I just finished

[paixtis]

Τερμάτισα το Majora's Mask 3D. Σίγουρα το πιο ιδιαίτερο Zelda που έχω παίξει χωρίς να λείπουν τα προβλήματα. Μερικές φορές το παιχνίδι μπορεί να γίνει χαοτικό (αρκετά συχνά δεν έχεις ιδέα τι πρέπει να κάνεις για να προχωρήσεις στο παιχνίδι ή σε side-quest) και αγχωτικό λόγω του τρόπου που λειτουργεί ο χρόνος (και της επανάληψης που επιβάλει). Ειδικά σε dungeon προτιμούσα να δω έναν οδηγό για τις νεράιδες παρά να τα ξαναπαίξω από την αρχή. Επίσης είχε υπερβολικά πολλά mini-games και δε μου αρέσουν τα mini-games... Τέλος, τα bosses είναι ίσως τα χειρότερα που έχω δει σε Zelda με τις αλλαγές του 3DS να τα κάνουν ακόμα χειρότερα. Στην αρχική έκδοση δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο αλλά τουλάχιστον πέθαιναν γρήγορα ενώ τώρα έχουν έξτρα φάσεις που κρατάνε υπερβολικά πολύ ώρα γιατί βασίζονται σε μεγάλο βαθμό και στη συμπεριφορά του boss (ειδικά το 3ο και 4ο). Επιπλέον, δε μπορείς να τα νικήσεις πλέον με τη Fierce Deity Mask. Από την άλλη το τελικό boss από όσο καταλαβαίνω δεν έχει αλλάξει και είναι γελοίο (με ή χωρίς fierce deity mask) ενώ και και σαν ατμόσφαιρα δεν είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή μάχη (στο N64 νομίζω ήταν καλύτερη).
Τουλάχιστον το τελικό dungeon είναι από τα καλύτερα, αν όχι το καλύτερο, που έχω δει σε Zelda.

Αν έχει τόσα πολλά προβλήματα η έκδοση του 3ds αν είναι να μην το παίξω ποτέ...Αν όχι ιεροσυλία!!!
Τερμάτισα το botw. Ίσα ίσα χωρίς πολλά sidequests. Μετά από αρκετές διακοπές. Ωραίο gameplay αλλά ως εκεί. Δεν είναι το καλύτερο Zelda και game ever αλλά σίγουρα έχει το καλύτερο gameplay ever γενικά!

[Altair]

Τέλος και το Super Bomberman R μετά από 6 ώρες περίπου.

Πέρα από τις κλασσικές πίστες και τις παραλλαγές αυτών το παιχνίδι διαθέτει και boss fights με κάποιους εχθρούς μάλιστα οι οποίοι πιάνουν όλη την οθόνη.

Ωραίο παιχνιδάκι,ευχάριστο,κυρίως για συλλογή το πήρα μαζί με το Arms.

Πάμε τώρα στα πιο σοβαρά.Επιστροφή στην Hyrule λοιπόν.

[Altair]

Τέλος το Dragon Quest 4 μετά από 33μιση ώρες.Όσο το λάτρεψα στην αρχή του με τους ξεχωριστούς χαρακτήρες και την προσωπική τους ιστορία και τα κίνητρά τους,άλλο τόσο μου φάνηκε βαρετό προς το τέλος.Όχι λόγω της υπόθεσης,που για το 1986 κρατιέται μια χαρά,με έναν πολύ ωραίο κακό,με τα δικά του κίνητρα για αυτά που κάνει.Ξαναλέω,μιλάμε για το 1986.
Το πρόβλημα ήταν ότι προς το τέλος ήθελε αρκετό grinding για να είσαι σε ένα καλό level ώστε να μπορείς να τα βγάλεις πέρα.Τα exp requirements του Hero είναι τραγικά.Δε γίνεται να είμαι 37 lvl και να θέλω 60Κ για να πάω στο 38,και οι υπόλοιποι χαρακτήρες μου,για να πάνε από το 38 στο 39 να θέλουν 50Κ.Αυτό είχε ως αποτέλεσμα,στις τελευταίες ώρες του παιχνιδιού,ο πρωταγωνιστής να είναι 2 level πιο κάτω από το υπόλοιπο Party μου.
Anyway,δοκίμασα λίγο και το post game content και αν και ως τώρα είναι βατό,όσο προχωράω στο dungeon βλέπω αντιπάλους που μάλλον δεν είναι για το level μου οπότε αν δω πως δεν αντέχω άλλο grinding θα το αφήσω.

Φυσικά υπάρχει και η λύση του Liquid Metal Slime Hunting για να ανέβω πιο γρήγορα,αλλά δεν ξέρω αν θα μπω στον κόπο.

