter]

Ειναι αγεραστο γιατι καταρχην οτι εκανε το κανε σωστα, ακομη και τοσα χρονια μετα τη κυκλοφορια του το μεγαλυτερο κι ισως μοναδικο παραπονο που διαβαζω συνηθως για το τιτλο αυτο ειναι η καμερα μεσα στο νερο που μερικες φορες εκανε τα δικα της.

[Loggo]

Είναι πραγματικά καταπληκτικό και αγέραστο παιχνίδι. Ότι καλύτερο έχει βγει στο είδος των Adventure/Platforms σε 3D.