Γενικά καλό παιχνίδι,αλλά όποιος ασχοληθεί να είναι έτοιμος για πολύ grinding,πολύ διάβασμα-πχ όταν ένας αντίπαλος χτυπάει όλους τους χαρακτήρες,από κάτω βγαίνει ξεχωριστή γραμμή κειμένου για τον κάθε ένα,πόση ζημιά έφαγε,αν το μπλόκαρε κλπ-,καθώς και μερικά ηλίθια στοιχεία όπως εχθρούς που σε σκοτώνουν με ένα spell,ή το zing που λειτουργεί σαν resurrect αλλά πιάνει όποτε του την δώσει.Ευτυχώς προς το τέλος φάρμαρα Yggdrassil Leaves και σώθηκα.

[straier]

Τερμάτισα το Majora's Mask 3D. Σίγουρα το πιο ιδιαίτερο Zelda που έχω παίξει χωρίς να λείπουν τα προβλήματα. Μερικές φορές το παιχνίδι μπορεί να γίνει χαοτικό (αρκετά συχνά δεν έχεις ιδέα τι πρέπει να κάνεις για να προχωρήσεις στο παιχνίδι ή σε side-quest) και αγχωτικό λόγω του τρόπου που λειτουργεί ο χρόνος (και της επανάληψης που επιβάλει). Ειδικά σε dungeon προτιμούσα να δω έναν οδηγό για τις νεράιδες παρά να τα ξαναπαίξω από την αρχή. Επίσης είχε υπερβολικά πολλά mini-games και δε μου αρέσουν τα mini-games... Τέλος, τα bosses είναι ίσως τα χειρότερα που έχω δει σε Zelda με τις αλλαγές του 3DS να τα κάνουν ακόμα χειρότερα. Στην αρχική έκδοση δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο αλλά τουλάχιστον πέθαιναν γρήγορα ενώ τώρα έχουν έξτρα φάσεις που κρατάνε υπερβολικά πολύ ώρα γιατί βασίζονται σε μεγάλο βαθμό και στη συμπεριφορά του boss (ειδικά το 3ο και 4ο). Επιπλέον, δε μπορείς να τα νικήσεις πλέον με τη Fierce Deity Mask. Από την άλλη το τελικό boss από όσο καταλαβαίνω δεν έχει αλλάξει και είναι γελοίο (με ή χωρίς fierce deity mask) ενώ και και σαν ατμόσφαιρα δεν είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή μάχη (στο N64 νομίζω ήταν καλύτερη).
Τουλάχιστον το τελικό dungeon είναι από τα καλύτερα, αν όχι το καλύτερο, που έχω δει σε Zelda.

[Altair]

Τελείωσα το flOw.

[Altair]

Τελείωσα το Ace Attorney Spirit of Justice μετά από 38μιση ώρες.

[Phantom Duck]

Τελείωσα το Life Is Strange, παιχνιδάρα, παίξτε το όλοι, δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Απλά αποφύγετε να σας βλέπουνε γονείς, κοπέλες και λοιπά άτομα που δεν θέλετε να ταπεινωθείτε μπροστά τους, και έχετε πρόχειρα και μερικά πακέτα χαρτομάντιλα, θα χρειαστούν Πλέον δηλώνω φαν και περιμένω για τους επόμενους τίτλους. Αν δεν απατώμαι θα βγει ένα δεύτερο μέρος και ένα spin off που θα αποτελείται από 3 επεισόδια.

[Sinclair]

Batman The Telltale series. Ωραία σειρα που αποδίδει σχεδόν άπταιστα το ποιος εν τελει ειναι ο Βatman/ Bruce Wayne. Επι της ουσιας visual novel/ auto pilot adventure ειναι με καποιες ψευδαισθήσεις για σοβαρές επιλογές( η ιστορία δεν επηρεάζεται τοσο πολυ ο,τι και να επιλέξεις) Παίρνει καποια ρίσκα με το batman mythos που προσωπικά πιστευω πως ειναι επιτυχημένα, ενω θα εχει πολυ ενδιαφερον το πως θα παρουσιάσουν τη δεύτερη σεζον( αν εν τελει υπάρξει) Θα το συνιστούσα σε fans του batman αλλα για τους υπόλοιπους, νομιζω η καλύτερη επιλογή στο συγκεκριμένο είδος ειναι το Walking Dead, η το φοβερό Life is Strange( ο αγαπημένος μου τίτλος απο τα νεας κοπής adventures μαζί με το Back to the Future)

Rime. Πολυ όμορφος, artistic τιτλος. Προσωπικά μιλώντας μου άρεσε παρα πολυ και βλέποντας τους τίτλους τέλους έμεινα απόλυτα ικανοποιημένος. Δεν πρόκειται για ιδιαίτερα δηθεν τιτλο( οπως συμβαίνει με αρκετούς τίτλους της συνομοταξίας) και στο τελος περνάει το μνμ πολυ καθαρά. Φοβερό OST, υπέροχο art direction, ενω το gameplay ειναι κατα βάση environmental puzzle solving και ολίγη απο platforming. Βασικα θυμίζει αρκετα τίτλους του Ueda καθώς διακρίνεται απο μια λιτότητα στην έκφραση η οποία πιστευω λειτουργεί υπερ του τίτλου. Υπάρχουν και καποια collectibles που αυξάνουν τη διάρκεια του τίτλου και απο οτι ειδα ξεκλειδώνουν ενα extra ending. Θα ήθελα πολυ τωρα να δοκιμάσω και το Sexy Brutale που ακομη το εχω sealed.

[straier]

Τερμάτισα τα Zelda:Oracle of Seasons και Ages πριν από λίγες μέρες στη virtual console κάνοντας τα πάντα. Τα παιχνίδια παρά την ηλικία τους και το γεγονός ότι βγήκαν σε GBC είναι απόλυτα playable και σήμερα. Το Ages μου άρεσε περισσότερο από το Seasons ενώ και τα δύο είναι ένα σκαλί κάτω από Link's Awakening αλλά θα έλεγα πως είναι καλύτερα από το Zelda του GBA και DS. Τα save state είναι πολύ πρακτικά ειδικά στα μίνι παιχνίδια που γενικώς τα βαριέμαι πάρα πολύ. Τα δαχτυλίδια (αν και τα μάζεψα όλα, χρειάζεσαι 2 playthroughs σε κάθε παιχνίδι για αυτό) δε άρεσαν πολύ ως προσθήκη, ειδικά ο τυχαίος τρόπος που παίρνεις τα περισσότερα (κι εδώ βοήθησε πολύ το save state). Σε γενικές γραμμές πάντως τα προτείνω ανεπιφύλακτα, το κάθε παιχνίδι έχει το δικό του βασικό gimmick και toolset (κάποια είναι ίδια, κάποια διαφορετικά).

[Enpsty]

Τελείωσα τα Titanfall 2 και το story mode του Injustice 2.

Το Titanfall 2 καλό ήταν, αλλά μέχρι εκεί, Βασικά ένα κοινότυπο fps είναι με wall running και titans. Το wall running έχει φάση, αλλά οι εχθροί είναι στατικοί οπότε στο story τουλάχιστον δεν το πολυχρησιμοποιείς, μόνο στα platform sessions. Οι titans έχουν χαβαλέ, αλλά μέχρι εκεί. Μπορεί το multiplayer να είναι σούπερ, αλλά το single player είναι απλώς καλό.

Το Injustice 2 ήταν σούπερ. Η NRS έχει κάνει τρελή δουλειά. Οι supers θα μπορούσε να είναι λιγότερο χρονοβόρες, αφού χάνουν γρήγορα το wow factor. Στο story δεν μου αρέσει που έχουν πάλι τον Superman σε φουλ villain mode. Δεν με νοιάζει σαν χαρακτήρας, αλλά πολύ του πεταματού τον έχουν τελευταία.

[Roronoa]

Το έχω στα υπόψιν μου εδώ και κάποιο διάστημα. Για πες λίγες λεπτομέρειες τι φάση είναι.

Ειναι puzzle game πρώτου προσώπου οπου εχεις ενα "οπλο" και με αυτο μεταφέρεις διαφορα energy orbs σε καποιες συγκεκριμενες θεσεις σε καθε δωματιο με σκοπο να ξεκλειδωσεις τις πορτες ενω εχει και καποια switches εδω και εκει. Μοιαζει αρκετα με το portal και το the talos principle αλλα την ιδια στιγμη ειναι πιο απλο και φυσικα οι μηχανισμοι δεν ειναι ιδιοι.
Απο αποψη σεναριου ειναι πιο φιλοσοφικο απο το portal, σχεδον στα ιδια επιπεδα με το talos principle αλλα οχι τοσο κορυφαιο.

Δες λιγο gameplay και θα καταλαβεις αμεσως πως παιζεται. Ειναι αρκετα ευκολο ακομα και για 100%.

[丹野]

Τελειωσα το The turing test. Πολυ καλο first person puzzle game στα πρότυπα του portal και the talos principle. Σχετικα ευκολο αλλα καλο gameplay, +ποντους για το σεναριο το οποιο σου κραταει το ενδιαφέρον.

Το έχω στα υπόψιν μου εδώ και κάποιο διάστημα. Για πες λίγες λεπτομέρειες τι φάση είναι.

[nooto]

Τελειωσα το Severed με Platinum μετα απο 10 περιπου ωρες.

Το παιχνιδι οπως εγραψα ειναι αρκετα κλικ πιο σοβαρο απο τα προηγουμενα παιχνιδια της Drinkbox, εχειτε το ρολο της Sasha, ενος κοριτσιου που μετα απο μια επιθεση ενος γιγαντιαιου δρακου, χανει τη οικογενεια της (και το χερι της) και ξεκινατε μια περιπετεια αναζητησης της οικογενειας και εκδικησης απεναντι στο δρακο.

Στα του gameplay, προκειται για ενα first person παιχνιδι στο οποιο ωστοσο ο ελεγχος ειναι στα προτυπα των adventure, ο χαρτης χωριζεται σε δωματια και η μετακινηση γινεται απο δωματιο σε δωματιο με το πατημα τνος κουμπιου. Απο κει και περα υπαρχουν εχθροι και το συστημα μαχης ειναι turn based μορφης και παταει μονο στα touch controls (η πρωταγωνιστρια εχει ενα ξιφος το οποιο χειριζετστε με το δαχτυλο σας) ειτε για τις επιθεσεις είτε για την μαγεια. Η ολη δομη συμπληρωνεται απο metroid στοιχεια, οπου καθως ο χαρακτηρας αναπτυσσεται, αποκτα νεες ικανοτητες και ξεκλειδωνει νεες περιοχες ενω τελος το ολο puzzle συμπληρωνουν οι γριφοι που εχουν μια αποχρωση απο adventure. Οπως εγραψα το συστημα μαχης με φοβησε αρχικα αλλα εν τελει απο την αρχη μεχρι το τελος υπαρχει τεραστια ποικιλια απο εχθρους και τροπους που πρεπει να τους αντιμετωπισεις (σε αυτο παιζει βεβαια ρολο και το μεγεθος του παιχνιδιου που ναι μεν ειναι μικρο αλλα ιδανικο για το πως ειναι στημενο) οποτε σε κραταει σε μεγαλο βαθμο. Γενικα οπως καταλαβαινετε ο τιτλος μπλεκει παρα πολλα ειδη και φτιαχνει κατι προτοτυπο που προσωπικα που αρεσε παρα πολυ.

Στα της εικονας και του ηχου, τα γραφικα ειναι cel shaded και πανεμορφο ενω τη μουσικη βρηκα επισης απολυτα ταιριαστη παροτι γενικα δεν θα ελεγα οτι υπαρχει τεραστια ποικιλια.

Συνολικα οι εντυπωσεις μου ειναι παρα πολυ θετικες, το καταευχαριστηθηκα, πολυ καλοσουλεμενο, φρεσκο και ευχαριστο, με πολυ καλη αισθητικη και ενδιαφερουσες επιλογες στο σχεδιασμο. Δοκιμαστε το οποτε εχετε ευκαιρια, αν δεν κανω λαθος ειναι vita based game αλλα πλεον κυκλοφορει και στις κονσολες της nintendo (και σε κινητα αν θυμαμαι καλα). Εγω το τσιπμησα απο το plus αλλα με την πρωτη ευκαιρια θα το αγορασω.

[Roronoa]

Τελειωσα το The turing test. Πολυ καλο first person puzzle game στα πρότυπα του portal και the talos principle. Σχετικα ευκολο αλλα καλο gameplay, +ποντους για το σεναριο το οποιο σου κραταει το ενδιαφέρον.

[Altair]

Τέλος το Kirby Triple Deluxe μετά από 7μιση ώρες,με 58%.
Εύκολο παιχνίδι με δυσκολία αν προσπαθείς να μαζέψεις τα sun stones/keychains.Κατά τ'άλλα στον τελικό πέσανε πολλά μπινελίκια,μιλάμε για μεγάλο difficulty spike.
Δεν είναι δύσκολος,απλά είναι πολύ εύκολο να χάσεις την ability σου,και αν την χάσεις,ας πούμε πως δεν είναι και ότι πιο εύκολο να χτυπήσεις τον αντίπαλό σου όταν αυτός επιτίθεται με sword flurries,γιγαντιαία lazer,βόμβες,τηλεμεταφορές,enemy summoning κ.ά.Έβλεπα τις επιθέσεις κι ένιωθα πως παίζω κάνα epic jrpg.Anyway το έβγαλα με την τελευταία ζωή μου.
Κατά τ'άλλα το παιχνίδι είναι εξαιρετικό,με πολλές ιδέες,και πολύ καλή υλοποίηση αυτών,με το 3d effect να παραδίδει μαθήματα,τόσο που αναρωτιέσαι πως γίνεται άλλα παιχνίδια να είναι τόσο φτωχά,και το συγκεκριμένο να σφύζει.
9/10
BTW o Kirby είναι από τους πιο vicious characters ever.Τι ήρωας και κουραφέξαλα.Καταβροχθίζει τους εχθρούς του,παίρνει τις δυνάμεις τους και με αυτές σκοτώνει τους φίλους τους.Brutal λέμε.